Να σπάσουμε όλους τους “κωδικούς” της χειραγώγησής μας (Α)

Γράφει η Κατερίνα Χατζηθεοδώρου

... ο Έλληνας πορεύεται στο δύσκολο σημερινό κόσμο με Παιδεία που τον στραβώνει παρά τον φωτίζει, άσχετα αν το τεχνικό μέρος των γνώσεων μπορεί να είναι υψηλό. Οπότε μην έχοντας τα όπλα εκείνης της γνώσης που αναπτύσσει την αυτογνωσία και την κριτική σκέψη (αρχαία κείμενα, τραγωδία, αρχαιοελληνική φιλοσοφία, ψυχολογία, λογοτεχνία, ιστορία κ.α.) δεν μπόρεσε να αμυνθεί στη λαίλαπα της χειραγώγησης που τον κατέκλυσε.
Αλλά και σε όλα αυτά αν δεν είχε εντρυφήσει, αν του είχαν αφήσει ανόθευτη την αυθεντική λαϊκή ψυχή του, πάλι θα έβρισκε τον τρόπο να αμυνθεί. Δυστυχώς όμως τον εκμαύλιζαν και τον αλλοτρίωναν επί δύο σχεδόν αιώνες (με κρεσέντο τα τελευταία 40 χρόνια), ώστε σημαντικό κομμάτι του έχει χάσει την εσώτατη ελληνική ταυτότητά του, που ως τέτοια είναι ίδια ανά τους αιώνες.

Το να “σπάσουμε” όλους τους κωδικούς χειραγώγησης λαών που εφαρμόζει επάνω μας η Νέα Τάξη (διαμορφωμένους ασφαλώς από μυστικά think-tank ψυχολόγων, κοινωνιολόγων, ιστορικών, επικοινωνιολόγων και άλλων συναφών ειδικοτήτων), θα πρέπει να είναι ένα πρωταρχικό -και επείγον- μέλημα όσων μπορούν να εντάξουν στη φαρέτρα με τα αντισυστημικά βέλη τους και την αντιχειραγώγηση. Αυτή είναι μία άκρως αποτελεσματική πράξις αντίστασης στα σχέδια της Νέας Τάξης για την Ελλάδα και την ανθρωπότητα.

Έτυχε να ασχοληθώ με το θέμα από τα τέλη του 2013 και ένα σύνολο από δεκατέσσερις μεθόδους (κωδικούς) που μπόρεσα τότε να ανιχνεύσω με κριτική σκέψη και μόνο, τις έχω καταγράψει στο βιβλίο “Νίκη της Δημοκρατίας και νέο Σύνταγμα”, του οποίου το εξώφυλλο αυτόβουλα προβλήθηκε στο “Ας Μιλήσουμε Επιτέλους” σε προηγούμενο άρθρο μου.

Μετά από αυτήν την προβολή, ίσως από τύχη ίσως από μελέτη, ανακινήθηκε ένα ενδιαφέρον (είδα δύο σχετικά άρθρα στο διαδίκτυο), για μία από τις πιο ενδιαφέρουσες ενότητές του , που είναι ακριβώς οι μέθοδοι χειραγώγησης που χρησιμοποιεί το Παγκόσμιο Σύστημα ή αλλιώς ΝΠΤ, ενάντια στους λαούς. Αναφέρομαι στο βιβλίο όχι προς διαφήμισή του, (αν και αυτό δεν είναι μεμπτό), αλλά επειδή αρκετά κομμάτια αυτού του άρθρου, είναι αποσπάσματα από τη σχετική ενότητα.

Τα θεμέλια για την αποτελεσματική χειραγώγηση ατόμων και κοινωνιών, ανάγονται στην ψυχολογία του βάθους, που ξεκίνησε με τους S. Freud και C. Jung. Ωστόσο, ήταν το περίφημο πείραμα ενός άσχετου προς την ψυχολογία του βάθους Ρώσου φυσιολόγου, του Ιβάν Παυλώφ, που έδειξε ότι ο εγκέφαλος μπορεί να “προγραμματιστεί”.

Ξέρετε: το σκυλί, το κουδουνάκι στιγμές πριν την τροφή, η τροφή. Μετά από κάποιο αριθμό επαναλήψεων το σκυλί, ακούγοντας το κουδουνάκι εμφάνιζε έκκριση σάλιου, σαν να του “μύριζε” τροφή, ενώ τροφή δεν υπήρχε. Ο εγκέφαλός του είχε προγραμματιστεί να συνδέει το κουδουνάκι με την τροφή!

Στη συνέχεια αναπτύχθηκε ολόκληρος κλάδος της επιστήμης της ψυχολογίας, (κυρίως από τον Αμερικανό Fr. Skinner) ο λεγόμενος μπιχεβιορισμός, που μελέτησε και ανέπτυξε όλη αυτήν τη μεθοδολογία με την οποία η ανθρώπινη συμπεριφορά (behaviour, εξ'ου και behaviour-ism) με κατάλληλες μεθόδους μπορεί να προγραμματιστεί και συνεπώς να ελεγχθεί. Από εκεί και πέρα η ΝΠΤ το “έτρεξε το θέμα” προς όφελός της, όπως βέβαια “τρέχει” προς όφελός της κάθε σημαντική επιστημονική ανακάλυψη.

Ενώ γραφόταν το παρόν άρθρο ανίχνευσα άλλες 6 τεχνικές ή μεθόδους χειραγώγησης, που σημαίνει ότι φθάνουμε σε ένα σύνολο είκοσι κωδικών. Και πάλι όμως το θέμα δεν έχει εξαντληθεί, επειδή οι μέθοδοι-κωδικοί χειραγώγησης διαρκώς πληθύνονται, εμβαθύνονται και τελειοποιούνται από τη Νέα Τάξη. Οπότε αποτελεί αδήρητη αντιστασιακή ανάγκη το να τους “σπάσουμε” άμεσα όλους, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Τους ονομάζω κωδικούς, επειδή είμαι σίγουρη ότι η “δουλειά” είναι πολύ συστηματοποιημένη και συμβαίνει αυτό που στα αγγλικά λέγεται back-up. Δηλαδή εκτός από τις ομάδες μελέτης, λειτουργούν και ομάδες υποστήριξης. Παραδείγματος χάριν, οι “επί κεφαλής” εντέλλονται: “Στην Ελλάδα εφαρμόσαμε τους κωδικούς 4-7-13 [Εδώ τους έχουν εφαρμόσει όλους! Γι αυτό και είμαστε το υπ' αριθμόν ένα πείραμα χειραγώγησης στον πλανήτη!]. Η ομάδα υποστήριξης να παρακολουθεί την εξέλιξη των κωδικών”.

Κατά πόσο δηλαδή πλησιάζουν τον προκαθορισμένο στόχο, διαφορετικά να τροποποιούνται ή να αλλάζουν, ώστε το “πρόγραμμα” να προχωράει απρόσκοπτα. Αν αυτά τα θεωρείτε υπερβολή, εμβαθύνοντας τη γνώση για τις τεχνικές που εφαρμόστηκαν “επάνω” μας από την αρχή του “προγράμματος” και συνεχίζουν, θα πειστείτε πως έτσι είναι τα πράγματα.

Δυστυχώς, και θα έλεγα πώς δεν υπάρχουν απλώς ενδείξεις, αλλά -όπως θα φανεί στη συνέχεια- αποδείξεις, το πρόγραμμα χειραγώγησης έχει εξαιρετική επιτυχία στην Ελλάδα. Βέβαια μέχρι στιγμής, γιατί οι Έλληνες ήταν, είναι και θα είναι απρόβλεπτοι. Μπορεί ανά πάσα στιγμή να σπάσουν τη χειραγώγηση. Και θα βοηθηθούν αρκετά, αν διαδοθεί ευρύτατα η γνώση των μεδόδων της και των ψυχονοητικών διεργασιών που ανακινούν μέσα σε κάθε άνθρωπο, μέσα σε κάθε πολίτη.

Θα πρέπει, όσοι μπορούμε, να παλέψουμε με νου και ψυχή για να μεταφέρουμε αυτήν τη γνώση σε αυτούς που παρέμειναν Έλληνες, επειδή ασφαλώς υπάρχουν παντός τύπου άνθρωποι στην Ελλάδα, όπως αυτοί που για κάποιο προσωπικό όφελος πουλάνε την πατρίδα τους, ακόμα και την ψυχή τους. Αυτούς ας τους ξεχάσουμε, είναι ανεπίδεκτοι αυτογνωσίας και συνεπώς αλλαγής.

Υπάρχει ένας μηχανισμός μέσα στο ανθρώπινο υποσυνείδητο που μπλοκάρει το να δει κάποιος τον εαυτό του όπως πραγματικά είναι, δηλαδή μπλοκάρει την αυτογνωσία, ειδικά όταν, “κοιτάζοντάς τον καλά”, θα δει μια μουτζούρα. Η μεγάλη Karen Horney, η πλέον αξιόλογη συνεχιστής του έργου των Freud και Jung, που όμως δημιούργησε δική της σχολή (επιστημονική μέθοδο), είχε ονομάσει αυτό το μηχανισμό “Iδεατή Εικόνα” *.

Όσοι δεν αντέχουν την πραγματική επίγνωση του εαυτού τους, δημιουργούν γι αυτόν μια ιδεατή εικόνα, με χίλια δυο ωραία “χρώματα-εκλογικεύσεις”, π.χ. “Είμαι ένας θαυμάσιος πατέρας και πρέπει να αγωνιστώ για τα παιδιά μου. Για όσα πεινάνε ας ασχοληθεί το Κράτος” ή “Αφού όλοι “κονομάνε” κλέβοντας, το κορόιδο θα παραστήσω εγώ, ένας τόσο ανοιχτόμυαλος άνθρωπος;” και πολλά άλλα, εντελώς προσωπικά για τον καθένα και την ψεύτικη εικόνα που φτιάχνει για τον εαυτό του.

Για τους αλλοτριωμένους από το Σύστημα, ή παραδομένους σε αυτό, η αποχειραγώγηση είναι σίγουρα κάτι το εντελώς αδιάφορο. Θα υποταχθούν σε έναν καθαρό τρόπο ζωής, όταν όλη η υπόλοιπη κοινωνία αλλάξει και θεσμικά δεν επιτρέπει τις λαμογιές και τις ατασθαλίες τους.

Ο Έλληνας όμως που, άθελά του, έχει υποστεί αυτές τις άκρως επιστημονικές μεθόδους χειραγώγησης και έχει “προγραμματιστεί” από αυτές, αυτός μπορεί να αλλάξει. Αν η γνώση είναι δύναμη, η αυτογνωσία είναι πολλαπλάσιό της. Επειδή αυτή, ρίχνοντας φως στα βάθη της ψυχής, αλλάζει τον άνθρωπο, πάντα με την προϋπόθεση ότι αυτός θέλει να “κοιτάξει μέσα του”. Και τότε αλλάζει η κοινωνία. Και τότε αλλάζει το πολιτισμικό πρότυπο.

Η ανθρωπότητα, και ας μιλήσουμε κυρίως για εμάς τους Έλληνες δεν έχουμε συλλάβει -τώρα, με όλα αυτά, ίσως αρχίσουμε να κατανοούμε- πόσο μεγάλης σημασίας είναι η προτροπή των Δελφών: “Γνώθι σαυτόν-Γνώρισε τον εαυτό σου.” Και ίσως, επί τέλους, συνειδητοποιήσουμε -και όχι μόνο να το λέμε στα λόγια- πόσο μεγάλοι ήταν οι πρόγονοί μας. Ώστε, από τη ρίζα της δικής τους συνείδησης και του πολιτισμού τους, να θρέψουμε το δέντρο ενός νέου, γεννημένου από αυτή τη ρίζα, πολιτισμού.

Αφού, βέβαια, κλείσουμε τα αυτιά στις κακόηχες σειρήνες του τύπου “πρέπει να γίνουμε Ευρωπαίοι” και τις λοιπές, μειονεκτικές έναντι του δικού μας πολιτισμού, ψευτο-διανοουμενίστικες απόψεις. Από αυτή τη ρίζα του ελληνικού πολιτισμού άντλησαν χυμούς όλοι οι μεγάλοι διανοητές της Ευρώπης και δημιούργησαν αυτό που λέμε ευρωπαϊκό πολιτισμό, κατά πολύ υποδεέστερο της αρχαίας ελληνικής συνείδησης και σκέψης και του εν γένει πολιτισμού.

Εκτός αν κάποιος θεωρεί ως “πολιτισμική υπεροχή” την σημαντικά καλή οργάνωση του Κράτους που έχουν επιτύχει οι ευρωπαϊκές κοινωνίες, επίσης το ότι τα μέλη τους είναι αρκετά νομοταγείς και εκδηλώνουν μια εξαιρετική, αλλά τυπική ευγένεια. Α ναι, και ότι ο Δια-φωτισμός έφερε τα “φώτα” των πολιτικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων!

Είναι γνωστές οι θέσεις του H. Kissinger: πρέπει να πλήξουμε τους Έλληνες στις πολιτισμικές τους ρίζες, τη γλώσσα, τη θρησκεία , την παράδοση. Τέτοια πλήγματα “εκτελούνται”, κατ' εξοχήν, στο “πεδίο βολής” της Παιδείας. Η μεγάλη επίθεση άρχισε από τη τη δεκαετία του 80, όταν “ο κατάλληλος” άνθρωπος αναρριχήθηκε στην κατάλληλη θέση. Μεθοδικά, προγραμματισμένα, βήμα-βήμα, ξηλώθηκαν μέσα από τον Έλληνα όλες οι ρίζες του, που ποτέ εξ' άλλου το ελληνικό Παιδαγωγικό σύστημα δεν είχε φροντίσει να τις κάνει πολύ βαθιές.

Συνεπώς είναι δεδομένο και το γνωρίζουμε όλοι, ότι ο Έλληνας πορεύεται στο δύσκολο σημερινό κόσμο με Παιδεία που τον στραβώνει παρά τον φωτίζει, άσχετα αν το τεχνικό μέρος των γνώσεων μπορεί να είναι υψηλό. Οπότε, μην έχοντας τα όπλα εκείνης της γνώσης που αναπτύσσει την αυτογνωσία και την κριτική σκέψη (αρχαία κείμενα, τραγωδία, αρχαιοελληνική φιλοσοφία, ψυχολογία, λογοτεχνία, ιστορία κ.α.) δεν μπόρεσε να αμυνθεί στη λαίλαπα της χειραγώγησης που τον κατέκλυσε.

Αλλά και σε όλα αυτά αν δεν είχε εντρυφήσει, αν του είχαν αφήσει ανόθευτη την αυθεντική λαϊκή ψυχή του, πάλι θα έβρισκε τον τρόπο να αμυνθεί. Δυστυχώς όμως τον εκμαύλιζαν και τον αλλοτρίωναν επί δύο σχεδόν αιώνες (με κρεσέντο τα τελευταία 40 χρόνια), ώστε σημαντικό κομμάτι του έχει χάσει την εσώτατη ελληνική ταυτότητά του, που ως τέτοια είναι ίδια ανά τους αιώνες.

Στο υποκεφάλαιο του προαναφερθέντος πονήματος: “Η μεθοδολογία χειραγώγησης των λαών” (σελ.62-86) αναφέρονται 14 πολύ κρίσιμες μέθοδοι ή τεχνικές που εδώ, για έμφαση, τις ονομάσαμε “κωδικούς”. Τις αναφέρω μία προς μία, μαζί με τις πιο χαρακτηριστικές προτάσεις (πολλές φορές συντετμημένες) από το επεξηγηματικό κείμενο που συνόδευε καθεμιά, σε πλάγια γραφή. Οι τωρινές προσθήκες είναι σε όρθια γραφή.

1. Οι επεξεργασμένοι λεκτικοί κώδικες. (Έτσι ώστε να μη σημαίνουν, ούτε να φανερώνουν, αλλά να κρύπτουν.)
...Για τα πολύ σοβαρά θέματα οι λεκτικοί κώδικες επικοινωνίας έρχονται επεξεργασμένοι από τα προς τούτο επιτελεία της κορυφής της Συστημικής δομής και αναπαράγονται από τα, κατά εθνικούς τόπους, όργανα του Συστήματος, στην πολιτική, τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο. ...Θα ήταν ένα ενδιαφέρον πείραμα, αν όσοι αντιτίθενται στο Σύστημα εδώ στην Ελλάδα, ειδικά οι άνθρωποι των ΜΜΕ και του δημόσιου λόγου γενικά, άλλαζαν αυτούς τους γλωσσικούς κώδικες και χρησιμοποιούσαν τις πραγματικές έννοιες και λέξεις ή, τουλάχιστον, κατ' αντιπαράθεση των μεν προς τις δε.
Παραδείγματος χάριν, τα μνημόνια να αναφέρονται ως συμφωνητικά των όρων παράδοσης της Ελλάδος ή έστω: μνημόνια-τα συμφωνητικά των όρων παράδοσης της Ελλάδος, μεταρρυθμίσεις-οι κατεδαφίσεις των κοινωνικών και οικονομικών δομών της Ελλάδος, Ταμείο αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας- το Ταμείο εκχώρησης της δημόσιας περιουσίας στο μεγάλο κεφάλαιο και τα παρόμοια. Θα είχε τεράστια δύναμη αυτή η συνεχής λεκτική αντιπαράθεση του ψέματος προς την αλήθεια στο μυαλό των απλών ανθρώπων, που βομβαρδίζονται ολημερίς με ένα λεκτικό κώδικα όχι απλώς πλύσης, αλλά απόπλυσης εγκεφάλου...
Αυτή η πρόταση τότε που έγινε ήταν σημαντική. Τώρα, λίγο-πολύ στο μυαλό όλων των Ελλήνων έχουν αποκωδικοποιηθεί οι “πειραγμένοι” λεκτικοί κώδικες επικοινωνίας, αλλά δε θα έβλαπτε κάθε αντιστασιακό κείμενο να αντιπαραθέτει πότε-πότε τις αληθείς λέξεις και έννοιες προς τις ψευδείς. Και ας προσέχουμε τι θα μας πλασάρουν και με ποιους λεκτικούς κώδικες, από δω και πέρα.

2. Η συγκάλυψη των αληθινών κινήτρων, (εννοείται του Συστήματος)
Ένα καλό παράδειγμα συγκάλυψης των αληθινών κινήτρων είναι η διάλυση της εθνικής συνείδησης, μέσω μιας διαστρεβλωμένης Ιστορίας (και άλλων τεχνικών), που την εμφανίζουν να έχει ως κίνητρο την ανάπτυξη της φιλίας των λαών και την άμβλυνση των εχθροτήτων.
Ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα είναι η συγκάλυψη του αντεθνικού κινήτρου αλλοίωσης της θρησκευτικής και φυλετικής ομοιογένειας του ελληνικού πληθυσμού, διά της μόνιμης εγκατάστασης εδώ μουσουλμανικών αραβικών και ινδικών φυλών. Αυτό το Εθνικό έγκλημα, εμφανίζεται να έχει κίνητρα φιλανθρωπίας, αλληλεγγύης, καλοσύνης, ισότητας μεταξύ των ανθρώπων και ό,τι άλλο, δήθεν “ωραίο και υψηλό”.
Και επιχειρείται για τα καλά εδραίωση αυτών των μουσουλμανικών πληθυσμών στην Ελλάδα , μέσω ένταξής τους σε εργασία, περίθαλψη και εκπαίδευση, πράξεις που θα μπορούσαν ίσως να χαρακτηριστούν ως φιλανθρωπία μόνον αν ή Ελλάδα ήταν μια οικονομικά εύρωστη χώρα και με σχεδόν μηδενική ανεργία.
Επίσης, μέσω ανέγερσης Τζαμιών στην Αθήνα και στην υπόλοιπη επικράτεια. Ενώ, κάλλιστα, θα μπορούσαν να τους παραχωρηθούν διάσπαρτα μικρά, υπάρχοντα κτίσματα, ώστε να τονίζεται η προσωρινότητά τους. Σε αυτήν τη λύση πρέπει να επιμείνει ο ελληνικός λαός, μη αποδεχόμενος “νομοθετικά τετελεσμένα” πάρα πολύ διαβρωτικά της ίδιας της υπόστασής του ως διακριτού λαού.

Και τι πρόβαλε ως κίνητρο ο κ. Φίλης; Το εξω-φρενικό: τζαμιά αδειοδοτημένα από το Κράτος, αλλιώς κινδυνεύουμε να γίνουμε Γαλλία! Η δήλωση αυτή, εκτός από τη συγκάλυψη του αληθινού κινήτρου, (καθαρά προδοτικού, αν ως προδοσία θεωρήσουμε πολιτικές επιλογές συνειδητά ενάντιες προς το συμφέρον του ελληνικού λαού και την προφανή προς τούτο -προς το συμφέρον του- βούλησή του), εμπίπτει και σε άλλη μέθοδο χειραγώγησης, που θα αναφερθεί πιο κάτω: την καλλιέργεια φόβων μέσα στο κοινωνικό σύνολο.

Συνεχίζοντας ο κ. Φίλης την κατάμαυρη (με την πλήρη έννοια του όρου) στρατηγική του Συστήματος για αφελληνισμό των Ελλήνων, επιχρυσώνει τη μαυρίλα με παραπλάνηση θετικών τάχα παροχών και απόκρυψη του πραγματικού στόχου. Έμφαση, λέει, θα δοθεί στις ξένες γλώσσες και την πληροφορική!

Ε, βέβαια το Σύστημα θέλει πολύγλωσσους τους Έλληνες για να βρίσκουν εύκολα δουλειά σε άλλες χώρες και να “εκκενώνεται” η Ελλάδα. Θέλει και εξειδικευμένους εργατο-δούλους για τις Πολυεθνικές του. Αλλά δεν θέλει “Ολοκληρωμένους Ανθρώπους” , δεν θέλει Πολίτες. Γιατί αν τους ήθελε, η έμφαση στην εκπαίδευση θα ήταν στις ελληνικές ρίζες. Και τότε ίσως θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για Παιδεία.
(συνεχίζεται)

* Karen Horney: “Οι συγκρούσεις του εσωτερικού μας κόσμου” σε μετάφραση των διακεκριμένων Κυπρίων, κ.κ. Τάκη Ευδόκα (ψυχιάτρου) και Α.Χριστοφίδη, (εκδ. Α. Καραβία) (σελ.130-152).


Υ.Γ. Επιτρέπεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση αυτού του κειμένου, αφού ολοκληρωθεί η ανάρτησή του, καθόσον αποτελείται από τέσσερα μέρη (Α)-(Δ) και η με οποιοδήποτε τρόπο χρήση του. Κάτι περισσότερο: παράκλησις προς τούτο.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση