Γιατί η ΕΥΠ δεν προχωρά σε επιχειρήσεις «Μυστικής Δράσης»;

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ

Εν μέσω θέρους, κι η Ελλάδα βιώνει μία αφόρητη μνημονιακή κατοχή και καταστροφή, καταγράφονται γεγονότα τα οποία χαρακτηρίζονται ως ύψιστης σπουδαιότητας για την γεωπολιτική τάξη πραγμάτων στην περιοχή που εκτείνεται μεταξύ Ουκρανίας και Ιράν. Σε αυτά τα μείζονος σπουδαιότητας συμβάντα, τα οποία συμπεριλαμβάνονται μέσα στο πλαίσιο των γεωπολιτικών εξελίξεων και αλλαγών, ήρθε να προστεθεί και η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν, όπως αυτή διαμορφώνεται μετά το περίφημο αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα. Και αυτή η Τουρκία, που απειλεί σήμερα ευθέως την δομή και τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, αποτελεί ένα πρόσθετο πρόβλημα για όλες τις χώρες που συνορεύουν με αυτήν, αλλά και για την ίδια τη Δύση.

Η Τουρκία ως πρόβλημα για την Ελλάδα θεωρείται ως παράγοντας που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης, από την ελληνική κυβέρνηση, αφού το απρόβλεπτο του χαρακτήρα του τούρκου προέδρου, αλλά και οι νέες συνθήκες (ακόμη και βραχύβιες) που δημιουργούνται στην περιοχή, έχουν την δυνατότητα να μετατραπούν σε άμεσους κινδύνους για την Ελλάδα, μέσα στα πλαίσια της επικίνδυνης πολιτικής του Ερντογάν προς το ΝΑΤΟ και τη Δύση.

Εκεί όμως που η Τουρκία είναι ένα απολύτως σαφές πρόβλημα, παρουσιάζεται και ένα πλήθος ευκαιριών για την Ελλάδα, η οποία εάν χειριστεί με επάρκεια την παρούσα κατάσταση, έχει συγκυριακά την μοναδική ευκαιρία και δυνατότητα να αποκομίσει πολλαπλά οφέλη (πολιτικά και οικονομικά), τόσο ως προς τη γεωπολιτική της αξία όσο και ως προς την αντιμετώπιση της Τουρκίας αυτής καθεαυτής. Αρκεί, να υπάρξει πολιτική βούληση για εκμετάλλευση των υφιστάμενων παραγόντων, όπως αυτοί προκύπτουν από την Τουρκία του Ερντογάν και τις πολιτικές διώξεων (πογκρόμ) που εξελίσσονται ήδη στο εσωτερικό (και όχι μόνο) της Τουρκίας. Αυτή η πρακτική αντιμετώπισης οποιουδήποτε πολιτικού αντιπάλου του Ερντογάν, η οποία επεκτείνεται στα Βαλκάνια και φτάνει έως και τις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες, δημιουργεί μία μοναδική συνθήκη για την Ελλάδα, αφού οι διωκόμενοι (σύμφωνα με τους υπολογισμούς ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες και αυξάνονται αλματωδώς), φίλα προσκείμενοι σε έναν δυτικό τρόπο ζωής μέσω ενός ήπιου Ισλάμ, δημιουργούν ένα μαλακό υπογάστριο στην ίδια την ασφάλεια της Τουρκίας και την παραμονή του Ερντογάν στην εξουσία. Είναι, δηλαδή, εκείνο το ανθρώπινο δυναμικό – υλικό που εάν χρησιμοποιηθεί κατάλληλα, θα μπορέσει να μεταφέρει ένα σημαντικότατο πλήθος πληροφοριών (και όχι μόνο) για την λειτουργία ευαίσθητων δομών λειτουργίας στην Τουρκία.

Η ύπαρξη και λειτουργία του δικτύου Γκιουλέν, ο οποίος προστατεύεται από τις ΗΠΑ ενώ οι ακόλουθοί του (δικαστικοί, διπλωμάτες, πανεπιστημιακοί, στρατιωτικοί, αστυνομικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, δάσκαλοι, κληρικοί, αθλητές και επιχειρηματίες) αλλά και οι εν γένει δραστηριότητες του δικτύου του έχουν στοχοποιηθεί και αντιμετωπίζονται από τον Ερντογάν ως «τρομοκρατικό δίκτυο», προσφέρουν μία μοναδική λαβή προς εκμετάλλευση. Ιδιαίτερα, μάλιστα, οι διώξεις των στρατιωτικών οι οποίοι απειλούνται με ποινή θανάτου (εντός και εκτός Τουρκίας), την ίδια στιγμή που ο Ερντογάν γνωρίζει πως αρκετοί από αυτούς είναι κάτοχοι ευαίσθητων και ιδιαίτερα κρίσιμων για την ασφάλεια της Τουρκίας (και του ιδίου) πληροφοριών, είναι ένα ζήτημα που χρήζει άμεσης -και στον μέγιστο δυνατό βαθμό- εκμετάλλευσης από τις ελληνικές ειδικές κρατικές υπηρεσίες και, ειδικότερα, την ΕΥΠ.

Όμως, τα μέχρι στιγμής γεγονότα, έρχονται να αποκαλύψουν είτε την άρνηση πολιτικής βούλησης είτε την πλήρη αδυναμία της ΕΥΠ να εκμεταλλευτεί την υπάρχουσα κατάσταση μέσω επιχειρήσεων «Μυστικής Δράσης» άμεσα σχετιζόμενων με την απόκτηση - απόκρυψη πληροφοριών οιουδήποτε τούρκου στρατιωτικού ή άλλου αξιωματούχου εισέρχεται στην Ελλάδα, την περαιτέρω διασφάλιση των φυγάδων και των οικογενειών τους, την χειραγώγηση και την εν συνεχεία άντληση πληροφοριών αλλά και την δυνατότητα δημιουργίας και ανάπτυξης ενός δικτύου πληροφοριών εκ πληροφοριοδοτών (διαφωνούντων με τις πολιτικές Ερντογάν) μέσα στην Τουρκία.

Οι επιχειρήσεις «Μυστικής Δράσης», όπως αυτές διδάσκονται σε ειδικά σεμινάρια των στρατιωτικών σχολών από την ΕΥΠ και σύμφωνα με σημειώσεις από πρώην στρατιωτικό ο οποίος παρακολούθησε αυτά τα ειδικά σεμινάρια προ δεκαετίας περίπου, σαν σκοπό έχουν, να μεταλαμπαδεύσουν στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων τα απολύτως βασικά και απαραίτητα από τις εμπειρίες στελεχών της ΕΥΠ μέσα από την συνεργασία των τμημάτων κατασκοπίας και αντικατασκοπίας της υπηρεσίας, σε επιχειρήσεις "Μυστικής Δράσης" εντός κι εκτός Ελλάδος, ώστε τα στελέχη αυτά των Ενόπλων Δυνάμεων όταν τοποθετούνται σε διάφορες αποστολές στο εξωτερικό να ξέρουν να προφυλάσσονται από "κακοτοπιές" αλλά και να αποκτήσουν τη δυνατότητα να δημιουργούν επαφές και πληροφοριοδότες ή και δίκτυα πληροφοριοδοτών στο πλαίσιο επιχειρήσεων HUMINT, τα οποία θα έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης σε κρίσιμες πληροφορίες οι οποίες σχετίζονται με την Ελλάδα.

Στην παρούσα χρονική συγκυρία, υπάρχει το «ανθρώπινο υλικό» που μπορεί να συνεργαστεί ή να χειραγωγηθεί, να καταθέσει ή να εκμαιευθούν από αυτό μέσω συνεντεύξεων πληροφορίες, να δημιουργήσει δίκτυα πληροφοριών μέσα στην Τουρκία, ακόμη και να αναλάβει την ευθύνη σχεδιασμού και εκτέλεσης καταστροφής των όποιων τουρκικών σχεδιασμών. Μόνο που -σύμφωνα με όσα δημοσιεύονται στον Ελληνικό έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο- η δημοσιοποίηση της εισόδου τούρκων φυγάδων (βλ. 8 στρατιωτικούς στην Αλεξανδρούπολη, τους 15 που πέρασαν πρόσφατα από τον Έβρο κ.α.) καταστρέφει κάθε δυνατότητα εκμετάλλευσης από την ελληνική πλευρά, η οποία θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί την δυσαρέσκεια των φυγάδων προς τον Ερντογάν (μην ξεχνάμε πως κάτι ανάλογο είχε αναφερθεί και στα WikiLeaks* από τον πρώην αμερικανό πρέσβυ στην Ελλάδα κ. Ρις, ο οποίος κατά τη διάρκεια διακυβέρνησης Κ. Καραμανλή είχε μεταφέρει στους προϊσταμένους του στις ΗΠΑ, πως «υπάρχουν δυσαρεστημένοι ΠΑΣΟΚοι υπάλληλοι στην ΕΥΠ επιρρεπείς στις διαρροές που μπορούν να εκμεταλλευτούν καταλλήλως επ΄ οφελεία της αμερικανικής κυβέρνησης»).

Ενδεχομένως να μην υπάρχει πολιτική βούληση από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης. Όμως, η ίδια σοβαρή πιθανότητα περί αδυναμίας ή άρνησης εκμετάλλευσης της συγκυρίας των τούρκων φυγάδων πρέπει να τονίσουμε πως ενδέχεται να υπάρχει και εκ μέρους της διοίκησης της ΕΥΠ του κ. Γιάννη Ρουμπάτη, ο οποίος φέρεται (σύμφωνα με ενυπόγραφη πολλάκις δημοσιοποιημένη καταγγελία του -κατά δήλωση του- πρώην έλληνα πράκτορα κ. Μ. Χατζησάββα) να μην επιθυμεί να λαμβάνει πληροφορίες από την Τουρκία, άποψη η οποία ενισχύεται από την απόσυρση όλων των υπαλλήλων - στελεχών της ΕΥΠ από την γείτονα κατά τη διάρκεια της διοίκησης της ΕΥΠ από τον κ. Ρουμπάτη (υπάρχει και η άποψη πως η ολική αυτή απόσυρση στελεχών της ΕΥΠ από την Τουρκία και η επαναφορά τους στην Ελλάδα, έγινε μέσα στα πλαίσια μείωσης των κρατικών δαπανών, εις βάρος όμως της εθνικής ασφάλειας της Ελλάδας).

Μετά από όλα αυτά, τα ερωτήματα που προκύπτουν αβίαστα, είναι:

Γιατί η Ελλάδα αρνείται να εκμεταλλευτεί την συγκυριακή ευκαιρία που της προσφέρει η φυγή των διωκόμενων τούρκων αξιωματούχων και αξιωματικών από τον Ερντογάν;

Γιατί η Ελλάδα δεν φροντίζει έστω και αυτή την στιγμή να δημιουργήσει δίκτυα πληροφοριών μέσα στα πλαίσια πρόληψης δράσεων του Ερντογάν κατά των Ελληνικών συμφερόντων ή και, κατά της ελληνικής εθνικής – γεωγραφικής ακεραιότητας; Γιατί η ΕΥΠ του κ. Ρουμπάτη δεν λειτουργεί με βάση τα όσα η ίδια διδάσκει σε στελέχη υπηρεσιών (Αστυνομία – Στρατός) άμεσα σχετιζόμενα με επιχειρήσεις "Μστικής Δράσης";

Στην περίπτωση που ο κ. Ρουμπάτης δεν είναι ενήμερος (αφού το επάγγελμά του είναι δημοσιογράφος), μήπως πρέπει να ενημερωθεί άμεσα, αφού πρώτα εκδιώξει επίσης άμεσα όσους δεν φρόντισαν να τον ενημερώσουν για όσα όφειλαν;
Εάν, όμως, ο κ. Ρουμπάτης, είναι ενήμερος για τον τύπο και τους τρόπους δράσης που θεσμικά οφείλει να αναπτύξει – εφαρμόσει η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, τότε μήπως ο κ. Ρουμπάτης θα πρέπει να εξηγήσει επαρκώς (αν όχι δημοσίως, στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής) τους λόγους της μη ενεργοποίησης θεσμικής δράσης από την πλευρά της ΕΥΠ;

Σε κάθε περίπτωση, επειδή δε έχουμε σκοπό να υποδείξουμε στην διοίκηση της ΕΥΠ τον ή τους τρόπους λειτουργίας της, αλλά κι επειδή η ΕΥΠ έχει θεσμικό ρόλο άμεσα σχετιζόμενο με την ασφάλεια της Ελλάδας σχετικά με κινδύνους που προέρχονται ιδίως από το εξωτερικό, μήπως -επιτέλους- θα πρέπει η συγκεκριμένη υπηρεσία να αρχίσει να εργάζεται ως οφείλει ή θα πρέπει να αποδεχθούμε την τραγική εκδοχή που κυκλοφορεί ευρέως, πως η ΕΥΠ είναι ένας χώρος στον οποίο τακτοποιούνται ακατάλληλοι και ανίκανοι για οποιαδήποτε εργασία συγγενείς πολιτικών, αστυνομικών, στρατιωτικών, αλλά και μέλη οικογενειών, γνωστοί και φίλοι ήδη υπαρχόντων στελεχών της ΕΥΠ;

* Απίστευτο και όμως αληθινό! Στην Ελλάδα, τόσο οι κυβερνήσεις και οι υπηρεσίες τους, τόσο η Δικαιοσύνη όσο και ο Νομικός Σύμβουλος του Κράτους (ο ίδιος που υπέγραφε, όπως έχουμε διαβάσει, τη νομική αρτιότητα των συμβάσεων των στρατιωτικών εξοπλισμών κατά την περίοδο του υπουργού Παπαντωνίου που σήμερα κατηγορείται για παράνομες συμβάσεις εξοπλισμών) δεν αναγνωρίζουν την εγκυρότητα των WikiLeaks, τη στιγμή που αυτά έχουν αναγνωριστεί ακόμη και από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα ως αληθινές και επικίνδυνες για την ασφάλεια των ΗΠΑ διαρροές άκρως εμπιστευτικών και απόρρητων πληροφοριών, οι οποίες προστιθέμενες στις νέες διαρροές των WikiLeaks από την Τουρκία, δημιουργούν ένα εφιαλτικό σκηνικό για την ασφάλεια της Ελλάδας. Σημειωτέον ο υπεύθυνος της διαρροής αμερικανός στρατιωτικός εκτίει ήδη βαρύτατη ποινή κάθειρξης που του επέβαλε η αμερικανική δικαιοσύνη στις αμερικανικές φυλακές.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση