Η ατιμωρησία μετατρέπει σε… μόδα μια εγκληματική συμπεριφορά

Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι είδους σκοπιμότητα εξυπηρετούν οι ανεγκέφαλοι που σπάνε με βαριοπούλες τα ακυρωτικά μηχανήματα των λεωφορείων και κάνουν τα τρόλεϊ να λαμπαδιάζουν κάθε Σάββατο βράδυ εις… ένδειξιν διαμαρτυρίας κατά του καπιταλιστικού κράτους.

Επαναστατικό αγώνα δεν κάνουν στα σίγουρα. Για απλή «νεανική εκτόνωση» επίσης δεν το κόβω. Περισσότερο μοιάζουν με τους αλήτες που ξηλώνουν τα καθίσματα των γηπέδων στο πρώτο φαλτσοσφύριγμα. Μόνο που οι χούλιγκαν γίνονται βάνδαλοι, χωρίς να χρειάζονται δικαιολογίες. Τούτοι εδώ περιβάλλουν την καταστροφική μανία τους και με υποτιθέμενο ιδεολογικό μανδύα. Αντιεξουσιαστικού (και καλά…) χαρακτήρα.

Λοιπόν ακούστε, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις: Πόλεμος κατά της εξουσίας δεν γίνεται καταστρέφοντας την περιουσία του λαού. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Οι υποδομές στα μέσα μαζικής μεταφοράς πληρώνονται από τον Ελληνα φορολογούμενο. Κι αν σταματήσουν να υπάρχουν, θα την πληρώσει η φτωχολογιά. Οι πλούσιοι μετακινούνται αλλιώς.

Τα μέσα μαζικής μεταφοράς επιπλέον σε μια μεγάλη πρωτεύουσα συνιστούν δείκτη κοινωνικού πολιτισμού. Οσο πιο οργανωμένα και σύγχρονα είναι τόσο πιο καλή υπηρεσία προσφέρουν στους απλούς εργαζομένους, στους φοιτητές και τους συνταξιούχους που τα χρησιμοποιούν. Αφήστε και τη συμβολή τους στην κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση. Ομως για να λειτουργούν ικανοποιητικά χρειάζονται χρήματα. Και αυτά, στον βαθμό που οι συγκοινωνίες διατηρούν τον δημόσιο χαρακτήρα τους, παρέχονται από τους φόρους του κοσμάκη και από τα εισιτήρια των επιβατών.

«Λαϊκή αυτοδιαχείριση» στα λεωφορεία και δωρεάν μετακινήσεις δεν είναι σενάριο που παίζει, παρά μόνο στο μυαλό κάποιων εντελώς διαταραγμένων. Επομένως το να καταστρέφεις τα μηχανήματα των εισιτηρίων και να πυρπολείς τα τρόλεϊ δεν είναι πράξη αντίδρασης στο σύστημα. Ούτε έχει σχέση με το «δεν πληρώνω» στα διόδια των μεγαλοεργολάβων. Για να εξηγούμαστε.

Δυστυχώς όμως το φαινόμενο των βανδαλισμών στις δημόσιες συγκοινωνίες έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας. Η κυβέρνηση δείχνει να μην μπορεί να το αντιμετωπίσει. Η αξιωματική αντιπολίτευση κάτι κλαψουρίζει, αλλά δεν βγαίνει μπροστά να πει τι ακριβώς πρέπει να γίνει.

Ε, λοιπόν, ημίμετρα δεν υπάρχουν. Θα πρέπει πλέον οι δολιοφθορές στα μέσα μαζικής μεταφοράς να λάβουν κάποια μορφή ιδιώνυμου αδικήματος. Οχι ασφαλώς με την πολιτική σημειολογία του όρου, αλλά με την αυστηρά νομική έννοια περί «ιδιαίτερης εκδοχής εγκλήματος», που θα επισύρει αυστηρότατες ποινές φυλάκισης χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα. Γιατί, κακά τα ψέματα, η ατιμωρησία είναι αυτή που μετατρέπει μια εγκληματική συμπεριφορά σε…μόδα.

Γιώργος Χαρβαλιάς
Πηγή "Δημοκρατία"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση