Αν δεις καράβι στο βουνό, @@@νί τό 'χει τραβήξει...
Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος
Άλλοι λένε πως ο Αλέξης τό 'χει σύρει.
Άλλοι λένε πως είναι το ίδιο.
Κακοήθειες...
Το blog αδυνατεί να καταλάβει τον ορυμαγδό ευθυμίας σχετικά με το λιμάνι της Καστοριάς.
Τί είπε δηλαδή ο σύντροφος πρωθυπουργός; Επιχειρηματολόγησε υπέρ των λιμανιών ξηράς.
Κακό είναι;
Αύριο-μεθαύριο θα ιδρύσει στον στρατό και μονάδα υποβρυχίων αερόστατων.
Αστείο θα μας φανεί κι αυτό; Ή παράλογο;
Δηλαδή αυτοί που τους φαίνονται τα λιμάνια ξηράς παράλογα, αλλά δεν παραξενεύονται όταν ακούνε τον πρωθυπουργό να μιλάει για αριστερά, για αριστερή διακυβέρνηση, για το συμφέρον του λαού, και αριστερά μνημόνια, είναι πιό λογικοί οι ίδιοι;
Σήμερα λέει, πως θα εκδόσει πενταετές ομόλογο και θα βγούμε δοκιμαστικά στις αγορές.
Δεν βλέπουμε να έσκασε το χειλάκι κανενός.
Μόνο το λιμάνι της Καστοριάς μας πείραξε.
Ο άλλος, ο φλώρος με το μαντηλάκι στο τσεπάκι, διαλαλεί μήνες τώρα πως είναι κομμουνιστής.
Πάλι κανείς δεν γέλασε.
Το blog πάλι δεν καταλαβαίνει.
Τί επιλεκτική αίσθηση του χιούμορ είναι αυτή;
Ο Τσαλακωτός διατείνεται μήνες τώρα πως έκανε διαπραγμάτευση.
Μιλάμε για παράσταση που κανονικά βγάζει πολύ γέλιο. Άχνα...
Τον Μπαλαφάρα, λέει, τον σταματάνε και του φιλάνε το χέρι γονατιστοί.
Πάλι σοβαρότης μέχρι δακρύων.
Ακαταλαβίστικα πράγματα.
Εν πάση περιπτώση, το πρόβλημά μας σαν λαός δεν είναι μάλλον τα μνημόνια.
Είναι μία στρεβλή αίσθηση του χιούμορ.
Εκεί που πρέπει να σπαρταρήσουμε στο γέλιο στεκόμαστε σαν σε κηδεία κι εκεί που πρέπει να πάρουμε τις πέτρες, μας κόβονται τα ήπατα από τα γέλια.
Πολλοί λένε πως και στις δύο περιπτώσεις το σωστό είναι οι πέτρες. Ή τα γιαούρτια.
Ενδεχομένως να έχουν αυτοί δίκιο.
Άρα κατ' αυτούς, το δίλημμα γέλιο ή σοβαρότητα δεν υπάρχει.
Μπορούμε να γελάμε και να κλαίμε ελεύθερα.
Αρκεί να χρησιμοποιούμε πού και πού, τα κατάλληλα αδρανή ή οργανικά υλικά!...
Σημ.: Η εικόνα του σημερινού σχολίου είναι απ' το //jodi.graphics
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
Αναρτήσεις
Σχόλιο από την στήλη του κ. Στούπα στο καπιταλ που ταιριάζει γάντι στους αριστερούς που δεν είναι “αριστεροί”!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκετά υποφέραμε εδώ και εκατό χρόνια …αναζητώντας τους γνήσιους κομμουνιστές οι οποίοι θα τα έπαιρναν από τους τραπεζίτες , από το κεφάλαιο και θα μας ταΐζαν με χρυσά κουτάλια!!!
Tο αστείο παρατράβηξε!!!
1/2
Διαβάζω κάθε μέρα στη στήλη του κου Στούπα τα γραπτά ανθρώπων που βγάζουν μια απογοήτευση λόγω του αδιεξόδου που αισθάνονται.
Τα άτομα αυτά αναφέρουν πως είναι απελπισμένα, όχι τόσο για την παρούσα κατάσταση, όσο επειδή νοιώθουν πως δεν έχουν τίποτα καλό να περιμένουν και από την αυριανή κυβέρνηση, οπότε η παρηγοριά που προσφέρει η φράση «κάνε υπομονή», είναι δίχως κανένα νόημα...
Είναι αλήθεια πως και η ΝΔ δεν έχει δώσει σαφή εικόνα για το αναπτυξιακό της σχέδιο δεδομένου πως δεν έχει πάρει ΞΕΚΑΘΑΡΗ θέση για την αντιμετώπιση του κρατισμού, ο οποίος μας κατέστρεψε.
Δεν έχει βγει καν ο Κυριάκος να πει πως θα γκρεμίσει με τα ίδια του τα χέρια το μνημείο-ξεφτίλα της ΕΡΤ, μαζί με τις συντάξεις των άγαμων θυγατέρων και την αργομισθία των υπαλλήλων στα ανενεργά εργοστάσια της ΔΕΗ.
Γιατί ?
Επειδή ο κρατισμός πουλάει.
Είναι σαν τη μόδα της εποχής στις γυναίκες : τα τζιν σορτσάκια.
Τα οποία φορούν με την ίδια ναρκισσιστική διάθεση ψηλές, κοντές, αδύνατες, χοντρές...(όλες καλές, που λέει και το τραγούδι...).
Έτσι και ο κρατισμός.
Τον προσκυνούν όλα τα κόμματα, όσο αριστερότερα, τόσο περισσότερο, αφού η αριστερίλα είναι ακόμα «in». Αλλά κι οι «δεξιοί» δεν πάνε πίσω. Πιο πολύ μαλώνει ο Τζήμερος στο Περιφερειακό Συμβούλιο με την εκπρόσωπο της ΝΔ παρά με τους νεκρόφιλους Σταλινόπαιδες.
Και μεις, οι φιλελεύθεροι πολίτες της ιδιωτικής οικονομίας και της παραγωγής τι κάνουμε γι αυτό ?
Μπορούμε εμείς να αλλάξουμε τη νοοτροπία τόσων ψηφοφόρων που γαλουχήθηκαν με το «που είναι το Κράτος ?» και με το «ένα το χελιδόνι...» που μας έμαθε ο Αντρέας από μικρούς στα σχολεία ?
Μπορούμε οι λίγοι να σκοτώσουμε την αριστερίλα των πολλών (και των αδελφό-κρατισμό της ) ή πολεμάμε άρματα μάχης με σφεντόνες ?
Σε αυτό το σημείο όμως, αναρωτηθείτε το λόγο που οι παραδοσιακοί προπαγανδιστές της αριστερίλας, οι καλλιτέχνες, αρχίζουν ένας ένας να παίρνουν αποστάσεις από την κυβέρνηση του Τσούρμου και με ό,τι αυτό εκφράζει.
Αρχικά, ξεκίνησαν κάποιοι ουδέτεροι, όπως ο Αρκάς, το ξεβράκωμα μέσω των σκίτσων του.
Έπειτα -και μη μπορώντας να ψέξουν ή να μειώσουν την ευφυία του Αρκά- ξεκίνησαν δειλά δειλά και άλλοι επώνυμοι να δηλώνουν δημόσια πως «διαψεύστηκαν οι προσδοκίες τους» ή «δεν είναι αυτό η αριστερά βρε παιδιά...» και άλλα τέτοια ωραία που γίνονται πρωτοσέλιδο στην «Espresso» και γελάνε οι περαστικοί...
Και δώστου τα «απεταξάμην» ο Κραουνάκης, από κοντά και η Παναγιωτοπούλου, ο Φασουλής, ο Σαββόπουλος και για να μη γράφω ως αύριο, μέχρι και ο Λαζόπουλος κοντεύει να δηλώσει «δεξιός»...
2/2
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό φυσικά συνέβη γιατί οι άνθρωποι αυτοί που ζουν «στη βιτρίνα» αισθάνθηκαν πως σύντομα θα φάνε ντομάτες από το κοινό τους εάν συνεχίσουν με το ίδιο τροπάριο, ειδικά όταν οι «πελάτες» τους πεινούν αλλά ο «σταρ» που θαυμάζουν πίνει μοχίτο στη Ψαρρού και ανεβάζει φωτο στο fb μες την «αριστερή» χαρά...
Το πιάσατε το νόημα ?
Οι καλλιτέχνες με την αντίδρασή τους, έδειξαν το δρόμο στους ακροατές, τηλεθεατές και κάθε είδους πελάτες που άρχισαν να τους κοιτούν διστακτικά ή με άγριες διαθέσεις...
Καθώς οι «κοινωνικά ευαίσθητες» κεραίες τους αισθάνθηκαν από νωρίς τον κίνδυνο της επερχόμενης ροχάλας, αρχίζουν να καταχωνιάζουν σιγά σιγά τα αμπέχωνα και τα ταγάρια και να το παίζουν «εγώ ήμουν αγνός και δεν ήξερα...»
Όπως λοιπόν ο Σαββόπουλος πήρε το μικρόφωνο από το χέρι του γελωτοποιού Ζουγανέλη όταν άρχισε να λέει μακακίες στη συναυλία του (πως μας γ@&$ν οι ξένοι), έτσι ακριβώς πρέπει και μεις στην καθημερινότητά μας να παίρνουμε «το μικρόφωνο από το χέρι» του κάθε καραγκιόζη που επιμένει στις κρατικιστικές (αριστερές ή ακροδεξιές) ονειρώξεις του, οι οποίες θα μας φτάσουν να κάνουμε εξαγωγή λευκής Ελληνικής σαρκός μεθαύριο στα μπαρ της Βουλγαρίας. Δεν εννοώ φυσικά να τους φιμώσετε αλλά να μην είστε πια συγκαταβατικοί στην παράνοια και να δείχνετε ξεκάθαρα πως δε θα τους ανεχτούμε άλλο.
Κοπανήστε τους αλύπητα παντού (λεκτικά φυσικά) κάθε φορά που τους ακούτε να Σκουρλετολογούν και μην τους αφήνετε να πάρουν ανάσα.
Μπορεί να μην πείσετε ποτέ το Λάρη και τον Τυρέμπορα αλλά ίσως πείσετε τους γύρω που σας ακούν. Μην ανησυχείτε, το έργο σας θα είναι ολοένα και πιο εύκολο (να'ναι καλά ο Τσιπρόκιο).
Αφού είδε το φως το αληθινό ακόμα και ο Τζίμης ο Πανούσης, η κοινωνία είναι έτοιμη να τους πάρει επιτέλους με τις πέτρες. Βάλτε και σεις ένα χεράκι...(πάντα με χαμόγελο...)
Προσωπικά, νοιώθω υπερήφανος που στον κοινωνικό και επαγγελματικό μου περίγυρο έχω πείσει πολλούς να ψηφίσουν το Τζήμερο και έχω καταφέρει να κάνω κάποιους αμετανόητους Μαδουρολάγνους να απέχουν -τουλάχιστον- από την κάλπη , κι αυτό όμως κέρδος είναι...(αν υπήρχε πτυχίο στις πωλήσεις, αυτό θα ήταν το διδακτορικό του, πιστέψτε με. Όμως υπάρχει μέθοδος...)
Αλλά ΠΟΤΕ ΠΙΑ δε μένω βουβός όπως -δυστυχώς- έκανα όταν ήμουν νεότερος (γιατί με ένοιαζε μόνο η δουλειά, το χρήμα και η dolce vita).
Ούτε εδώ μέσα (που με μπανάρουν συνέχεια), ούτε στα κοινωνικά δίκτυα (όπου ευτυχώς δεν υπάρχει λογοκρισία), ούτε στις παρέες μου (κι ας ψυχραθώ με φίλους), ούτε στη δουλειά (κι όμως, ποτέ δεν έχασα πελάτη κομμουνιστή παρόλο το κράξιμο που τους ρίχνω, καθώς ακόμα κι αυτός κοιτάει το προσωπικό του συμφέρον σκεπτόμενος πως δεν τον ταΐζει το κόμμα. Μπορεί να είναι αγράμματοι αλλά κορόιδα δεν είναι).
Άλλωστε στον τοίχο δίπλα στο ΤΣΜΕΔΕ (στην Κλαυθμώνος) κάποιος έχει γράψει: ΒΑΡΚΙΖΑ ΤΕΛΟΣ.
Ποιος είμαι εγώ να διαφωνήσω μαζί του ?
ΥΓ. Τα ίδια φυσικά ισχύουν για τους Σκουρλετολόγους του μπλε και πράσινου ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι ακούνε κρυφά Χαρούλα Αλεξίου και Νταλάρα και μερακλώνουν όταν βρίσκονται μόνοι τους στο αυτοκίνητό τους.