Αθήνα – Βερολίνο, Δαβίδ - Γολιάθ

Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος

Σε σύγκρουση με βιβλικά χαρακτηριστικά εξελίσσεται πλέον η αντιπαράθεση του Βερολίνου με την Αθήνα δέκα ημέρες μετά τις εκλογές, καθώς, όπως ήταν αναμενόμενο, οι Γερμανοί δεν κάνουν πίσω ούτε εκατοστό.

Αντιθέτως, όχι μόνον σκληραίνουν τη στάση τους έναντι της Ελλάδας, αλλά και εκβιάζουν ανοιχτά πλέον, χωρίς προσχήματα, το σύνολο των χωρών της ευρωζώνης οι οποίες βλέπουν με διαφορετικό τρόπο τις ελληνικές θέσεις και δείχνουν πρόθυμες να στηρίξουν μια αλλαγή πολιτικής στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Τα πράγματα αρχίζουν και γίνονται δύσκολα για εμάς – όμως αυτό το περιμέναμε προχωρώντας σε μία διεκδίκηση που ήταν δεδομένο ότι θα ενοχλήσει τη γερμανική ηγεμονία. Μόνον αφελής θα έπρεπε να είναι κάποιος αν πίστευε ότι ένα γερό εκλογικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα θα άλλαζε την πολιτική του Βερολίνου έναντι της ευρωζώνης – αλλά αυτά τα έχουμε πει πολλές φορές και πριν και μετά από τις εκλογές.

Εν όψει της πρώτης σημερινής συνάντησης Σόιμπλε – Βαρουφάκη στο Βερολίνο και εκείνης που θα ακολουθήσει μεταξύ Τσίπρα και Μέρκελ, οι Γερμανοί έδειξαν τα δόντια τους, αφού πρώτα περίμεναν λίγες ημέρες να δουν αν η Ελλάδα εννοεί αυτή τη φορά αυτά που λέει, ή αν πρόκειται για πυροτεχνήματα τύπου Σαμαρά που ξεχάστηκαν μόλις έκλεισαν οι κάλπες.

Τώρα που είναι βέβαιοι για το πρώτο, έβαλαν μπροστά την ΕΚΤ ως πρώτη «τανάλια» που σφίγγει την Ελλάδα, άρχισαν τον ψυχολογικό πόλεμο, πίεσαν όλους τους συνομιλητές της χώρας και, ασφαλώς, είναι ζήτημα χρόνου το πότε θα κλείσουν το μάτι στις «αγορές» για να αρχίσουν την επίθεση στην Ελλάδα. Κι όλα αυτά, μέχρι να πάνε στην τελική σύγκρουση, στην οποία και θα πάνε στο χρονικό σημείο το οποίο εκείνοι θα επιλέξουν και το οποίο πάντως δεν θα καθυστερήσει πολύ– η κυβέρνηση δεν πρέπει να έχει αυταπάτες περί αυτού.

Στον αντίποδα, η Γερμανία χάνει σήμερα εντελώς δύο πράγματα τα οποία όμως έχουν σημασία: πρώτον, το «ηθικό πλεονέκτημα» της

έννοιας «συμφωνήσατε, πρέπει να εκτελέσετε», που δεν πείθει πια κανέναν. Και, δεύτερον, το πιο σημαντικό, δεν μπορεί να κρυφτεί πια πίσω από τους άλλους: όλοι αρχίζουν πια να αντιλαμβάνονται ότι η σύγκρουση γίνεται όχι με την Ευρώπη γενικώς και αορίστως, αλλά με το Βερολίνο, με τη Γερμανική Ευρώπη και την ηγεμονία της. Κι αυτό είναι κάτι που αργά ή γρήγορα θα πρέπει να εξηγήσει η ελληνική κυβέρνηση.

Μέχρι τότε, η Ελλάδα, που διεκδικεί το δικαίωμά της στην επιβίωση και την ελευθερία όπως όπως ο Δαβίδ απέναντι στον Γολιάθ, πρέπει να ετοιμάζεται για τα χειρότερα, τα οποία θα έρθουν.

Αλλά, όπως έχουμε πει αμέτρητες φορές, η ελευθερία δεν είναι δωρεάν, ιδίως όταν υπάρχουν αδίστακτοι ηγεμόνες. Ειδικά τότε, η ελευθερία έχει κόστος και μάλιστα υψηλό. Εκεί είμαστε τώρα και πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι, αν θέλουμε να έχουμε ελπίδα…

Πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση