Το «σύνδρομο της Στοκχόλμης»
Ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φρόντισε για μία ακόμη φορά να προβάλει σε όλους τους τόνους την περιφρόνησή του απέναντι στα δύο κράτη του Ελληνισμού, τουτέστιν στην Ελλάδα και την Κύπρο, κοροϊδεύοντας τις εκκλήσεις μας για επίδειξη συμβιβαστικότητας και ειρωνευόμενος τα συγχαρητήρια του Κύπριου Προέδρου για την εκλογή του στην Προεδρία της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν μας εξέπληξε η αλαζονική συμπεριφορά του τούρκου προέδρου, η οποία επεδείχθη κατά την επίσκεψή του στην κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου, την οποία επισκέφθηκε για λόγους συμβολικής προβολής της αντίληψης πως η περιοχή αυτή και ο ευρύτερος γεωπολιτικός χώρος τελούν υπό τουρκικό έλεγχο.
Εκείνο που ενδιαφέρει την κοινή γνώμη, τη δημοσιότητα και όλους εμάς τους αναλυτές, προκειμένου να αντιληφθούμε τι επιδιώκει η πολιτική ηγεσία, συνίσταται στο ερώτημα κατά πόσον πιστεύουν πραγματικά πως με παρακλήσεις και συμπεριφορές που παραπέμπουν στο «σύνδρομο της Στοκχόλμης», δηλαδή στην αποδοχή του θύτη ως οικείου και αγαπητού προσώπου, από τον οποίο προσδοκούμε τα ψίχουλα του ελέους…
Αυτό που συμβαίνει στη διεθνή πολιτική και είναι μία κατάσταση που διαχρονικά επιβεβαιώνεται συνεχώς από τότε που υπάρχουν κράτη, είναι πως οι άλλοι σε σέβονται εφόσον σέβεσαι τον εαυτό σου. Εάν δεν έχεις στοιχειώδη αυτοσεβασμό και ταυτόχρονα δεν δείχνεις την αποφασιστικότητα να διεκδικήσεις τις ελευθερίες σου, τότε και οι άλλοι σε εγκαταλείπουν, δεν σε στηρίζουν γιατί δεν αξίζεις τη δική τους συνεργασία, τη φιλία και τη συμμαχία τους.
Οι σχέσεις των κρατών αντικατοπτρίζουν τις σχέσεις των ανθρώπινων κοινωνιών, που σημαίνει πως εκείνοι που δεν έχουν αυτοσεβασμό δεν τυγχάνουν της εμπιστοσύνης και του σεβασμού των άλλων. Εκείνοι που διεκδικούν ακόμα και με παράνομα μέσα τους στόχους τους γίνονται αποδεκτοί από τους άλλους ως ισχυροί, στους οποίους μπορούν να βασίζονται τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας.
Εμείς, δυστυχώς, στη διαχείριση ενός πολύ μεγάλου διεθνούς προβλήματος, όπως είναι το Κυπριακό, ακολουθήσαμε διαχρονικά, με ελάχιστες μικρές φωτεινές εξαιρέσεις, την πολιτική του κατευνασμού και της προσδοκίας πως η Τουρκία θα επιδείξει καλή πρόθεση και διάθεση συνδιαλλαγής με στόχο την επίλυση του Κυπριακού χωρίς τον κίνδυνο ένοπλης σύρραξης, δηλαδή είχαμε αποδεχθεί την ισχυρή θέση της Τουρκίας στη διαπραγμάτευση.
Αυτό το σκεπτικό και μόνον, καθόσον η Τουρκία δεν είναι ευρωπαϊκή χώρα, δηλαδή δεν κινείται στη λογική της ευρωπαϊκής συνεννόησης, εκλαμβάνονταν πάντοτε από την Τουρκία ως αδυναμία, καθιστώντας την επιθετικότερη σε όλα τα επίπεδα πέραν της Κύπρου, δηλαδή στο Αιγαίο και τη Θράκη.
Η Τουρκία δεν κινείται στη λογική της ευρωπαϊκής πολιτικής κουλτούρας των δικαιωμάτων και της δημοκρατικής συνεννόησης, αλλά υπήρξε πάντοτε, ιδιαίτερα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αναθεωρητική δύναμη, διεκδικώντας το συνεταιρισμό στο Αιγαίο, τη μεταβολή στο μειονοτικό καθεστώς της Θράκης, καθώς και την αμφισβήτηση της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων για τα Δωδεκάνησα, ενώ για την Κύπρο είναι διακηρυκτικός ο στόχος της σταθερά περί ένταξής της στο γεωπολιτικό χώρο της Τουρκίας.
Η Ελλάδα στερείται στρατηγικής που να έχει συλλάβει την ουσία της τουρκικής πολιτικής.
Αυτό σημαίνει πως η Τουρκία επιδιώκει, χωρίς πόλεμο, να επιβάλει αλλαγές στην περιοχή με δική μας συναίνεση και υπογραφή. Αυτό που οφείλουμε να αντιληφθούμε είναι πως, αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως έθνος και η Κύπρος ως ανεξάρτητη δημοκρατική Πολιτεία που υπάρχει σεβόμενη τα δικαιώματα και τις ελευθερίες όλων των πολιτών της, είναι πως μπορούμε να διεκδικήσουμε την αξιοπρεπή μας παρουσία σε αυτή τη δύσκολη περιοχή του κόσμου, εάν μεταφέρουμε στην Τουρκία το μήνυμα εμπράκτως πως η παρουσία της στην Κύπρο και η απόπειρά της να ελέγξει ολόκληρο το νησί της προκαλούν μεγαλύτερο κόστος από ότι όφελος.
Αυτό προϋποθέτει πως η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να προχωρήσουν σε τέτοιες πολιτικές συμμαχιών και συνεργασιών, που να δημιουργούν στην Τουρκία την αίσθηση πως τα σχέδιά της δεν μπορούν να υλοποιηθούν χωρίς μεγάλο ρίσκο και κόστος.
Πηγή εφημ. «Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής»
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...