Κυνηγημένοι από τους τζιχαντιστές στην Αθήνα

«Μας μισούν μόνο λόγω της πίστης μας. Δεν έχουν ζητήσει κάτι άλλο από εμάς πέραν του να αλλάξουμε θρησκεία, ούτε να ενταχθούμε στον στρατό τους, ούτε κάτι άλλο». Αυτή ήταν η απάντηση του 26χρονου Τζαμάλ σχετικά με τον λόγο για τον οποίο οι Γιαζίντι διώκονται από τους τζιχαντιστές της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος (ISIS) στο Ιράκ. Συναντήσαμε τον Τζαμάλ σε ένα κουρδικό καφενείο στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου στο κέντρο της Αθήνας. Ο ίδιος ήρθε στην Ελλάδα μαζί με μια ομάδα 20 ατόμων από το Ιράκ, όλοι τους μέλη της εθνοτικής μειονότητας των Γιαζίντι. Μας ζήτησαν να μη γράψουμε τα πλήρη ονόματά τους, διότι έχουν μπει στη χώρα χωρίς να συλληφθούν και να καταγραφούν από τις αρχές, αντίθετα με την πλειοψηφία των μεταναστών, και θα προσπαθήσουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους βόρεια με σκοπό να φτάσουν στη Γερμανία.

«Οντως έχουν αρχίσει να έρχονται Γιαζίντι και στην Ελλάδα», επιβεβαιώνει η Καίτη Κεχαγιόγλου από την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες στην Ελλάδα. «Θα πρέπει οι ελληνικές αρχές να λάβουν μέτρα για την προστασία τους, όπως τη διασφάλιση πρόσβασης στη διαδικασία ασύλου, τη μη κράτησή τους και την αναβολή απομάκρυνσης, καθώς η επιστροφή τους θέτει σε σοβαρό κίνδυνο τη ζωή τους».

Ανάμεσα στους ανθρώπους που συνάντήσαμε περιλαμβάνονταν δύο γυναίκες και τρία παιδιά. Μένουν όλοι μαζί σε ένα διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας. Ενα αγοράκι τριών ετών φορούσε ένα χρυσό σκουλαρίκι στο αυτί του. «Μέχρι τα τρία και τα αγοράκια και τα κοριτσάκια φοράνε σκουλαρίκι, μετά μόνο τα κοριτσάκια», λέει η μητέρα του. Οι ίδιοι αποφεύγουν να αναφέρουν πολλές λεπτομέρειες για το θρήσκευμά τους. Από τα συμφραζόμενα αλλά και από το άτομο που μας έφερε σε επαφή μαζί τους –έναν Σύρο δημοσιογράφο– καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για ένα κράμα Ζωροαστρισμού με στοιχεία και άλλων μονοθεϊστικών θρησκειών.

Η συγκεκριμένη ομάδα των Γιαζίντι βρίσκεται στην Ελλάδα τις τελευταίες τρεις εβδομάδες και κατάγονται από την περιοχή Σνούνι (Snuny), οι περισσότεροι κάτοικοι της οποίας είναι Γιαζίντι.
Συνολικά, σύμφωνα με τα όσα λένε οι ίδιοι, περίπου 400 άτομα της θρησκευτικής τους μειονότητας έχουν φτάσει εδώ.

«Δέχθηκαν επιθέσεις δύο κοντινά χωριά και μετά είπαν σε εμάς ότι εάν δεν αλλαξοπιστήσουμε θα μας καταστρέψουν», μας λέει ο 37χρονος Αϊντο. Η γυναίκα του, η Γουαχίντα, που κάθεται δίπλα, αναφέρεται στην αδερφή της, η οποία απήχθη μαζί με τα τέσσερα παιδιά της και τις τελευταίες εβδομάδες η επικοινωνία μαζί της έχει χαθεί. «Εχουν δολοφονήσει πολλούς άντρες και απήγαγαν πολλές γυναίκες. Τις έστειλαν στη φυλακή Μπαντούς όπου τους έδωσαν κινητά τηλέφωνα και απαιτούσαν να πάρουν τους συγγενείς τους για να τους ζητήσουν να αλλαξοπιστήσουν, γιατί διαφορετικά θα τις βίαζαν και θα τις σκότωναν».

Οι ίδιοι μεταφέρουν ορισμένες φριχτές ιστορίες από τις επιθέσεις που δέχθηκαν από τους τζιχαντιστές. «Στο χωριό μας περίπου 35% ήταν μουσουλμάνοι με τους οποίους δεν είχαμε ποτέ κανένα πρόβλημα και συνυπήρχαμε σαν γείτονες. Οταν όμως επιτέθηκαν οι τζιχαντιστές, αυτοί σήκωσαν αμέσως μαύρες σημαίες και στράφηκαν εναντίον μας λες και ήμασταν εχθροί τους», λέει ένας από τους Γιαζίντι με τους οποίους μιλήσαμε.
Σύμφωνα με στοιχεία της υπηρεσίας Ασύλου ήδη δέκα από αυτούς έχουν υποβάλει αίτημα για άσυλο, έξι από το Ιράκ και τέσσερις από τη Συρία, ωστόσο «είναι νωρίς ακόμα» λέει στην «Κ» η διευθύντρια της υπηρεσίας κ. Μαρία Σταυροπούλου. «Καταγράφονται ως Ιρακινοί και όχι ως μέλη της θρησκευτικής μειονότητας, κάτι που το μαθαίνουμε αφού προχωρήσει η διαδικασία», λέει στην «Κ» η ίδια.

Οι περισσότεροι Γιαζίντι που διέφυγαν, μας λένε τα συγκεκριμένα άτομα, πέρασαν από το Ιράκ στη Συρία και από εκεί στο κουρδικό κομμάτι του Ιράκ. Αυτοί ωστόσο, όπως και αρκετά ακόμα άτομα (δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία) μπήκαν στη Συρία και στην συνέχεια κατευθύνθηκαν προς την Τουρκία στην πόλη Σιλόπι. Από εκεί διέφυγαν στην Κωνσταντινούπολη. Εμειναν εκεί μερικές ημέρες και μετά δουλεμπορικό δίκτυο τους έστειλε προς την Ελλάδα. Μπήκαν παράνομα από τον Εβρο και ύστερα μεταφέρθηκαν στην Αθήνα με Ι.Χ. Ορισμένοι είχαν χρήματα επάνω τους, ενώ κάποιοι έχουν συγγενείς στη Γερμανία που τους βοηθάνε. «Το 1993 είχαμε δεχθεί επίθεση από το καθεστώς του Σαντάμ. Τότε είχαν φύγει αρκετά άτομα από την κοινότητά μας στο εξωτερικό. Αυτοί είναι που μας βοηθάνε τώρα», λέει ένας από τους Γιαζίντι.

Πηγή "Καθημερινή"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση