Το σύστημα, ο λαός και η φάκα

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης 


Πριν την αποφράδα μέρα του Μάη του 2010, που η Χώρα μας παρέδωσε, διά χειρός ΓΑΠ, τη διαχείριση της Εθνικής μας Οικονομίας “άνευ όρων” (με ότι αυτό σημαίνει) στην “Τρόϊκα” των σημερινών δανειστών μας, κάποιοι (σαν κι εμένα) απορούσαμε πως είναι δυνατόν ένας, “κατά τεκμήριο” αναξιόπιστος δανειολήπτης (όπως ήταν η Ελλάδα, με επί σειρά ετών, πραγματικά ελλείμματα ετησίως) μπορεί και δανείζεται τεράστια ποσά από τις “Αγορές”.

Δηλαδή απορούσαμε πώς, αυτό που (ορθώς) δεν θα έκανε ο τοκογλύφος της γειτονιάς (το να δανείζει συνεχώς έναν συνεχώς αναξιόχρεο), το κάνουν οι αριστούχοι οικονομολόγοι των μεγαλυτέρων διεθνώς πανεπιστημίων, πολλοί εκ των οποίων και νομπελίστες περί της επιστήμης του δανεισμού!

Η απορία αυτή, φαίνεται πως απαντάται τώρα, μετά την πρόσφατη απαίτηση των “δανειστών” (που έγινε αποδεκτή από την Αριστερά κυβέρνηση) για το τσουβάλιασμα όλου του Δημόσιου πλούτου (πολύ μεγαλύτερου από όλα τα οφειλόμενα) στο “νέο ΤΑΙΠΕΔ”, μία “πατέντα” των δανειστών, εξαιρετικής αποτελεσματικότητας, ως προς την αναρρόφηση όλης της ικμάδας αυτού του τεράστιου πλούτου, που, αν δεν τον ρουφήξουν, θα ήταν ικανός να εξασφαλίσει στα παιδιά μας και σ' όλες τις μελλοντικές γενιές των Ελλήνων, μία ζωή που θα τη ζηλεύουν όλοι οι λαοί της Γης!...

Αλλά, ας έλθουμε στην αφήγηση των γεγονότων:

Η κοινωνία έτρεξε, τότε (στά τέλη του 2009) στο “Πρόγραμμα” του Πα.Σο.Κ, για να σωθεί από τις “κακές μέρες” που η ΝΔ του Κώστα Καραμανλή έδειξε πως έρχονται, μαζί με την οικονομική μπόρα που άρχισε να φαίνεται στον ορίζοντα.

Το “λεφτά υπάρχουν” του ΓΑΠ, έπεισε την κοινωνία να τρέξει δυνατά (με 42%) κοντά του για να βρεί καταφύγιο και τόπο αναψύξεως.

Το “δεν υπάρχει σάλιο” της επόμενης μέρας, πάγωσε την κοινωνία που, έτσι παγωμένη, την βρήκε η υπογραφή του πρώτου Μνημονίου, που υπογράφηκε αδιάβαστο από τον υπουργό Ανάπτυξης Μιχ. Χρυσοχοϊδη (τρομάρα του) και έστειλε την κοινωνία αδιάβαστη σε μία πρωτοφανή οικονομική κατηφόρα, με τα φρένα σπασμένα, επί δύο συναπτά χρόνια...

Ο Λαός, χτυπημένος ύπουλα (εκεί που δεν το περίμενε) με χαμένες τις δουλειές του, με φαληριμένα τα μαγαζιά του, με χαμένα τα παιδιά του που έφευγαν στα ξένα για να βρούν την τύχη τους και χαμένους κάποιους γείτονες και φίλους που κρεμάστηκαν στην πόρτα ή έπεσαν από τα μπαλκόνια τους, απελπισμένοι από το αναπάντεχο οικονομικό χτύπημα που πολλοί δεν άντεξαν, στράφηκε με ελπίδα, μέσα στη ζάλη του, στη ΝΔ που φώναζε και καταριόταν το Μνημόνιο, δια φωνής Σαμαρά, από τους κήπους του Ζαππείου.

Εκλογές (Ιούνιος 2012) και Πρώτη η ΝΔ (30%), δεύτερος ΣΥΡΙΖΑ (27%) τρίτο ΠΑΣΟΚ (12%).

Ωϊμέ της συμφοράς! Κωλοτούμπα! Οι πατριώτες της Δεξιάς, δέχτηκαν κι αυτοί, την παράδοση της πατρίδας στις εξωχώριες δυνάμεις των “δανειστών”!... Απελπισία... Ευτυχώς ο Πάνος Καμμένος, σώζει την τιμή του πατριωτισμού της Δεξιάς, αποχωρώντας από τη ΝΔ και κάνοντας το δικό του αντιΜνημονιακό κόμμα, τους ΑΝΕΛ, στο οποίο στεγάζει τους “πατριώτες” της ενδοτικής, πλέον, ΝΔ...

Ο Μνημονιακός έρωτας, χτυπά κατακέφαλα και ενώνει παρά φύσιν “εις σάρκαν μία” (στην κυβερνητική κλίνη και τράπεζα) τους παντοτινούς και μέχρι πρό τινος θανάσιμους εχθρούς, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ , με παράνυμφο και παρακοιμώμενη τη ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη του Φωτη!...

Με αυτά και μ' άλλα, το ζεύγος βασιλεύει στη Χώρα άλλα δυό χρόνια (σύνολο 4) κι ο Λαός κατάλαβε πως μ' αυτούς τους δυό ( Πα.Σο.Κ και ΝΔ) και με τα Μνημονιακά παραπαίδια τους χαϊρι δεν πρόκειται να δει.

Τό' δειξε, αρχικά στις Ευροεκλογές (τον Μάη του 2014), κατά τις οποίες το Πα.Σο.Κ καταποντίστηκε και από το 42% του 2009, έπεσε και τσακίστηκε κάπου κοντά στο 8%, ενώ ΔΗΜΑΡ και ΛΑΟΣ, εξατμίστηκαν...

Πρώτο κόμμα, χάριν τής ισαχυρής αντιΜνημονιακής ρητορείας του, αναδείχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ (με 26%) με τη ΝΔ δεύτερη και καταιδρωμένη (23%).

Με αυτό το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά επιτακτικά την κυβερνητική εξουσία και την παίρνει, στις εκλογές του Ιαν. 2015 (με 36%). Η ΝΔ δεύτερη με 28%.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τους ΑΝΕΛ του Καμμένου, δεν πρόδωσε την αντιΜνημονιακή του θέση, σαν τους άλλους, αμέσως μόλις πήρε την εξουσία. Την πρόδωσε 5 μήνες μετά.... Και μάλιστα, κατά έναν μοναδικό στα παγκόσμια πολιτικά χρονικά, τρόπο! Πέρασε στο αντίπαλο στρατόπεδο (το Μνημονιακό) αμέσως (την ίδια μέρα!) μετά την μεγάλη νίκη του (με 62%) στο σχετικό Δημοψήφισμα!

Η “Πρώτη φορά Αριστερά” έσπασε όλα τα κοντέρ και έγινε παγκοσμίως η “Πρώτη φορά ηττηθείσα από τη Νίκη της” πολιτική παράταξη!

Έτσι, πάλι, ο Λαός έπεσε στην ίδια φάκα με τις προηγούμενες φορές και έμεινε, για ακόμη μία φορά, σύξυλος και περισσότερο γυμνός από ελπίδα, περισσότερο ταλαιπωρημένος, περισσότερο προδομένος, περισσότερο φτωχός, περισσότερο εξευτελιζόμενος, αλλά (ελπίζεται) και περισσότερο σοφός.

Θυμάται τώρα πως, από την πρώτη στιγμή, από το 2010 ακόμη (πριν 5 ολόκληρα χρόνια ταλαιπωρίας και βασανισμού) ο Μίκης Θεοδωράκης (χωρίς προσδοκίες οποιουδήποτε οφέλους, πολιτικού, οικονομικού, μεταφυσικού, κλπ) του είπε πως δεν πρέπει να πέσει στη φάκα του “Συστήματος”, στη φάκα των εκλογών του, διότι όποιον και να εκλέξει, τα Μνημόνια και οι Μνημονιοφύλακες θα τον κυβερνούν!...

Του είπε πως Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ για τη δραπέτευση από τα Μνημόνια και (κυρίως) από τους Μνημονιοφύλακες που τα υπογράφουν και τα εκτελούν (που είναι το ίδιο το πολιτικό σύστημα), είναι η σύμπραξη του κάθε Έλληνα και Ελληνίδας για τη συγκρότηση μίας μεγάλης ΠΑΛΛΑΪΚΉΣ ΣΥΣΠΕΊΡΩΣΗΣ (έξω και πάνω από περιχαρακώσεις Αριστερών και Δεξιών ιδεοληψιών και δογματισμών) σε ένα ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ / ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ που θα απαιτήσει την ανάκτηση και κατοχύρωση της χαμένης σήμερα (διά προδοσίας) Λαϊκής και Εθνικής κυριαρχίας.

Όλα όσα του είπε, επαληθεύτηκαν!
Η κοινωνία, επειδή δεν τον άκουσε και δεν έκανε αυτό που της είπε, το πλήρωσε πανάκριβα!...

Θα συνεχίσει να αγνοεί την καθοδήγησή του, από την οποία ο ίδιος δεν περιμένει απολύτως τίποτε;


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση