Η εικονική πραγματικότητα, το πλαστικό χρήμα και η ανύπαρκτη κυβέρνηση

Πλαστικό χρήμα, ή αλλιώς, εικονικό χρήμα. Είναι εκείνο το «χρήμα» που «δημιουργείται» στηριζόμενο αρχικά στο πραγματικό χρήμα και στη συνέχεια δημιουργεί νέο εικονικό χρήμα. Πρόκειται, δηλαδή, για λογιστικούς αριθμούς, τους οποίους θα διαχειρίζεται η κάθε τράπεζα, η οποία όμως θα απαιτεί τελικά (όποτε το επιθυμήσει) την είσπραξη κανονικού χρήματος…

Η μέθοδος της λειτουργίας του πλαστικού χρήματος δίνει ως αποτέλεσμα μία προσωρινή οικονομική ευφορία, δηλαδή δημιουργεί μία «άνεση» στην διαχείριση – διακίνηση του λογιστικού – εικονικού χρήματος, το οποίο διοχετεύει στην αγορά. Έτσι, δημιουργείται μία εικονική οικονομία, τόσο σε προσωπικό όσο και σε κρατικό επίπεδο. Ταυτόχρονα κατακρατείται από τις τράπεζες το πραγματικό χρήμα, έως ότου δημιουργηθεί πλεονάζον πλαστικό – εικονικό χρήμα. Τότε οι τράπεζες («δικαίως»!) διεκδικούν την είσπραξη του πλαστικού – εικονικού χρήματος με υλικά ανταλλάγματα (βλ. κατασχέσεις, πλειστηριασμούς).

Εάν παρακολουθήσουμε την ροή του πλαστικού χρήματος, διαπιστώνουμε ότι «γεννιέται» από την εργασία (κόπο) του εργαζόμενου, αλλά διακρατείται από την τράπεζα, η οποία εισπράττει (τραπεζικά έξοδα) από την διακίνηση των λογιστικών αριθμών που προσφέρει, ενώ με το κανονικό χρήμα δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο.
Το κράτος, οφελείται από την δημιουργία ενός εικονικού κλίματος οικονομικής ευφορίας και έχει το «δικαίωμα» να ισχυρισθεί πως έχει οικονομία ελεγχόμενη, χωρίς φοροδιαφυγή, που είτε ανακάμπτει είτε ισχυροποιείται, γενικά, κι έτσι έχει την «εικόνα» μίας καλής οικονομίας, που μπορεί να προσελκύσει επενδυτές (αυτό είναι και το τεράστιο ψέμα, αφού πρώτοι οι επενδυτές εφαρμόζουν το εικονικό χρήμα για να μεγιστοποιήσουν –πολλές φορές εκ του μηδενός- τα οικονομικά τους οφέλη)

Στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, η κυβέρνηση της χώρας –ελλείψει ρευστού χρήματος- αποφάσισε να προχωρήσει στην εξαναγκαστική χρήση του πλαστικού – εικονικού χρήματος, προκειμένου να αποκρύψει την οικονομική της ανικανότητα ή δυσπραγία, αλλά και προκειμένου να συνεχίσει να παίζει σε ένα «παιχνίδι» εξουσίας μέσα από μία εικονική πραγματικότητα η οποία οδηγεί σε πολύ δυσμενέστερες οικονομικές και, πολιτικές εξελίξεις.

Έτσι, πλαστικό χρήμα παντού και για όλους είναι το σχέδιο του υπουργείου Οικονομικών από το 2016 προκειμένου αντιμετωπίσει το πρόβλημα της φοροδιαφυγής που μόνο για το ΦΠΑ φτάνει τα 8 δις ευρώ το χρόνο που αντιστοιχεί στο 34% του αναλογούντα φόρου.

Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης σε ομιλίες του στη Βουλή και σε εκδήλωση του ΣΕΒ περιέγραψε τις βασικές πτυχές του σχεδίου της κυβέρνησης για την επέκταση του «πλαστικού χρήματος» σε όλες τις συναλλαγές που αποτελεί και ένα από τα μνημονιακά μέτρα του Νοεμβρίου και θα συζητηθεί και στην αξιολόγηση του μνημονίου που ξεκινά την επόμενη εβδομάδα.

Με βάση αυτά που είπε ο κ. Αλεξιάδης το σχέδιο για την επέκταση της χρήσης πιστωτικών και χρεωστικών καρτών προβλέπει:

1. Την υποχρεωτική εγκατάσταση μηχανημάτων υποδοχής χρεωστικών και πιστωτικών καρτών (POS) σε όλες τις νέες επιχειρήσεις και τους νέους ελεύθερους επαγγελματίες, που θα υποβάλουν δηλώσεις έναρξης δραστηριοτήτων από την 1η-1-2016 και μετά. Μάλιστα οι επιχειρήσεις που θα αυξάνουν τις πωλήσεις τους μέσω πληρωμών με πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες θα έχουν και μείωση του φορολογικού τους συντελεστή.

2. Την σταδιακή επέκταση των μηχανημάτων υποδοχής καρτών (POS) σε όλες τις υφιστάμενες μέχρι 31-12-2015 επιχειρήσεις, ακόμη και σε όσες έχουν ενταχθεί στη «μαύρη λίστα» του «Τειρεσία» ή απλώς δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα δάνεια που έχουν λάβει.

3. Την υποχρεωτική δημιουργία ενός επαγγελματικού τραπεζικού λογαριασμού για κάθε επιχείρηση και κάθε ελεύθερο επαγγελματία. Στον λογαριασμό αυτό θα εισέρχονται ως έσοδα (καταθέσεις) τα χρηματικά ποσά των εισπράξεων που πραγματοποιεί καθημερινά η επιχείρηση ή ο ελεύθερος επαγγελματίας μέσω των χρεωστικών και πιστωτικών καρτών των πελατών ή μέσω ηλεκτρονικών συναλλαγών που θα διεκπεραιώνονται από το διαδίκτυο (με e-banking). Επίσης από τον λογαριασμό αυτό θα εξέρχονται ως έξοδα όλες οι επαγγελματικές δαπάνες της επιχείρησης ή του ελεύθερου επαγγελματία π.χ. για πληρωμές προμηθευτών, λογαριασμών ΔΕΚΟ, ασφαλιστικών ταμείων, μισθοδοσίας κ.λπ., οι οποίες θα διεκπεραιώνονται ηλεκτρονικά μέσω τραπεζών είτε με ειδική κάρτα είτε διαδικτυακά (με e-banking). Ο λογαριασμός αυτός θα είναι ακατάσχετος.

4. Το νέο σύστημα για υποχρεωτικές πληρωμές με κάρτες σχεδιάζεται να ξεκινήσει να εφαρμόζεται από συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές (πχ στα τουριστικά νησιά του Αιγαίου) και σε συγκεκριμένους κλάδους (πχ ξενοδοχεία, εστιατόρια κλπ).

5. Μαζί με την ενεργοποίηση του σχεδίου θα μπεί σε εφαρμογή και το ξεχασμένο μέτρο της λοταρίας των αποδείξεων που είχε ενταχθεί για πρώτη φορά στο περίφημο e-mail του πρώην υπουργού οικονομικών κ. Γκίκα Χαρδούβελη Οι αριθμοί των αποδείξεων θα αποτελούν κουπόνια συμμετοχής σε κληρώσεις\ για , δώρα αλλά και επιβραβεύσεις.

6. Για τα νοικοκυριά, η χρήση της κάρτας θα «χτίζει» το αφορολόγητο όριο σταδιακά και αρχή τις αποδείξεις από ελεύθερους ελεύθερους επαγγελματίες.

7. Στο πλαίσιο της σταδιακής εφαρμογής του μέτρου εξετάζεται να τεθεί όριο ηλικίας τα 65 χρόνια πάνω από τα οποία δεν θα υπάρχει υποχρέωση χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής επίσης θα ληφθεί μέριμνα.

Οι προμήθειες των τραπεζών

Στο μεταξύ κοινοτικός κανονισμός για την μείωση του κόστους των διατραπεζικών συναλλαγών που τίθεται σε ισχύ από τις 9 Δεκεμβρίου δίνει λύση και για το μεγάλο θέμα που υπάρχει με τις προμήθειες που χρεώνουν οι Τράπεζες και αποτελεί αντικίνητρο για την χρήση τους και για τους επαγγελματίες αλλά και για τους καταναλωτές πανευρωπαϊκά.

Πρόκειται για την προμήθεια που πληρώνει η τράπεζα – αποδέκτης μιας συναλλαγής, στην τράπεζα που έχει εκδώσει την κάρτα, το ύψος της οποίας διαμορφώνεται σήμερα στη χώρα μας από 1-1,25 ευρώ για τις πιστωτικές κάρτες και από 0,40-0,70 ευρώ για τις χρεωστικές. Η πρόταση κανονισμού προβλέπει τη μείωση της προμήθειας σε 0,30 ευρώ για τις πιστωτικές και σε 0,20 ευρώ για τις χρεωστικές κάρτες.

Τελικός στόχος είναι η μείωση των προμηθειών που πληρώνουν οι έμποροι, που αποτελούν τον ενδιάμεσο κρίκο στην αλυσίδα της συναλλαγής και η μετακύλιση του οφέλους στους τελικούς καταναλωτές.

Τέλος οι ελληνικές Τράπεζες έχουν συμφωνήσει με τους εκπροσώπους των γιατρών να αντικαταστήσουν την ειδικότητα και το όνομά τους με ένα κωδικό ώστε να διαφυλάσσεται το ιατρικό απόρρητο.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση