Χένρι Κίσινγκερ: Παγκόσμια τάξη μέσω του παγκόσμιου χάους

Μια κουβέντα με τον Χένρι Κίσινγκερ είναι πάντα ενδιαφέρουσα, ακόμη κι αν ο πάλαι ποτέ «Μέτερνιχ» της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής δεν πει απολύτως τίποτα. Το οποίο, όμως, δεν συμβαίνει σε αυτή την περίπτωση, καθώς σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Spiegel, με αφορμή το νέο βιβλίο του υπό τον τίτλο «Παγκόσμια Τάξη» [World Order], μίλησε για πολλά και διάφορα: για τη νέα γεωπολιτική τάξη πραγμάτων στο κόσμο, τις εστίες συγκρούσεων ανά την υφήλιο, την Χίλαρι Κλίντον, ακόμη και τις τυχόν τύψεις που μπορεί να έχει σχετικά με τις αποφάσεις που πήρε πριν σαράντα χρόνια σχετικά με τον πόλεμο του Βιετνάμ.

Οι δημοσιογράφοι του γερμανικού περιοδικού τον ρωτάνε αρχικά για την κατάσταση χάους που φαίνεται να επικρατεί παγκοσμίως σε πολλές γεωπολιτικές ζώνες.

«Το γεωπολιτικό αυτό χάος όντως υπάρχει και μας απειλεί, διαμέσου της εξάπλωσης των όπλων μαζικής καταστροφής, της τρομοκρατίας που ξεπερνά τα εθνικά σύνορα, αλλά και του φαινομένου των ακυβέρνητων εδαφών, όπως η Λιβύη, τα οποία έχουν τεράστιες επιπτώσεις στην παγκόσμια αταξία. Αλλά, όλως παραδόξως, συμβαίνει κάτι άλλο παράλληλα. Αυτή είναι η πρώτη φορά που μπορούμε να μιλήσουμε για μια παγκόσμια τάξη. Κι εξηγώ: Μέχρι πρότινος, υπήρχε μόνο η περιφερειακή τάξη, όμως σήμερα έχουμε και την παγκόσμια, αλλά χωρίς καθολικά αποδεκτούς κανόνες. Υπάρχει η κινεζική άποψη, η ισλαμική, η δυτική και, ως ένα βαθμό, η ρωσική. Κι όλες αυτές οι απόψεις δεν είναι πάντα συμβατές» σημειώνει ο 91χρονος πολιτικός

Προσθέτει δε πως «η αποκατάσταση μιας νέας παγκόσμιας τάξης είναι δυνατή διαμέσου μιας ισορροπίας δυνάμεων, κατά το πρότυπο της Ευρώπης μετά τη Συνθήκη της Βεστφαλίας, το 1648. Ελπίζω μόνο να αποδειχθούμε αρκετά σοφοί ώστε να μη χρειαστούμε έναν νέο Τριακονταετή Πόλεμο για να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα».

Επόμενο κεφάλαιο: Ουκρανία και Κριμαία

Εδώ ο Κίσινγκερ είναι σαφής: «Η προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία αποτελεί ένα σύμπτωμα και όχι την αιτία της κρίσης. Επίσης, η Κριμαία αποτελεί ειδική περίπτωση. Η Ουκρανία ανήκε στη Ρωσία επί καιρό. Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε ότι μια χώρα μπορεί να πάρει την επαρχία μιας άλλης. Αλλά αν η Δύση θέλει να είναι ειλικρινής με τον εαυτό της, πρέπει να παραδεχτεί ότι διέπραξε λάθη. Η ΕΕ και οι ΗΠΑ φέρουν ευθύνη για την κλιμάκωση της κρίσης, καθώς δεν κατανόησαν τις επιπτώσεις των γεγονότων που ξεκίνησαν με τις διαπραγματεύσεις για τις οικονομικές σχέσεις Ουκρανίας - ΕΕ και κορυφώθηκαν με τις διαδηλώσεις στο Κίεβο. Όλα αυτά θα έπρεπε να είχαν αποτελέσει θέματα διαλόγου με τη Ρωσία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και η ρωσική αντίδραση ήταν η πλέον ενδεδειγμένη. Η Ουκρανία είχε πάντα μια ιδιαίτερη σημασία για τη Ρωσία και ήταν λάθος να μην το συνειδητοποιήσουμε». «Η προοπτική της έναρξης ενός νέου ψυχρού πολέμου είναι πραγματική. Ένας τέτοιος κίνδυνος υπάρχει και δεν μπορούμε να τον αγνοήσουμε» λέει ο πάλαι ποτέ σύμβουλος ασφάλειας και ΥΠΕΞ των ΗΠΑ επί προεδρίας Ρίτσαρντ Νίξον και Τζέραλντ Φορντ (1969-1977), χαρακτηρίζοντας «εντελώς αντιπαραγωγικό» το εφαρμοζόμενο καθεστώς κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, καθώς «τα περιοριστικά μέτρα ενέχουν τον άμεσο κίνδυνο, τα μεγάλα κράτη σαν την Ρωσία στο μέλλον να προσπαθήσουν να λάβουν μέτρα προστασίας, ρυθμίζοντας σε μεγάλο βαθμό την παγκόσμια αγορά».

Ο Κίσινγκερ μιλάει ξεκάθαρα για μια απόπειρα της Ρωσίας να επιβάλλει μερκαντιλιστική πολιτική, δηλαδή την εμποροκρατία, μια παμπάλαια οικονομική θεωρία που πρεσβεύει ότι η μεγιστοποίηση των καθαρών εξαγωγών είναι η καλύτερη διαδρομή για την εθνική ευημερία. «Για το λόγο αυτό πρέπει να θυμόμαστε ότι η Ρωσία είναι σημαντικό κομμάτι του διεθνούς συστήματος και συνεπώς χρήσιμο για την συμφωνία σε μια σειρά από αλλά ζητήματα, όπως για τα πυρηνικά του Ιράν ή την Συρία. Αυτό πρέπει να προτιμηθεί έναντι μιας τακτικής κλιμάκωσης σε μια μεμονωμένη περίπτωση. Από τη μια είναι σημαντικό να παραμείνει ανεξάρτητη η Ουκρανία, έχοντας το δικαίωμα να συνάπτει οικονομικές συμμαχίες της επιλογής της. Αλλά δεν πιστεύω ότι είναι νόμος της φύσης ότι κάθε κράτος πρέπει να έχει το δικαίωμα να είναι σύμμαχος του ΝΑΤΟ. Ξέρουμε καλά πως το ΝΑΤΟ δεν θα πάρει ποτέ μια ομόφωνη απόφαση για την ένταξη της Ουκρανία σε αυτό», συνοψίζει ο Κίσινγκερ.

Επόμενη κατηγόρια ερωτήσεων: Αμερικανική εσωτερική πολιτική και ειδικά οι προσεχείς προεδρικές εκλογές του 2016. Ο Κίσινγκερ, ως βέρος Ρεπουμπλικάνος, διευκρινίζει, ότι θα προτιμούσε μια πολιτική αλλαγή στον Λευκό Οίκο, παροτρύνοντας το κόμμα του να βρει έναν δυνατό υποψήφιο.

Ταυτόχρονα εκφράζεται θετικά για την –διαφαινόμενη Δημοκρατική υποψήφιο- Χίλαρι Κλίντον, χαρακτηρίζοντάς την «φίλη με ισχυρή προσωπικότητα» και εκτιμώντας ότι «θα μπορούσε να ανταποκριθεί επάξια» στα καθήκοντα του προέδρου των ΗΠΑ.

Η συνέντευξη ασφαλώς και δεν θα μπορούσε να κλείσει διαφορετικά, παρά μόνο με μια αναφορά στα προ δεκαετίας πεπραγμένα του Κίσινγκερ και ειδικότερα στις αμφιλεγόμενες αποφάσεις του στον πόλεμο του Βιετνάμ. «Θα θέλατε πολύ να παραδεχόμουν μπροστά σας πως μετανιώνω για την επιθετική πολιτική που ακολούθησα στο Βιετνάμ», αντιτείνει με χιούμορ ο Κίσινγκερ σημειώνοντας πως «πρέπει να λάβουμε υπόψη μας πως ο Νίξον κληρονόμησε αυτόν τον πόλεμο από τον πρόεδρο Λίντον Τζόνσον. Και η κυβέρνηση Νίξον άρχισε σταδιακά να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από το 1971 κιόλας. Αυτό που θα σας πω είναι το ότι εγώ και οι συνεργάτες μου ενεργήσαμε κατόπιν ωρίμου σκέψεως. Όσον αφορά στις στρατηγικές αποφάσεις που έλαβα, έκανα αυτό που θεωρούσα καλύτερο για τη χώρα μου».

«Η Ιστορία πρέπει να ανακαλύπτεται κι όχι να διακηρύσσεται. Αυτό είναι κάτι που το μαθαίνουμε μεγαλώνοντας. Αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν πρέπει να σκέφτεσαι πως επηρεάζεις τον ρου της Ιστορίας μόνο με την θέληση σου. Για το λόγο αυτό κι είμαι ενάντιος στην έννοια μιας δυνητικής επέμβασης, της οποίας δεν γίνεται να γνωρίζεις τις πιθανές της επιπλοκές» καταλήγει ο 91χρονος πολιτικός.

Πηγή in.gr


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση