Πού πηγαίνουμε;

Γράφει ο Απόστολος Παπαδημητρίου

Ο πρωθυπουργός της χώρας μας εξήγγειλε πρόσφατα μέτρα υπέρ των χαμηλοσυνταξιούχων και των κατοίκων των νησιών μας.

Οι πρώτοι έχουν ήδη πληγεί με την κατάργηση του ΕΚΑΣ. Το εφ’ άπαξ βοήθημα θα αναπληρώσει ελάχιστο μέρος της διαρκούς απώλειας, η οποία θα ενταθεί κατά το προσεχές έτος με τους πρόσθετους φόρους που θα επιβληθούν και τις αναμενόμενες νέες περικοπές συντάξεων. Δυστυχώς η μικρή έστω ανακούφιση για τους δοκιμαζόμενους από την σοβούσα οικονομική κρίση, οι οποίοι έχουν να αντιμετωπίσουν την εντεινόμενη ανεργία της νέας γενιάς, δεν πέρασε απαρατήρητη από τους ισχυρούς που επηρεάζουν τα πολιτικοοικονομικά πράγματα της ΕΕ. Την επομένη της εξαγγελίας ήρθε η πρώτη αντίδραση από την πλευρά του Γερμανού υπουργού οικονομικών! Ο κ. Σόιμπλε, δια του εκπροσώπου του δήλωσε ότι είναι υπόθεση των θεσμών να αξιολογούν τέτοιου είδους μέτρα! Έτσι αναμένεται η απόφαση, δίκην δικαστηρίου, των εκπροσώπων των θεσμών, ώστε να καταστεί δυνατή, αν καταστεί, η απόφαση, η οποία στο μεταξύ επικυρώθηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο. Το θλιβερό είναι ότι αυτή δεν επικυρώθηκε ομόφωνα, καθώς η αξιωματική αντιπολίτευση απέφυγε να τοποθετηθεί κατά την ψηφοφορία. Ίσως και να προσδοκά σε έκφραση της αντίρρησης των θεσμών στα μέτρα, προκειμένου να καρπωθεί εκλογικά οφέλη, καθώς σχολιαστές έκριναν τις παροχές ως προεκλογικές και η εκλογολογία ίσως φουντώσει μετά το εορταστικό δωδεκαήμερο. Πότε επί τέλους στην χώρα μας με τον καταταλαιπωρημένο λαό οι κυβερνήσεις θα εξαντλούν το προβλεπόμενο από το Σύνταγμα διάστημα;

Για μία ακόμη φορά ξέφυγε από την προσοχή μας η ουσία του θέματος: Η Ελλάδα δεν είναι ανεξάρτητη χώρα. Βέβαια αυτό είναι κοινό μυστικό από την παλιγγενεσία, όμως το εθνικό φιλότιμο υποδαυλίζεται κυρίως από τους κατά καιρούς υπηρετούντες τα ξένα συμφέροντα, ώστε να μην το δεχόμαστε. Μάλιστα ευκαίρως ακαίρως ακούγεται το σύνθημα: «Του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει»! Δυστυχώς υπομένει και μάλιστα συν τω χρόνω εθίζεται στον ζυγό της δουλείας, ώστε να μην συνειδητοποιεί πλέον την κατάστασή του. Η χώρα μας μετά από κάποιες διακυμάνσεις κατέστη υποχείριο της Μεγάλης Βρετανίας το 1864 και αυτή παρέδωσε τη σκυτάλη της επικυριαρχίας στις ΗΠΑ μεσούντος του εμφυλίου πολέμου. Όλες οι κυβερνήσεις, δεξιές, κεντρώες, «αριστερή» υπήρξαν δοτές και ας κραυγάζουν περί του αντιθέτου οι κοπτόμενοι ότι εξυπηρέτησαν και εξυπηρετούν τα εθνικά συμφέροντα. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να διαγκωνίζονται ώστε να γίνουν οι αρεστοί και να δοθεί σ’ αυτούς η εξουσία, καθώς ο επικυρίαρχος δεν αμφισβητεί τις καλές προθέσεις όλων στο να υπηρετήσουν τα συμφέροντά του.

Πριν από 25 περίπου έτη, τότε που οι γείτονές μας προκαλούσαν τη χώρα μας με τη διεκδίκηση του ονόματος της Μακεδονίας και της ιστορίας της, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ είχε «προφητεύσει» την πτώση της τότε κυβέρνησης εντός μηνών. Και επαληθεύτηκε η «προφητεία» του. Η τότε μείζων αντιπολίτευση αντί να καταγγείλει την ιταμή δήλωση ως παρέμβαση στα εσωτερικά ανεξαρτήτου και κυριάρχου κράτους πανηγύρισε, καθώς άνοιγε ο δρόμος για την επάνοδό της στην εξουσία. Η σημερινή μείζων αντιπολίτευση αντί να καταγγείλει την σκληρή και ανάλγητη παρέμβαση της Γερμανίας αποστασιοποιείται αναμένοντας κομματικά οφέλη. Πότε άραγε θα μας δουν οι ξένοι μονιασμένους; Βέβαια πρέπει να σημειώσουμε και το άλλο. Το πιθανότερο ο Σόιμπλε να μην ψεύδεται, καθώς οι υπογράψαντες τα μνημόνια αποδέχθηκαν πλήθος όρων και αχρήστευσαν στην ουσία το Κοινοβούλιο της χώρας. Συνιστά αυτό μία ακόμη επιβεβαίωση ότι δεν είμαστε ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα σε κανέναν τομέα. Τι να πούμε για τη θλιβερή εξωτερική μας πολιτική!

Τα μέτρα προς τους νησιώτες έπρεπε να είναι και περισσότερα και ουσιαστικότερα. Δυστυχώς βλέπουμε τα τελευταία έτη μια άκρως εχθρική πολιτική της ΕΕ έναντι των κατοίκων των νησιών μας. Δεν αρκούσε η αύξηση του κόστους διαβίωσης με την υποχρεωτική κατάργηση όλων των μέτρων ανακούφισης που είχε λάβει στο παρελθόν η Πολιτεία, ήλθε να προστεθεί το προσφυγικό και, κυρίως, το μεταναστευτικό πρόβλημα, το βάρος του οποίου καλούνται να επωμισθούν κυρίως αυτοί. Η συμφωνία ΕΕ –Τουρκίας προέβλεπε την παραμονή όλων των εισερχομένων στα νησιά μας, έως ότου ολοκληρωθούν οι διαδικασίες εξέτασης των αιτημάτων ασύλου. Η διαδικασία είναι άκρως αργή και ο μηχανισμός επαναπροώθησης στην Τουρκία έχει πλήρως ατονήσει. Παράλληλα εκφράζονται φόβοι να ναυαγήσει η συμφωνία και να ενταθεί το ρεύμα προώθησης από μέρους της Τουρκίας, η οποία όμως αντιμετωπίζει πλήθος εσωτερικών δυσεπιλύτων προβλημάτων και από την άλλη έχει να αντιμετωπίσει την άρνηση, γνωστή βέβαια από μακρού, των Ευρωπαίων να επιταχύνουν τη διαδικασία ένταξης. Βέβαια οι Ευρωπαίοι, παρά την κατά καιρούς έκφραση ανησυχίας, ουδόλως ενδιαφέρονται για τη ζωή των νησιωτών μας. Η τελευταία παρέμβαση του Σόιμπλε μαρτυρεί την περιφρόνηση για το δράμα τους. Και σαν να μην έφτανε αυτό έχουμε και την πρόσφατη θλιβερή δήλωση του νέου υφυπουργού επί της θλιβερής μας παιδείας κλπ.: «Και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει. Τα νησιά θα τα ξαναπαίρνουμε πάντοτε. Τη γλώσσα έχει σημασία να μη μας πάρουν». Έχουμε παντελώς ξεμωραθεί! Ο Ερντογάν μας προκαλεί διαρκώς, οι «σύμμαχοί» μας και οι «εταίροι» μας σφυρίζουν αδιάφορα και εμείς σπεύδουμε να πλειοδοτήσουμε σε αντεθνικές δηλώσεις! Οι Καππαδόκες, οι Πόντιοι και οι Βιθυμοί πώς κατάφεραν και διατήρησαν την εθνική τους συνείδηση τουρκόφωνοι όντες; Και τί φαντάζεται ότι θα κάνει για τη διατήρηση της γλώσσας, εναντίον της οποίας βάλλουν οι πάντες, με άμεσο τον κίνδυνο να υποκύψουμε στα greeklish;

Σαν να μην έφθαναν αυτά με δήλωσή του πρώην υπουργός της δικαιοσύνης ζήτησε διάλογο για την αποποινικοποίηση του εμπρησμού της σημαίας μας! Η σημαία λοιπόν, για την προάσπιση της οποίας στρατιώτες έχυσαν το αίμα τους και που σκλαβωμένοι φύλαγαν σε ντουλάπες επί χρόνια, για να την απλώσουν να κυματίζει την χαρμόσυνη ημέρα της λευτεριάς, συζητείται, αν έχει κάποιος άπατρις νεαρός, που σιχάθηκε την υποκριτική αθλιότητα του συνόλου του πολιτικού φάσματος, να την καίει δημόσια ατιμωρητί! Δεν βλέπουν τα «αριστερά» αμερικανάκια τον σεβασμό που τρέφουν οι επικυρίαρχοί μας στη σημαία τους, αν και είναι βαμμένη με το αίμα πλήθους λαών του πλανήτη μας; Δυστυχώς και στην περίπτωση της κατάπτυστης δήλωσης το ενδιαφέρον οι πολιτικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης και παπαγάλοι της δημοσιογραφίας έστρεψαν στην παράλληλη δήλωση του τέως υπουργού για την ένταξη των οπαδών του ολοκληρωτισμού στο «δημοκρατικό τόξο»! Άραγε διαφέρουν σε πολλά οι του «δημοκρατικού» ολοκληρωτισμού από τους άλλους;

Ελλάδα, οι ασκούντες κατά καιρούς την εξουσία νοσούν βαρύτατα και, δυστυχώς, δεν το αντιλαμβάνονται. Δεν αρκούν οι συμφορές που σε βρήκαν. Θα σε βρουν και άλλες. Βέβαια οι δημαγωγοί δεν θα πάψουν να παραμυθιάζουν τον λαό ότι όλα βαίνουν καλώς! Ποιος άραγε θα του πει την αλήθεια;

"Μακρυγιάννης"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου  

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση