Τουρκία: Από την αυτοκρατορία στο… πλιάτσικο
Γράφει ο Πέτρος Μακρής
Η, με δημοκρατικές διαδικασίες (εκλογές) ανατροπή του νεοκεμαλισμού από τον… «ήπιο» ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν, στη γειτονική Τουρκία, χαιρετίστηκε πριν από λίγα χρόνια από τη διεθνή κοινή γνώμη, ως μία ζωοδότειρα πνοή, στον ασφυκτικό μιλιταρισμό των νεοτούρκων.
Σε ένα στρατοκρατικό καθεστώς, με κοινοβουλευτικά ενεργούμενα, που, εν ονόματι του αναμορφωτή της νεότερης Τουρκίας Κεμάλ Ατατούρκ κατηύθυνε, από το 1922 μέχρι και τις 9/2/2003, τις πολιτικές εξελίξεις στο γείτονα χώρα. Άλλοτε με εναλλασσόμενες, με εκλογές και άλλοτε με δικτατορικές παρενθέσεις, κυβερνήσεις.
Ελάχιστοι οσμίζονταν ότι πίσω από την εικόνα του καταλύτη της νεοκεμαλικής κοινοβουλευτικής δικτατορίας, Ερντογάν, εκκολάπτεται μία μορφή επίδοξου νεοθωμανισμού και μάλιστα με μουσουλμανικό κρατικό μανδύα.
Όπως επίσης, ελάχιστοι υποπτεύονταν, ότι το σήμα κατατεθέν της γυναικείας υποταγής (μαντίλα) θα περιφερόταν, από τη σύζυγο του Ερντογάν με μοντέρνο ντιζάιν, εντός και εκτός Τουρκίας, σαν ένα είδος ισλαμικού… «Τίμιου Σταυρού», στα πλήθη της γείτονος, που ζητούσαν μία (ας πούμε) ρεβάνς, για την κατάλυση, από τον Ατατούρκ, του κλέους της ιεροκρατικής οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Η λέξη «γκιαούρ» (άπιστος), που ήταν το τουρκικό φόβητρο, ο μπαμπούλας για τους υποτελείς λαούς της ορθόδοξης χριστιανικής ομοδοξίας, στη Βαλκανική, για πάνω από 400 χρόνια, επανέρχεται σήμερα, από το ηγετικό ιμπεριαλιστικό ιεροκρατικό δίδυμο Ερντογάν – Νταβούτογλου, ως φόβητρο κατά των Κούρδων, των Αλεουιτών και άλλων αιρέσεων, όπως επίσης και κατά των χριστιανικών κοινοτήτων της Συρίας.
Και με μία διπλωματική κουτοπονηριά, αλλά και περισσή ματαιότητα και αλαζονεία το ίδιο δίδυμο χτίζει παλάτια πάνω στην άμμο, ή ορθότερα στο ρημαδιό της made in ΝΑΤΟ «αραβικής άνοιξης», περιμένοντας αυτομολήσεις των φονταμενταλιστών ισλαμιστών της βόρειας Αφρικής, της Μέσης Ανατολής ενδεχομένως και του μουσουλμανικού τόξου της πρώην ΕΣΣΔ, σε μία «αυτοκρατορία», που μόνον τις μισθοφορικές δολοφονικές διεθνείς μπριγάδες των πλιατσικολόγων τζιχαντιστών θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως εμπροσθοφυλακή.
Η πρώτη πρόβα πλιάτσικου, αλλά με αμιγώς τουρκικό εξοπλισμο, ήδη άρχισε στην πετρελαιοφόρα θαλάσσια Κυπριακή ΑΟΖ. Και η μέχρις εσχάτων αλαζονεία, τόσο του θεομπαίχτη Ερντογάν όσο και του παμπόνηρου δολιχοκέφαλου πανεπιστημιακού καθηγητή Αχμέτ Νταβούτογλου, παραμένει αναπάντητη από τη Βρετανία που φρενάρει μία ομόφωνη απόφαση της ΕΕ για την δια παντός μέσου αποβολή από την Κυπριακή ΑΟΖ ενός επίδοξου Αττίλα 3.
Και η απόφαση αυτή προφανώς εδραιώνεται στο αμάχητο επιχείρημα, ότι η κυπριακή ΟΖ είναι μέρος της επικράτειας της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία αναισχύντως ζητεί να μπει ως άλλος Δούρειος Ίππος το σημερινό κακέκτυπο του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς…
Πηγή εφημ. «Ελευθεροτυπία»
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Η, με δημοκρατικές διαδικασίες (εκλογές) ανατροπή του νεοκεμαλισμού από τον… «ήπιο» ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν, στη γειτονική Τουρκία, χαιρετίστηκε πριν από λίγα χρόνια από τη διεθνή κοινή γνώμη, ως μία ζωοδότειρα πνοή, στον ασφυκτικό μιλιταρισμό των νεοτούρκων.
Σε ένα στρατοκρατικό καθεστώς, με κοινοβουλευτικά ενεργούμενα, που, εν ονόματι του αναμορφωτή της νεότερης Τουρκίας Κεμάλ Ατατούρκ κατηύθυνε, από το 1922 μέχρι και τις 9/2/2003, τις πολιτικές εξελίξεις στο γείτονα χώρα. Άλλοτε με εναλλασσόμενες, με εκλογές και άλλοτε με δικτατορικές παρενθέσεις, κυβερνήσεις.
Ελάχιστοι οσμίζονταν ότι πίσω από την εικόνα του καταλύτη της νεοκεμαλικής κοινοβουλευτικής δικτατορίας, Ερντογάν, εκκολάπτεται μία μορφή επίδοξου νεοθωμανισμού και μάλιστα με μουσουλμανικό κρατικό μανδύα.
Όπως επίσης, ελάχιστοι υποπτεύονταν, ότι το σήμα κατατεθέν της γυναικείας υποταγής (μαντίλα) θα περιφερόταν, από τη σύζυγο του Ερντογάν με μοντέρνο ντιζάιν, εντός και εκτός Τουρκίας, σαν ένα είδος ισλαμικού… «Τίμιου Σταυρού», στα πλήθη της γείτονος, που ζητούσαν μία (ας πούμε) ρεβάνς, για την κατάλυση, από τον Ατατούρκ, του κλέους της ιεροκρατικής οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Η λέξη «γκιαούρ» (άπιστος), που ήταν το τουρκικό φόβητρο, ο μπαμπούλας για τους υποτελείς λαούς της ορθόδοξης χριστιανικής ομοδοξίας, στη Βαλκανική, για πάνω από 400 χρόνια, επανέρχεται σήμερα, από το ηγετικό ιμπεριαλιστικό ιεροκρατικό δίδυμο Ερντογάν – Νταβούτογλου, ως φόβητρο κατά των Κούρδων, των Αλεουιτών και άλλων αιρέσεων, όπως επίσης και κατά των χριστιανικών κοινοτήτων της Συρίας.
Και με μία διπλωματική κουτοπονηριά, αλλά και περισσή ματαιότητα και αλαζονεία το ίδιο δίδυμο χτίζει παλάτια πάνω στην άμμο, ή ορθότερα στο ρημαδιό της made in ΝΑΤΟ «αραβικής άνοιξης», περιμένοντας αυτομολήσεις των φονταμενταλιστών ισλαμιστών της βόρειας Αφρικής, της Μέσης Ανατολής ενδεχομένως και του μουσουλμανικού τόξου της πρώην ΕΣΣΔ, σε μία «αυτοκρατορία», που μόνον τις μισθοφορικές δολοφονικές διεθνείς μπριγάδες των πλιατσικολόγων τζιχαντιστών θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως εμπροσθοφυλακή.
Η πρώτη πρόβα πλιάτσικου, αλλά με αμιγώς τουρκικό εξοπλισμο, ήδη άρχισε στην πετρελαιοφόρα θαλάσσια Κυπριακή ΑΟΖ. Και η μέχρις εσχάτων αλαζονεία, τόσο του θεομπαίχτη Ερντογάν όσο και του παμπόνηρου δολιχοκέφαλου πανεπιστημιακού καθηγητή Αχμέτ Νταβούτογλου, παραμένει αναπάντητη από τη Βρετανία που φρενάρει μία ομόφωνη απόφαση της ΕΕ για την δια παντός μέσου αποβολή από την Κυπριακή ΑΟΖ ενός επίδοξου Αττίλα 3.
Και η απόφαση αυτή προφανώς εδραιώνεται στο αμάχητο επιχείρημα, ότι η κυπριακή ΟΖ είναι μέρος της επικράτειας της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία αναισχύντως ζητεί να μπει ως άλλος Δούρειος Ίππος το σημερινό κακέκτυπο του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς…
Πηγή εφημ. «Ελευθεροτυπία»
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...