O διεθνής γεωπολιτικός χάρτης αλλάζει και φέρνει παγκόσμιους κινδύνους

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ

Πρέπει να κατανοήσουμε το μέγεθος των παγκόσμιων αλλαγών που επιχειρούνται σήμερα. Σε ένα παγκόσμιο «τρίγωνο του διαβόλου» παρατηρούμε δράσεις ισχυρών παγκόσμιων παικτών της γεωπολιτικής. Αφρική, Ουκρανία και Θάλασσα της Κίνας, περιλαμβάνουν χώρες που είτε έχουμε κάποια μείωση των συγκρούσεων, είτε μία εύθραυστη σταθεροποίηση είτε συνθήκες που εάν διαχειριστούν λάθος έχουν την δυναμική να εμπλέξουν στρατιωτικά έως και τις ΗΠΑ και την Κίνα.

Η άσκηση πίεσης για την δημιουργία μίας νέας τάξης πραγμάτων, με στυγνή εκμετάλλευση χωρών, συναντήθηκε για πρώτη φορά στις αφρικανικές χώρες οι οποίες ισοπεδώθηκαν με κάθε τρόπο και έννοια. Αυτή ήταν μόνο η αρχή. Η «όρεξη» των παντοδύναμων πολυεθνικών είχε ανοίξει και οι πολιτικοί νάνοι τόσο της Ευρώπης όσο και των ΗΠΑ, τράβηξαν το ενδιαφέρον επιχειρήσεων που έχουν ισολογισμούς μεγαλύτερους από πολλές δυτικές χώρες και 25ετείς προγραμματισμούς. Η διάθεση της επιβολής μίας νέας τάξης πραγμάτων, μίας παγκόσμιας διακυβέρνησης, δεν άργησε να τεθεί από πολιτικούς, ως ένα μέσο επιβολής μίας παγκόσμιας ειρήνης, μίας παγκόσμιας συνεύρεσης των λαών (όχι των εθνών), μίας παγκόσμιας υπερθενικής ομάδας (ελίτ) που θα αναλάβει την διακυβέρνηση σε πλανητικό επίπεδο… Η συγκεκριμένη στόχευση, συνοδευόμενη από την ανυπαρξία – ανικανότητα των πολιτικών ηγεσιών δυτικών χωρών, μετέτρεψε πολύ σύντομα την λειτουργία των κυβερνήσεων από πολιτική σε οικονομική, εξαναγκάζοντας σε ριζική αλλαγή του τρόπου διακυβέρνησης, σε λογιστική διαχείριση των κρατικών υποθέσεων και σε αντιστροφή της αντιμετώπισης των πολιτών από τους κυβερνώντες…

Σήμερα, η άσκηση πίεσης προς την παγκοσμιοποίηση και την επιβολή της νέας τάξης πραγμάτων, λειτουργεί με αφόρητη πίεση (σαν να θέλουν κάποιοι να προλάβουν κάτι…), με παράλληλες λίαν επικίνδυνες δράσεις στο προαναφερόμενο «τρίγωνο του διαβόλου». Με την Αφρική να έχει παραδοθεί στα συμφέροντα των πολυεθνικών, με την Ουκρανία να αναμένει την εκκίνηση του β’ ημιχρόνου, την Μέση Ανατολή να βρίσκεται στις φλόγες και έτοιμη «να τινάξει τα πάντα στον αέρα» και την θάλασσα της Κίνας να γίνεται «μήλον της έριδος» μεταξύ Ιαπωνίας και Κίνας, με πρόσθετο «παίκτη» τις ΗΠΑ, αλλά και με μία παράλληλη παγκόσμια οικονομική κρίση που μετά από μία σύντομη περίοδο «ανάπαυσης» αναμένεται να επανέλθει ασκώντας τεράστιες πιέσεις τόσο σε ισχυρές όσο και σε ανίσχυρες χώρες, θα λέγαμε πως είναι σχεδόν αδύνατο να αποφευχθεί κάποιος «σπινθήρας».

Δεν αναμένεται από τους δύο παγκόσμια ισχυρούς (ΗΠΑ και Ρωσία), που έχουν γνώση της δύναμης και της διαχείρισής της, να προχωρήσουν σε κάποιο τραγικό για την παγκόσμια κοινότητα λάθος. Επειδή η «δύναμη» (είτε στρατιωτική, είτε γεωπολιτική, είτε… πυρηνική) βρίσκεται πλέον και σε χέρια μικρότερων χωρών, που διέπονται από τεράστιες μεταξύ τους διαφορές ή ακόμη κι επειδή μία σύνθεση δυνατοτήτων βρίσκεται σε χέρια ισχυρά ματαιόδοξων πολιτικών αρχηγών (βλ. Ερντογάν), θεωρούμε πως η «λάθος ενέργεια, στον λάθος τόπο και χρόνο» θα συμβεί από εκείνους (τους ευκαιριακά ισχυρούς) που κάποια στιγμή θα θεωρήσουν ότι είτε δεν αποκομίζουν τα αναμενόμενα οφέλη από τις γεωπολιτικές αλλαγές, είτε καταγράφουν σημαντικές ζημίες εξαιτίας των αλλαγών τις οποίες οι ίδιοι φρόντισαν επαρκώς να συμβούν.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, ο διευθύνων τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες, Μπέρναντ Μπαγιολέτ, δήλωσε ότι η σύγκρουση στη Συρία και το Ιράκ, προμηνύει μια αλλαγή στο χάρτη της περιοχής και ως εκ τουτου η γνωστή Μέση Ανατολή έχει τελειώσει και δεν θα επιστρέψει ποτέ, όπως σημειώνει η αραβική ‘Σκάι Νιουζ’.

Ο Μπαγιολέτ έκανε αυτήν την απαισιόδοξη διαπίστωση κατά τη διάρκεια μιας σύσκεψης για τις μυστικές υπηρεσίες που διοργανώθηκε στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσιγκτον, στην οποία παρέστησαν ο διευθυντής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA), Τζον Μπρένναν.

Σύμφωνα με τον Μπαγιολέτ, ο οποίος είναι επικεφαλής της γενικής διεύθυνσης της Εξωτερικής Ασφάλειας (DGSE), είπε ότι «η Μέση Ανατολή που ξέρουμε, αμφιβάλλω εάν θα υπάρξει, οι αλλαγές θα επηρεάσουν τη Συρία και το Ιράκ».

Τις απόψεις τις δικαιολόγησε λέγοντας «η Συρία είναι διαιρεμένη όσον αφορά το έδαφος, η ίδια ελέγχει μόνο το ένα τρίτο της χώρας, η βόρεια περιοχή ελέγχεται από τους Κούρδους και οι κεντρικές περιοχές από τους ισλαμιστές του ISIS.Το ίδιο ισχύει και με το Ιράκ».

Εξέφρασε την πεποίθηση ότι η περιοχή θα σταθεροποιηθεί μετά από σημαντικές αλλαγές «και δεν θα ομοιάζει με την περιοχή που γνωρίζαμε», όπως είπε.

Την ίδια στιγμή, ο Αλεξάντερ Μποτνίκοφ, διευθυντής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ρωσίας (ФСБ ή FSB) δήλωσε ότι «οι δράσεις ορισμένων χωρών της Ασίας και της Αφρικής θέτουν τον κόσμο στα πρόθυρα μιας παγκόσμιας θρησκευτικής και πολιτισμικής σύγκρουσης».
Η συγκεκριμένη δήλωση έγινε κατά τη συνάντηση, στη Μόσχα, του Συμβουλίου των αρχηγών των Σωμάτων Ασφαλείας και Ειδικών Υπηρεσιών των χωρών-μελών της ΚΑΚ.

Σύμφωνα με τον Μποτνίκοφ «η διεθνής κοινότητα είναι τώρα αντιμέτωπη με μια νέα γεωπολιτική πρόκληση- του Διεθνή Τρομοκράτη, που απεικονίζεται στο πρόσωπο του ‘Ισλαμικού κράτους’.

Η κατάσταση αυτή δημιουργήθηκε από την περίφημη «Αραβική Άνοιξη» και δυνάμωσε από την διπλή πολιτική παγκόσμιων και περιφερειακών χωρών, καθώς προσπαθούσαν να επιλύσουν προς το συμφέρον τους, γεωπολιτικούς στόχους στην Ασία και την Αφρική», είπε ο διευθυντής της FSB.

«Οι χώρες αυτές -με τη διπλή πολιτική -οδήγησαν τον κόσμο στο χείλος μιας παγκόσμιας θρησκευτικής και πολιτισμικής σύγκρουσης, η οποία μπορεί να φέρει τις πιο καταστροφικές και χειρότερες συνέπειες», πρόσθεσε.

«Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, προς το παρόν στη σύνθεση των τρομοκρατικών δομών υπάρχουν πολίτες από περισσότερες από 100 χώρες και το μερίδιο των μισθοφόρων φθάνει το 40%», είπε.

«Το 10% των τρομοκρατικών ομάδων αποτελείται από πολίτες της Ρωσίας, της Γεωργίας, της Ουκρανίας και των χωρών της περιοχής της Κεντρικής Ασίας. Επιπλέον, η γεωγραφία των χωρών από όπου προέρχονται οι τρομοκράτες, συνεχώς αυξάνεται», είπε ο επικεφαλής της FSB.

Σύμφωνα με τον ίδιο, στη Συρία και το Ιράκ έχουν δημιουργηθεί από τους τρομοκράτες κέντρα νεοσυλλέκτων, όπου εκπαιδεύονται οι νέοι τζιχαντιστές.
Τέτοια κέντρα υπάρχουν και σε γειτονικές χώρες.

Επιπλέον, το ‘Ισλαμικό κράτος’ έχει δημιουργήσει μια σειρά περιφερειακών τρομοκρατικών και εξτρεμιστικών ομάδων που δραστηριοποιούνται στην Αφρική, την Ευρώπη και μετακινούνται μέχρι την νοτιοανατολική Ασία.

Ο Μποτνίκοφ τόνισε ότι ο κίνδυνος από τους τρομοκράτες σε όλες τις χώρες της Κοινοπολιτείας των Ανεξάρτητων Κρατών είναι υπαρκτός.

«Αποκτούν εμπειρία στη συνωμοσία, στη χρήση των εκρηκτικών και στο πόλεμο που γίνεται σε αστικό περιβάλλον, δημιουργούν αυτόνομες ομάδες που είναι έτοιμες να πραγματοποιήσουν τρομοκρατικές επιθέσεις και αντιπερισπασμούς.
Στόχος των τρομοκρατών είναι η αποσταθεροποίηση της κατάστασης στις χώρες της Κοινοπολιτείας, είπε ο επικεφαλής της FSB.

Σαν επίλογο όλων των παραπάνω αρκεί να αποπειραθούμε να κοιτάξουμε «πίσω από την κουρτίνα» και να σκεφτούμε ποιοι μπορεί να είναι αυτοί που έχουν την δυνατότητα μίας τεράστιας χρηματοδότησης για την δημιουργία μίας απτής παγκόσμιας τρομοκρατίας και ποιους εξυπηρετεί (μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα) η ύπαρξη ενός τέτοιου παγκόσμιου κινδύνου. Αν, μάλιστα, διερωτηθούμε τι πρέπει να συμβεί για να αρχίσουν οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες να ξαναγράφουν τεράστια κέρδη, φοβούμαστε πως η απάντηση βρίσκεται σε μία μόνο λέξη: πόλεμος! Ένας πόλεμος που θα ξαναφέρει την ανάπτυξη και την ευημερία σε όλους… Αναπόφευκτα όμως (όχι αμέσως μετά) θα φέρει και μία νέα τάξη πραγμάτων, μία παγκόσμια διακυβέρνηση, που θα αναλάβει να προστατεύσει τους πολίτες του πλανήτη, από το τέρας που προηγουμένως η ίδια δημιούργησε, εξέθρεψε, εκπαίδευσε, το «απελευθέρωσε» και το διέταξε να σκορπίσει τον τρόμο…

Συνωμοσιολογία; Ίσως... Ας σκεφτούμε όμως, πως, εάν κάποιος μας έλεγε πριν 10 (μόλις) χρόνια, τι θα συνέβαινε σήμερα στον πλανήτη, το μόνο βέβαιο είναι πως θα τον αποκαλούσαμε συνωμοσιολόγο, γραφικό και… επικίνδυνο!!!

ΥΓ: Μέσα στα πλαίσια αισθητής μείωσης των εθνικών αντιδράσεων από την επιβολή της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων, είναι και η μετακίνηση τεράστιων αριθμών ανθρώπων προς χώρες της Δύσης. Η σύγχρονη Βαβέλ χτίζεται μεθοδικά και για πολλούς έχει και το... έμβλημά της στο κεντρικό κτίριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις Βρυξέλλες...

Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση