To χρέος και ο βίος αβίωτος
Χαράς ευαγγέλια! Ευρέθη άνθρωπος αισιόδοξος για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, παρόλο που αυτή συντρίβεται στις συμπληγάδες πέτρες του Μνημονίου και των τιμωρητικών απαιτήσεων της τρόικας. Το όνομα, δε, αυτού: Γερούν Ντάισελμπλουμ. Θα ήταν αστείο αυτό, αν η πατρίδα μας δεν είχε βιώσει τόσο άσχημα τη μνημονιακή «προσαρμογή» της στο κολαστήριο της ξενοκρατίας.
Όμως, υπό τις παρούσες συνθήκες δεν χωρούν χωρατά. Επιβάλλονται πρωτοβουλίες, που ορισμένοι θέλουν να τις αναβάλλουν ή και να τις ματαιώσουν.
Οι πρωτοβουλίες που θα πρόσφεραν στην πατρίδα και στον λαό μας μια διέξοδο από τη στενωπό της ύφεσης και της ανεργίας πρέπει να αφορούν το ελληνικό χρέος.
Ο πρόεδρος του Eurogroup και πιστός υπάλληλος της γερμανικής καγκελαρίας, θορυβημένος από την εκτίμηση του ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος, το οποίο χαρακτηρίζεται «εξαιρετικά μη βιώσιμο», είπε ότι είναι «ξεπερασμένη» η έκθεση του ΔΝΤ, και οι εκτιμήσεις του Ταμείου έχουν ξεπεραστεί «λόγω της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας».
Ο κ. Ντάισελμπλουμ είναι ο μόνος που βλέπει -ή κάνει ότι βλέπει- ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Αν σε οποιαδήποτε γωνιά της χώρας μας κάποιος αποπειραθεί να διατυπώσει αυτή την άποψη, θα αντιμετωπιστεί (στην καλύτερη των περιπτώσεων) σαν φαρσέρ που κάνει πολύ κακόγουστα αστεία.
Φυσικά, ο πρόεδρος του Eurogroup δεν εκφράζει δική του άποψη. Επαναλαμβάνει όσα του υπαγορεύονται από την κ. Μέρκελ και τον κ. Σόιμπλε, που δεν επιθυμούν να γίνει καμία κουβέντα για ελάφρυνση του -εξαιρετικά μη βιώσιμου- ελληνικού χρέους και για εξορθολογισμό των εξωφρενικών απαιτήσεων των δανειστών από την πατρίδα μας.
Οι Έλληνες δεν δύνανται να πληρώσουν ούτε σεντ περισσότερο στην Εφορία. Δεν υπάρχουν πλέον αποθέματα ούτε σε υλικό ούτε σε ψυχολογικό επίπεδο, ώστε να γίνει αποδεκτή η «καραμέλα» για «μερικές θυσίες ακόμα».
Εδώ και επτά χρόνια η πατρίδα μας θυσιάζει και το παρελθόν και το παρόν και το μέλλον της στον βωμό της εξόφλησης ενός χρέους που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει.
Η λογική θα επικρατήσει, είτε το θέλουν οι Γερμανοί είτε όχι.
Πηγή "Δημοκρατία"
Σωστό. Αλλά η λογική δε φτάνει. Χρειάζεται κάποια δύναμη (ανθρώπινη δύναμη, ο λαός!) να της δώσει υπόσταση, να την κάνει πραγματικότητα. Δηλαδή χρειάζεται ο λαός να φτιάξει ο ίδιος την πολιτική δύναμη που θα τον εκφράσει και θα κάνει την "κοινή λογική", τη "συλλογική λογική", πράξη. Δηλαδή χρειάζεται ο λαός να αρθεί στο ύψος της πραγματικής ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και να διαλύσει την "κοινοβολευτική" χούντα.
ΑπάντησηΔιαγραφή