Επικίνδυνα παιχνίδια στο Αιγαίο

Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου

Αξιόπιστες πηγές υποστηρίζουν ότι η Τουρκία θα ζητήσει μεθαύριο στην Σύνοδο των Υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ* (26-27 Οκτωβρίου) τον τερματισμό της νατοϊκής παρουσίας στο Αιγαίο για το προσφυγικό! Αν η Τουρκία προχωρήσει πράγματι σε αυτή την κίνηση, θα πρέπει να διερευνηθούν οι λόγοι για τους οποίους αποφασίζει κάτι τέτοιο, σε μία περίοδο που η ρητορική Ερντογάν έχει ανεβάσει επικίνδυνα το θερμόμετρο στις σχέσεις των δύο χωρών…

Από την ώρα που ανακοινώθηκε η συγκεκριμένη νατοϊκή επιχείρηση, πολλοί ήσαν εκείνοι που εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους για την σκοπιμότητα της, επισημαίνοντας τους κινδύνους για τα εθνικά μας συμφέροντα. Οι διθυραμβικές χοντράδες που ακούστηκαν ένθεν κακείθεν για το πόσο συνετέλεσαν οι νατοϊκές… περιπολίες στην μείωση των προσφυγικών ροών μόνο γέλια προκάλεσαν. Όπως αποδείχτηκε οι Τούρκοι λόγω της συμφωνίας με την ΕΕ και του χρήματος που διακινείται από τις Βρυξέλλες προς αυτήν, άρχισαν επιτέλους να ελέγχουν σε μεγάλο βαθμό τα σημεία επιβιβάσεως και έχουν μπλοκάρει τους διακινητές. Άλλο βέβαια που ανά τακτά διαστήματα ανοίγουν «την κάνουλα» για να υπενθυμίζουν στην άνευρη και πλαδαρή ΕΕ και κυρίως στην σαστισμένη Ελλάδα και στην ακόμα πιο σαστισμένη και αμήχανη κυβέρνηση της ποιος κρατάει όμηρο την ίδια και την Ευρώπη στο προσφυγικό!

Η οκτάμηνη παραμονή της νατοϊκής ναυτικής δύναμης SNMG2 στο Αιγαίο μπορεί να εξυπηρέτησε μέχρι σήμερα οποιονδήποτε άλλο «συμμαχικό σκοπό» (το γεγονός ότι το θέμα θα συζητηθεί στην ενότητα «Projection of Stability» στον Νότο έχει την δική του σημασία) που δεν είναι του παρόντος να αναλυθεί, αλλά η συνεισφορά της στην μείωση των προσφυγικών ροών ήταν μηδαμινή. Αυτή η … επιχείρηση όμως έδωσε στην Άγκυρα την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει για μία ακόμα φορά το ΝΑΤΟ για να επικαιροποιήσει με «Συμμαχικό μελάνι» τις μονομερείς διεκδικήσεις της που πηγάζουν από τον τουρκικό αναθεωρητισμό, την ποιοτική αναβάθμιση του οποίου διαπιστώνουμε τις τελευταίες εβδομάδες με τις συνεχείς αμφισβητήσεις Ερντογάν στο «άδικο» καθεστώς της Συνθήκη της Λωζάνης και την ανάγκη αναθεωρήσεως της.

Και η Ελλάδα; Η χώρα μας δυστυχώς και σε αυτήν την περίπτωση έγινε κομπάρσος αφού η νατοϊκή επιχείρηση ούτε ανέστειλε τις προσφυγικές ροές αλλά κυρίως ούτε μπόρεσε μέσω αυτής της επιχείρησης να προωθήσει τα συμφέροντα της και να αποκομίσει εθνικά οφέλη. Η νατοϊκή ναυτική δύναμη παρέμεινε βορείως της Χίου κατ’ απαίτηση(!) της Τουρκίας και δεν αναπτύχθηκε σταδιακά όπως σχεδιαστικά προβλεπόταν στην περιοχή Σάμου-Ικαρίας (Περιοχή P1) και Δωδεκανήσων (Περιοχή P2) όπως πολλές φορές μας είχε διαβεβαιώσει ο ΥΕΘΑ κ. Καμμένος που χειρίστηκε αποκλειστικά το όλο θέμα από Ελληνικής πλευράς όταν το ΥΠΕΞ και ο κ. Κοτζιάς προσωπικά ..ουδόλως ενεπλάκη με ότι αυτό σημαίνει! Ας λάβουμε δε υπόψη ότι η τόσο η επίσκεψη του ΓΓ/ΝΑΤΟ κ. Stoltenberg όσο και της Γερμανίδας Υπουργού Άμυνας κ. Ursula von der Leyen, στη γερμανική «ναυαρχίδα» Bonn πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τους όρους της Άγκυρας σε ότι αφορά την μη υποβολή Σχέδιων Πτήσεως για τα Ελικόπτερα και τον μη ελλιμενισμό σε ελληνικά νησιά επιβάλλοντας ντε φάκτο τον γνωστό τουρκικό ισχυρισμό περί αποστρατιωτικοποίησης. Με αυτόν τον τρόπο έδειξε σε όλους ξανά ποιος κάνει κουμάντο στο Αιγαίο. Με δημοκοπικές πομφόλυγες και άλλα λεκτικά τεχνάσματα η Κυβέρνηση προσπάθησε να εξωραΐσει την σκληρή για εμάς πραγματικότητα αλλά εις μάτην!

Και ερχόμαστε στο σήμερα και στον σοβαρό προβληματισμό μας, τον οποίο δεν γνωρίζουμε αν τελικά τον μοιραζόμαστε με το ΥΕΘΑ και το ΥΠΕΞ. Αφού λοιπόν είχε θετικό πρόσημο για τα τουρκικά συμφέροντα η νατοϊκή ναυτική παρουσία στο Αιγαίο γιατί η Τουρκία επιδιώκει τον τερματισμό της; Μήπως τελικά ενώ προώθησε μέσω της Συμμαχίας τις αναθεωρητικές της θέσεις για το Αιγαίο υπήρχε κάτι άλλο που μηδένιζε το όποιο εθνικό της όφελος; Ή μήπως τελικά το ερντογανικό νεοθωμανικό καθεστώς της Άγκυρας δεν θέλει να υπάρχει επίσημη παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή και συνεπώς «μαρτυρία» της Συμμαχίας για κάτι που ίσως σχεδιάζει να κάνει; Μοιραζόμαστε με τους κυβερνητικούς υπευθύνους και τους αναγνώστες μας αυτούς τους προβληματισμούς όχι για να κινδυνολογήσουμε αλλά για να τεθεί βάση συζήτησης, εκτίμησης και καταλλήλων αποφάσεων και να μην ξανατρέχουμε ασθμαίνοντας πίσω από τα γεγονότα. Τις απαντήσεις βέβαια καλούνται να δώσουν οι αρμόδιες υπηρεσίες αφού η όλη κατάσταση συναξιολογηθεί με την πρόσφατη «συμπεριφορά» της Άγκυρας.

Η αναφορά και η ανάλυση που παρατέθηκε παραπάνω ουδόλως σημαίνει ότι θα πρέπει στο δείπνο εργασίας της 26 Οκτωβρίου όπου θα συζητηθεί το επίμαχο θέμα, να «βγει μπροστά» ο κ. Καμμένος και να ζητήσει την συνέχιση της παρουσίας του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο! Είναι αστείο να νομίζουμε ότι η ασφάλεια μας απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα εξασφαλίζεται από την παρουσία μίας Ολλανδικής Φρεγάτας και ενός …Αλβανικού πλοιαρίου! Ούτε το ΝΑΤΟ το οποίο καλώς ή κακώς θεωρεί «εαυτόν» αναρμόδιο για την επίλυση των «ελληνοτουρκικών διαφορών» (που όμως η ίδια η Άγκυρα τα δημιουργεί), ούτε η ΕΕ όπως υπονόησε πριν από λίγες ημέρες ο ΑΝΥΕΘΑ κ. Βίτσας θα επιλύσουν το πρόβλημα ασφαλείας της Χώρας που προέρχεται από τον τουρκικό αναθεωρητισμό. Αποδεικνύεται μάλιστα ότι στρατηγική επιλογή της Τουρκίας πλέον είναι η ποιοτική αναβάθμιση του αναθεωρητισμού με το να φωνάζει σήμερα ότι για δεκαετίες «σιγοψιθυριζόταν».

Με το να λέμε ότι είμαστε νησίδα σταθερότητας και να περιμένουμε όλους τους άλλους να απαντήσουν στην τουρκική επιθετικότητα δείχνουμε ότι είμαστε ένα κράτος αδύναμο και χωρίς αυτοπεποίθηση. Δεν έχουμε απαίτηση από τον κ. Καμμένο και τον κ. Βίτσα να έχουν εμπεδώσει θέματα υψηλής στρατηγικής αλλά αισθάνομαι υποχρεωμένος να τους υπενθυμίσω ότι η ισχύς είναι το κύριο νόμισμα των διεθνών σχέσεων και την δημιουργία της θα πρέπει να επιδιώκουμε. Και μέχρι τότε …αποφυγή ανόητων λεονταρισμών!

Οι διπλωμάτες και στρατιωτικοί μας που βρίσκονται στο ΝΑΤΟ ξέρουν πολύ καλά την δουλειά τους και ελπίζουμε ότι έχουν κάνει τις σχετικές εισηγήσεις για το θέμα που θίγουμε σε αυτό το άρθρο και δεν απομένει παρά ο κ. Υπουργός να τις υιοθετήσει και να τοποθετηθεί με έξυπνο και διπλωματικό τρόπο εκθέτοντας τον ταραχοποιό γείτονα μας. Επίσης θέλουμε να πιστεύουμε ότι οποιαδήποτε απόφαση ληφθεί από το ΝΑΤΟ (οι αποφάσεις λαμβάνονται με consensus που στην πράξη σημαίνει ομοφωνία ή τουλάχιστον...μη διαφωνία) να μην χρησιμοποιηθεί από την Κυβέρνηση για μικροπολιτική και εσωτερική κατανάλωση.

Αρκετά πλέον με τα «παιχνίδια στο Αιγαίο», είναι δεν είναι στην μέση το ΝΑΤΟ. Εμείς οι ίδιοι θα πρέπει να είμαστε σε θέση να εξασφαλίσουμε με πράξεις και όχι με λόγια όλα αυτά που συνιστούν την εθνική κυριαρχία και εδαφική μας ακεραιότητα.

* Στην Σύνοδο Υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ της 26-27 Οκτωβρίου πρόκειται επίσης να συζητηθεί ένα ευρύ φάσμα θεμάτων στρατιωτικής φύσεως αλλά με πολιτικές προεκτάσεις όπως η ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας της Συμμαχίας στις Βαλτικές Χώρες, η ναυτική παρουσία στην Μαύρη Θάλασσα που αφορά σε μία πρωτοβουλία Ρουμανίας-Βουλγαρίας που δεν καλοβλέπει η Τουρκία και οπωσδήποτε ο πλους της… Ρωσικής αρμάδας με το Αεροπλανοφόρο Kuznetsov προς την Μεσόγειο!

Πηγή Liberal

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση