Οι κρυφές επιδιώξεις του Σόιμπλε και η άγνοια του Τσίπρα

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης

Την Κυριακή το ημερολόγιο έδειχνε 31 Μαΐου. Αυτή την ημέρα διάλεξε ο πρωθυπουργός για να απευθύνει στους δανειστές μια κεκαλυμμένη απειλή για τις συνέπειες που θα έχει μια ελληνική πτώχευση εντός ευρώ. Ειλικρινά εύχομαι και ελπίζω να βρεθεί λύση το συντομότερο, γιατί άλλως το άρθρο αυτό (στη «Monde») θα αποκτήσει ιστορικό χαρακτήρα. Μοιραία! Αθελά του ο κύριος Τσίπρας μαρτύρησε ότι δεν είχε καταλάβει τόσο καιρό την πραγματική στόχευση του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών.

Δεν είχε αντιληφθεί ότι χρησιμοποιεί το ελληνικό ζήτημα ως αφορμή για να τροποποιήσει τις ιδρυτικές συνθήκες της Ενωσης εις τρόπον ώστε να ενισχυθεί η γερμανική κυριαρχία. Ομολογεί ο πρωθυπουργός, με δραματική καθυστέρηση, ότι η Ελλάδα αξιοποιήθηκε όλον αυτόν τον καιρό σαν πειραματόζωο, προκειμένου να υλοποιηθούν τα σχέδια των Μέρκελ - Σόιμπλε για μια ευρωζώνη δύο ταχυτήτων και ενός Ευρωπαίου υπουργού Οικονομικών με εξουσίες επί των εθνικών Προϋπολογισμών. Είναι τέτοια η έκπληξη από την ανακάλυψη της παγίδας, ώστε το μόνο που του απέμεινε είναι να απειλεί τους Γερμανούς με τίτλους μυθιστορημάτων του Αμερικανού Χέμινγουεϊ. Η κατάσταση σηκώνει... μελαγχολία. Αν εμείς στον Τύπο, έχοντας στη διάθεσή μας το ένα χιλιοστό των δεδομένων που έχει το Μαξίμου, μπορούμε να μεταφράζουμε καλύτερα από την ηγεσία της κυβέρνησης τα επερχόμενα, τότε υπάρχει πρόβλημα. Μακριά από εμάς οι εξυπνακισμοί και οι δικαιώσεις.

Οταν, όμως, ανατρέχουμε στο αρχείο μας, σε όσα γράψαμε τέλη Απριλίου, ενάμιση μήνα πριν από την ανακάλυψη του Τσίπρα, και βρίσκουμε σε αυτό άρθρο για τις κρυφές επιδιώξεις Σόιμπλε με τον τίτλο «ΣΧΕΔΙΟ Β», τότε κάτι δεν πάει καλά με την κυβέρνηση. 25 Απριλίου, ώρες μετά τις δηλώσεις Σόιμπλε ότι «αποκρύψαμε το σχέδιο ενοποίησης της Γερμανίας, γιατί θα μας περνούσαν για τρελούς», προειδοποιούσαμε ότι μας βάζουν μπροστά για ένα σχέδιο που προβλέπει υπερυπουργό Οικονομικών, Κοινοβούλιο ευρωζώνης κ.ά. Μήνες πριν, πάλι, τον Δεκέμβριο του 2014, υποστηρίζαμε ότι το ελληνικό ζήτημα παρέμεινε άλυτο για χρόνια γιατί πάνω στις πλάτες μας επιλύθηκαν παγκόσμιοι λογαριασμοί.

Το ελληνικό ζήτημα αξιοποιήθηκε για την εγκατάσταση του ΔΝΤ στην Ευρώπη και τη μεταφορά της κρίσης από τις ΗΠΑ στη γηραιά ήπειρο. Χρησιμοποιήθηκε για να επιβληθεί «κούρεμα» ομολόγων που κατείχαν ιδιώτες (PSI) και καταθέσεων (Κύπρος). Αξιοποιήθηκε για να προβληθεί το γερμανικό ιδεολόγημα της τιμωρίας των ασώτων.

Το ελληνικό ζήτημα χρησιμοποιήθηκε για να πατήσουν οι Κινέζοι πόδι στην Ευρώπη και να ανοίξουν μέτωπα οι Ρώσοι. Τώρα, για την «εμβάθυνση» της Ενωσης. Είναι να απορεί κανείς που η πεφωτισμένη Αριστερά, με τις μοναδικές ικανότητες ανάλυσης, δεν κατάφερε να δει πέρα από τη μύτη της.

Πηγή "Δημοκρατία"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση