Κοινή εξωτερική πολιτική της Ε.Ε. στα ελληνικά θέματα

Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος 

Η «περίεργη»(;) υπόθεση «Ουκρανία» έχει δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στην Ευρώπη, χωρίς κανέναν εμφανή τουλάχιστον λόγο, κατά τη γνώμη μου. Στη διένεξη αυτή ενεπλάκη και η Ε.Ε. και κατά συνέπεια παρέσυρε και εμάς. Έτσι η Ε.Ε., δηλαδή η Γερμανία,  στο όνομα της ενιαίας εξωτερικής πολιτικής, μας υποχρέωσε να ακολουθήσουμε τα μέτρα εναντίον της Ρωσίας. Με δεδομένο ότι με τη Ρωσία έχουμε μακρόχρονες παραδοσιακές σχέσεις, οι οποίες τελευταία έχουν προχωρήσει και σε σημαντικές εμπορικές συναλλαγές, τόσο πολύτιμες  στην παρούσα οικονομική κρίση που διερχόμαστε, προκύπτει αβίαστα το ερώτημα αν η απόφασή μας αυτή να συμμετέχουμε στα μέτρα εναντίον της Ρωσίας, ήταν ορθή και αν θα μπορούσαμε να την αποφύγουμε. 

Η Συνθήκη για την Ε.Ε., Στο Κεφάλαιο 1, Τίτλος V, άρθρα 42 και 43, προβλέπει με λεπτομέρειες και σαφήνεια τους όρους για την κοινή εξωτερική πολιτική και δράση, όπου προφανώς στηρίχτηκε η Commission για κοινή δράση εναντίον της Ρωσίας. Αυτή η θέση της Ε.Ε. είναι όχι μόνο σωστή αλλά αποτελεί και έναν από τους κυριότερους λόγους για τους οποίους ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, επεδίωξε και πέτυχε να ενταχθούμε στην ΕΟΚ τότε, διασφαλίζοντας έτσι την εξωτερική μας ασφάλεια και προστασία.

Αν δεχθούμε λοιπόν κατ’ οικονομία ότι είμαστε υποχρεωμένοι να ενεργήσουμε από κοινού, ασφαλώς αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει αλά καρτ. Δηλαδή όχι μόνο αυτό που επιθυμεί ή υποχρεώνεται να επιβάλει η Γερμανία ή κάποιο δυνατό κράτος της Ε.Ε. αλλά στην προκειμένη περίπτωση, τα εξωτερικά θέματα που βασανίζουν την χώρα μας,  θα έπρεπε η Ε.Ε. να τα έχει ήδη αντιμετωπίσει δυναμικά και να έχουν επιλυθεί δίκαια, σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες και τα ιστορικά δεδομένα.
 

Αναφέρομαι προφανώς, στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων και των προκλήσεων της Τουρκίας. Ιδιαίτερα όταν και τα δύο αυτά προβλήματα είναι πασιφανώς ξεκάθαρα όπως η χώρα μας ισχυρίζεται ότι πρέπει να επιλυθούν. Όσον αφορά την ονομασία των Σκοπίων, είναι όχι μόνο παράλογο και ανιστόρητο οι Σλάβοι των Σκοπίων, οι οποίο βρέθηκαν σε αυτή την περιοχή χίλια πεντακόσια χρόνια μετά την ύπαρξη της Μακεδονίας ως μέρος της Ελλάδας, αλλά και απολύτως ανόητο. Δεν θα έπρεπε λοιπόν ποτέ ένα σοβαρό κράτος και ιδιαίτερα η Ε.Ε. με τα κράτη μέλη της, να δέχεται προς συζήτηση και προβληματισμό τον θρασύδειλο αυτόν ισχυρισμό των Σκοπίων. Θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή να αποστομώσουν τα Σκόπια και να έχει λήξει το θέμα εν τη γενέση του, ιδιαίτερα όταν απροκάλυπτα έχουν αλυτρωτικές βλέψεις. 

Η περίπτωση της Τουρκίας είναι ένα ακόμη πρόβλημα το οποίο η Ε.Ε. έχει υποχρέωση να μας προστατεύσει από τις καθημερινές προκλήσεις και τις επιθετικές της διαθέσεις, θεωρώντας ότι οι ενέργειες αυτές της Τουρκίας, στρέφονται εναντίον της Ε.Ε. και άρα να βάλουν την Τουρκία στη θέση της χωρίς δισταγμό και όχι να διαπραγματεύονται την ένταξή της στην Ε.Ε. Τα όποια συμφέροντα, μεγάλα ή μικρά, δεν έχουν θέση σε μια ένωση κρατών τα οποία συνδέουν οι κοινοί στόχοι και όροι συνύπαρξης.

Είναι επομένως μια μοναδική ευκαιρία να απαιτήσουμε από την Ε.Ε. να επιλύσουν τα δύο αυτά θέματα που μας απασχολούν, στο όνομα της κοινής εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, αλλά και της πρόσφατης απόφασης για τα από κοινού μέτρα εναντίον της Ρωσίας. Ας βροντοφωνάξουμε επιτέλους και ας απαιτήσουμε ως ισότιμο μέλος να εφαρμοστεί το σωστό και το δίκαιο, επικαλούμενοι την απόφαση για τα μέτρα εναντίον της Ρωσίας. Θα είναι δύσκολο αν όχι αδύνατο, η Ε.Ε. να αντικρούσει το αίτημά μας. Ας δείξουμε και εμείς μια φορά τόλμη και αποφασιστικότητα. 

Πηγή 

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση