Τώρα που βγαίνουμε απ’ το μνημόνιο;
Αφήνουν παιδιά στο Ορφανοτροφείο
γιατί δεν έχουν ούτε… "φθηνό" γάλα!
Μα τώρα που”βγαίνουμε απ’το μνημόνιο;”
Τώρα που χάρη στον εθνάρχη Αντώνη Σαμαρά επιστρέφουμε στην κανονικότητα;
Που σώσαμε τον Σάλλα, τον Λάτση, τον Μελισσανίδη, τον Μπόμπολα από την πείνα και την εξαθλιωση;
Τώρα που Γιακουμάτος μείωσε την τιμή του γάλακτος κατά € 0,049;
Αφήνουν παιδιά στο Ορφανοτροφείο γιατί δεν έχουν ούτε…”φθηνό”γάλα;
(iefimerida.gr)
Τώρα που χάρη στον εθνάρχη Αντώνη Σαμαρά επιστρέφουμε στην κανονικότητα;
Που σώσαμε τον Σάλλα, τον Λάτση, τον Μελισσανίδη, τον Μπόμπολα από την πείνα και την εξαθλιωση;
Τώρα που Γιακουμάτος μείωσε την τιμή του γάλακτος κατά € 0,049;
Αφήνουν παιδιά στο Ορφανοτροφείο γιατί δεν έχουν ούτε…”φθηνό”γάλα;
(iefimerida.gr)
«Μεγαλώνοντας σε ένα ίδρυμα γνωρίζεις και συνυπάρχεις με διαφορετικούς ανθρώπους, που έχουν περάσει κι αυτοί δύσκολες καταστάσεις, αλλά έχουν όνειρα για το μέλλον».
Αυτό είπε η Γ.Κ. στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος», η οποία έζησε επί 16 χρόνια στο Χατζηκυριάκειο Ιδρυμα Παιδικής Προστασίας του Πειραιά, από την τρυφερή ηλικία των 6 ετών, όταν οι γονείς της, λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων, αναγκάστηκαν να την αφήσουν εκεί μαζί με τις δύο αδελφές της.
«Οι μέρες στην αρχή περνούσαν δύσκολα. Δεν καταλάβαινα γιατί οι γονείς μου μας έστειλαν εκεί. Επειτα από τόσα χρόνια συνειδητοποίησα ότι ο μοναδικός λόγος ήταν η θέλησή τους να σπουδάσουμε και οι τρεις και να πάρουμε γερές βάσεις στη ζωή μας», αναφέρει στην εφημερίδαη Γ.Κ., ένα κορίτσι που πάλεψε και τελικά κατάφερε να σταθεί στα πόδια του (αποφοίτησε από το ΤΕΙ Πάτρας) έχοντας στο πλευρό του, τους ανθρώπους του Χατζηκυριάκειου.
Πρόκειται για το παλαιότερο ίδρυμα της χώρας (ιδρύθηκε το 1889 από τον Ιωάννη Χατζηκυριακό και τη σύζυγό του Μαριγώ), το οποίο χρόνο με το χρόνο καλείται να φροντίσει ολοένα και περισσότερα ανήλικα παιδιά, καθώς οι γονείς πλέον λόγω της οικονομικής κρίσης, δεν μπορούν να τους προσφέρουν καν τα απαραίτητα για την επιβίωσή τους.
Μάλιστα, όπως αποκαλύπτει ο πρόεδρος του Δ.Σ. Μιχάλης Στρουμπούλης, από το 2010 ο αριθμός των αιτήσεων για την εισαγωγή παιδιών έχει αυξηθεί δραματικά. Σήμερα φιλοξενούνται 120 κορίτσια, ενώ πριν ξεσπάσει η κρίση ήταν μόλις 70.
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση της διευθύντριας Παιδικής Προστασίας του Χατζηκυριάκειου Αναστασίας Κατσιλιέρη: «Τα τελευταία χρόνια οι ελληνικές οικογένειες έρχονται αντιμέτωπες με σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα και εξαθλιώνονται, με αποτέλεσμα να έχουν αυξηθεί οι αιτήσεις. Οι γονείς είναι άνεργοι, δεν έχουν να αγοράσουν ούτε ένα κουτί γάλα και σε πολλές περιπτώσεις στο σπίτι δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα ούτε νερό. Οπως καταλαβαίνετε, τα παιδιά δεν μπορούν να μεγαλώσουν σε ένα τέτοιο περιβάλλον κι έτσι οι δικοί τους αναγκάζονται να τα στέλνουν εδώ».
Σημειώνεται ότι το Χατζηκυριάκειο φιλοξενεί κορίτσια ηλικίας 6-18 ετών. Εκτός από στέγη, προσφέρει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εκπαίδευση και συμβουλευτική στήριξη. Ταυτόχρονα, υποστηρίζει τα παιδιά στις σπουδές τους. Η πλειονότητα ανήκει στο πρόγραμμα κλειστής περίθαλψης, ενώ παράλληλα λειτουργούν τα προγράμματα ημιαυτόνομης-αυτόνομης διαβίωσης και του Κέντρου Οικογένειας και Παιδιού.
Ολα λειτουργούν βάση ενός καταστατικού, στο οποίο προβλέπεται ακόμη και η παροχή γαμήλιου επιδόματος στα κορίτσια που παντρεύονται.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...