Γιατί οι γραικύλοι εξισλαμίζουν την Ελλάδα
Η Ελλάδα εξισλαμίζεται, αυτό είναι γεγονός. Το ποιός ευθύνεται για τον εξισλαμισμό της είναι το ζητούμενο αυτής της ανορθόδοξης φυλετικής μας μετάλλαξης. Το να αναζητούμε ενόχους μακράν ημών είναι ένας πρώτος ενστικτώδης τρόπος ψυχολογικής διαφυγής από τα δικά μας κρίματα, τις δικές μας ευθύνες. Όχι ότι δεν υπάρχουν εξωγενείς παράγοντες που συντείνουν σε αυτό ή εκμεταλλεύονται τις περιστάσεις για να προωθήσουν έναν αδιαμφισβήτητο εποικισμό της χώρας μας. Το να τους αποδίδουμε όμως διαστάσεις μιας παντοδύναμης σκοτεινής συνωμοσίας εις βάρος μας δεν είναι παρά αποδοχή της αδυναμίας μας.
Όσο πιο ανίκανος είναι κανείς τόσο πιο πολλούς εχθρούς ανακαλύπτει γύρω του.
Για να μην χάσουμε πάντως επαφή με την πραγματικότητα είναι αναγκαία η χρήση ενός ιστορικού καθρέφτη. Ενός καθρέφτη που θα μας γυρίσει στο μακρινό παρελθόν όταν ο διχασμός των Ελλήνων οδήγησε τους εξ αυτών γραικύλους να προσκαλέσουν τους Ρωμαίους στη χώρα μας για να την κατακτήσουν και τελικά να κατακτηθούν οι ίδιοι από τον πολιτισμό της και τη γλώσσα της που παρέμεινε ζωντανή και εξανάγκασε τον Ρωμαίο Ιουστινιανό να επαναφέρει τα ελληνικά ως επίσημη γλώσσα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Έκτοτε το Βυζάντιο επανέκτησε σταδιακά την ελληνικότητά του: τους Έλληνες, αλλά και τους γραικύλους του, αυτήν την συμπαρομαρτούσα απόφυση της φυλής η οποία εκβλαστάνει και απλώνεται ως αποικία μικροβίων μόλις το κοινωνικό περιβάλλον ευνοήσει την δολιότητα, την δουλοφροσύνη, την ραδιουργία, την χαμέρπεια και τον ραγιαδισμό.
Οι γραικύλοι του Βυζαντίου ήταν αυτοί που πρώτοι κουβάλησαν τους σταυροφόρους της Δύσης εντός των τειχών της Κωνσταντινούπολης, για μια κατάκτηση χωρίς διάρκεια, και που πρώτοι και καλύτεροι προσκάλεσαν και συνεργάσθηκαν με τους μουσουλμάνους κατακτητές της Πόλης για χρόνια και ζαμάνια, τετρακόσια τον αριθμό. Στο όνομα μιας στενόμυαλης και δογματικής θρησκοληψίας προτίμησαν το Ισλάμ από την Χριστιανοσύνη της Ευρώπης. Μιας Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της Ρωσίας, η οποία θεμελιώθηκε επάνω στον ελληνισμό, τα ελληνικά γράμματα, τις ελληνικές τέχνες, την ελληνική επιστήμη και την ελληνική γλώσσα. Μιας Ευρώπης που βοήθησε όσο κανείς άλλος μέσα από τον φιλελληνισμό των Άγγλων, των Γάλλων, των Ιταλών, των Γερμανών και των Ρώσων στην εθνική μας παλιγγενεσία.
Μόνο που το Ισλάμ μπορεί να αποδειχθεί τελικά όχι χαβούζα με γλοιώδεις κάμπιες αλλά λάκκος με δηλητηριώδη φίδια. Κι αυτοί οι γνωστοί άγνωστοι περιπλανώμενοι τοκογλύφοι που ανοίγουν με τον τρόπο τους τον λάκκο των λαών δεν αποκλείεται να πέσουν κάποια στιγμή οι ίδιοι μέσα του. Και αυτοί και η «ομάδα» τους και η «φυλή των γηπέδων» τους. Μόνο που αυτό δεν θα αποτελέσει παρηγοριά για την Ελλάδα που χάνεται. Αν θέλετε να διασωθεί απομονώστε όσο είναι ακόμη καιρός τους γραικύλους που εκβράζει η τρικυμιώδης κοινωνική θάλασσα στην πολιτική επιφάνεια της χώρας μας σαν κολοκύθες που επειδή επιπλέουν αυτοανακηρύσσονται ως άρχουσες κενές σημαδούρες, σε μια πατρίδα που απ’ ότι φαίνεται έχει εσχάτως απολέσει τον ορθολογισμό του προσανατολισμού της...
* Συγγραφέας, καθηγητής αστροφυσικής Παν/μίου Πατρών
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Στο όνομα μιας στενόμυαλης και δογματικής θρησκοληψίας προτίμησαν το Ισλάμ από την Χριστιανοσύνη της Ευρώπης. Μιας Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της Ρωσίας, η οποία θεμελιώθηκε επάνω στον ελληνισμό, τα ελληνικά γράμματα, τις ελληνικές τέχνες, την ελληνική επιστήμη και την ελληνική γλώσσα. Μιας Ευρώπης που βοήθησε όσο κανείς άλλος μέσα από τον φιλελληνισμό των Άγγλων, των Γάλλων, των Ιταλών, των Γερμανών και των Ρώσων στην εθνική μας παλιγγενεσία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομιζω οτι δεν χρειαζεται να πω κατι.Μεγαλυτερος γραικυλος τελικα ο αρθρογραφος.