Η Ελλάδα στον δρόμο προς τη Μόσχα

Που οδηγεί η "αναθέρμανση" των σχέσεων με τη Ρωσία

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από την πρώτη ημέρα ζωής της έδειξε ότι δεν έχει κανένα απολύτως ταμπού να προχωρήσει σε ουσιαστικό άνοιγμα προς την Ρωσία του Πούτιν.

Ο δρόμος προς τη Μόσχα ήταν πάντα μακρύς και για διαφορετικούς λόγους και αιτίες αποδεικνύονταν πάντα “δύσβατος”. Αυτή τη φορά οδηγεί τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα μέχρι την εξέδρα των επισήμων στην Κόκκινη Πλατεία, απ΄ όπου θα παρακολουθήσει μαζί με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πουτιν την μεγαλειώδη στρατιωτική παρέλαση στις 9 Μαϊου. Ημέρα που η Ρωσία εορτάζει την συντριβή του ναζισμού.

Θα έχουν προηγηθεί της επίσκεψης του πρωθυπουργού οι δύο από τους τρεις υπουργούς του ΥΠΕΘΑ. Από την Τρίτη ως την Παρασκευή ο ΑΝΥΕΘΑ Κώστας Ήσυχος θα βρίσκεται στην Μόσχα. Και θα ακολουθήσει ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος, μετά από το ταξίδι του στις ΗΠΑ και πάντως πριν από την επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα. Όλα αυτά οι ευρωπαίοι τα παρακολουθούν με μια αμήχανη ανησυχία και ίσως και να υποτιμούν την σημασία τους. Δεν φαίνεται ότι συμβαίνει το ίδιο με την Ουάσινγκτον που πάντα λαμβάνει σοβαρά τα όποια “ανοίγματα” των συμμάχων της σε “εναλλακτικές συνεργασίες”.

Όσο για την Ρωσία του Πούτιν; Το κλίμα που έχει διαμορφωθεί εκεί περιγράφεται με σαφήνεια σ΄ ένα άρθρο του έμπειρου Έλληνα ανταποκριτή στη Μόσχα Δημήτρη Λιάτσου. Επισημαίνει στην ανάλυσή του για την ιστοσελίδα “Σύγχρονη Ρωσία” ότι “οι γέφυρες Αθήνας και Μόσχας έπρεπε να στηθούν από ... χτες κιόλας. Τώρα, άμεσα πρέπει να στηθούν, ούτε καν το Μάιο, οπότε αναμένεται ο Αλέξης Τσίπρας στη Μόσχα. Τώρα είναι χρόνος για διαπραγμάτευση, και στη Μόσχα την περιμένουν”. Το άρθρο είναι μια αιχμηρότατη κριτική κατά της Ευρώπης και του Σόϊμπλε. Από την άλλη καλεί τον Έλληνα πρωθυπουργό να αγνοήσει όσους τον αποτρέπουν να συνεργαστεί με τον Πούτιν.

Υπάρχουν είναι η αλήθεια πολλοί που βλέπουν στην σχέση της Ελλάδας με την Ρωσία την “απόλυτη σωτηρία”. Και άλλοι τόσοι που θεωρούν ότι η όποια αναβάθμιση των ελληνορωσικών σχέσεων μπορεί να μας οδηγήσει υποχρεωτικά στην απομόνωση από τους “δυτικούς συμμάχους” και τελικά στην καταστροφή. Τίποτα από τα δύο δεν είναι αλήθεια φυσικά.

Κανείς δεν μπορεί να μας προσφέρει σωτηρία αν εμείς οι ίδιοι δεν αποφασίσουμε να αφυπνιστούμε και να ενεργοποιήσουμε όποια παραγωγική δυνατότητα στην χώρα . Οι “επιδοτήσεις” των ευρωπαίων που έγιναν δόσεις και τελικά θηλιά στο λαιμό μας δεν θα γίνουν οριστικά παρελθόν με άλλο τρόπο. Και κανείς δεν πρόκειται να μας βγάλει τη θηλιά από το λαιμό. Εμείς πρέπει να το κάνουμε.

Όσοι προσπαθούν να απαξιώσουν την όποια προσπάθεια αναβάθμισης των ελληνορωσικών σχέσεων βέβαια επικεντρώνουν στο οικονομικό ζήτημα και επισημαίνουν ότι η Ρωσία περνά μια δύσκολη οικονομική φάση και είναι σχεδόν αδύνατο να βοηθήσει ουσιαστικά την Ελλάδα. Όσοι ασχολούνται αποκλειστικά με αριθμούς,οικονομικά μεγέθη και “στόχους” στην οθόνη του υπολογιστή τους είναι λογικό να έχουν ξεχάσει εδώ και πολλά χρόνια ότι υπάρχει και η πολιτική,η διπλωματία, η γεωπολιτική θέση και αξία κάθε χώρας. Όλα αυτά είναι πολύ πιο σημαντικά μεγέθη στις ελληνορωσικές σχέσεις. Και ενδιαφέρουν πολύ περισσότερο από τα χρήματα που θα μπορούσε να “ρίξει” η Ρωσία στην Ελλάδα.

Η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας την αξία της οποίας οι κυβερνήσεις της κρίσης συστηματική αγόησαν να αναδείξουν ενδιαφέρει πολύ και την Μόσχα, είναι αυτονόητο.

Όπως ασφαλώς την ενδιαφέρει να έχει όσο το δυνατόν περισσότερους συμμάχους εντός της ΕΕ για να αρθούν το συντομότερο οι κυρώσεις εναντίον της. Κάτι που είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας.

Οι εγχώριοι “γιάπηδες”- γκουρού των οικονομικών μεγεθών της χρηματοπιστωτικής “παραοικονομίας” που έχει φέρει την Ευρώπη σ΄ αυτό το χάλι πιθανόν να μην γνωρίζουν ή να ξεχνούν ότι η Ελλάδα καλώς ή κακώς διαθέτει σημαντικά για την άμυνα της χώρας οπλικά συστήματα που προέρχονται από την Ρωσία . Τα οποία δεν μπορεί να τα αφήσει να “ρημάξουν” . Γιατί αυτά σε σχέση με τα πανάκριβα -και λόγω …μίζας- γερμανικά λειτουργούν κανονικά.

Συνεπώς η προσπάθεια να απαξιωθεί εκ των προτέρων η προσπάθεια να αναθερμανθούν οι ελληνορωσικές σχέσεις είναι κατακριτέα.

Το “άνοιγμα” προς τη Ρωσία μπορεί να αποδειχτεί πολύ χρήσιμο για την Ελλάδα αν ξεφύγει από τις υπερβολές του “ορθόδοξου ξανθού γένους” που θα κατέβει πάνοπλο να μας σώσει από οποινδήποτε εχθρό. Ήδη λειτουργεί ως ένας μοχλός πίεσης προς τους εταίρους μας . Οι δυτικές φωνές και ειδικά αυτές πέρα από τον Ατλαντικό που φωνάζουν οτι “οδηγείται τους Έλληνας στην αγκαλιά της Ρωσίας”, γίνονται όλο και περισσότερες και όλο και πιο δυνατές. Και προκαλούν ολοένα και μεγαλύτερο σκεπτικισμό. Και για να μην νομίζουμε ότι η Ελλάδα κάνει κάτι φοβερά …εξτρεμιστικό να θυμίσουμε σ΄ όλους όσους πάχουν από “ρωσοφοβία” ότι πριν μερικές μέρες ο Ιταλός πρωθυπουργός ο Ρέντσι έκανε το “δρομολόγιο” που θα κάνει και ο Τσίπρας. Και είχε περίπου τις ίδιες επιδιώξεις που θα έχει και ο Έλληνας πρωθυπουργός.

Μέχρι τη συνάντηση Πούτιν -Τσίπρα πολλά θα γεγονότα θα έχουν “τρέξει”. Ο χρόνος μέχρι την 9η Μαίου έτσι όπως εξελίσσονται τα γεγονότα είναι πολύ μεγάλος. Τα πάντα μπορούν να συμβούν. Το μόνο βέβαιο είναι ότι εκείνη την ημέρα η εικόνα Πούτιν-Τσίπρα στην Κόκκινη Πλατεία θα είναι μια καλή αφορμή για τους ευρωπαίους να σκεφτούν που “πάει η Ευρώπη”. Μάλλον προς ανατολάς…

Πηγή Onalert


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση