Το τουρκικό αμόκ και τα ναζιστικά απομεινάρια

Γράφει ο Αλέξης Ζακυνθινός

Η κυβέρνηση της Τουρκίας φαίνεται πως έχει χάσει εντελώς τον έλεγχο, με το ένα λάθος να διαδέχεται το άλλο – με αποτέλεσμα να έχει δείξει το αληθινό της πρόσωπο στην Ευρώπη, απομακρύνοντας κάθε προοπτική ένταξης της. Διαφορετικά δεν μπορεί να ερμηνεύσει κανείς το γεγονός, σύμφωνα με το οποίο ένας δικτάτορας κατηγορεί ένα άλλο κράτος ως φασιστικό, χρησιμοποιώντας την έκφραση «ναζιστικά απομεινάρια» – επειδή του απαγορεύθηκε η διεξαγωγή του προεκλογικού του αγώνα στους μετανάστες που κατοικούν στην Ολλανδία, ενώ η Γερμανία φαίνεται πως εξετάζει επίσης το θέμα.

Βέβαια η συμπεριφορά της ολλανδικής αστυνομίας την Κυριακή, όπου χρησιμοποίησε σκύλους και νερό με πίεση για να διαλύσει τους εκατοντάδες διαδηλωτές που είχαν συγκεντρωθεί έξω από το προξενείο του Ρότερνταμ, κυματίζοντας τούρκικες σημαίες, καθώς επίσης το «ξυλοκόπημα» τους με κλομπ, δεν ήταν η καλύτερη. Εν τούτοις, η διαδήλωση δεν ήταν λογική από ανθρώπους που ουσιαστικά φιλοξενούνται σε μία ξένη χώρα, οπότε δεν επιτρέπεται να αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο.

Όσον αφορά τώρα τις κυρώσεις που ανήγγειλε πως θα επιβάλλει στην Ολλανδία ο πρόεδρος της Τουρκίας, ο οποίος δυστυχώς την οδηγεί στην κατάρρευση (άρθρο), αδιαφορώντας εντελώς για τους Πολίτες, είναι εκτός τόπου και χρόνου – αφού το μόνο που θα επιτύχει θα είναι η επιτάχυνση της καταστροφής που έχει ήδη προκαλέσει στην πατρίδα του, με την αυταρχική και αλλοπρόσαλλη πολιτική του.

Υπενθυμίζουμε εδώ πως περίπου 400.000 Τούρκοι μετανάστες ζουν στην Ολλανδία, ενώ στη Γερμανία υπολογίζονται στο 1.500.000 επίσημα – αν και, κατά τα ανεπίσημα στοιχεία, είναι πολύ περισσότεροι. Η Ολλανδία αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή ξένων επενδύσεων στην Τουρκία, αφού είναι πρώτη με μερίδιο 16% – ενώ σε απόλυτα νούμερα οι ολλανδικές επενδύσεις ανέρχονται σε 22 δις $.

Περαιτέρω, οι τουρκικές εξαγωγές εμπορευμάτων προς την Ολλανδία ήταν της τάξης των 3,6 δις $ το 2016, καθιστώντας την τη δέκατη μεγαλύτερη εξαγωγική της αγορά. Εισάγει δε περί τα 3 δις $ από την Ολλανδία, οπότε παρουσιάζει εμπορικό πλεόνασμα στη συνεργασία μαζί της.

Το σημαντικότερο όμως όλων για την Τουρκία είναι ο αριθμός των Ολλανδών τουριστών που την επισκέπτονται – οι οποίοι ήταν 900.000 το 2016, κατά περίπου 300.000 λιγότεροι από το 2015, λόγω του φόβου για την ασφάλεια τους από επιθέσεις εκ μέρους ισλαμιστών και Κούρδων μαχητών.

Ολοκληρώνοντας, προφανώς η Τουρκία δεν έχει την πολυτέλεια να συμπεριφέρεται με αυτόν τον επιθετικό τρόπο στην Ολλανδία – αφού έχει πάρα πολλά να χάσει τόσο από αυτήν, όσο και από την υπόλοιπη Ευρώπη.

Εν τούτοις ο πρόεδρος της, αντιλαμβανόμενος ότι χάνει σταδιακά το έδαφος κάτω από τα πόδια του, ευρίσκεται σε κατάσταση αμόκ – οπότε εντελώς απρόβλεπτος και επικίνδυνος για ολόκληρη την περιοχή, ειδικά για τη Μέση Ανατολή. Σε κάθε περίπτωση έχει καταφέρει τον άθλο να είναι εχθρός με όλους – κάτι που είναι δυστυχώς εξαιρετικά αρνητικό για τη χώρα του, καθώς επίσης για τον παραδοσιακό του σύμμαχο: για τη Γερμανία.

Πηγή Analyst


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση