Η μεγάλη αμερικανο-γερμανική σύγκρουση και η θέση της Ελλάδας

Υπήρξε προϊδέαση σύγκρουσης επί Ομπάμα, η οποία δεν αντιμετωπίστηκε με σοβαρότητα στην Ελλάδα - Ποιος ο ρόλος των οικονομικών σκανδάλων

Στους παγκόσμιους πολέμους, η Ελλάδα δεν είχε επιλογή με ποιον θα συμμαχήσει. Προφανώς, το ίδιο θα συμβεί και σε επόμενο, όσο ισχύουν τα σημερινά εξοπλιστικά δεδομένα. Οι θαλάσσιες δυνάμεις συμμαχούν με θαλάσσιες και οι κεντρικές με τις κεντρικές. Και στους δυο Πολέμους, η Ελλάδα βρέθηκε στο πλευρό της Βρετανίας, ενώ η Βουλγαρία συμπολέμησε με την Γερμανία.

Ο Ι. Μεταξάς, καίτοι στρατιωτικός εκπαιδευθείς με το γερμανικό πνεύμα, και παρόλη την αντίθεσή του στην βρετανική πολιτική, γράφει στο Ημερολόγιό του, πριν κηρυχθεί ο δεύτερος Πόλεμος, ότι η Ελλάδα οφείλει να συμμαχήσει με την Βρετανία, αν υποχρεωθεί να πολεμήσει.

Όμως, με την ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ε., η κατάσταση έχει περιπλεχτεί, εκ του λόγου ότι οικονομικώς -και μέχρι πρότινος και πολιτικώς- ηγεμονεύεται από την Γερμανία, αλλά η γεωγραφική της θέση την οδηγεί στο πλευρό των ΗΠΑ, από τις οποίες εξαρτάται -θετικώς ή αρνητικώς- εν πολλοίς και η ασφάλειά της. Γι’ αυτό και η σύγκρουση ΗΠΑ - Γερμανίας αποβαίνει ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα.

Δυστυχώς, υπήρξε προϊδέαση σύγκρουσης επί Ομπάμα, η οποία δεν αντιμετωπίστηκε με σοβαρότητα στην Ελλάδα. Δεν ήταν τυχαίο το γεγονός, ότι αίφνης αποκαλύφθηκαν στην χώρα μας έξι σοβαρά οικονομικά σκάνδαλα, που αφορούσαν όλα γερμανικές επιχειρήσεις -το ένα, με τον Τσοχατζόπουλο, και ρωσικές- έχοντας μάλιστα στην διάθεσή μας επαρκή στοιχεία, τα οποία μας δόθηκαν. Αν δεν οδηγήθηκαν όλα στην Δικαιοσύνη, είναι άλλη υπόθεση.

Αυτά ως προς την Ελλάδα. Επειδή, οι διώξεις των ΗΠΑ κατά γερμανικών επιχειρήσεων -συμπεριλαμβανομένου και του χρηματοπιστωτικού συστήματος- επέφεραν, και επιφέρουν σοβαρά πλήγματα όχι μόνον στην γερμανική οικονομία, αλλά κυρίως στην γερμανική αξιοπιστία. Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, προχωρά πολύ περισσότερο από τον Ομπάμα και ορίζει στρατοπεδάρχη στην Ευρώπη, τη Βρετανία, απομακρύνοντας τη Γερμανία -με ισχυρά πλήγματα πλέον- από αυτόν τον ρόλο που της είχαν αναθέσει μεταπολεμικά.

Εχθές, εκδηλώθηκε η οργή του Βερολίνου -και της Βιέννης- κατά της απόφασης της αμερικανικής Γερουσίας να εγκρίνει κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας που βλάπτουν όμως σημαντικά την Γερμανία, απαγορεύοντας ουσιαστικά την κατασκευή του προετοιμαζόμενου αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2. Μάλιστα, την σχετική τροπολογία, η αμερικανική Γερουσία την υπερψήφισε με συντριπτική διακομματική πλειοψηφία 97 – 2.

Δεν στερεί μόνον την Ρωσία από ένα σημαντικό έργο, αλλά -όπως μετέδωσε το skai.gr- προβλέπει δυνατότητα επιβολής ποινών σε εταιρείες που επενδύουν ή υποστηρίζουν την κατασκευή ρωσικών αγωγών για την εξαγωγή ενέργειας. Η επίμαχη προσθήκη αγγίζει σειρά ευρωπαϊκών ενεργειακών κολοσσών όπως η αγγλο-ολλανδική Shell, η γερμανική Wintershall και η αυστριακή OMV, οι οποίες σχεδιάζουν επενδύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ ώστε να κατασκευαστεί ο Nord Stream 2.

Βεβαίως, το νομοσχέδιο που υπερψήφισε η Γερουσία θα πρέπει να εγκριθεί και από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, όπου το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ επιδιώκει να γίνουν σοβαρές τροποποιήσεις ώστε να αμβλυνθούν πολλές από τις αιχμηρές πτυχές του. Όπως και να έχει όμως, δείχνει τις διαθέσεις της αμερικανικής πολιτικής, έναντι της γερμανικής Ευρώπης.

Ταυτοχρόνως, υπήρξε και αντίστροφο ρεύμα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησε έρευνα που αφορά την Nike και την Universal Studios, με την υποψία του παράνομου περιορισμού των διανομέων εμπορευμάτων στις διασυνοριακές πωλήσεις και τις πωλήσεις μέσω διαδικτύου στην ενιαία αγορά της Ε.Ε. «Θα εξετάσουμε εάν οι πρακτικές αδειοδότησης και διανομής αυτών των δυο εταιριών δεν επιτρέπουν στους καταναλωτές να έχουν πρόσβαση σε ευρύτερες επιλογές και καλύτερες προσφορές στην ενιαία αγορά της Ε.Ε.», ανέφερε η κ. Margrethe Vestager, αρμόδια για τον εμπορικό ανταγωνισμό της ΕΕ.

Και οι δύο χώρες, ΗΠΑ και Γερμανία, επιχειρούν να προσεταιριστούν την Κίνα, η οποία έχει κάθε λόγο να στραφεί προς την Ευρώπη, από την οποία δεν διατρέχει στρατιωτικό κίνδυνο. Αλλά, δεν είναι σε θέση να συγκρουστεί με τις ΗΠΑ, τουλάχιστον για αρκετά χρόνια, κατά οποία θα προσπαθεί να συμβιβάσει τα πράγματα. Συμφέρει όμως και τις δύο χώρες, Γερμανία και Κίνα, να αναπτύξουν στενότερους οικονομικούς δεσμούς, από την στιγμή που η πολιτική Τραμπ τείνει προς το εθνικό κράτος, η δε Κίνα φαίνεται να λαμβάνει ηγετική θέση στην "παγκοσμιοποίηση".

Στον αμερικανικό Τύπο πάντως υπήρξαν κάποια κείμενα εκδήλωσης φόβου, ότι η συμμαχία Βερολίνου - Πεκίνου μπορεί να επεκταθεί και σε στρατιωτική συμμαχία αντίστοιχη με αυτή που είχαν κάνει οι Γερμανοί στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο με την Ιαπωνία. Το Πεκίνο δεν τρέφει αυταπάτες! Γνωρίζει πολύ καλά ότι στα στρατηγικά σχέδια του νέου πλανητάρχη Ντόναλντ Τραμπ, είναι να χτυπηθεί η Κίνα, πριν γίνει παγκόσμια οικονομική και στρατιωτική υπερδύναμη και κυριαρχήσει σε ολόκληρο τον κόσμο, σε βάρος των ΗΠΑ. Δεν το έκρυψε άλλωστε ο Τραμπ.
Και η Ελλάδα; Η Ελλάδα ζει στον μικρόκοσμό της, με τους ατέρμονες, ανωφελείς και ίσως και αναξιοπρεπείς διαπληκτισμούς των πολιτικών, που φέρουν την Ελλάδα αδιαφορούσα στην αξιοποίηση της σημαντικής γεωστρατηγικής θέσης της.

Μακεδών
Πηγή Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση