Καλή Ανάσταση... μετά από ατελείωτες εβδομάδες Παθών!
Ο Αριστοτέλης δίδασκε στον Αλέξανδρο ότι: «… οι σημαντικοί άνθρωποι δίνουν σημασία σε πράγματα που στους απλούς ανθρώπους φαίνονται ασήμαντα…». Η λαϊκή σοφία επιβεβαιώνει το Μεγάλο Σταγειρίτη υποστηρίζοντας ότι: «… ο διάβολος κρύβεται πάντα στις λεπτομέρειες…».
Η σύγχρονη Ελλάδα βιώνει μία από τις πλέον δραματικές στιγμές της ιστορίας της έχοντας απωλέσει κάθε κριτήριο εγκυρότητας της αλήθειας. Παλινδρομεί μαζοχιστικά ανάμεσα σε πεποιθήσεις του τύπου «… ωχ αδερφέ όλα καλά θα πάνε…» και "… έλα μωρέ δεν έγινε και τίποτα…". Πεποιθήσεις που φαίνεται να αποτελούν την τελευταία ψυχολογική άμυνα ενός παραιτημένου λαού που έχει χάσει την αυτοσυνειδησία και την αξιοπρέπεια του.
Έστω και αυτή την ύστατη στιγμή ο σύγχρονος Έλληνας φαίνεται αμετάκλητα εγκλωβισμένος στο μικρόκοσμο του. Αδυνατεί σε κάθε περίπτωση να κάνει την υπέρβαση. Να προσπαθήσει να γνωρίσει, να ακούσει, να διαβάσει. Να αξιολογήσει την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει με κριτήρια πανανθρώπινα και αντικειμενικά, βγαλμένα από τη βάσανο της ιστορίας και της παράδοσης του. Αδυνατεί να αντιδράσει. Να γίνει ξανά πολίτης και πρωταγωνιστής στην ιστορία του.
Ο σημερινός Έλληνας στέκεται οργισμένος απέναντι στο απόλυτο θέατρο του παραλόγου που βιώνει. Ωστόσο η κατά κεφαλήν καλλιέργεια του έχει υποστεί δραματική καθίζηση καθιστώντας αδύνατη κάθε συντεταγμένη προσπάθεια αντίδρασης. Καθηλωμένος στον καναπέ του παρακολουθεί ως σύγχρονος υπήκοος ενός κράτους που τυραννάει κάθε πτυχή της ζωής του, τους άλλους να ρυθμίζουν τις τύχες της μοίρας του ξεστομίζοντας που και που "…και τι θα μπορούσα εγώ να κάνω; Ποιος είμαι εγώ για να κάνω κάτι;…"
Μέσα στο τραγικό αυτό κλίμα κάποιοι λίγοι αποφασίζουν να αντιδράσουν δυναμικά. Χωρίς καλλιέργεια όμως και αποκομμένοι από την ιστορική συνέχεια και την παράδοσή τους, το μόνο που τους μένει να κάνουν είναι να καταστρέψουν. Να βανδαλίσουν. Να σπάσουν. Να βεβηλώσουν. Όχι για να ανατρέψουν το σύστημα. Γνωρίζουν και οι ίδιοι πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο φαντάζει αδύνατο χωρίς φωτισμένο αρχηγό και με την πλειοψηφία αραγμένη στο καναπέ. Απλά θέλουν να εκδηλώσουν την οργή που τους πλημμυρίζει.
Έτσι οι δηλωμένοι Αριστεροί μετατρέπονται σε αναρχικούς αντιεξουσιαστές και οι συντηρητικοί και οι δεξιοί σε εθνικοσοσιαλιστές Χρυσαυγίτες. Και ο λαός από τον καναπέ του ταυτίζεται είτε με τους μεν είτε με τους δε, αντιμετωπίζοντας παθητικά τους βάνδαλους εκπροσώπους του, να καταστρέφουν την περιουσία που με τόσο μόχθο δημιούργησε. Μέσα του όμως φαίνεται να δικαιολογεί τις απαράδεκτες αυτές συμπεριφορές καθώς και αυτός είναι τρομακτικά οργισμένος. Και αυτός θα ήθελε να σπάσει και να καταστρέψει. Η θέση του όμως και η ηθική του δεν του το επιτρέπουν. Έτσι το μόνο που του απομένει είναι να καγχάζει επιδεικτικά, βλέποντας π.χ. τους αντιεξουσιαστές να παραβιάζουν το προαύλιο της βουλής: «… έλα μωρέ δεν έγινε και τίποτα…» χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι το επόμενο βήμα της ανομίας μπορεί να κρύβει μία Μarfin με νεκρούς ή ένα Γρηγορόπουλο και μία κατεστραμμένη Αθήνα. Διότι όσο δεν σταματάς μικρές ακραίες συμπεριφορές, αυτές θεριεύουν και σε κατακλύζουν. Και όταν τελικά συμβεί μια Marfin όλοι βγαίνουν και καταδικάζουν, αγνοώντας όμως ότι λαός και εξουσία φέρουν ίση και ακέραια την ηθική ευθύνη και αυτουργία των καταστροφών και των δολοφονιών.
Κάπως έτσι ένας δεκαπεντάρης καταληψίας που ξεσήκωνε τα γυμνάσια και τα λύκεια στο ρυθμό της νέας Παιδείας και του Σχολικού Συνδικαλισμού, έφθασε να γίνει πρωθυπουργός. Έχει μείνει στην ιστορία το περίφημο "Τετ-α-τετ με την Άννα" στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν ο σημερινός νεαρός πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έδινε συνέντευξη, ως αρχηγός των καταληψιών μαθητών, στην τότε κραταιά δημοσιογράφο Άννα Παναγιωταρέα, σχετικά με το διακύβευμα του ανεπανάληπτου κύματος καταλήψεων που είχε σαρώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Όλοι τότε έλεγαν «…έλα μωρέ… παιδιά είναι… δεν πειράζει».
Τα παιδιά όμως εκείνα έγιναν άνδρες και φαίνονται σήμερα να αντιμετωπίζουν τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο. Με βία και Καταλήψεις. Κατάληψη στα πανεπιστήμια, κατάληψη στη βουλή, κατάληψη στα πολιτικά γραφεία των κομμάτων, κατάληψη σε περιφέρειες και δημαρχεία. Και ο αρχηγός τους πλέον, ο πρωθυπουργός της χώρας, συμπεριφέρεται σαν να κάνει κατάληψη στο Μέγαρο Μαξίμου. Στη θέση των κακών εξουσιαστών δεν βρίσκεται ο υπουργός Παιδείας της Κυβέρνησης όπως τότε τη δεκαετία του 90’, αλλά η κακή Τρόικα. Οι κακοί Ευρωπαίοι που εξουσιάζουν την Ελλάδα. Και ο σημερινός πρωθυπουργός ως αντιεξουσιαστής φαίνεται σιωπηλά να επιτρέπει, ακόμα και να υποθάλπει σε μερικές περιπτώσεις, ακραίες συμπεριφορές καταστροφής από τους ομοϊδεάτες του, προκειμένου να δείξει στους κακούς Ευρωπαίους ότι ο λαός εξεγείρεται και δεν αντέχει άλλο την καταπίεση.
Ο ίδιος ο υπουργός της Προστασίας της Πολίτη κ. Πανούσης θα φθάσει να μας παρακαλέσει να του πούμε, εμείς οι πολίτες, τι θέλουμε επιτέλους να κάνει. Τι θέλουμε να διατάξει την αστυνομία να πράξει μπροστά στο ανεπανάληπτο κύμα των ακραίων συμπεριφορών και των καταστροφών που συγκλονίζουν την χώρα (Πανεπιστήμια, Νομική Σχολή, Βουλή, Σκουριές κτλ). Αδυνατεί και ο ίδιος να συνθέσει τον παραλογισμό που φέρει μαζί της η ανάδειξη των πάλαι ποτέ καταληψιών στην εξουσία του κράτους.
Και μέσα σε αυτό το χάος οι άθεοι της χώρας ξεσαλώνουν βλέποντας τον σημερινό νεαρό άθεο πρωθυπουργό να άρχει σε αυτό το θέατρο του παραλόγου. Ως άλλοι Ιούδες μπροστά στον Χριστό δηλώνουν ότι δεν πρέπει να έρθει το Άγιο Φως στην Ελλάδα αυτό το Πάσχα για λόγους οικονομίας. Όπως ακριβώς τότε, ο Ιούδας όταν είδε την πόρνη να σκουπίζει τα πόδια του Κυρίου με μύρο, αναρωτήθηκε δήθεν από φιλευσπλαχνία, γιατί τόσο ακριβό μύρο πάει χαμένο και δεν πωλείται για να φάνε ψωμί οι φτωχοί. Η υποκρισία στο μεγαλείο της.
Η Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου όμως είναι εδώ για ακόμη μία χρονιά. Λίγοι φαίνονται πια πραγματικά να ενδιαφέρονται για το τι αληθινά διακυβεύεται την Μεγάλη αυτή Εβδομάδα για το Γένος των Ανθρώπων. Τέτοια είναι η κατάπτωση του πολιτικού βίου της χώρας, που μόνο μία χούφτα βουλευτών διαμαρτυρήθηκε ότι δεν μπορεί να παρακολουθήσει τις Ακολουθίες του Θείου Δράματος. Και αυτό γιατί η άθεη σημερινή κυβέρνηση επέλεξε τα απογεύματα της Μεγάλης Εβδομάδας να φέρει στο κοινοβούλιο προς ψήφιση μια πραγματική πλημμυρίδα νομοσχεδίων.
Λυπάμαι τη σύγχρονη Ελλάδα. Μα πάνω από όλους και όλα πρέπει να λυπούνται οι πατέρες μας που μας κοιτούν από τον Ουρανό. Γιατί το μόνο που φαίνεται να μας έχει απομείνει είναι να καταστρέφουμε ότι έχει μείνει όρθιο σε αυτό το δοξασμένο τόπο. Να προσπαθούμε να ξεριζώσουμε την ίδια μας την ύπαρξη από τον ιστορικό χάρτη. Έτσι από αντίδραση, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο, βεβηλώνοντας όσο μπορούμε περισσότερο τα ιερά και τα όσια μας. Έτσι επειδή και αυτά, κατά την γνώμη μας, φταίνε για το κατάντημα μας.
Έλεος πια! Εάν χρειαζόμαστε κάτι αυτό το Πάσχα είναι όντως μία… Καλή Ανάσταση!
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...