Ενδοϊσλαμική σύγκρουση

Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος

Οι ακραίοι φονταμενταλιστές δίνουν έκφραση στην οργή, την αγανάκτηση, στην κρίση ταυτότητας εκατομμυρίων μουσουλμάνων, αλλά αδυνατούν να προβάλουν ένα θετικό όραμα ευημερίας και ευταξίας που να συνυπολογίζει τη σημερινή παγκόσμια πραγματικότητα. Ο πιο θανάσιμος εχθρός των τζιχαντιστών δεν είναι τόσο η Δύση όσο το μετριοπαθές και προοδευτικό σε σχέση με αυτούς πολιτικό ισλάμ από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο, τη Χαμάς στην Παλαιστίνη, το ΑΚΡ του Ερντογάν και το δίκτυο του Φετουλάχ Γκιουλέν μέχρι τη σύγκρουσή τους στο τέλος του 2013.

Τι κάνουν οι ακραίοι τζιχαντιστές -σαλαφιστές; Ο,τι μπορούν για να δαιμονοποιήσει η Δύση συνολικά τους μουσουλμάνους, για να υλοποιηθεί ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία το ασύμβατο της συμβίωσης μουσουλμάνων σε αλλόθρησκες χώρες, για να επιβεβαιωθεί ο δυτικός κόσμος ως κληρονόμος και συνεχιστής των Σταυροφόρων. Δεν είναι τυχαίο που οι πιο ακραίοι τρομοκράτες είχαν κατά καιρούς σχέσεις ανοχής-συνενοχής με καθεστώτα της Αραβικής Χερσονήσου. Ούτε είναι τυχαίο και συμπτωματικό που τα ίδια καθεστώτα θεωρούν ως θανάσιμο εχθρό τους τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και τη Χαμάς και στηρίζουν χωρίς επιφυλάξεις τον στρατηγό Σίσι στην Αίγυπτο.

Αν η Δύση παρασυρθεί σε συλλογική ενοχοποίηση των μουσουλμάνων στην Ευρώπη, αν σιωπηρά ή ακόμη και ρητά εντάξει την αντίδρασή της στο πλαίσιο μιας σύγκρουσης πολιτισμών, στην πράξη θα έχει αναμειχθεί σε έναν ισλαμικό εμφύλιο υπέρ της πιο ακραίας σκοταδιστικής πλευράς. Ο μεγαλύτερος εχθρός, η πιο θανάσιμη απειλή για τους φονταμενταλιστές τρομοκράτες και τζιχαντιστές είναι εντός του Ισλάμ. Η συνολική δαιμονοποίηση του πολιτικού ισλάμ από τη Δύση αλλά και από τα αυταρχικά κοσμικά καθεστώτα στον αραβομουσουλμανικό κόσμο είναι στήριξη προς όλες τις εκφάνσεις του ισλαμικού τρόμου πιο επικίνδυνη και από τα καλάσνικοφ και τον υπερσύγχρονο οπλισμό του ISIS.

Συμπιεσμένοι για δεκαετίες από διεφθαρμένα και αυταρχικά καθεστώτα είτε στο όνομα ψευδεπίγραφου κοσμικού εκσυγχρονισμού είτε στο όνομα Δυναστειών που διεκδικούν τον τίτλο των απευθείας απογόνων του Μωάμεθ, οι μουσουλμάνοι δεν έχουν κανένα λόγο και συμφέρον να αλλάξουν τη μια τυραννία με την άλλη... Η ακραία σύγκρουση με τη χριστιανική Δύση είναι μια επανάληψη της Ιστορίας των Σταυροφοριών ως φάρσα, όπως λέει ο Μαρξ στη 18η Μπριμέρ.

Μια φάρσα που μόνο να καθυστερήσει μπορεί την επερχόμενη νομοτελειακή και αναπόφευκτη σύγκρουση της πλειονότητας των μουσουλμάνων με αυτούς που θέλουν να τους οδηγήσουν από την άθλια μετααποικιακή πραγματικότητα στον πιο φρικτό Μεσαίωνα.

Πηγή "Έθνος"
Επικοινωνία με τον συντάκτη
kapopoulos@pegasus.gr

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου