Ζώνες επιρροής
Ποιος θα κάθεται στην καρέκλα του πρωθυπουργού και ποιος/ποια στην καρέκλα του Προέδρου της Δημοκρατίας στην Αθήνα, τον Ιούνιο του 2015;
Τι χειρισμούς θα κάνει ο Κύπριος Πρόεδρος τη χρονιά που θα ανοίξει το Κυπριακό, μετά τις εκλογές στο ψευδοκράτος;
Όσοι νομίζουμε ότι αυτά είναι θέματα άσχετα με τη γεωπολιτική και όσοι πιστεύουμε ότι το διεθνές περιβάλλον δεν θα επηρεάσει τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις, καλό είναι να δούμε προσεκτικά τον χάρτη. Ο ορίζοντας σκοτεινιάζει, η απάθεια ως προοπτική απορρίπτεται, οι ηγεσίες μας ήδη κάνουν τις επιλογές τους.
Στην Κύπρο ο Αναστασιάδης προσέδεσε πλήρως τη χώρα του στο «άρμα» της Δύσης με την ένταξή της στον συνασπισμό δυνάμεων κατά της τζιχάντ. Είναι η πρώτη φορά από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Μεγαλονήσου, πριν από 54 χρόνια, που η Κύπρος εντάσσεται σε δυτικό συνασπισμό!
Ο Αναστασιάδης αποκόλλησε τη Μεγαλόνησο από την επιρροή Πούτιν και συμφώνησε με τον Μπάιντεν να περιφρουρεί τις έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ ο αμερικανός στόλος.
Στην Αθήνα ο Σαμαράς διακηρύσσει ότι η παράταξή του έχει τη στήριξη της υπερατλαντικής συμμάχου, συζητά τη δημιουργία νέας αμερικανικής στρατιωτικής βάσης νότια της Κρήτης και προκαλεί τη δυσφορία των Ρώσων επειδή δεν προχωρούν οι αποκρατικοποιήσεις λιμανιών και σιδηροδρόμων, τα οποία διεκδικούν.
Παράλληλα, ο Ευάγγελος Βενιζέλος άλλαξε το δόγμα στις διερευνητικές συνομιλίες με την Τουρκία. Η Ελλάδα δεν θέτει θέμα υφαλοκρηπίδας, Αιγαίου και Καστελλόριζου, αλλά ΑΟΖ, Ανατολικής Μεσογείου, οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών και επήρρειας Δωδεκανήσων.
Οι αποφάσεις που λαμβάνονται σε Αθήνα και Λευκωσία είναι δύσκολες, ριψοκίνδυνες, βάζουν τις χώρες στη «φωτιά», αλλά έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Συνιστούν επιλογή στρατοπέδου λίγο πριν από την ανάφλεξη κι εδώ σχεδιάζεται η κατανομή του φυσικού αερίου στην περιοχή.
Ήδη η κυβέρνηση προκήρυξε τις άδειες για Ιόνιο και Νότια Κρήτη, για τις οποίες επέδειξαν ενδιαφέρον κολοσσοί από τις ΗΠΑ. Τα συμφέροντα τα οποία διακυβεύονται στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, σε μία εποχή όπου η Τουρκία έχει τις χείριστες των σχέσεων με τους αμερικανούς και τον αραβικό κόσμο –ιδίως με την Αίγυπτο-, είναι τεράστια.
Το αν θα προκληθούν, λοιπόν, εκλογές με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, δεν είναι αυτονόητο. Ο Τσίπρας ανταγωνίζεται τον Σαμαρά, επιδιώκοντας να κερδίσει ερείσματα σε ΗΠΑ – Γερμανία, απευθυνόμενος όμως σε ένα τμήμα του ίδιου κατεστημένου από το οποίο αντλούν ισχύ και ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο Κύπρος Πρόεδρος. Το στοίχημά του για να προκαλέσει εκλογές είναι να αποδείξει ότι είναι καλύτερος θεματοφύλακας συμφερόντων. Όχι ανέφικτο, δύσκολα όμως επιτεύξιμο.
Πηγή εφημ. «Δημοκρατία»
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...