Ποιοί και γιατί θέλουν τους παράνομους μετανάστες; (video)

Γράφει η Σουλτάνα Χειλαδάκη

Ο Diego Fusaro, ένας νέος Ιταλός σοσιαλιστής φιλόσοφος της αριστεράς, μιλά για το βρώμικο παιχνίδι με τους λαθρομετανάστες που τους ονομάζει και «Οι σκλάβοι της Νέας Εποχής». Όπως τονίζει χαρακτηριστικά, «όλοι πέφτουν στην παγίδα με το πλαστό προφίλ της Ευρώπης, δήθεν στον ρόλο του υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Αλλά, σύμφωνα με τον Fusaro, «ας ομολογήσουμε επιτέλους ότι πίσω από την λογική της οικονομικής υπερδύναμης της Ευρώπης, στην ουσία της Γερμανίας, δεν υπάρχει τίποτα το ανθρώπινο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θέλει λαθρομετανάστες αλλά καινούργιους σκλάβους τους οποίους μπορεί ανελέητα να εκμεταλλεύεται όπως θέλει, καταλύοντας παράλληλα όλα τα εργατικά δικαιώματα των Ευρωπαίων.»

Όπως αναφέρει ο Ιταλός φιλόσοφος, «ο Marx στο Kapital γράφει ότι καπιταλισμός έχει ανάγκη από ανθρώπους να δουλεύουν σαν σκλάβοι για τους αφέντες τους. Δηλαδή θέλουν εργατικά χέρια με ελάχιστους μισθούς και δικαιώματα, χωρίς κοινωνικές τάξεις, και χωρίς καμία δυνατότητα να επαναστατούν ενάντια στο σύστημα. Όλα να λειτουργήσουν έτσι ώστε οι μισθοί να συρρικνωθούν και έτσι τον Γερμανό, Ιταλό, Γάλλο και τελικά τον Ευρωπαίο πολίτη να τον υποχρεώσουν να δουλεύει για 5 ευρώ μεροκάματο και να προσκυνά και από πάνω για αυτά που του δίνουν. Στα χρόνια της αποικιοκρατίας πηγαίναμε στην Αφρική για να βρούμε σκλάβους, τους αρπάζαμε, τους ξεριζώναμε και τους φέρναμε στην Ευρώπη και στην Αμερική. Το ίδιο γίνεται τώρα σε πιο σύγχρονη και πονηρή έκδοση.»

Σήμερα χρησιμοποιούμε μια άλλη υποκριτική μέθοδο. Την μέθοδο του δήθεν «καλού Σαμαρείτη» να τους βγάλουμε από τις πατρίδες τους και να τους βοηθήσουμε να έρθουν εδώ στην Ευρώπη για μια «καλύτερη» ζωή και να τους «σώσουμε» από τους πολέμους που… εμείς οι ίδιοι προκαλέσαμε. Λέμε και παρουσιάζουμε αυτό το μεγάλο ψέμα ότι δήθεν αυτοί είναι που θέλουν να έρθουν οπωσδήποτε εδώ στην Ευρώπη για να δουλέψουν. Θα μπορούσαμε ίσως να δεχτούμε αυτήν την άποψη αν δεν υπήρχε αυτή η παγκόσμια οργανωμένη πολιτική χειραγώγησης, η οποία προσπαθεί με τα καθεστωτικά ΜΜΕ να μας πείσει έτσι είναι τα πράγματα και θα πρέπει έτσι να τα αποδεχτείτε.

Σε αυτήν την ιστορία κυριαρχεί έντεχνα η πολιτική των «καλών ανθρώπων». Ότι τους δεχόμαστε για να τους βοηθήσουμε να προσαρμοστούν στις χώρες μας και έτσι πείθουμε όλους αυτούς που ξεσηκώνονται για την αθρόα εισβολή των λαθρομεταναστών μην τυχόν αυτοί και επαναστατήσουν ενάντια στα δικαιώματα τους που ούτως ή άλλως θα καταλυθούν.

Πίσω από αυτήν την υποκριτική «κουρτίνα» κρύβεται το δαιμονικό πρόσωπο και οι δυνάμεις του που σαν ένα vampire διψάει για καινούργιο αίμα και δεν βλέπει την ώρα με ποιον και καλύτερο τρόπο να εκμεταλλευτεί την ανθρώπινη εργατική σάρκα. Με άλλα λόγια μπορούμε να πούμε ότι η μετανάστευση είναι ένα σύγχρονο δεξί χέρι του καπιταλισμού της Νέας Τάξης, η οποία έχει συνεχώς ανάγκη για εργατικούς σκλάβους. Το υποκριτικό αυτό παιχνίδι το προβάλλουν σκόπιμα σαν «προοδευτική ανθρώπινη αριστερά», η οποία παίζει το παιχνίδι του δήθεν μεγάλου ενδιαφέροντος για τη σωτηρία του μετανάστη και η οποία έχει υποταχτεί στις νεοταξικές ιδεολογίες.

Η ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης είναι από το 1989 να καταπατά όλα τα κοινωνικά δικαιώματα. Η παγκοσμιοποίηση φέρνει τις τάξεις όλες σε ένα επίπεδο παγκοσμίως, έτσι ώστε οι εργάτες στην Ευρώπη σε σύγκριση με τους εργάτες στην Κίνα και στην βομβαρδισμένη Αφρική, να ισοπεδώνονται στο ίδιο επίπεδο. Αυτή είναι η κοινωνική ιδεολογία της Νέας Τάξης η οποία έντεχνα μας πουλά μια ψεύτικη εικόνα ανθρωπισμού . Ο άνθρωπος που πρέπει να παραδοθεί εντελώς για να.. αισθανθεί ελεύθερος, σίγουρος και… «ευτυχισμένος σκλάβος».

Για παράδειγμα, λέει Diego Fusaro, σκεφτείτε τους φοιτητές μας από την, Roma, Βologna, κλπ. (το ίδιο και χειρότερο για τους Έλληνες συναδέλφους τους). Τους υπόσχονται ότι θα κάνουν καριέρα αν μεταναστεύσουν στην απέναντι όχθη και εκελι αντί για καριέρα να πλένουν προσωρινά πιάτα στο Sidney ή στην Νέα Υόρκη. Αυτό είναι το μοντέλο της παγκοσμιοποίησης. Να διαλύει τους κοινωνικούς ιστούς.
Δεν είναι τόσο ο «εχθρός» μέσα στους μετανάστες και μέσα σε αυτόν που πεινάει, αλλά σε αυτόν που θα υποχρεωθεί εκ των πραγμάτων να πεινάσει.
Ο εχθρός δεν είναι στους απελπισμένους αλλά σε αυτούς που προωθούν την απελπισία.
Ο εχθρός είναι αυτός που βομβαρδίζει τα κράτη με την ψεύτικη ανθρωπιά, ότι δήθεν τους φιλοξενεί μετά στις χώρες του για το καλό τους.
Αυτός είναι ο πραγματικός εχθρός.
Και κλείνοντας, ο μεγαλύτερος εχθρός είναι το χρηματοοικονομικό κεφάλαιο, το κεφάλαιο που μας υποχρεώνει να ζήσουμε χωρίς ελευθερία, καινούργιοι σκλάβοι, χωρίς να καταλάβουμε την παγκοσμια υποκρισία της Νέας Τάξης.

Ο Ιgnazio Silone είπε όταν θα έρθει ο φασισμός δεν θα διακηρύξει ότι είναι φασισμός, αλλά θα προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι… αντιφασισμός!

Δείτε και τα 2 βίντεο από την Ιταλία. Έξω από την Ρώμη άστεγοι Ιταλοί που έχουν χάσει τα πάντα και ζούνε σε σκηνές ενώ την ίδια ώρα στους λαθρομετανάστες παρέχουν σπίτια και χρήματα. Ένας Ιταλός λέει στην κάμερα ότι αυτή η πολιτική βάλθηκε να ξεσηκώσει πόλεμο ανάμεσα στις κατώτερες τάξεις. Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους.



Το δεύτερο βίντεο είναι από τα σύνορα της Αυστρίας. Ένας αυστριακός παραπονείται και μιλάει πλέον για πόλεμο. Αυτοί, λέει, είναι κατακτητές και όχι λαθρομετανάστες. Το μάτι μου μπορεί να διακρίνει αυτούς που είναι πραγματικά λαθρομετανάστες και αυτοί είναι ελάχιστοι. Ισχυρίζεται ότι τα ΜΜΕ λένε και συνεχίζουν να λένε ψέματα και ότι η κατάσταση είναι απελπιστική. Μπαίνουν παντού και δεν υπολογίζουν ούτε την ξένη περιουσία αλλά θεωρούν ότι μπορεί και αύριο να γίνει δικιά τους.



Δείτε και σε αυτό το βίντεο την τραγική κατάσταση στην Ιταλία. Λαθρομετανάστες κάψανε το σπίτι και ξυλοκοπήσανε τα παιδιά μιας Ιταλίδας ενώ της ρίχνανε μαχαίρια από τα παράθυρα. Οι πολιτικοί τους έχουν αφήσει στο έλεος να πολεμάνε μόνοι τους με τα προβλήματα. Προς το τέλος του βίντεο μια γυναίκα παραπονιέται καθώς θυμήθηκε τα παιδικά της χρόνια, το πόσο όμορφα περνούσαν. Παρόλο που ήτανε φτωχοί ήτανε ευτυχισμένοι. Τώρα λέει, αυτοί τα κατέστρεψαν όλα και ξεσπάει σε κλάματα.



Το πρόβλημα δεν είναι οι μετανάστες, αλλά οι κυβερνήσεις, το κράτος, που παίρνει τις αποφάσεις και αφήνει το λαό στο έλεος του.

Πηγή NikosXeiladakis


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση