ΗΠΑ - Ιράν, συμμαχία!

Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος


Η επικοινωνιακή διαχείριση της εμπλοκής της πολεμικής αεροπορίας του Ιράν στο πλευρό της αμερικανικής αεροπορίας σε βομβαρδισμούς κατά θέσεων του ISIS στο Ιράκ είναι αποκαλυπτικός της βαρύτητας του γεγονότος. Στην Τεχεράνη αρνούνται το γεγονός, ενώ στην Ουάσιγκτον μάς πληροφορούν ότι ιρανικά Φάντομ βομβάρδισαν τους τζιχαντιστές χωρίς συντονισμό με την πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ!

Προφανώς και οι δύο πλευρές μάς διαμηνύουν ότι πολεμούν πλέον στο ίδιο χαράκωμα, αλλά για λόγους περισσότερο εσωτερικών σκοπιμοτήτων δεν είναι έτοιμες να το παραδεχθούν επισήμως.

Δεν χρειάζεται να έχεις τελειώσει στρατιωτική ακαδημία για να καταλάβεις ότι είναι επιχειρησιακά αδύνατη μια μεμονωμένη επιχείρηση του Ιράν χωρίς συντονισμό για παροχή πληροφόρησης καταμερισμού στόχων, αλλά και αποφυγής αεροπορικών ατυχημάτων μεταξύ Ουάσιγκτον και Τεχεράνης. Άλλωστε από τα τέλη Σεπτεμβρίου και μετά το ίδιο συμβαίνει και στη Συρία με μεγαλύτερες προφυλάξεις, καθώς οι ΗΠΑ και το καθεστώς Ασαντ επικοινωνούν μέσω Ιράν ώστε τα πλήγματά τους κατά των τζιχαντιστών να είναι συμπληρωματικά.

Η ταχύτατη προσέγγιση ΗΠΑ-Ιράν στο πεδίο της μάχης σήμερα σε επίπεδο αεροπορικών επιχειρήσεων και αύριο πιθανότατα και σε χερσαίες επιχειρήσεις, θα αποτελέσει και τον καταλύτη που λογικά θα πρέπει να οδηγήσει σε αίσιο τέλος τις διαπραγματεύσεις για τον έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης.

Η εμπλοκή των ιρανικών Φάντομ δεν φωτίζει μόνον τη δυναμική συνολικής προσέγγισης Ουάσιγκτον -Τεχεράνης. Σπάει και το ταμπού που ήθελε το Ιράν να μην εμπλακεί με δικές του δυνάμεις στον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών, για να μην πάρει η σύγκρουση στο Ιράκ αλλά και στη Συρία χαρακτήρα θρησκευτικού πολέμου Σιιτών - Σουνιτών.

Με τα σημερινά δεδομένα, οι δυνάμεις που μπορούν να πολεμήσουν στο πλευρό περιορισμένων αμερικανικών χερσαίων δυνάμεων είναι οι Κούρδοι Πεσμεργκά του Βορείου Ιράκ, η Πολιτοφυλακή των Κούρδων της Συρίας, η Χεζμπολά, οι δυνάμεις του Ασαντ και ο στρατός του Ιράκ.

Από τη απαρίθμηση αυτή είναι σαφές ότι η εμπλοκή των Φρουρών της Επανάστασης ή ακόμη περισσότερο του τακτικού ιρανικού στρατού θα κάνει τη διαφορά. Ο πόλεμος από επιχείρηση ανάσχεσης της εξάπλωσης του ISIS θα μετατραπεί σε γιγαντιαία εκκαθαριστική επιχείρηση εκρίζωσης του Χαλιφάτου.

Είναι αρκετά τα παραπάνω, ώστε να αποδυναμωθούν οι αντιφρονούντες που προσπαθούν να βραχυκυκλώσουν την ιστορικής σημασίας προσέγγιση των δύο χωρών; Το ερώτημα τίθεται με διαφορετικές συνθήκες και βαρύτητα για τις δύο πλευρές:

Στο Ιράν οι βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν το φθινόπωρο του 2015 και η απώλεια του ελέγχου του Κοινοβουλίου από τους Συντηρητικούς- σκληροπυρηνικούς είναι ένα ανοικτό στοίχημα που μπορεί να το κερδίσει ο πρόεδρος Ρουχανί.

Στις ΗΠΑ το Νέο Κογκρέσο που ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικανούς συνέρχεται στα τέλη Ιανουαρίου. Το στοίχημα πλέον για τον Ομπαμα είναι αν οι ταχύτατες εξελίξεις στις σχέσεις ΗΠΑ - Ιράν δημιουργούν τετελεσμένα που να θωρακίζουν τη δυναμική προόδου τους από τον σκληρό πόλεμο Εκτελεστικής και Νομοθετικής Εξουσίας τα επόμενα δύο χρόνια, αλλά και από τη συνεχή υπονομευτική δράση του φιλοϊσραηλινού και του σαουδαραβικού λόμπι, που είναι τα δύο σημαντικότερα στην αμερικανική πρωτεύουσα.

Τούτων λεχθέντων οι ανατρεπτικές παραπάνω εξελίξεις θέτουν ένα καίριο ερώτημα: Θα υπάρξει ένταση, ψυχροπολεμική αντιπαράθεση, με θερμές συγκρούσεις είτε δι' αντιπροσώπων, είτε απευθείας μεταξύ Ιράν και Τουρκίας; Θα πιεσθούν οι Ερντογάν - Νταβούτογλου να βρουν κάποιο συμβιβασμό με τις ΗΠΑ, ώστε το Ιράν να μη μονοπωλήσει τον ρόλο του κύριου περιφερειακού τους συμμάχου; 'Η θα επιλέξουν μια φυγή προς τα εμπρός υψηλού κινδύνου, καθώς το Κουρδικό προβάλλει να είναι το κατ' εξοχήν πεδίο που θα επηρεασθεί από μια αντιπαράθεση Άγκυρας-Τεχεράνης στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή.

Καταλυτική σημασία

Η ταχύτατη προσέγγιση ΗΠΑ - Ιράν στο πεδίο της μάχης, σήμερα σε επίπεδο αεροπορικών επιχειρήσεων και αύριο πιθανότατα και σε χερσαίες επιχειρήσεις, θα αποτελέσει και τον καταλύτη που λογικά θα πρέπει να οδηγήσει σε αίσιο τέλος τις διαπραγματεύσεις για τον έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης.

Πηγή Ημερησία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση