Η αμερικανική επίθεση εναντίον της Ρωσίας

Επειδή οι αμερικανοί δεν κατάφεραν να γονατίσουν τη Ρωσία με τις κυρώσεις του 2014, με την τεχνητή πτώση των τιμών του πετρελαίου, καθώς επίσης με τις χρηματοπιστωτικές επιθέσεις εναντίον του νομίσματος της, ο επόμενος στόχος τους φαίνεται να είναι η πλήρης αποκοπή της από την Ευρώπη.

Γράφει ο Αλέξης Ζακυνθινός

Ο πρόεδρος Trump αναγκάσθηκε τελικά να υπογράψει το νόμο για την εντατικοποίηση των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας – κριτικάροντας τον ταυτόχρονα, επειδή εμποδίζει την ελάφρυνση των «μέτρων τιμωρίας» της χώρας κάποια στιγμή αργότερα. Αιτιολόγησε δε την υπογραφή παρά τη θέληση του με το ότι, προηγείται η εθνική ενότητα των Η.Π.Α. απέναντι στη ρωσική κυβέρνηση – αν και κανένας δεν τον πίστεψε, γνωρίζοντας πως πρόκειται για μία ακόμη απόδειξη της αδυναμίας του σε σχέση με το βαθύ κράτος που στην πραγματικότητα κυβερνάει τις Η.Π.Α.

Από την άλλη πλευρά η ΕΕ αντέδρασε έντονα απέναντι στην αμερικανική αυτή ενεργεία – ιδίως η γερμανίδα υπουργός οικονομικών, η οποία έκρινε το νόμο ως αντίθετο στο Διεθνές Δίκαιο, επειδή συμπεριλαμβάνει κυρώσεις σε γερμανικές επιχειρήσεις. Σε κάθε περίπτωση, το μήνυμα του νέου νόμου είναι πως η ΕΕ έχει τότε μόνο μέλλον, εάν σταματήσει να προμηθεύεται από τη Ρωσία και αγοράζει φυσικό αέριο από τις Η.Π.Α. – οπότε η επιμονή των Η.Π.Α. σε σχέση με τις ρωσικές κυρώσεις εντάσσεται στον ενεργειακό πόλεμο μεταξύ των δύο μεγάλων πυρηνικών δυνάμεων.

Περαιτέρω, επειδή τελικά οι αμερικανοί δεν κατάφεραν να γονατίσουν τη Ρωσία με τις κυρώσεις του 2014, με την τεχνητή πτώση των τιμών του πετρελαίου, καθώς επίσης με τις χρηματοπιστωτικές επιθέσεις εναντίον του νομίσματος της, ο επόμενος στόχος τους φαίνεται να είναι η πλήρης αποκοπή της από την Ευρώπη – η οποία εισάγει το 30% των αναγκών της σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο από τη Ρωσία. Πόσο μάλλον αφού η ενεργειακή σχέση Ρωσίας-Κίνας ενισχύεται σταδιακά, ενώ οι Η.Π.Α. έχουν χάσει ουσιαστικά τον πόλεμο της Συρίας, αδυνατώντας να θέσουν υπό τον έλεγχο τους τον αγωγό Κατάρ-Σαουδικής Αραβίας-Συρίας-Τουρκίας-ΕΕ.

Η γερμανική κυβέρνηση τώρα είναι πλέον πεπεισμένη πως οι Η.Π.Α. θέτουν σε κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας της, μέσω του πολέμου των κυρώσεων – γνωρίζοντας πως εάν η Ρωσία ως απάντηση στις αμερικανικές κυρώσεις ανακατευθύνει όλες τις εξαγωγές φυσικού αερίου και πετρελαίου προς την Κίνα και την Ασία, η Ευρώπη θα εξαρτηθεί πλήρως από ανασφαλείς ενεργειακές πηγές, όπως η Μέση Ανατολή και η Αφρική.

Με δεδομένα δε τα εμπόδια που τοποθετούνται στον αγωγό Nord Stream 2, καθώς επίσης την άποψη της ότι, οι Η.Π.Α. ευρίσκονται σε πορεία παρακμής, αδυνατώντας πλέον να ελέγξουν τις θαλάσσιες διαδρομές του πετρελαίου και φυσικού αερίου, η γερμανική κυβέρνηση ίσως ευθυγραμμισθεί με τη Ρωσία – με μία συνθήκη «αντασφάλισης», όπως αυτή που είχε καθιερωθεί για πρώτη φορά από τον Bismarck.

Ορισμένοι βέβαια θεωρούν πως αυτός είναι ο πραγματικός στόχος της Ρωσίας – η προσέγγιση της δηλαδή με τη Γερμανία, η οποία θα αποτελούσε πολύ μεγάλο πρόβλημα για την υπερδύναμη. Έτσι θα διευκολύνονταν οι εμπορικές σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας, οι οποίες δεν είναι καθόλου αμελητέες (γράφημα) – ενώ μία πιθανή συμμαχία Γερμανίας-Ρωσίας ολοκληρώνει τη συμφωνία Κίνας-Ρωσίας-Γερμανίας, η οποία είναι ικανή να αναδιοργανώσει το σύνολο της Ευρασίας, αφήνοντας τις Η.Π.Α. στο περιθώριο των παγκοσμίων εξελίξεων.

Την ίδια στιγμή η ισοτιμία του δολαρίου καταρρέει, κάτι απολύτως φυσιολογικό αφού οι Η.Π.Α. είναι υπερχρεωμένες, με τεράστια δίδυμα ελλείμματα – ενώ το αμερικανικό νόμισμα έχει δεχτεί πρόσφατα την επίθεση της Κίνας, σε συνεργασία με τη Ρωσία (ανάλυση). Παράλληλα, η φούσκα στη Wall Street είναι γιγαντιαία, οφειλόμενη στα 14 τρις $ με τα οποία οι κεντρικές τράπεζες έχουν πλημμυρίσει το σύστημα (γράφημα) – οπότε το θέμα δεν είναι το αν θα σπάσει, αλλά το πότε, με πιθανότερη αφετηρία την αλλαγή πολιτικής εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών (απορρόφηση της υπερβάλλουσας ρευστότητας).

Ολοκληρώνοντας, είναι δύσκολο να πιστέψουμε πως οι Η.Π.Α. θα χάσουν αμαχητί την παγκόσμια ηγεμονία τους και θα βρεθούν στο περιθώριο των εξελίξεων στον πλανήτη – διαθέτοντας τεράστια όπλα, μεταξύ των οποίων χρηματοπιστωτικά και πυρηνικά, τα τελευταία εκ των οποίων ίσως δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν, ευρισκόμενες σε μία σχετική απόσταση ασφαλείας από την Ευρασία. Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνεται από τις τελευταίες εξελίξεις, με τον πρόεδρο Trump να μην καν είναι σε θέση να κυβερνήσει, ευρισκόμενος κάτω από την πίεση του βαθέως κράτους.

Ενδεχομένως λοιπόν σωστά αναφέρεται πως ο Trump θα είναι ο πρόεδρος του πολέμου (πηγή), χωρίς να έχει καμία τέτοια πρόθεση – ενώ η Ρωσία θα είναι αυτή που θα δεχτεί την επίθεση, με στόχο τον εκφοβισμό της Κίνας και της Γερμανίας.

Πηγή Analyst

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση