Ο αισχρός ρόλος του συνδικαλισμού
Όλοι είμαστε μάρτυρες τού τρόπου που, επί όλα τα χρόνια της “μεταπολίτευσης”, ο συνδικαλισμός διαμορφώθηκε στον άλλο ακρογωνιαίο λίθο (ο έτερος είναι η Οικονομική Ολιγαρχία) της άνθισης της κομματοκρατίας που τη γιγάντωσή της στήριξαν στους ώμους τους, οι δυο αυτοί Ηρακλείς της.
Αυτή τη γιγάντωση πληρώνουμε, ως Δημόσιο Χρέος που έπνιξε την Ελευθερία της Χώρας.
Έτσι, ο συνδικαλισμός, εκτραπής πλήρως του ρόλου του, και προκειμένου να δικαιολογεί την υπαρξή του και να “τακτοποιεί” τα παιδιά του, που ήταν και παιδιά του κόμματος (ασχέτως χρώματος), επέτεινε στο έπακρο το βάθεμα της χρεωκοπίας και την ταχύτητα δημιουργίας της.
Και αφού έγιναν όλα αυτά, ήρθε στα τελευταία 6 χρόνια της εθνικής κατεδάφισης, όταν όλα αυτά που “κατέκτησε” γκρεμίστηκαν σαν χάρτινος πύργος (τόσο καλά φρόντισε να τα θεμελιώνει) και όχι μόνο δεν όρθωσε ανάστημα στους φονιάδες του Λαού, αλλά “κράτησε τα μπόσκα” τους, δρώντας σαν 5η Φάλλαγγα της κομματοκρατίας, που αποκαλύφθηκε πως ήταν η 5η Φάλλαγγα των εξωχώριων δυνάμεων που κατέλαβαν τη Χώρα πιάνοντας την Οικονομία της, από τον λαιμό...
Αυτοί, που είχαν στα χέρια τους όλους τους μηχανισμούς για μία παλλαϊκή αντίσταση απέναντι στην επίθεση που δέχτηκε η Λαϊκή κυριαρχία από τη Διεθνή Τραπεζοκρατία, “έκαναν τον Γερμανό” (και συνεχίζουν να τον κάνουν) σφυρίζοντας κλέφτικα τραγουδάκια για ωράρια, φραγκοδίφραγκα, ΦΠΑ και διάφορα μπαρμπούτσαλα, την ίδια ώρα που η Αυτοδιάθεση της Χώρας, η ίδια η Ελευθερία της, βιάζεται στα όρθια, χωρίς προσχήματα, μέσα στη “Βουλή των Άβουλων”...
Λειτούργησε άψογα (και συνεχίζει) σαν “βαλβίδα εκτόνωσης” της λαϊκής αγανάκτησης, με συλλαλητήρια για το έλασσον, που πάντα αφήνουν στο απυρόβλητο, το μείζον.
Με τη στάση του αυτή, ο συνδικαλισμός, απαξίωσε πλήρως τον αγώνα που θέλησε να κάνει ο αγανακτισμένος Λαός, φροντίζοντας επιμελώς να διαψεύδει εμπράκτως, τη λαϊκή ετυμηγορία της καταδίκης τού πολιτικού συστήματος, ως προδότη της Λαϊκής και Εθνικής κυριαρχίας.
Όρθωσε το κύρος του (αυτό που έχει στο κοινωνικό υποσυνείδητο) και μη λέγοντας λέξη, όλα αυτά τα χρόνια, για το έγκλημα που συντελέσθηκε εις βάρος της Λαϊκής και Εθνικής Κυριαρχίας (και επομένως και της ίδιας της ζωής του Λαού) άφησε μόνους στην πλατεία, τους ανοργάνωτους αγανακτισμένους, ώστε να κουραστούν και να διαλυθούν, όπερ και εγένετο...
Με τη στάση του αυτή, κράτησε τσίλιες στο τάϊσμα του σκουληκιού του φασισμού που, μέσα σε μηδέν χρόνο, έγινε απειλητικό φίδι όταν από τη μία εκλογή (το 2009) στην άλλη (το 2012), πήρε επάνω του 2.400% (ναι, δύο χιλίάδες τετρακόσια τα εκατό!!!) όταν από 0,29%, πήγε στο 7%!!!
Και γεννάται το ερώτημα: "Είναι δύσκολο, όταν ο εχθρός έχει μπεί στη Χώρα και καταλαμβάνει στρατηγικές θέσεις για τη διακυβέρνησή της, να τηλεφωνηθούν και να βρεθούν σε ένα κοινό τραπέζι, για να δούν τι θα κάνουν, οι ηγεσίες των αγροτών, των εργατών, των Δημοσίων Υπαλλήλων, των Ιδιωτικών υπαλλήλων, των καθηγητών, των σκουπιδιαρέων, των δικηγόρων, των στρατιωτικών, των γιατρών, των φαρμακοποιών, των ταξιτζίδων, των φορτηγατζήδων και όλων των άλλων, για να μην τους αραδιάζω όλους;"
Η απάντηση στο ερώτημα, έχει δοθεί, στην πράξη: “Ναι. Είναι πολύ δύσκολο. Είναι ακατόρθωτο, διότι ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα (αλλού δεν ξέρω τί γίνεται) δεν είναι (όπως θα έπρεπε) άλλο πράγμα, άλλος θεσμός, ανεξάρτητος, από το κόμμα".
Ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα είναι "σάρξ εκ της σαρκός" της κομματοκρατίας. Της αιτίας που κατέστρεψε τη Χώρα. Γι' αυτό και την καλύπτει, όσο μπορεί, ακόμα...
Είναι και δρα ως 5η φάλλαγγα της κομματοκρατίας, η οποία (με το “Δώσ' τα όλα” και το “Τα ψηφίζω όλα, αβλεπί”) αποκαλύφθηκε πανηγυρικά, ότι αποτελεί την 5η φάλλαγγα των κατοχικών δυνάμεων.
Όχι ρε λαμόγια!... Δεν θα κατέβω στην “απεργία” σας, όσο αυτή θα είναι δήθεν.
Θα κατέβω όταν και αν τα προτάγματα μίας παλλαϊκής απεργίας θα λένε την Αλήθεια. Και αυτά είναι, δυστυχώς, τα ίδια που ακούγονταν στα τέλη της Χούντας:
“ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” και
“ΔΩΣΤΕ ΤΗ ΧΟΥΝΤΑ ΣΤΟ ΛΑΟ” !!!
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Συγχαρητήρια για το άρθρο, λέει τα πράγματα με το όνομά τους για την τεράστια κακοφορμισμένη πληγή του κακώς εννοούμενου συνδικαλισμού στην Ελλάδα για δεκαετίες, που βάση σχεδίου εξυπηρέτησε κομματικά συμφέροντα και όχι τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων όλων των τομέων. Οι δήθεν κατά καιρούς ηγέτες του συνδικαλισμού εμπράκτως απέδειξαν ότι ήταν μαριονέτες που αποπροσανατόλιζαν την μάζα των προβάτων από την ουσία και το βάθος, προκειμένου σταδιακά και οι ίδιοι να καταλάβουν καρέκλες εξουσίας και οικονομικά χοντρά ωφέλη, αφού υπηρετούσαν τυφλά τους αφεντάδες τους, συνειδητά εξαπατώντας όσους δήθεν εκπροσωπούσαν. Αποδείχθηκαν ένας ακόμη σάπιος κρίκος στην αλυσίδα της παρακμής, που υπηρέτησε το σύστημα της συστηματικής εξαθλίωσης Ελλάδας και Ελλήνων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αποτίμηση του αρρωστημένου συνδικαλισμου στην Ελλάδα είναι ότι έκλεισε και έδιωξε επιχειρήσεις που οδήγησαν στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους με επιπλέον συνενοχή των κομματικών επικεφαλής τους όλων των χρωμάτων στο σαθρό ασφαλιστικό σύστημα που δεν ήταν ρεαλιστικά βιώσιμο αλλά τους βοηθούσε να παίρνουν ψήφους παραπλανωντας τον κόσμο. Στο ειδικό δικαστήριο που πρέπει να καταδικαστουν στην εσχάτη των ποινών οι εγκληματίες πολιτικοί που μας έριξαν στον Καιάδα πρέπει να είναι και όλα τα τσιράκια τους που αναμείχθηκαν στον συνδικαλισμό και εξυπηρέτησαν ανήθικα σκοτεινά και ανέντιμα συμφέροντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήποιοι ψηφιζοθν τοθσ συνδικαλισταραδεσ τοσα χρονια για να μπουν στη βολη;
ΑπάντησηΔιαγραφή