Οι εξετάσεις της Δικαιοσύνης και οι ευθύνες της
Από ποιους και πως ελέγχονται οι «ελεγκτές» μας;
Η Δικαιοσύνη κυριαρχεί και επιβάλλεται ή κυριαρχείται από υποβολείς;
Αρκεί η Δικαιοσύνη να είναι νομότυπη ή πρέπει να είναι άμεμπτη και υπέρ του δικαίου;
Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής
Δικαιοσύνη. Για πολλούς είναι τυφλή. Για άλλους είναι ανεξάρτητη. Για τους περισσότερους (δυστυχώς ή ευτυχώς), είναι ένοχη για όλα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα, αφού οι λειτουργοί της (μικρή ή μεγάλη μερίδα εξ αυτών) επέτρεψαν να συμβούν πολλές πολιτικές και οικονομικές «παρεκτροπές», ενώ λίαν προσφάτως επικύρωσε και συνταγματικές εξόφθαλμες παραβιάσεις... Έτσι, σήμερα, υπάρχουν πολλοί υπερασπιστές της Δικαιοσύνης (συνήθως δικαστές και δικηγόροι) και περισσότεροι επικριτές της (συνήθως απλοί πολίτες), που έμαθαν πως δεν αρκεί να είσαι αθώος όταν βρίσκεσαι ενώπιον της τυφλής, της αδέκαστης και ανεξάρτητης Ελληνικής Δικαιοσύνης…, αφήνοντας, τελικά να δημιουργείται ένα καίριο ερώτημα: Πόσο ίσοι είναι οι πολίτες απέναντι στη Δικαιοσύνη, αλλά και απέναντι στους λειτουργούς της;
Είθισται, οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης να μην ελέγχονται, δηλαδή να μην επιδέχονται κριτικής. Αυτή η «ασυλία» στο αλάθητο αλλά και στο αδέκαστο των δικαστικών αποφάσεων, από τη μία πλευρά προστατεύει τον ανεξάρτητο δικαστή να τελέσει ανεπηρέαστος το λειτούργημά του, αλλά ταυτόχρονα επιτρέπει σε κάποιους δικαστές να λειτουργούν «πλεονάζοντες» του νόμου, δηλαδή των θεσμικών υποχρεώσεών τους αλλά και των δικαιωμάτων των πολιτών που είτε προσφεύγουν είτε σύρονται ενώπιον της «αδέκαστης Δικαιοσύνης».
Αν και είμαστε την άποψης πως η Δικαιοσύνη (και οι λειτουργοί της) πρέπει να λειτουργούν ανεξάρτητα, ανεπηρέαστα και με μοναδικό σκοπό την απόδοση του Δικαίου, έχοντας γνώση και στηριζόμενοι στα γεγονότα και μόνο σε αυτά, οι κατά καιρούς δηλώσεις διαφόρων (πρώην δικαστικών) για «ύποπτη απόδοση και λειτουργίας της Δικαιοσύνης», μας εξωθεί στο να καταθέσουμε δύο περίεργα (αν μη τι άλλο) περιστατικά, τα οποία αν και μη μοναδικά και με τελείως αντίθετο περιεχόμενο, μας τράβηξαν την προσοχή μέσα από πρόσφατα δημοσιεύματα.
Έτσι, μέσα από δημοσίευση του Greek American News Agency, μαθαίνουμε πως μία πολύ διαυγής υπόθεση (που σχετίζεται με ανθρώπους των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών), δυστύχησε να εκδικαστεί στις αίθουσες των ελληνικών δικαστηρίων, προδίδοντας ανωριμότητα (ή σκοπιμότητα) των εμπλεκομένων αρχών, ενώ κατά την εξέλιξη και εκδίκασή της έγινε πραγματική πηγή πληροφοριών για ξένες μυστικές υπηρεσίες, αφήνοντας και ίχνη σκοπιμότητας ως προς την δημιουργία της υπόθεσης (κάποιοι αναφέρονται ανοιχτά σε «στήσιμο» και «καθάρισμα» της κυβέρνησης Γεωργίου Α. Παπανδρέου, προς ανώτατους υπαλλήλους της ΕΥΠ που δεν δέχτηκαν να λειτουργήσουν κατά των ελληνικών συμφερόντων), η οποία αποτελεί πραγματικό κλαυσίγελο για την ποιότητα όλων των θεσμικών φορέων και των εκπροσώπων τους (συμπεριλαμβανομένων και των «αρμοδίων» δικαστών).
Αξίζει να σημειώσουμε, μάλιστα, πως μετά την απόφαση του δικαστηρίου στην συγκεκριμένη υπόθεση, ανώτατος διπλωμάτης δυτικής χώρας δήλωσε: "Πως καταφέρνετε εσείς οι Έλληνες τους τους φιλοσόφους σας τους στρατηγούς σας και τους μεγάλους στρατηλάτες σας αλλά και τους ήρωες σας πάντα να τους φυλακίζετε και μετά οι επόμενες γενιές, οι λαοί και τα έθνη να τους αποθεώνουν αυτό ίσως είναι ένα από τα μεγαλύτερα άλυτο αλλά και αναπάντητο μυστήριο -και θα παραμείνει μυστήριο -ίσως όχι μόνο όλων των εποχών της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα αλλά μάλλον όπως βλέπω τα πράγματα και στο απότερο μέλον. Αν οι Έλληνες ήσασταν ενωμένοι θα είχατε κατακτήσει όλο τον κόσμο όπως λένε και αρκετοί φιλόσοφοι και ιστορικοί.Κρίμα για εσάς ευτυχώς για όλους τους υπόλοιπους λαούς..." Στην χώρα μας ο συγκεκριμενος υπάλληλος -προσέθεσε ο ανώτατος διπλωματικός ( όπως δηλώνει) αυτός ο άνθρωπος θα είχε παρασημοφορηθεί πολλές φορές...
Διαβάζουμε, λοιπόν, στο δημοσίευμα του Greek American News Agency:
Η άλλη υπόθεση, κατά την άποψή μας εκ διαμέτρου αντίθεση από την προηγούμενη επί της ουσίας, που στηρίζεται σε πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν και αυτές πρόσφατα, αφορά και πάλι τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας μας και τον τρόπο δράσης ορισμένων μέσα σε αυτές (κάποιοι αναφέρονται στην δημιουργία «παραμάγαζου») που αν μη τι άλλο, σύμφωνα με το δημοσίευμα, θα έπρεπε προ καιρού να έχει επέμβει η Δικαιοσύνη προκειμένου να μην επιτραπεί ο περαιτέρω διασυρμός της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.
Όπως, λοιπόν, γράφει ο «Αρουραίος της Εκάλης»:
Χωρίς να αναφερθούμε στην υπόθεση «Πυθία», η οποία ήδη ερευνάται από έναν αξιολογότατο δικαστικό, τον κ. Φούκα, χωρίς να προσεγγίσουμε μία μείζονος σημασίας δίκη που ήδη ξεκίνησε και αφορά τη σχέση του πρώην υπερ-υπουργού Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου με την περίφημη «λίστα Λαγκάρντ» (Φαλσιανί), αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την εξέλιξη των δύο υποθέσεων που παραθέσαμε και που αναφέρονται στα καταγεγραμμένα δημοσιεύματα, ευελπιστώντας πως ήρθε πλέον η στιγμή να αποδειχθεί ότι η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα ούτε άγεται ούτε φέρεται από πολιτικούς και φερέφωνά τους, αλλά και πως οι λειτουργοί της μεριμνούν για την απόδοση του δικαίου και όχι την προσωπική τους καριέρα στα δικαστικά έδρανα…
Ελπίδα και ευχή του γράφοντος, αλλά και όλων των πολιτών είναι οι δικαστές να σέβονται τη Δικαιοσύνη στον ίδιο βαθμό που απαιτούν και από τους πολίτες να στέκονται απέναντι στους ίδιους και στο λειτούργημά τους… Γιατί, εάν απωλεσθεί η αίσθηση του Δικαίου, τότε επέρχεται το χάος… Αυτό ακριβώς, δηλαδή, το οποίο απειλεί σήμερα την πατρίδα μας…
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Η Δικαιοσύνη κυριαρχεί και επιβάλλεται ή κυριαρχείται από υποβολείς;
Αρκεί η Δικαιοσύνη να είναι νομότυπη ή πρέπει να είναι άμεμπτη και υπέρ του δικαίου;
Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής
Δικαιοσύνη. Για πολλούς είναι τυφλή. Για άλλους είναι ανεξάρτητη. Για τους περισσότερους (δυστυχώς ή ευτυχώς), είναι ένοχη για όλα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα, αφού οι λειτουργοί της (μικρή ή μεγάλη μερίδα εξ αυτών) επέτρεψαν να συμβούν πολλές πολιτικές και οικονομικές «παρεκτροπές», ενώ λίαν προσφάτως επικύρωσε και συνταγματικές εξόφθαλμες παραβιάσεις... Έτσι, σήμερα, υπάρχουν πολλοί υπερασπιστές της Δικαιοσύνης (συνήθως δικαστές και δικηγόροι) και περισσότεροι επικριτές της (συνήθως απλοί πολίτες), που έμαθαν πως δεν αρκεί να είσαι αθώος όταν βρίσκεσαι ενώπιον της τυφλής, της αδέκαστης και ανεξάρτητης Ελληνικής Δικαιοσύνης…, αφήνοντας, τελικά να δημιουργείται ένα καίριο ερώτημα: Πόσο ίσοι είναι οι πολίτες απέναντι στη Δικαιοσύνη, αλλά και απέναντι στους λειτουργούς της;
Είθισται, οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης να μην ελέγχονται, δηλαδή να μην επιδέχονται κριτικής. Αυτή η «ασυλία» στο αλάθητο αλλά και στο αδέκαστο των δικαστικών αποφάσεων, από τη μία πλευρά προστατεύει τον ανεξάρτητο δικαστή να τελέσει ανεπηρέαστος το λειτούργημά του, αλλά ταυτόχρονα επιτρέπει σε κάποιους δικαστές να λειτουργούν «πλεονάζοντες» του νόμου, δηλαδή των θεσμικών υποχρεώσεών τους αλλά και των δικαιωμάτων των πολιτών που είτε προσφεύγουν είτε σύρονται ενώπιον της «αδέκαστης Δικαιοσύνης».
Αν και είμαστε την άποψης πως η Δικαιοσύνη (και οι λειτουργοί της) πρέπει να λειτουργούν ανεξάρτητα, ανεπηρέαστα και με μοναδικό σκοπό την απόδοση του Δικαίου, έχοντας γνώση και στηριζόμενοι στα γεγονότα και μόνο σε αυτά, οι κατά καιρούς δηλώσεις διαφόρων (πρώην δικαστικών) για «ύποπτη απόδοση και λειτουργίας της Δικαιοσύνης», μας εξωθεί στο να καταθέσουμε δύο περίεργα (αν μη τι άλλο) περιστατικά, τα οποία αν και μη μοναδικά και με τελείως αντίθετο περιεχόμενο, μας τράβηξαν την προσοχή μέσα από πρόσφατα δημοσιεύματα.
Έτσι, μέσα από δημοσίευση του Greek American News Agency, μαθαίνουμε πως μία πολύ διαυγής υπόθεση (που σχετίζεται με ανθρώπους των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών), δυστύχησε να εκδικαστεί στις αίθουσες των ελληνικών δικαστηρίων, προδίδοντας ανωριμότητα (ή σκοπιμότητα) των εμπλεκομένων αρχών, ενώ κατά την εξέλιξη και εκδίκασή της έγινε πραγματική πηγή πληροφοριών για ξένες μυστικές υπηρεσίες, αφήνοντας και ίχνη σκοπιμότητας ως προς την δημιουργία της υπόθεσης (κάποιοι αναφέρονται ανοιχτά σε «στήσιμο» και «καθάρισμα» της κυβέρνησης Γεωργίου Α. Παπανδρέου, προς ανώτατους υπαλλήλους της ΕΥΠ που δεν δέχτηκαν να λειτουργήσουν κατά των ελληνικών συμφερόντων), η οποία αποτελεί πραγματικό κλαυσίγελο για την ποιότητα όλων των θεσμικών φορέων και των εκπροσώπων τους (συμπεριλαμβανομένων και των «αρμοδίων» δικαστών).
Αξίζει να σημειώσουμε, μάλιστα, πως μετά την απόφαση του δικαστηρίου στην συγκεκριμένη υπόθεση, ανώτατος διπλωμάτης δυτικής χώρας δήλωσε: "Πως καταφέρνετε εσείς οι Έλληνες τους τους φιλοσόφους σας τους στρατηγούς σας και τους μεγάλους στρατηλάτες σας αλλά και τους ήρωες σας πάντα να τους φυλακίζετε και μετά οι επόμενες γενιές, οι λαοί και τα έθνη να τους αποθεώνουν αυτό ίσως είναι ένα από τα μεγαλύτερα άλυτο αλλά και αναπάντητο μυστήριο -και θα παραμείνει μυστήριο -ίσως όχι μόνο όλων των εποχών της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα αλλά μάλλον όπως βλέπω τα πράγματα και στο απότερο μέλον. Αν οι Έλληνες ήσασταν ενωμένοι θα είχατε κατακτήσει όλο τον κόσμο όπως λένε και αρκετοί φιλόσοφοι και ιστορικοί.Κρίμα για εσάς ευτυχώς για όλους τους υπόλοιπους λαούς..." Στην χώρα μας ο συγκεκριμενος υπάλληλος -προσέθεσε ο ανώτατος διπλωματικός ( όπως δηλώνει) αυτός ο άνθρωπος θα είχε παρασημοφορηθεί πολλές φορές...
Διαβάζουμε, λοιπόν, στο δημοσίευμα του Greek American News Agency:
«Πρωτοφανή γεγονότα έλαβαν χώρα την 5η Φεβρουαρίου 2015 ενώπιον του Γ’ Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων, όπου δικαζόταν το πρώην διευθυντικό στέλεχος της διεύθυνσης κατασκοπίας της ΕΥΠ Κ.Α. κατηγορούμενος για κατοχή απορρήτων εγγράφων που βρέθηκαν κλειδωμένα στο γραφείο του... Θυμίζουμε ότι ο Κ.Α. δυστυχώς βρέθηκε πολλές φορές στο στόχαστρο διαφόρων εξωθεσμικών παραγόντων διότι αρνήθηκε να συνδράμει τη κυβέρνηση ΓΑΠ στο έργο της. Ήταν στην λίστα των παρακολουθούμενων της υπόθεσης υποκλοπών της "VODAFONE", ήταν αυτός που όπως αποκαλύψαμε πρώτοι εμείς εδώ στο πρακτορείο μας σταμάτησε τη διαρροή προς τον ΓΑΠ άκρως απορρήτων εγγράφων της υπηρεσίας που είχαν αποδέκτη τον τότε πρωθυπουργό κ. Κ. Καραμανλή... Είναι δε από τους βασικούς μάρτυρες κατηγορίας της υπόθεσης που ερευνά ο ανακριτής κ. Δ. Φούκας για το σχέδιο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης Καραμανλή το λεγόμενο και σχέδιο "Πυθία"...
Κατά τη δικάσιμο λοιπόν της 5ης Φεβρουαρίου 2014 περιμέναμε οι δημοσιογράφοι που καλύπταμε το ρεπορτάζ ότι η δίκη θα αναβάλλονταν διότι η πολιτική αγωγή κατά τη προηγούμενη συνεδρίαση είχε αφήσει να εννοηθεί ότι θα αιτείτο την αναβολή της υπόθεσης.
Τελικά, δεν το έπραξε και σοφά από τη πλευρά της, καθότι η Πρόεδρος του Δικαστηρίου, ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκά διακείμενη προς τη πλευρά της πολιτικής αγωγής και έδωσε την εντύπωση ότι ήδη είχε κρίνει την υπόθεση...
Αρχικά και ενώ άφησε τη πρώτη μάρτυρα κατηγορίας κα Μ.Μ. να εκθέσει όλα όσα επιθυμούσε καθώς και το συνήγορο τις πολιτικής αγωγής κ. Π. Παππά να εκθέσει όλες του τις ερωτήσεις δεν έπραξε το ίδιο με το συνήγορο της υπερασπίσεως κ. Γ. Παπατσώρη αφαιρώντας του συνέχεια το λόγο και μη επιτρέποντας του να υποβάλει ερωτήσεις.
Η ίδια τακτική ακολουθήθηκε και με τον δεύτερο μάρτυρα κ. Μ. Λ. για την κατάθεση του οποίου (περί παράδοσης - παραλαβής των πηγών) ήδη αναφέρθηκαν αρκετά σε προηγούμενα ρεπορτάζ... Ο συνήγορος υπεράσπισης αφού του αφαιρέθηκε η δυνατότητα να υποβάλει τις ερωτήσεις που ήθελε στο μάρτυρα πρότεινε το κατηγορούμενο να υποβάλει αυτός ερωτήσεις, δυνατότητα που προβλέπεται δικονομικά. Μόλις ο κατηγορούμενος υπέβαλλε ερωτήσεις στο μάρτυρα η κα Πρόεδρος διέκοψε και αυτόν λέγοντας ότι γιατί υποβάλλετε ερωτήσεις αφού έχετε συνήγορο!
Εκεί κάπου τα πνεύματα άναψαν διότι ήταν ξεκάθαρο ότι η αρχή της μεροληψίας πήγε περίπατο.
Προηγουμένως ο συνήγορος υπεράσπισης είχε υποβάλλει το αίτημα να προσκομισθούν ενώπιον του Δικαστηρίου όλα τα έγγραφα που αναφέρονται στο κατηγορητήριο ότι κατείχε δήθεν παρανόμως ο κατηγορούμενος και η κα Πρόεδρος αρνήθηκε. Είναι πρωτοφανές στα δικαστικά χρονικά να δικάζεται κάποιος ότι κατείχε παρανόμως έγγραφα και βάσει της κατοχής των εγγράφων αυτών να δικάζεται και τα έγγραφα να μην εμφανίζονται στη δίκη. Πως θα μπορέσει ένα Δικαστήριο να διαπιστώσει εάν ένα έγγραφο ορθώς το κατείχε ο κατηγορούμενος εάν αυτό δεν επιδειχθεί και διαβασθεί το περιεχόμενο του. Ούτε στο σταλινικό καθεστώς δεν έστελναν στη Σιβηρία κόσμο με τόσο συνοπτικές διαδικασίες.
Το δε πρωτόγνωρο είναι ότι όταν ο συνήγορος υπεράσπισης παραπονέθηκε διότι γινόταν έρευνα στο γραφείο του κατηγορούμενου απουσία του ιδίου και απουσία Εισαγγελέα, η Πρόεδρος του Δικαστηρίου ψέλλισε ότι "άκου που δεν μπορεί να κάνει έρευνα η Υπηρεσία όποτε θέλουμε"...
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς νομικός για να γνωρίζει ότι δεν γίνονται έρευνες στο γραφείο ή στην οικία κάποιου χωρίς παρουσία Εισαγγελέα και χωρίς παρουσία του κατηγορουμένου. Δηλαδή φανταστείτε να μπορούσε ο κάθε αστυνομικός ή ο κάθε προϊστάμενος Δημόσιας Υπηρεσίας να «μπουκάρει» στο σπίτι ή στο γραφείο σας εν τη απουσία σας και χωρίς παρουσία Εισαγγελέα και να συνέτασσε έκθεση κατάσχεσης. Στο σπίτι σας θα μπορούσαν να βρεθούν ξαφνικά όπλα, ναρκωτικά, πορνογραφικό υλικό κλπ.
Φυσικά η πλευρά του κατηγορουμένου δεν άφησε έτσι τα πράγματα και υπέβαλε ένσταση εξαιρέσεως στο πρόσωπο της Προέδρου του Δικαστηρίου.
Στην υποβολή της αιτήσεως εξαιρέσεως η Πρόεδρος του Δικαστηρίου αναφώνησε σε έξαλλη κατάσταση «Αν νομίζετε ότι έτσι θα πετύχετε κάτι, είστε γελασμένοι, είστε πολύ γελασμένοι. Άντε μπράβο».
Η αίτηση εξαίρεσης θα συζητηθεί την ερχόμενη Πέμπτη 26-2-2015. Θα έχει την ευθιξία η Πρόεδρος του Δικαστηρίου να αυτοεξαιρεθεί, θα γίνει έστω δεκτό το αίτημα εξαίρεσης ή θα παρακολουθήσουμε μια δίκη που θα θυμίζει τις δίκες της Γερμανίας του Γ’ Ραΐχ ή τη γνωστή υπόθεση Drayfous;
Πρέπει μήπως πάση θυσία ο συγκεκριμένος υπάλληλος να.. καταδικαστεί έστω και με αυτό το αστείο κατηγορητήριο τη στιγμή μάλιστα που στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο η Εισαγγελέας Έδρας κυρία Βίδρα, είχε αποδομήσει το κατηγορητήριο και είχε προτείνει την αθώωσή του;»
Η άλλη υπόθεση, κατά την άποψή μας εκ διαμέτρου αντίθεση από την προηγούμενη επί της ουσίας, που στηρίζεται σε πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν και αυτές πρόσφατα, αφορά και πάλι τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας μας και τον τρόπο δράσης ορισμένων μέσα σε αυτές (κάποιοι αναφέρονται στην δημιουργία «παραμάγαζου») που αν μη τι άλλο, σύμφωνα με το δημοσίευμα, θα έπρεπε προ καιρού να έχει επέμβει η Δικαιοσύνη προκειμένου να μην επιτραπεί ο περαιτέρω διασυρμός της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.
Όπως, λοιπόν, γράφει ο «Αρουραίος της Εκάλης»:
"Δεν πίστευαν στα μάτια τους τα μέλη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου αλλά και τα μέλη της Ελεγκτικής Επιτροπής της ομοσπονδίας των εργαζομένων στην ΕΥΠ με τα όσα βρήκαν ή μάλλον δεν βρήκαν στο Ταμείο του απερχόμενου Δ.Σ. στο οποίο προήδρευε ο γνωστός και μη εξαιρετέος κ. Θεόδωρος Σπατιώτης ο οποίος από ότι ακούγεται περιδιαβαίνει ήδη στα υψηλά γραφεία των διοικούντων την πολύπαθη υπηρεσία…Επίσης, ευελπιστούμε ότι ο πολύ αξιόλογος δημοσιογράφος, νέος διοικητής της ΕΥΠ κ. Ιωάννης Ρουμπάτης θα πράξει αυτό που δεν έπραξε ο προκάτοχός του... Να βάλει το συντομότερο ένα τέλος σε όλα αυτά τα ευτράπελα που διαδραματίζονται στην πολύπαθη αυτή υπηρεσία από το 2009 και μετά που εκθέτουν την υπηρεσία και το προσωπικό της και που κάνουν διεθνώς ρεζίλι την χώρα.
Βρέθηκαν, σύμφωνα με τον «αρουραίο της Κατεχάκη», αποδείξεις από Super Market εκ ποσού 385,23 για το δείπνο που παρέθεσε στον πρώην γεν. γραμματέα της κυβέρνησης κ. Π. Μπαλτάκο, βρέθηκαν αποδείξεις για βενζίνη από το ίδιο βενζινάδικο για γέμισμα δύο αυτοκινήτων με διαφορά μισής ώρας, βρέθηκαν πληρωμές σε ξενοδοχεία για διανυκτερεύσεις σε δίκλινα δωμάτια, βρέθηκαν κλήσεις τροχαίας για παραβάσεις ορίου ταχύτητας (!!!) καθώς και αποδείξεις για φιλοφρονήσεις του προέδρου χωρίς παραστατικά… Επίσης βρέθηκαν πληρωμές δικηγόρων για ποινικές υποθέσεις του που δεν έχουν καμία σχέση με την συνδικαλιστική του δράση (!!!) ενώ βρέθηκαν μέχρι και κουπόνια ενίσχυσης συγκεκριμένου κόμματος (!!!)…
Το κυριότερο όμως σύμφωνα με τους καταγγέλλοντες οι οποίοι σύμφωνα με τις πληροφορίες μας προτίθενται να στείλουν την υπόθεση αρμοδίως για τα περαιτέρω είναι ότι το προηγούμενο Δ.Σ. επί Θ. Σπατιώτη λειτουργούσε χωρίς εγκεκριμένο από το συνέδριο των αντιπροσώπων οικονομικό προϋπολογισμό – προγραμματισμό δράσης όπως προβλέπει ο νόμος και το καταστατικό και ως εκ τούτου όλες του οι ενέργειες ήταν στον αέρα και παράνομες…"
Χωρίς να αναφερθούμε στην υπόθεση «Πυθία», η οποία ήδη ερευνάται από έναν αξιολογότατο δικαστικό, τον κ. Φούκα, χωρίς να προσεγγίσουμε μία μείζονος σημασίας δίκη που ήδη ξεκίνησε και αφορά τη σχέση του πρώην υπερ-υπουργού Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου με την περίφημη «λίστα Λαγκάρντ» (Φαλσιανί), αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την εξέλιξη των δύο υποθέσεων που παραθέσαμε και που αναφέρονται στα καταγεγραμμένα δημοσιεύματα, ευελπιστώντας πως ήρθε πλέον η στιγμή να αποδειχθεί ότι η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα ούτε άγεται ούτε φέρεται από πολιτικούς και φερέφωνά τους, αλλά και πως οι λειτουργοί της μεριμνούν για την απόδοση του δικαίου και όχι την προσωπική τους καριέρα στα δικαστικά έδρανα…
Ελπίδα και ευχή του γράφοντος, αλλά και όλων των πολιτών είναι οι δικαστές να σέβονται τη Δικαιοσύνη στον ίδιο βαθμό που απαιτούν και από τους πολίτες να στέκονται απέναντι στους ίδιους και στο λειτούργημά τους… Γιατί, εάν απωλεσθεί η αίσθηση του Δικαίου, τότε επέρχεται το χάος… Αυτό ακριβώς, δηλαδή, το οποίο απειλεί σήμερα την πατρίδα μας…
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Κύριε Τερζή μήπως μπορείτε να μου εξηγήσετε πως γίνεται η κατηγορούσα Αρχή που ασκεί τη δίωξη ως δημόσιος κατήγορος τελικά μετά την ακροαματική διαδικασία να προτείνει την αθώωση κάποιου και να έρχεται το δικαστήριο και να τον δικάζει;;; Δεν ακούγεται κάπως περίεργα όλο αυτό;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή