Η επιστροφή Κεμαλιστών στην εξουσία με τον Ερντογάν είναι εφικτή…

Το 2009, φιλελεύθερη τουρκική εφημερίδα που ασκούσε κριτική στον πολιτικό ρόλο του τουρκικού στρατού και υποστήριζε τις πολιτικές του Ερντογάν, δημοσίευσε μια έκθεση του τουρκικού Γενικού Επιτελείου Στρατού. Η έκθεση περιέγραφε λεπτομερώς ένα μυστικό σχέδιο σταδιακής αποδόμησης και περιθωριοποίησης του κινήματος Γκιουλέν και του ισλαμικού κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ). Ο δημοσιογράφος που έβγαλε την είδηση βρίσκεται ακόμα στη φυλακή, η δε εφημερίδα έκλεισε.

Του Νίκου Μιχαηλίδη

Οι εξελίξεις των τελευταίων δύο ετών στην Τουρκία επιβεβαιώνουν σε μεγάλο βαθμό το περιεχόμενο της εν λόγω έκθεσης. Το κίνημα Γκιουλέν αποτέλεσε στόχο των κρατικών αρχών και θύμα εκτεταμένων διώξεων και εκκαθαρίσεων. Πλέον, στο εσωτερικό της Τουρκίας η επιρροή του είναι μηδαμινή.

Από την άλλη, αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην κρατική γραφειοκρατία και στο εσωτερικό του ΑΚΡ (αποπομπές δημάρχων μεγάλων πόλεων, μαζικές εκκαθαρίσεις στον κομματικό μηχανισμό σε όλα τα επίπεδα, απομάκρυνση στελεχών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, περιθωριοποίηση της ιστορικής ηγετικής ομάδας του κόμματος) αποτελούν σοβαρές ενδείξεις ότι το σχέδιο του Γενικού Επιτελείου για αποδόμηση του πολιτικού Ισλάμ έχει προχωρήσει στη δεύτερη φάση του και μάλιστα με την αγαστή συνεργασία του ηγέτη του.

Δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε αν τους επόμενους μήνες ο Ερντογάν προχωρήσει και σε εκτεταμένες εκκαθαρίσεις στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του. Είναι γεγονός ότι έχει στραφεί εναντίον των πρώην ισλαμιστών συντρόφων του, συμμαχώντας με τους στρατιωτικούς και τις πολιτικές του βιτρίνες, τη ναζιστικού τύπου Ακροδεξιά του Ντεβλέτ Μπαχτσελί και την ρατσιστική παλαιοκεμαλική ψευδοαριστερά του Ντογού Περιντζέκ.

Το γιατί έχει κάνει αυτή την επιλογή είναι κρίσιμο ερώτημα. Η απάντηση συνδέεται με την διαφθορά την δική του και του συστήματός του, με την εξαρτημένη, αδύναμη φύση του τουρκικού πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας των πολιτών, καθώς και με τον διαχρονικά κεντρικό ρόλο του βαθέως κράτους στα πολιτικά πράγματα της χώρας.

Το αναδιαρθρωμένο βαθύ κράτος (τμήματα του στρατού, μυστικές υπηρεσίες και δίκτυο στελεχών της κρατικής γραφειοκρατίας), λόγω της διείσδυσής του σε όλα τα πολιτικά κόμματα και στα Μίντια, αλλά και της δυνατότητάς του να ασκεί φυσική βία κατά αντιπάλων, καταφέρνει να ξαναμοιράζει την τράπουλα και να αναδιαμορφώνει το πολιτικό σκηνικό κατά το δοκούν.

Το come back των κεμαλιστών

Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι πολλοί κεμαλιστές αξιωματικοί που είχαν εκδιωχθεί από τις ένοπλες δυνάμεις στο παρελθόν, λόγω των υποθέσεων Βαριοπούλα και Εργκενεκόν, επέστρεψαν στη στρατιωτική γραφειοκρατία και μάλιστα κάποιοι εξ αυτών σε υψηλές θέσεις.

Αυτοί οι κεμαλιστές αξιωματικοί υποστηρίζουν την χρήση ένοπλης βίας έναντι των Κούρδων στη Μέση Ανατολή, την στενότερη συνεργασία με Ρωσία και Κίνα και την απομάκρυνση της Τουρκίας από την Δύση (ΝΑΤΟ και ΕΕ).

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ "Συμμαχεί με κεμαλιστές και διαλύει το κόμμα του;"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση