ΕΕ και Γερμανία βγάζουν εκτός Βαλκανίων την Τουρκία
Στην 100η επέτειο από την έναρξη του Α Παγκοσμίου Πολέμου, η βαλκανική διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο φαίνεται να είναι ένα πλήρες προϊόν παραγωγής από μια τέλεια Γερμανική στρατηγική σκέψη και όραμα. Το Βαλκανικό συνέδριο είναι σημαντικό στον καθορισμό στο ποιος είναι ο ρόλος στην Ανατολική Ευρώπη ειδικά για τα Βαλκάνια και ποιο στρατηγικό όραμα θα δώσει το σχήμα τους σε μια μελλοντική μορφή τους. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται ο αρθρογράφος και δίνει έμφαση σε δύο πράξεις.
α) Πώς ο ρόλος της Τουρκίας δείχνει να υποβαθμίζεται αισθητά πλέον από την Γερμανία και την Ε.Ε. αποδίδοντας το σε μια πιθανή προσπάθεια να διασπαστεί η σχέση της χώρας του με τα υπόλοιπα Βαλκάνια (Αλβανία, ΠΓΔΜ, Σλοβενία, Βουλγαρία κτλ.)
β) Έμμεσα αναφέρει και τις ΗΠΑ, ως μια χώρα που δείχνει μεν να ενδιαφέρεται για την Ευρώπη και ειδικά την Νότιο περιοχή της και τα Βαλκάνια αλλά και αυτή την καταχωρεί ως μια "παλαιά σύμμαχο" χώρα που πλέον δεν λογαριάζει την Τουρκία.
Παραθέτει και ένα σωρό άλλες άκυρες σημειώσεις με σχέσεις της Τουρκίας και του δυτικού πολιτισμού και πώς αυτός "ωφελήθηκε" από την Οθωμανική αυτοκρατορία σε σημείο προόδου και της κατάστασης που είναι σήμερα.
Δεν θα σταθώ στα φληναφήματα του αρθρογράφου πού θα γεμίζανε ανθολόγιο, αλλά σε 3 πολύ σημαντικές πτυχές που διαβάζω και δείχνουν πώς το σύνολο της Τούρκικης σκηνής πολιτικής και των ΜΜΕ, έχει πάντα σκοπιμότητα και διαχειρίζεται διπλωματικούς οδούς για να περάσει μηνύματα.
1. Η συνεχής προσπάθεια της Τουρκίας να συνδέσει το όνομα της και την ιστορία της με την Δύση, έτσι ώστε να μην απομονωθεί πλήρως πλέον από τον Δυτικό πολιτισμό είναι έντονη. Πολύ έντονη! Κάνοντας χρήση ακόμα και πλασματικών αποδείξεων και σκέψεων με αστήριχτα επιχειρήματα και λογικά άλματα, προσπαθεί να δέσει το ένα πόδι πάνω στην Δύση.
2. Το δεύτερο πόδι της πολιτικής της είναι στην Ανατολή. Στο τέλος του άρθρου αναφέρει με σαφή τρόπο την αναγωγή της Τουρκίας ως κυρίαρχη χώρα του Ισλάμ και μάλιστα ως μοναδικού αντιπροσώπου του, την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, προσπαθώντας να αποκομίσει πολλαπλά οφέλη όπως έκανε για παράδειγμα με την περίπτωση της Συρίας. Η αλαζονική και άπληστη στάση της κυβέρνησης του ΑΚΡ (Ερντογάν - Νταβούτογλου) σε όλο της το μεγαλείο! Η ταύτιση της Τούρκικης πολιτικής με την Ισλαμική υπόσταση του κράτους της έχει σκοπιμότητα φυσικά.
3. Η Τουρκία αποτελεί την κυριότερη χώρα, προσκείμενη πιο κοντά στην Δύση όπου έχει καθαρά Μουσουλμανικό χαρακτήρα αλλά έχει και "ανοιχτά σύνορα" για την κυρίαρχη ηγετική τάξη του Σουνιτισμού. Η προβολή της χώρας ως σύμμαχο των όποιων Μουσουλμάνων υπάρχουν απανταχού στην Ε.Ε. είναι ο κύριος στόχος της πολιτικής αυτής. Όμως αυτό είναι και το κύριο σημείο που βρίσκει εμπόδια τόσο από το σύνολο του Ισλάμ και τις πνευματικές κάστες σε Ιράν και Σ. Αραβία, όσο και από την Δύση που βλέποντας φιλόδοξες τάσεις ηγεμονίας από τον Τούρκο ηγέτη, μέσα στα "χωράφια" της, τόσο γκρεμίζει τις γέφυρες μεταξύ τους.
Σε όλο αυτό το πεδίο ψυχολογικών επιχειρήσεων και πολέμου διπλωματίας και πολιτικής, εκείνο που έχει ενδιαφέρον για εμάς, είναι η παντελής απουσία του Ελληνικού στοιχείου από κάθε πλευρά. Είτε από την Δύση, είτε από την Τουρκία. Οι ερμηνείες πολλές για αυτό, που μπορεί να στηρίζονται τόσο στην ανυπαρξία της διπλωματικής μας παρουσίας, είτε επειδή η Ελλάδα δεν θεωρείται Βαλκανική χώρα, αλλά Νότιος Ευρώπη ως μέλος της Ε.Ε.
Σε κάθε περίπτωση πάντως και αντίστοιχα με το πώς θα το ερμηνεύσει κάποιος το παραπάνω, το μόνο σίγουρο είναι πώς έχουμε μια γείτονα χώρα που κινείται με επιθετικότητα και ικανότητα μέσα από κάθε πρόσφορο μέσο που θα της δοθεί. Πολιτικό, δημοσιογραφικό, πολιτιστικό, κοινωνικό κτλ.
Το ερώτημα για εμάς είναι απλό ως διατύπωση και εξαιρετικά δύσκολο ως απάντηση.
Εμείς τι κάνουμε;
Πηγή Geopolitics.com.gr
Πηγή άρθρου
IISCA group/think tank
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...