Είναι «Εθνικό» το «Σχέδιο» του Σαμαρά, για την ανάπτυξη;

Γράφει ο Δημήτρης Ματσικούδης

Από την χρήση πρώτου ενικού, κατά την παρουσίασή του από το Σαμαρά χθες στο Ζάππειο, και τα εξαντλητικά, αλλεπάλληλα, θέλω-θέλω του, σημειολογικά φαίνεται ως δικό του παιδί. Έλα όμως που, πάλι σημειολογικά, το ότι το παρουσίασε πρώτα στο Eurogroup πριν 15 μέρες και κατόπιν στους συμπατριώτες του, μάλλον οι δανειστές πρέπει να είναι οι γονείς του…

Τι σημασία έχει ποιανού είναι το παιδί; μπορεί να ρωτήσει καλόπιστα κάποιος. Εσύ, δεν ήσουν μαζί με άλλους, που προβάλατε επίμονα την ανάγκη ενός εθνικού σχεδίου ως προαπαιτούμενο για την έξοδο από την κρίση; Επί τέλους ο πρωθυπουργός της χώρας μας το παρουσίασε, έστω λίγες μέρες πριν τις ευρωεκλογές και μάλιστα εγκεκριμένο από τους ίδιους τους δανειστές!

Τίνος λέτε τα συμφέροντα μπορεί να εξυπηρετεί ένα αμφισβητούμενης πατρότητας «Εθνικό Σχέδιο» σαν αυτό που μας παρουσίασε ο Σαμαράς; Του Έθνους μας ή των δανειστών και της ολιγαρχίας του τόπου που κρύβεται πίσω από αυτούς;

Ισχυρίζομαι πως εξυπηρετεί τα συμφέροντα των δανειστών και της ντόπιας ολιγαρχίας και να γιατί:

Όπως ο Σαμαράς μας διαβεβαίωσε, το "Εθνικό αυτό Σχέδιο" στηρίχθηκε πάνω στη μελέτη της McKinsey που επεξεργάσθηκε το ΙΟΒΕ. Πόσο "εθνική" είναι η μελέτη McKinsey η οποία μας προέκυψε επί κυβέρνησεως του ΓΑΠ το 2011, με χορηγούς το ΣΕΒ, την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών και την ίδια την McKinsey(!); Ή πόσο ανεπηρέαστη ήταν η συμβολή σ´ αυτό του ΙΟΒΕ, που κι αυτό, όπως άλλωστε και οι κυβερνήσεις των τελευταίων 4 ετών, λειτουργεί κάτω από τον έλεγχο των δανειστών;

Επειδή όμως αυτό το επιχείρημα μπορεί να χαρακτηριστεί συνομωσιολογικό, ας δούμε μια σειρά από άλλα επιχειρήματα που πιστεύω πως πείθουν για το τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετεί το εν λόγω “Εθνικό Σχέδιο”.

Σε μια χώρα πάνω από την οποία έχει περάσει ο Αρμαγεδδών της νεοφιλελεύθερης λιτότητας, με πρώτο θύμα την ίδια τη Δημοκρατία, ένα “Εθνικό Σχέδιο” δεν θα έπρεπε να ξεκινάει προβάλλοντας την αποκατάστασή της καθώς και την αποκατάσταση του λαβωμένου αισθήματος δικαίου, με την τιμωρία αυτών που την παρέδωσαν στα νύχια της τρόικας;

Ποιός λαός, στην Ιστορία, πήγε μπροστά χωρίς να έχουν πρώτα τιμωρηθεί οι επίορκοι ηγέτες του; Νωπό είναι το παράδειγμα της ομοιοπαθούς Ισλανδίας. Ο επίορκος πρωθυπουργός της δικής τους κρίσης κατέληξε στη φυλακή.

Πώς, ακόμα, μπορεί να πάει μπροστά η χώρα χωρίς την αποκατάσταση των θεσμών, των εργασιακών σχέσεων, του κοινωνικού κράτους;

Ποιός επενδυτής ξένος ή/και ντόπιος θα επενδύσει σε μια χώρα που οι μισοί της κάτοικοι, οι πιο νέοι, οι πιο παραγωγικοί, επιδιώκουν να μετακομίσουν σε χώρες που σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα;

Αυτά, πρώτα από όλα, θα προέβλεπε ένα “Εθνικό Σχέδιο”. Αντίθετα ένα σχέδιο συμφερόντων ανάλγητων δανειστών και ολιγαρχών αποδέχεται, σιωπηρά, το λαό μιας χώρας να χάνει την αξιοπρέπειά του, συκοφαντούμενος διεθνώς ως τεμπέλης και διεφθαρμένος, να καταρρέουν οι θεσμοί στη χώρα του, να μετατρέπονται οι εργασιακές του σχέσεις σε “ευέλικτες” απολύσεις, να διαλύεται το κοινωνικό του κράτος, να εξαθλιώνεται και να οδηγείται σε γενοκτονία, έτσι που να μη μπορεί να προβάλει αντίσταση στη λεηλασία της χώράς του.

Αλλά ας πάμε να δούμε τα πράματα από την πλευρά των συμπολιτών μας που είναι έτοιμοι να στηρίξουν, συνειδητά πάλι, με την ψήφο τους τη συγκυβέρνηση, θεωρώντας πως ένα “Εθνικό Σχέδιο” για να είναι ρεαλιστικό πρέπει να εξυπηρετεί και τα εθνικά αλλά και τα συμφέροντα των δανειστών!

Μια σύντομη ανατομία αυτού που ο Σαμαράς παρουσίασε ως "Εθνικό Σχέδιο" θα μας δείξει αν πράγματι πρόκειται για κάτι τέτοιο: Ας ξεκινήσουμε από τη μελέτη McKinsey & Co. Αυτή ισχυρίζεται, στην εισαγωγή της, πως είναι “μια ανεξάρτητη μελέτη” που απηχεί και μόνο τα αποτελέσματα αναλύσεων και συμπερασμάτων της McKinsey & Co.

Πόσο “εθνικό” σας μοιάζει αυτό;

Πόσο πιστεύετε πως απηχεί τις επιθυμίες του Ελληνικού λαού για του τι είδους ανάπτυξη θέλει ανά βαθμίδα τοπικής αυτοδιοίκησης ή συνολικά της Ελληνικής επικράτειας, όπως θα προέκυπτε π.χ. από την εφαρμογή του Νόμου 1622/85, που, με τις διαδικασίες τις οποίες προβλέπει, δίνει μια αξιόπιστη μέθοδο καταγραφής των πραγματικών αναγκών και δυνατοτήτων ανάπτυξης του τόπου;

Το να διαπιστώνεις απλώς τα κακά, κατά την αντίληψή σου, της οικονομίας μιας χώρας, αποδομώντας τη μικρή και μεσαία επιχείρηση, είναι επιδρομή κατά της μεσαίας τάξης, δεν είναι μελέτη. Αναδυόμενοι αστέρες, για αυτούς, είναι η εκχώρηση - ξεπούλημα των λιμανιών, η διαχείριση των αποβλήτων, τα γενόσημα φάρμακα, δώρα όλα στις μεγάλες πολυεθνικές.

Μέσα στο διάστημα ενός έτους που εκπονήθηκε η μελέτη, πόσο επεξεργασμένοι υπήρξαν οι πολλαπλασιαστές που χρησιμοποιήθηκαν, αν χρησιμοποιήθηκαν, ανά δραστηριότητα και παραγωγή προϊόντος για την αποτίμηση της επίδρασής τους π.χ. στην ανεργία ή στο ΑΕΠ; Ή μήπως πάλι χρησιμοποιήθηκαν πολλαπλασιαστές άλλων χωρών από τα αρχεία της εταιρίας, όπως έγινε με τους πολλαπλασιαστές που χρησιμοποίησε η καταστρόικα και οι οποίοι έριξαν τη χώρα μας στα βράχια;

Με γενικότητες, που δεν αντέχουν σε υπολογισμούς απλής αριθμητικής, μέχρι το 2021 θα ‘χουν βρει δουλειά πάνω από 520.000 άνεργοι, λέει η μελέτη McKinsey. Ο Σαμαράς, στην αρχή, τους πήγε στις 550.000 και κατόπιν στις 770.000, με υποθετικούς ρυθμούς ανάπτυξης... Κίνας. Ρυθμοί, βέβαια, που θα αναπτυχθούν πάνω στα ερείπια που έχει δημιουργήσει η τρόικα στο κράτος, στην οικονομία και κυρίως στη ψυχολογία του πληθυσμού, την οποία ο Σαμαράς επικαλέσθηκε, χωρίς ντροπή, ως μελλοντικό μοχλό ανάπτυξης!

Επαγγέλλεται μεταρρυθμίσεις στη γραφειοκρατία, στη φοροδιαφυγή, στην απονομή δικαιοσύνης και, αλίμονο, στο σύνταγμα της χώρας. Για τα πρώτα τρία έχουμε σαφή δείγματα 4 ετών, πόσο αποτελεσματική είναι η διαλυμένη από τις εντολές της τρόικας δημόσια διοίκηση να πετύχει κάποια ουσιαστική πρόοδο. Βέβαια οι παρεμβάσεις του πολιτικού κόσμου, που προστατεύει τους ολιγάρχες, δεν έχουν σταματήσει ποτέ, δείγμα κι αυτό της αξιοπιστίας του.

Ποιά να πρωτοθυμηθούμε από δαύτες;

Τη λίστα Λαγκάρντ, τις μετρημένες στα δάχτυλα ενός χεριού off shore εταιρίες που έχουν ελεγχθεί από τις πάνω από 3.000 που υπάρχουν στη χώρα μας;

Τη δικαιοσύνη που μόλις πάει να βγάλει μια σωστή απόφαση σπεύδει η εκτελεστική εξουσία να την ακυρώσει;

Όσο για την εξαγγελλόμενη συνταγματική μεταρρύθμιση, ο θεός να μας φυλάει αν γίνει με εντολές των δανειστών...

Από κει και πέρα, το δήθεν «Εθνικό Σχέδιο» μετατρέπεται σε προεκλογικό πρόγραμμα παροχών: προς τον αγρότη, κάρτα πετρελαίου, προς το ρημαγμένο μικροεπιχειρηματία, ρευστότητα από το τραπεζικό σύστημα, που τα 210 δισ. δεν του φθάσανε για να την παρέχει στην αγορά, όμως τώρα με τη "σταθερότητα" του Σαμαρά και τις διαρκείς ανακεφαλαιοποιήσεις, που θα πάει, όλο και θα ρίξει κάποια εκατομμυριάκια να αναθερμανθεί η αγορά!

Τέτοιο δούλεμα…

Τελικά, το περίφημο «Εθνικό Σχέδιο» για την ανάπτυξη ούτε «Εθνικό» είναι ούτε «Σχέδιο». Προεκλογική παροχολογία και έκθεση ιδεών για τις ομορφιές του τόπου μας, για τον πολιτισμό μας, για τις δήθεν επενδύσεις για 200 μαρίνες όπου θα ξεχειμωνιάζουν τα γιωτ κ.λ.π.

Μια ακόμα επικοινωνιακή μπαρούφα των δανειστών, της όπισθεν αυτών κρυπτόμενης ντόπιας ολιγαρχίας και των επίορκων πολιτικών παρακεντέδων τους που θα αντικαταστήσει το Μνημόνιο, όπως λένε και οι ίδιοι!

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου 

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση