Σουνίτης ακτιβιστής ζητεί Σιίτην ακτιβιστή και ό,τι ήθελεν προκύψει

Η γελοιότης, η αθλιότης και η διαρκής έκπτωση της δημοσιογραφίας. Την οποία με καθημερινή συνέπεια επιτυγχάνουν οι φορείς της ομογενοποιημένης σκέψης - ήτοι οι «εκσυγχρονιστές», οι νεοφιλελεύθεροι, οι οπαδίτες των προπαγανδιστικών στερεοτύπων, τα παπαγαλάκια (είτε εξ ιδιοτέλειας, είτε εξ αμορφωσίας, είτε εκ βλακείας, είτε εκ κακότητας), οι πολιτικώς ορθοί και οι εθνοαποδομιστές - μια ολόκληρη «χρυσή ορδή».

Ήταν να μη νικήσουν στο Χαλέπι οι δυνάμεις του Άσαντ με την επικουρία των (δαιμονόμορφων τουλάχιστον) Ρώσων, κι αμέσως τα καθάρματα του ISIS έγιναν «μαχητές», «πολιορκημένοι ακτιβιστές»(!!), «άμαχοι» και «πολίτες». Εναντίον των οποίων οι «καθεστωτικοί» διαπράττουν φόνους και άλλες αγριότητες, ενώ έως τώρα το ISIS διεξήγαγε τον πόλεμο πετώντας τουλίπες, ορχιδέες και μάντολες.

Το ίδιο ξεδιάντροπο παραμύθι πωλείται χρόνια τώρα για όλους τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που έχει εξαπολύσει η Δύση. Η Δύση κατασκευάζει, φέρ’ ειπείν, το ISIS κι όταν ο Φρανκενστάιν-τέρας στρέφεται εναντίον του Φρανκενστάιν-δημιουργού, τότε αναλαμβάνει η ορολογία των φονιάδων να περιγράψει τα τεκταινόμενα με ευφημισμούς και φερετζέδες. Τα ενεργούμενα γίνονται «τρομοκράτες» κι αρχίζει ο χορός των «παράπλευρων απωλειών», των «χρωματιστών επαναστάσεων» και δεν συμμαζεύεται.

Κανένας πόλεμος δεν θα μπορούσε να έχει διεξαχθεί, κανένα μνημόνιο δεν θα μπορούσε να έχει επιβληθεί, χωρίς την αθλιότητα της εξαρτημένης δημοσιογραφίας. Από την εποχή του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας έως το σημερινό μακελειό στη Συρία, η ίδια ρητορική έχει «καλύψει» δεκάδες πολέμους. Το εντυπωσιακό είναι ότι κατά πλειοψηφίαν οι κοινωνίες καταναλώνουν το κουτόχορτο που ραίνει με ροδοπέταλα η εξωνημένη δημοσιογραφία, βγάζοντας έτσι απ’ τον κόπο την εξουσία να ανακαλύψει κάτι πιο ευφάνταστο, κάτι πιο πρωτότυπο, προκειμένου να επιχειρηματολογεί για όσα κάνει - κάθε φορά και πιο αισχρά.

Σε αυτόν τον «χορό των καταραμένων» προεξάρχοντα ρόλο παίζουν πλήθη από δυσώνυμες (και βρωμόψυχες) ΜΚΟ. Όσους οι δυτικές ηγεσίες έχουν προγράψει, αυτές οι ΜΚΟ περιγράφουν ως τέρατα, δικτάτορες, εθνικιστές, θρησκόληπτους - είναι δεν είναι. Ενώ όσους δικτάτορες, τέρατα, εθνικιστές και θρησκόληπτους έχουν θέσει υπό την προστασία τους οι δυτικές ηγεσίες (ου μην αλλά και φασίστες όπως στην Ουκρανία), οι ΜΚΟ τους εμφανίζουν ως «αντιφρονούντες», «αγωνιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», «κατατρεγμένες μειονότητες» και τα λοιπά συναφή.

Σε τέτοιες ΜΚΟ που εμφανίζουν τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη ως διωκόμενη, καθώς και σε άλλες προδοτικές οργανώσεις που επιβουλεύονται την αρτιμέλεια της Ελλάδας, παρέδωσε η ΕΣΗΕΑ αίθουσα προς διαβούλευσιν και παρασκευή προπαγάνδας.

Η παραχώρηση από την ΕΣΗΕΑ αίθουσας σε ανθρώπους του κλίματος Σόρος και Σία δεν νομιμοποιεί βεβαίως το μπουκάρισμα της Χρυσής Αυγής. Αντιθέτως, η οργάνωση αυτή πρέπει να μπαίνει από την πόρτα τροφοδοσίας του εθνομηδενισμού, όπως και οι εθνομηδενιστές είναι προνομιούχοι τροφοδότες του εθνικισμού. «Βλάπτουν και οι δύο τη Συρία το ίδιο» (κυριολεκτικώς), όσον και μεταφορικώς την Ελλάδα, την Κύπρο, την Ουκρανία, τα Βαλκάνια και κάθε άλλη χώρα όπου έχουν βάλει το χεράκι τους οξύνοντας αντιθέσεις και καλλιεργώντας αντιπαραθέσεις. Διότι όταν παίρνουν αυτές οι Οργανώσεις το μέρος μιας όχθης, πάντα δαιμονοποιείται η απέναντι.

Ταυτοχρόνως αυτές οι ΜΚΟ καταστρέφουν τις ιδέες και τις αρχές που τάχα υπερασπίζονται, διότι αυτές ακριβώς φθείρουν με τη δράση τους. Τον Διαφωτισμό, την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, τα ανθρώπινα δικαιώματα και πολλά άλλα, τα οποία πάντα εμφανίζονται ως προνόμια της μιας πλευράς σε κάθε διένεξη. Οι άγιοι Βόσνιοι και οι σατανικοί Σέρβοι, ή οι καλοί (ώσπου έγιναν κακοί) Μουτζαχεντίν ή Ταλιμπάν. Το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των Σκοπίων, αλλά ο εθνικισμός των Ελλήνων. Δημοκρατία (με κατάσταση έκτακτης ανάγκης, σχεδόν στρατιωτική δικτατορία) η Γαλλία, αλλά ακροδεξιά η Λεπέν. Μουρλός ο Τραμπ, αλλά όχι η Χίλαρι που απαιτούσε, ως ΥΠΕΞ, να έχει στη διάθεσή της το DNA όλων των πολιτικών αρχηγών παγκοσμίως (διά πάσαν χρήσιν). Δικτάτορας ο Κάστρο, αλλά τσιρλήντερς οι φασίστες στο Κίεβο. Και τέλος δεν έχει.

Με αυτόν τον σκοτεινό κόσμο των ΜΚΟ ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στήσει παραοικονομία μεγάλης κλίμακας γύρω από το προσφυγικό πρόβλημα. Ακόμα και πρώην συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ έχουν πέσει, σχεδόν εν ολομελεία, στον μεζέ - ποιον μεζέ; τσιμπούσι ολόκληρο γίνεται!

Τρώγονται τα ευρώ που έχουν κοπεί από μισθούς και συντάξεις σαν ζεστά ψωμάκια από τα πιράνχας των ΜΚΟ και διάφορους άλλους «καλούς Σαμαρείτες».
Βεβαίως, στο τέλος, το άδικο φαΐ στον λαιμό θα τους κάτσει…

Στάθης
Πηγή Enikos

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση