Η ευρωπαϊκή παρωδία και γελοιότητα απέναντι στον Ερντογάν συνεχίζεται...

«Πρόστιμο» στον Ερντογάν με μείωση των κονδυλίων αποφάσισαν Μέρκελ και Ε.Ε.

Σενάρια περικοπής των ευρωπαϊκών κονδυλίων τα οποία χορηγούνται προς την Άγκυρα στο πλαίσιο της ενταξιακής διαδικασίας εξέτασαν χθες οι ηγέτες των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πρωτοβουλία ανήκε στην γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ, η οποία αποφάσισε να σκληρύνει τη στάση της έναντι της Τουρκίας, λόγω και των συστηματικών παραβιάσεων στα ανθρώπινα δικαιώματα -οι οποίες, εκτός των άλλων, έχουν οδηγήσει στη φυλακή και αρκετούς γερμανούς πολίτες, ανάμεσά τους και ένα δημοσιογράφο.

Παρ' ότι η Μέρκελ εξήρε την Άγκυρα διότι υποδέχθηκε πρόσφυγες από τη Συρία, επέμεινε στη σκληρότερη ρητορική που υιοθέτησε κατά τη διάρκεια της εκστρατείας για την επανεκλογή της στην καγκελαρία, αν και δεν πρότεινε ρητά την διακοπή της διαδικασίας ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ.

«Ζητήσαμε από την (Ευρωπαϊκή) Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις για να αλλάξει και να μειωθεί η προενταξιακή βοήθεια», είπε η γερμανίδα καγκελάριος μιλώντας σε δημοσιογράφους μετά το τέλος των εργασιών της πρώτης ημέρας της συνόδου κορυφής. «Δεν υπάρχει η πλειοψηφία για να τερματιστούν οι συνομιλίες αμέσως. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει έντονος σκεπτικισμός για τη σημερινή κατάσταση. Υποστήριξα απόψε ότι πρέπει να επιδιώξουμε έναν διάλογο με την Τουρκία», ανέφερε επίσης.

Νωρίτερα, η Μέρκελ είχε πει πως η Τουρκία «κινείται σε λάθος κατεύθυνση» και απομακρύνεται από το ευρωπαϊκό κεκτημένο και το κράτος του δικαίου, αναφερόμενη στις εκκαθαρίσεις ευρείας κλίμακας που εξαπέλυσε η κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν μετά την απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος του Ιουλίου του 2016.

Η Ολλανδία και το Βέλγιο είναι ανάμεσα στις χώρες οι οποίες τάχθηκαν υπέρ της μείωσης των κεφαλαίων που λαμβάνει η Τουρκία στο πλαίσιο της προενταξιακής διαδικασίας. «Όλοι γνωρίζουν ότι αυτές οι διαπραγματεύσεις είναι de facto παγωμένες, de facto ετοιμοθάνατες», τόνισε ο πρωθυπουργός του Βελγίου, Charles Michel, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε.

Οι διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο της ενταξιακής διαδικασίας, η οποία άρχισε επίσημα μόλις το 2005, δεκαετίες μετά την υποβολή του σχετικού αιτήματος από την Άγκυρα, ήταν πάντα ένα πολύ λεπτό ζήτημα για τη Γαλλία και τη Γερμανία, πολύ περισσότερο επειδή η Τουρκία είναι μια μεγάλη χώρα με νεαρό, ταχύτατα αυξανόμενο και κατά πλειονότητα μουσουλμανικό πληθυσμό.

Αλλά η κλίμακα των εκκαθαρίσεων μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της περασμένης χρονιάς, οι συλλήψεις Αμερικανών και Ευρωπαίων, συμπεριλαμβανομένων ανθρώπων με διπλή υπηκοότητα, καθώς και οι φραστικές επιθέσεις του Ερντογάν εναντίον της Γερμανίας και της Ολλανδίας για τη συμπεριφορά τους, που παρομοίασε με εκείνη των ναζί, φαίνεται πως ώθησαν τη Μέρκελ να αλλάξει στάση.

Πέρα από τα κεφάλαια που η Ε.Ε. έχει υποσχεθεί να καταβάλει στην Τουρκία στο πλαίσιο της συμφωνίας του 2016 για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης, η Άγκυρα επρόκειτο να λάβει 4,4 δισεκ. ευρώ από την Ε.Ε. μεταξύ του 2014 και του 2020, στο πλαίσιο της ενίσχυσης που προβλέπεται κατά τη διαδικασία των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

Όμως, ορισμένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις λένε πως η βοήθεια, η οποία θεωρητικά προοριζόταν για την προώθηση μεταρρυθμίσεων πολιτικής φύσης δεν έχει πλέον κανένα νόημα, μετά τον τρόπο που αντέδρασε η Άγκυρα έπειτα από την απόπειρα επιβολής στρατιωτικού καθεστώτος.

Καθώς πάνω από 50.000 άνθρωποι παραμένουν προφυλακισμένοι ενόψει της προσαγωγής τους σε δίκες, συμπεριλαμβανομένων και αρκετών με διπλή, γερμανική και τουρκική υπηκοότητα, η προοπτική ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. μοιάζει σήμερα πιο μακρινή από ποτέ, σχολιάζουν ευρωπαίοι αξιωματούχοι.

Η Τουρκία θα λάμβανε το 2018 περίπου 500 εκατ. ευρώ βάσει του προϋπολογισμού της ΕΕ, αλλά πλέον συζητείται το πόσο θα μειωθεί η βοήθεια, χωρίς να τρωθούν έργα υποδομής ή η γεωργία. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει προτείνει η βοήθεια να μειωθεί κατά 50 εκατ. ευρώ την επόμενη χρονιά και ακόμη 30 εκατ. αν η σχέση με την Τουρκία επιδεινωθεί κι άλλο. Αναμένεται να διεξαχθεί ψηφοφορία επ' αυτού την Τετάρτη.

Ωστόσο, οι κυβερνήσεις της ΕΕ διχάζονται γύρω από αυτό το ζήτημα: Πολωνία, Βρετανία και Σουηδία τάσσονται σθεναρά υπέρ της μελλοντικής ένταξης της Τουρκίας, ενώ η Αυστρία αντιθέτως δεν θέλει απλά να παγώσει η προενταξιακή βοήθεια αλλά να τερματιστεί εντελώς η ενταξιακή διαδικασία.

Έτσι, αποδεικνύεται πως τα ευρωπαϊκά συμφέροντα (οικονομικά και όχι μόνο) τόσο της Ευρώπης όσο και της Γερμανίας, είναι τόσο ισχυρά που επιτρέπουν στον Ερντογάν να καθυβρίζει την Ευρώπη, να βυσοδομεί επάνω στις περιβόητες "ευρωπαϊκές αξίες", να απειλεί την εσωτερική ασφάλεια (βλ. τουρκικές μυστικές υπηρεσίες) και ειρήνη των ευρωπαϊκών χωρών, να παρεμβάλλεται στα εσωτερικά ζητήματα της Ευρώπης και να προσβάλει με ιδιαίτερα βαρείς χαρακτηρισμούς (π.χ. ναζιστές) τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Το ζήτημα δεν είναι ποιός ευρωπαίος ηγέτης μπορεί να σταματήσει τον θρασύτατο Ερντογάν, αλλά ποιός θα αποφασίσει να αντιμετωπίσει με τον σωστό τρόπο την τουρκική προκλητικότητα παραμερίζοντας τα ό,ποια οικονομικά, γεωπολιτικά και άλλα συμφέροντα. Το μόνο βέβαιο είναι πως αυτό δεν μπορεί να συμβεί με χάδια και με τακτικές "καλού και κακού μπάτσου"...


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση