Στήνεται ένα ακόμη κομματικό κράτος

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Στη χώρα μας πολιτικοί και ΜΜΕ μας τρομοκρατούν καθημερινά με τα μέτρα που οι κακοί δανειστές επιβάλουν στους πολίτες. Μέτρα που επιπίπτουν  ως δαμόκλειος σπάθη επί δικαίων και αδίκων. Γιατί πέρα από τους άμεσους φόρους, υπάρχουν και οι έμμεσοι που επιβαρύνουν το ίδιο, τόσο τους έχοντες, όσο και τους μη έχοντες.

Πέρα από αυτά υπάρχουν και άλλα που επιμελώς αποκρύπτονται από την κοινή γνώμη. Όπως αυτό για παράδειγμα της αποκομματικοποίησης του κράτους. Έγινε μνημονιακή υποχρέωση, που επιβάλει ως υποχρέωση, τα κόμματα που βρίσκονται στην εξουσία, να μην καταλαμβάνονται  μέσω των διορισμών σε όλες τις βαθμίδες του δημοσίου τα δικά τους παιδιά.

Ακούσαμε  τον σαραντάρη Α. Τσίπρα, που παραδέχθηκε  δημόσια και δικαιολόγησε την οίηση που τον διακατέχει, από το γεγονός ότι πέρα από την πρώτη φορά αριστερά,  πέτυχε και μια προσωπική πρωτιά, αυτήν του νεαρότερου πρωθυπουργού, που είχε ποτέ η χώρα.

Παράλληλα τον ακούμε συχνά να κατηγορεί τους προκατόχους του  από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ για το πελατειακό κράτος που έστησαν, καθώς και για την ακατάσχετη ρουσφετολογία μέσω της οποίας εξαγόραζαν ψήφους και συνειδήσεις.

Ωραίες οι κατηγορίες αυτές τις οποίες δεν μπορεί παρά να επικροτήσει  κάθε εχέφρων πολίτης. Όμως το ζητούμενο είναι αν πέρα από τα λόγια η παρούσα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κάνει και κάτι προς την αντίθετη κατεύθυνση. Δηλαδή απλά και πρακτικά να μην, βλέπει όπως οι προηγούμενοι, το κράτος ως λάφυρο, στο οποίο οι «ημέτεροι» κάνουν πλιάτσικο.

Τα ως τώρα δείγματα επιβεβαιώνουν τον κανόνα, ότι το κομματικό κράτος για μια ακόμη φορά στήνεται με βάση τα μέτρα και τα σταθμά της πρώτης φοράς αριστερά. Το είδαμε στις αλλαγές στις διοικήσεις των οργανισμών  των δημοσίων επιχειρήσεων και των ανεξαρτήτων  αρχών,  το βλέπουμε τώρα στα νοσοκομεία και να δούμε, που αλλού θα το δούμε στο άμεσο μέλλον.

Έφτασαν στο σημείο για να βολέψουν περισσότερους δικούς τους, να σπάνε τις θέσεις, που οι ίδιοι πρόσφατα με νομοθετικές ρυθμίσεις συνένωσαν, όπως αυτές του Προέδρου και του Διευθύνοντος Συμβούλου στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Αλλά η αποθέωση της φαυλότητας και της ρουσφετολογίας ήρθε με του διοικητές των δημοσίων  νοσοκομείων. Με συνεντεύξεις του ενός ή των δύο λεπτών ξεπέταξαν ικανούς και ανίκανους, προκειμένου  να ανοίξουν το δρόμο για  τους δικούς τους.

Αυτό σημαίνει από τη μια πρόσθετες δαπάνες για το δημόσιο, μια και οι απολυθέντες θα αποζημιωθούν για το υπόλοιπο των συμβάσεων  ορισμένου χρόνου, και από την άλλη πλήρη και χωρίς αιδώ κομματική παρέμβαση σε τομείς, που χρειάζονται ειδικούς στους οποίους θα τεθούν στόχοι, που οφείλουν στη διάρκεια της θητείας τους να υλοποιήσουν.

Από το υπουργείο Υγείας μας είπαν το εξής αμίμητο για τους κριθέντες και απαπεμφθέντες  διευθυντές. «Υπήρξαν, μας λένε, κάποιες περιπτώσεις διοικητών για τους οποίους – παρά τη θετική εισήγηση της επιτροπής που τους έκρινε – η πολιτική ηγεσία συνεκτιμώντας  το συνολικό τους έργο και τη δυνατότητα διαχείρισης κρίσεων, καθώς και  διασφάλισης της εργασιακής ειρήνης στα νοσοκομεία που διοικούν, γράφε αρεστοί στους δυνδικαλιστές, έκρινε ότι η παραμονή τους στις συγκεκριμένες θέσεις ευθύνης, δεν θα βοηθούσε στην προσπάθεια που καταβάλλει το υπουργείο Υγείας  για σταθεροποίηση του συστήματος και  αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας». Αν δεν είναι αυτό κομματική παρέμβαση στη δημόσια διοίκηση τότε τι είναι;

Κάθε πολίτης που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να ντρέπεται για την κατάσταση αυτή. Κι αυτό, γιατί από τη μια ήρθαν στο σπίτι μας οι δανειστές  και μας ζητούν να βγουν τα κόμματα της εξουσίας από το κράτος και από την άλλη τα στελέχη της κυβέρνησης βαφτίζουν κατά το κρέας ψάρι, τις θέσεις  δηλ. των διοικητών των  νοσοκομείων θέσεις που υλοποιούν την κυβερνητική πολιτική. Στο τέλος θα μας πουν ότι και οι θέσεις των κλητήρων στο δημόσιο έχουν πολιτικό περιεχόμενο.

Βεβαίως εμμέσως το έπραξαν και αυτό επιβραβεύοντας 19 μαχητικές κομματικές καθαρίστριες με την μετάταξή τους  στις γραμματείες των δικαστηρίων, την ώρα που προκήρυξαν  νέες θέσεις για καθαρίστριες.

Όλες αυτές οι κομματικές κουτοπονηριές , πλήττουν σοβαρά την εικόνα της χώρας  και την καθιστούν αναξιόπιστη. Και η αξιοπιστία είναι κάτι που εύκολα χάνεται, αλλά δύσκολα κερδίζεται.
Όμως πέρα από την εικόνα της Ελλάδας  στους τρίτους, υπάρχει και ένα μεγάλο ηθικό και ουσιαστικό θέμα, που αφορά τους Έλληνες επιστήμονες, που κατά εκατοντάδες χιλιάδες εγκαταλείπουν την πατρίδα μας προκειμένου να αναζητήσουν την τύχη τους σε άλλες χώρες.

Με την πρόσληψη ως επικεφαλείς των επιθεωρήσεων Υγείας αποτυχόντων βουλευτών των ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και με την πρόθεση εκχώρησης των θέσεων των διοικητών των νοσοκομείων σε κομματικούς «ημετέρους» κλείνουν ερμητικά  την πόρτα σε κάθε Έλληνα επιστήμονα που έχει σπουδάσει διοίκηση Υγείας και του λένε είσαι ξένος στην πατρίδα σου.

Η εικόνα αυτή μιας πατρίδας που διώχνει τα παιδιά της σε μια εποχή που η χώρα μας κατακλύζεται από παράνομους μετανάστες, είναι αποκαρδιωτική και κάνει κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο να αναρωτιέται τι αύριο υπάρχει, γι αυτόν και τα παιδιά του στη χώρα του κομματικού κράτους…

Πηγή MIgnatiou


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση