Βρώμικα «παιχνίδια πολέμου» του Ερντογάν

• Ο τουρκικός εθνικισμός τελευταία γραμμή άμυνας του Ερντογάν
• Με προβοκάτσιες επιχειρεί ο Ερντογάν να συσπειρώσει τους τούρκους, δημιουργώντας μία ανθρώπινη ασπίδα, γύρω από την τουρκική κυβέρνηση

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ

Η είδηση, αν μη τι άλλο, ξαφνιάζει στην πρώτη της ανάγνωση. «Η Ρωσία σκέφτεται να στείλει άνδρες ειδικών επιχειρήσεων (Spetnatz) μέσα στην Τουρκία»!!! Μάλιστα, για την «σοβαρότητα» της «είδησης», αξίζει να τονίσουμε πως μεταδόθηκε από την τουρκική εφημερίδα Milliyet, η οποία γράφει πως στην ιστοσελίδα της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας αναφέρεται ότι ένεκα των εξελίξεων και των προκλητικών κινήσεων της Τουρκίας σε εδάφη εκτός Τουρκίας, στην ρωσική βουλή κυκλοφορεί η πρόταση να δοθεί εντολή για επιχειρήσεις μέσα στο έδαφος τη Τουρκίας, έτσι ώστε να σταματήσει μια και καλή η τουρκική προκλητικότητα!
Η τουρκική εφημερίδα αναφέρει πως «ρωσική σκέψη» στηρίζεται στο ότι η Τουρκία εξακολουθεί να υποστηρίζει τους Τζιχαντιστές και παράλληλα εξακολουθεί το παράνομο εμπόριο με το ISIS, θα πρέπει να χτυπηθούν οι βάσεις στήριξης μέσα στο τουρκικό έδαφος. Την επιχείρηση αυτή, σύμφωνα με την Milliyet, θα αναλάβουν οι γνωστοί Ρώσοι κομάντος με τον ονομασία Spetsnaz, οι οποίοι θα πάρουν την εντολή να εισβάλουν μέσα στην Τουρκία για την πραγματοποίηση της εξολόθρευσης των βάσεων ενίσχυσης των Τζιχαντιστών.
Τέλος, κι επειδή η Τουρκία θέλει να δείχνει πως συμβαδίζει με το δυτικό «πολιτικό πνεύμα», στοχοποιείται ο πρόεδρος της Ρωσίας, ο Βλαδιμίρ Πούτιν, υπό τον τίτλο «Αισχρό σχέδιο του Πούτιν: θέλει να χυθεί αίμα».

Φυσικά, η τουρκική εφημερίδα, απευθύνεται στην μεγάλη «μάζα» τούρκων πολιτών, τους οποίους επιχειρεί να συσπειρώσει γύρω από τους Νταβούτογλου και Ερντογάν, οι οποίοι κατανοούν πλέον πως έχουν χάσει σε όλα τα «μέτωπα» που άνοιξαν και, βρίσκονται αντιμέτωποι με την σοβαρότατη πιθανότητα ανακήρυξης ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν.
Το δίδυμο των πολιτικών νέας γενιάς της Τουρκίας, χρησιμοποιεί τον εθνικισμό και την εξωτερική απειλή κατά της χώρας (έχουν εξομοιώσει τους εαυτούς τους με την Τουρκία), ως ύστατο όπλο άμυνας απέναντι στην προγραμματισμένη ρωσική «ισχυρή παρέμβαση». Εάν οι Νταβούτογλου και Ερντογάν επιτύχουν να συσπειρώσουν τους τούρκους πολίτες σε καθαρά εθνικιστικά πλαίσια, γνωρίζουν πως αυτομάτως θα «αιτιολογηθούν» (τουλάχιστον στο εσωτερικό της Τουρκίας) οι οποιεσδήποτε «σκληρές παρεμβάσεις» (βαρβαρότητες, που ήδη συμβαίνουν) κατά των Κούρδων της Τουρκίας, ενώ θα σταλεί και ένα μήνυμα προς τη διεθνή κοινότητα για την ενότητα της Τουρκίας απέναντι στην «αναδυόμενη» Ρωσία.

Αυτές οι βεβιασμένες ενέργειες, απευθύνονται είτε σε τούρκους πολίτες μειωμένης αντίληψης, είτε σε πιθανούς συμμάχους που ψάχνει απελπισμένα να βρει η Τουρκία, μετά και την χθεσινή σύσκεψη στον ΟΗΕ, η οποία είχε ως θέμα την διακίνηση όπλων από την Τουρκία προς τους τζιχαντιστές… Σε κάθε περίπτωση, η Τουρκία αποδεικνύει πως βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, ενώ οι ισχυροί της σύμμαχοι είναι ιδιαίτερα δυσαρεστημένοι με την "ανατολίτικη τουρκική πολιτική" και κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει την ταχύτητα (ή την θέληση) αντίδρασης σε περίπτωση πιθανής θερμής κλιμάκωσης μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας...

Ο Πούτιν, όμως δεν είναι ηλίθιος. Ούτε, φυσικά, οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες έχουν «ρωγμές», για να μπορεί η τουρκική εφημερίδα να ενημερώνεται για προθέσεις και εγχειρήματα της Ρωσίας, που η αποκάλυψή τους (με αποδείξεις) ενέχει «προβληματικά στοιχεία» για την εξωτερική πολιτική της Ρωσίας, η οποία μπορεί να πληγεί σε σημαντικό βαθμό στη Μέση Ανατολή.
Μπορεί οι Νταβούτογλου και Ερντογάν να απευθύνονται σε ηλίθιους, αλλά ο στρατηγικός σχεδιασμός της Μόσχας σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με μικροπολιτικές και καθαρά προπαγανδιστικού χαρακτήρα, με ισχυρά στοιχεία «προβοκάτσιας», που εφαρμόζει ο «σουλτάνος» Ερντογάν σε μειωμένης αποφασιστικότητας ηγεσίες γειτονικών χωρών με την Τουρκία.

Η ικανότητα λειτουργίας της ρωσικής πολιτικής δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συγκριθεί με την εφαρμοζόμενη μικροπολιτική της Άγκυρας. Η Μόσχα διαθέτει ένα πλήθος μέσων άσκησης πίεσης προς την Άγκυρα, προκειμένου να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην Τουρκία του Ερντογάν τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο και σε καμία περίπτωση δεν θα παρέκκλινε μίας προσεκτικά σχεδιασμένης ρωσικής στρατηγικής στη Μέση Ανατολή.

Φυσικά, ο Ερντογάν γνωρίζει πολύ καλά πως έχει στοχοθετηθεί από τον Πούτιν. Και γνωρίζει, επίσης πάρα πολύ καλά, πως οι «αψιμαχίες» της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής με την ρωσική αρκούδα, σπαταλούν χρόνο και δημιουργούν μία ολοένα αυξανόμενη μάζα συμβάντων, ενώ οι ρωσικές αποκαλύψεις για την τουρκική συμμετοχή στο φαινόμενο του «Ισλαμικού Κράτους» απεκδύουν οποιοδήποτε τουρκικό ηθικό έρεισμα μεταβάλλοντας προς το χειρότερο την τουρκική θέση στο διεθνές γίγνεσθαι.
Τέλος, ο Ταγίπ Ερντογάν γνωρίζει πάρα πολύ καλά πως η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού Su-24 είναι μία ενέργεια που δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη από την πλευρά της Μόσχας, η οποία αντιμετωπίζει το συγκεκριμένο γεγονός ως θέμα «γοήτρου», ενώ η περίπτωση μη ρωσικής σκληρής απάντησης αποτελεί έναν σοβαρό πολιτικό κίνδυνο για τον Πούτιν.
Έτσι, είναι θέμα χρόνου (σε κάθε περίπτωση λίγων μηνών μετά την τουρκική πρόκληση) να στραφεί η Ρωσία κατά της Τουρκίας, με ό,τι μπορεί να σημάνει κάτι τέτοιο για την Τουρκία και την σημερινή πολιτική, γεωγραφική και δημογραφική μορφή της.

Και για να επανέλθουμε στην είδηση της Milliyet, είναι κοινώς γνωστό πως η Ρωσία έχει τη δυνατότητα να διεξάγει μυστικές (στον απόλυτο βαθμό) ειδικές επιχειρήσεις, αλλά έχει επίσης τη δυνατότητα να εξοπλίσει και να εκπαιδεύσει Κούρδους του ΡΚΚ στην χρήση φορητών αντιαρματικών και αντιαεροπορικών όπλων, να μεταφέρει τεχνολογία και τεχνογνωσία σε ειδικές επιχειρησιακές δράσεις που θα έχουν χαρακτηριστικά «τύφλωσης» των τουρκικών μονάδων που ήδη δολοφονούν άμαχους Κούρδους χωρίς καμία αιτιολόγηση στην ανατολική και νοτιο-ανατολική Τουρκία (μία απελπισμένη προσπάθεια του Ερντογάν, να «πνίξει στο αίμα» και πριν την «γέννησή της» την οποιαδήποτε σκέψη των Κούρδων για την ανακοίνωση ανεξάρτητου Κουρδιστάν).

Η τελευταία αυτή προβοκατόρικη δημοσίευση της Milliyet αποδεικνύει την δυσχερέστατη θέση στην οποία βρίσκεται ο «σουλτάνος Ταγίπ» και ταυτόχρονα ξεκαθαρίζει πως η «αλεπού» έχει πιαστεί στην παγίδα που η ίδια έστησε απέναντι στην Ρωσία.
Κι επειδή ο «πληγωμένος σουλτάνος» ψάχνει εναγωνίως για μία «σανίδα σωτηρίας» και ανάκαμψης του τουρκικού (εθνικιστικού) φρονήματος, καλό θα ήταν η Ελλάδα να χρησιμοποιήσει κατάλληλα την εξωτερική πολιτική, σε όλα τα διεθνή φόρα, καταθέτοντας όχι μόνο τις ό,ποιες ελληνικές ανησυχίες και προβληματισμούς, αλλά και την αποφασιστικότητα για άμεση και χωρίς κανέναν διάλογο απάντηση σε περίπτωση που προκληθεί κατ’ οιονδήποτε τρόπο από την Τουρκία, είτε πολιτικά είτε στρατιωτικά.
Αρκετές ευκαιρίες χάθηκαν (μόνο στους τελευταίους 3 μήνες) αλλά και αρκετές «χάρες» έγιναν από την Αθήνα προς τον ημιπαράφρονα Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είτε μέσα στα πλαίσια της καλής γειτονίας και της ΝΑΤΟϊκής συμμαχίας, είτε μέσα στα πλαίσια της (ακατανόητης) πολιτικής κατευνασμού των Αθηνών προς την Άγκυρα. Αυτή ακριβώς η ελληνική πολιτική στάση είναι που τη δεδομένη χρονική περίοδο προσφέρει διέξοδο (με πολλά οφέλη) στην κυβέρνηση της Τουρκίας εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων και κυριαρχικών δικαιωμάτων… Κάποια στιγμή, θα πρέπει όλοι (και κυρίως οι κατέχοντες κυβερνητικούς θώκους) να καταλάβουν πως η ισχύς επιβάλλεται του δικαίου και μάλιστα εκείνου του δικαίου (ακόμη και διεθνούς) εγκαταλείπεται ανυπεράσπιστο στις διαθέσεις οιουδήποτε δεν το αναγνωρίζει…


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση