Εκθέτουν την Θράκη σε μεγάλο κίνδυνο
Γράφει ο Ευθ. Π. Πέτρου
Χρήζει ιδιαιτέρας αναλύσεως η στάση της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη. Δεν πρόκειται πλέον για κώδωνα του κινδύνου. Πρόκειται για καθαρό μήνυμα που προαναγγέλλει πολύ δυσάρεστες εξελίξεις. Αναφερόμαστε, φυσικά, στην αυτόνομη κάθοδο στις ευρωεκλογές του κατευθυνόμενου από την Άγκυρα κόμματος «Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας» το οποίο έλαβε την πρώτη θέση στους νομούς Ροδόπης (με ποσοστό 41,68%) και Ξάνθης (με ποσοστό 25,89%). Να σημειώσουμε ότι στους αντίστοιχους νομούς η Νέα Δημοκρατία έλαβε 16,41% και 17,59%, ο δε ΣΥΡΙΖΑ 10,83% και 17,11%.
Αυτό που πρέπει να αναλύσουμε πολύ προσεκτικά είναι το γεγονός ότι οι ιθύνοντες των μουσουλμάνων (δηλαδή το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής) επέλεξαν να κατέλθουν στις ευρωεκλογές και όχι στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, όπου βεβαίως επέβαλαν σε όλους τους συνδυασμούς πολλούς υποψηφίους της επιλογής τους.
Από τα ποσοστά αντιλαμβάνεται κανείς ότι αν κατέρχονταν αυτόνομα στις περιφερειακές εκλογές, μπορεί να μην καταλάμβαναν την πρώτη θέση, αλλά θα είχαν πολύ σημαντική παρουσία και επιρροή. Φαίνεται όμως ότι οι τούρκοι καθοδηγητές της μειονότητας είναι πιο πονηροί. Γιατί να αρκεσθούν στην επιρροή ενός αντιπολιτευόμενου συνδυασμού, όταν μπορούν να έχουν διείσδυση σε όλους, σε σημείο τέτοιο που να τους ελέγχουν; Πράγματι, οι τοπικοί παράγοντες των κομμάτων και κυρίως των «μεγάλων», δίνουν συστηματικά «γη και ύδωρ» στους εκπροσώπους της μειονότητας προκειμένου να εξασφαλίσουν τις ψήφους της. Τα «ψηφαλάκια» κατά την ειδική διάλεκτο των πολιτευομένων…
Αυτά δε τα «ψηφαλάκια» καταμέτρησαν στην κάλπη των ευρωεκλογών. Επρόκειτο για μία καταμέτρηση «ανώδυνη», σύμφωνα με τα κριτήρια των φωστήρων που συγκροτούν τα κομματικά επιτελεία. Διότι στο σύνολο των ψήφων της επικρατείας δεν συνιστούν ποσοστό τέτοιο που θα μπορούσε να επηρεάσει την κατανομή των εδρών. Συνιστούν όμως μία σημαντική επίδειξη δύναμης, την οποία καταγράφουν και θα την επισείουν στους ψοφοδεείς κομματικούς σε όλες τις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, απαιτώντας όλο και περισσότερες υποχωρήσεις. Ακόμη χειρότερα, θα την επισείουν σε βουλευτές, περιφερειάρχες και άλλους αιρετούς άρχοντες, απαιτώντας στην ουσία τον έλεγχο της Θράκης. Την υποχώρηση του Ελληνικού Κράτους. Και μέχρι σήμερα υποχωρήσεις έχουν γίνει πολλές. Το πανελλήνιο είδε την στάση του ΣΥΡΙΖΑ, που απέσυρε από το ψηφοδέλτιό του την υποψήφια Σαμπιχά, που αν και μέλος της μουσουλμανικής μειονότητας δεν ήτα αρεστή στο προξενείο της Κομοτηνής.
Πέρασε όμως απαρατήρητο το γεγονός, ότι οι εκπρόσωποι των περιφερειακών συνδυασμών και των δύο μεγάλων κομμάτων, στις επαφές τους με τη μειονότητα διαβεβαίωναν ότι θα εξαντλήσουν την επιρροή τους προκειμένου να απομακρυνθούν από τη Θράκη οι κρατικές μας υπηρεσίες που ασχολούνται με τα θέματα των μουσουλμάνων.
Αυτό και μόνον θα έπρεπε να έχει κινητοποιήσει τις ηγεσίες των κομμάτων και να έχουν παρέμβει στους τοπικούς εκπροσώπους τους ώστε να τους ανακαλέσουν στην τάξη.
Όχι μόνον δεν συνέβη αυτό, αλλά είδαμε και πως, τα κομματικά κέντρα υποχώρησαν ατάκτως! Η περίπτωση της Σαμπιχά παραμένει ενδεικτική, αλλά δυστυχώς δεν είναι η μοναδική. Η στάση των κομμάτων είναι πανομοιότυπη: «Ας πάρουμε τώρα τις ψήφους των μουσουλμάνων και βλέπουμε αργότερα»…
Αργότερα όμως θα είναι πολύ αργά. Διότι ούτε τα σημερινά φαινόμενα κλιμακώθηκαν αιφνιδιαστικά. Σε αντίθεση με την προχειρότητα της ελληνικής στάσης, οι τούρκοι κινούνται μεθοδικά και εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία. Κάθε ρωγμή που παρουσιάζει το ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Σήμερα είναι η ελαχιστοποίηση της εκλογικής δύναμης των κομμάτων που τα οδηγεί να «ζητιανεύουν» και την τελευταία ψήφο. Προ 25 ετών ήταν τα εκλογικά συστήματα της ακυβερνησίας που επενόησε το ΠΑΣΟΚ όταν είδε ότι θα έχανε την εξουσία. Τότε πρωτοείδαμε μειονοτικό κόμμα σαφώς κατευθυνόμενο από την Τουρκία. Υπήρξε η αρχή ορατών εξελίξεων, την κλιμάκωση των οποίων παρακολουθούμε απαθείς. Όπως απαθείς παρακολουθούσαμε την κατάρρευση της οικονομίας από τη δεκαετία του ’80 που μετρούσαμε για πόσες γενιές θα είμαστε χρεωμένοι…
Πόσοι θυμούνται τον τότε εκλεγέντα βουλευτή Αχμέτ Σαδίκ, που σκοτώθηκε σε δυστύχημα; Σίγουρα τον θυμούνται οι Τούρκοι, που έδωσαν το όνομά του σε οδό της Κωνσταντινούπολης. Μπορεί να μην είναι σημαντική οδός της Πόλης. Οδηγεί όμως στο Οικουμενικό Πατριαρχείο…
Πηγή εφημ. «Εστία»
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...