Σκληρές μάχες ακαδημαϊκών για την ονομασία των Σκοπίων

Μονόλογοι ανθελληνικού παραληρήματος που κατέληξαν στην σιωπή όταν τέθηκε μία σειρά από ιστορικές αλήθειες και λογικές παρατηρήσεις

Σε μια άλλη απόπειρα ανθελληνικού παραληρήματος και μάλιστα στον ακαδημαϊκό χώρο του Πανεπιστημίου Harvard στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης, προέβη ο Dr. Daniel Serwer από το Πανεπιστήμιο του Johns Hopkins (Senior Research Professor of Conflict Management), στις 17 Απριλίου 2015, στα πλαίσια ακαδημαϊκς συζήτησης με τον τίτλο «Αναλύοντας τη Διένεξη στο Θέμα του Ονόματος μεταξύ της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και Ελλάδος: Είκοσι Χρόνια μετά από την Ενδιάμεσο Συμφωνία».

Τα υπόλοιπα μέλη του πάνελ ήταν ο ειδικός μεσολαβητής του ΟΗΕ στο θέμα του ονόματος της ΠΓΔΜ, κ. Matthew Nimetz, και ο κ. Boshko Stankovski, Graduate Research Fellow στο Πρόγραμμα Διαπραγματεύσεων του Harvard. Συντονιστής της συζήτησης ήταν ο Διευθυντής του Προγράμματος Διαπραγματεύσεων του Νομικού Τμήματος του Harvard καθ. Robert H. Mnookin.

Το λόγο πήρε πρώτα ο κ. Nimetz και με λίγα λόγια έδωσε μια περίληψη της ιστορίας της δικής του θητείας ως ειδικού μεσολαβητή, με ποιους συνεργάστηκε και τις προσπάθειες που κατέβαλε για να φτάσουν στο σημερινό αδιέξοδο. Ο κ. Nimetz διευκρίνισε πως όταν αναφέρεται στη γειτονική χώρα τις πιο πολλές φορές χρησιμοποιεί την πρωτεύουσα των Σκοπίων, όπως χρησιμοποιεί και το όνομα της Αθήνας για την Ελλάδα, π.χ. «η θέση των Σκοπίων, ή η θέση της Αθήνας…». Ιδιαίτερα τόνισε πόσο δύσκολο είναι το έργο του και πώς εξελίσσεται η όλη διαδικασία, δηλαδή πότε βλέπει την μια αντιπροσωπεία και πότε βλέπει τα μέλη της άλλης και τα ταξίδια που κάνει στα Σκόπια, στη Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Επίσης εξήγησε πως βλέπει και μέλη της ελληνικής και σκοπιανής Διασποράς.

Η εισήγηση του κ. Boshko Stankovski περιορίστηκε στα αποτελέσματα του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, αναφέροντας πως η Ελλάδα έχασε τη δίκη. Πρόσθεσε δε πως σύμφωνα με την ενδιάμεσο συμφωνία η Ελλάδα δεν μπορεί να μπλοκάρει την ένταξη των Σκοπίων σε διάφορους διεθνείς οργανισμούς (παρέλειψε να αναφέρει πως σύμφωνα με την ενδιάμεσο συμφωνία τα Σκόπια πρέπει να αιτήσουν ένταξη με το όνομα FYROM).

Η εισήγηση του καθ. Daniel Serwer ήταν ένας χείμαρρος ανθελληνισμού, προσπαθώντας να πείσει το ακροατήριο πόσο μηδαμινό είναι το θέμα του ονόματος και πως το πιο σημαντικό είναι η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Η δε Ελλάδα να σταματήσει το μπούλινγκ στη «Μακεδονία». Στο παραλήρημά του ανάφερε ότι είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως οι Νεοέλληνες δεν έχουν τίποτε κοινό με τους αρχαίους Έλληνες και οι μόνοι που συνδέονται με τους αρχαίους Μακεδόνες είναι οι Βλάχοι, και πως η γλώσσα που μιλιέται τώρα από τους Νεοέλληνες δεν έχει καμιά σχέση με την αρχαία ελληνική. Επίσης πρόσθεσε πως υπάρχουν πόλεις σε πολλά μέρη του κόσμου που φέρουν ονόματα αρχαίων ελληνικών και ρωμαϊκών πόλεων και κανείς δεν διαμαρτύρεται γι αυτό.

Ο Συντονιστής εν τω μεταξύ, Δρ. Mnookin, συμφωνούσε με τον καταρρακτώδη ανθελληνισμό του κ. Serwer, ο δε κ. Nimetz, και αυτό προς τιμήν του, έκανε παρέμβαση και αναφέρθηκε στην προπαγάνδα που πηγάζει από την FYROM και στα μαθητικά βιβλία που προωθεί το εκπαιδευτικό τους σύστημα.

Εκ μέρους μας υπήρχαν απαντήσεις σε όλα τα ψευδό-επιχειρήματα του κ. Serwer, αλλά δεν υπήρχε πολύς χρόνος στη διάθεσή μας για να δοθούν οι απαντήσεις μία-μία κατά τη διάρκεια των ερωτήσεων/απαντήσεων. Η κυρία Γκατζούλη έθεσε την εξής ερώτηση: Πώς είναι δυνατόν η Αθήνα να διαπραγματευτεί καλή τη πίστη με τα Σκόπια όταν προωθείται η προπαγάνδα των Σκοπίων από πολιτικούς και διπλωματικούς φορείς της κυβέρνησής τους οι οποίοι ποζάρουν κάτω από χάρτες την δήθεν Ενωμένης «Μακεδονίας»; Τα πρόσωπα αυτά δεν είναι απλοί ιδιώτες, αλλά αξιωματούχοι της σκοπιανής κυβέρνησης. Πώς είναι δυνατόν η Αθήνα να συζητάει για το θέμα του ονόματος καλή τη πίστη όταν τα Σκόπια φανατίζουν τη νεολαία τους μέσω του εκπαιδευτικού τους συστήματος πως η Μακεδονία είναι διαιρεμένη και πρέπει να ενωθεί; Το δε φωτογραφικό υλικό που είχαμε μαζί μας και απεικόνιζε τις ερωτήσεις μας, παραδόθηκε στο Συντονιστή κ. Moonkin. Η απάντηση που δόθηκε από τον κ. Boshko Stankovski ήταν πως σύμφωνα με την ενδιάμεσο συμφωνία Άρθρο 7, παρ. 3, η Ελλάδα έπρεπε να είχε καταγγείλει αυτές τις παραβιάσεις.

Το επόμενο θέμα που έθεσε ο κ. Βασίλειος Γκατζούλης και άφησε τα μέλη του πάνελ και τον συντονιστή σύξυλους, χωρίς να μπορέσουν να το αντικρούσουν με κανένα επιχείρημα, ήταν η δήλωση πως από την αρχή το θέμα του ονόματος πήρε στραβή τροχιά γιατί ο όρος Μακεδονία δεν ταίριαζε (did not fit) στο όνομα της γείτονος χώρας, διότι σχεδόν τα 35% του πληθυσμού συνίσταται από Αλβανούς οι οποίοι θέλουν να αποκαλούνται εθνικοί Αλβανοί (ο δε κ. Nimetz συμφώνησε μ’ αυτό). Επομένως η θεωρία που επικρατούσε σε κύκλους του ΟΗΕ πως το όνομα θα παίξει έναν ενωτικό ρόλο δεν στέκει, διότι εδώ και είκοσι χρόνια τώρα το αλβανικό και σλαβικό στοιχείο της χώρας βρίσκεται σε διαρκή αντιπαράθεση μεταξύ τους και δεν ενώνεται με τίποτε. Ο δε τίτλος της σημερινής διάλεξης δεν έπρεπε να εμπεριέχει τη φράση Διένεξη…μεταξύ «Μακεδονίας» και Ελλάδος, διότι η ΠΓΜΔ δεν έχει πρόβλημα μόνον με την Ελλάδα, αλλά και με τη Βουλγαρία και τη Σερβία (για το θέμα της σχισματικής της εκκλησίας της λεγόμενης «Μακεδονικής» Ορθόδοξης Εκκλησίας η οποία παλιά ανήκε στο Πατριαρχείο της Σερβίας και το 1967 ο Τίτο για πολιτικούς λόγους την ονόμασε ΜΟΕ). Σ’ αυτό το σημείο η αμηχανία των μελών του πάνελ και του συντονιστή ήταν ορατή…

Η τελευταία ερώτηση από έναν τρίτο ακροατή απευθύνθηκε προς τον κ. Boshko Stankovski ο οποίος ρώτησε αν συμφωνεί με την κυβέρνηση της πατρίδας του που έχει ριχτεί σε έναν αγώνα «μακεδονικής αρχαιοποίησης» της ΠΓΔΜ, στήνοντας αγάλματα αρχαίων Ελλήνων, ονομάζοντας λεωφόρους με αρχαία ελληνικά ονόματα, ενώ η χώρα προσπαθεί να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η δε αμήχανη απάντηση του κ. Stankovski ήταν ότι συμφωνεί με τον ακροατή…κρίμα που στην αίθουσα του φημισμένου αυτού ακαδημαϊκού ιδρύματος ήταν μόνο είκοσι πέντε άτομα που παρακολούθησαν αυτή την φαρσοκωμωδία… αναρωτιόμαστε πόσο σοβαρές είναι οι προσπάθειές τους να βρουν ποιο είναι το πρόβλημα τα τελευταία είκοσι χρόνια. Ίσως την επόμενη θα πρέπει να σκεφτούν πως «ΤΟ ΟΝΟΜΑ δεν ταιριάζει».


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση