Η Δύση κατάλαβε ότι μάλλον θα χάσει την Ανατολική Ουκρανία
Παρέλυσε τις ΗΠΑ και τη Γερμανία η εξαιρετικά υψηλή συμμετοχή στο δημοψήφισμα και περιμένουν τις προεδρικές εκλογές για να κινηθούν
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Βαθύτατα εντυπωσιασμένοι έδειχναν χθες οι Αμερικανοί, οι Γερμανοί, οι Αγγλοι από την ευρύτατη συμμετοχή των Ρώσων και των ρωσόφρονων της Ουκρανίας στο δημοψήφισμα που διεξήχθη άρον άρον και υπό πολεμικό κλίμα στις περιοχές του Ντονιέτσκ και του Λουχάνσκ. Είναι δε βέβαιo ότι αναφορικά με το ποσοστό συμμετοχής δεν βασίστηκαν στις ανακοινώσεις των εφορευτικών επιτροπών αλλά σε πληροφορίες των δικών τους μυστικών υπηρεσιών.
«Η συμμετοχή στην ουκρανική ψηφοφορία είναι πιθανόν να βοηθήσει την υπόθεση των αποσχιστικών» ήταν ο εξάστηλος τίτλος των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» για το θέμα αυτό. «Και μόνο η συμμετοχή στο δημοψήφισμα που έχει κηρύξει παράνομο η κυβέρνηση του Κιέβου συνιστά επίδειξη των αποσχιστικών δυνάμεων που το οργάνωσαν. Το αυθεντικό μέτρο για την επιτυχία του δημοψηφίσματος είναι το ύψος της συμμετοχής» τονίζει σε πρωτοσέλιδο σχόλιό της και η συντηρητική γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Δεν είναι τυχαίος άλλωστε ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της που γράφει «Αποσχιστικοί: υψηλή συμμετοχή στο δημοψήφισμα στην Ανατολική Ουκρανία».
«Οι ουρές μπροστά από πολλά εκλογικά τμήματα δείχνουν βέβαια ότι πέτυχαν να κινητοποιήσουν αξιόλογο τμήμα του πληθυσμού οι αποσχιστικοί για πρώτη φορά» υπογραμμίζει το πρωτοσέλιδο άρθρο της γερμανικής εφημερίδας. «Οργισμένοι σε μεγάλες ουρές» ήταν ο τίτλος ολοσέλιδου ρεπορτάζ στην τρίτη σελίδα της ίδιας εφημερίδας για τα συμβάντα. «Ο συνωστισμός ήταν μεγάλος μπροστά στα εκλογικά τμήματα στην Ανατολική Ουκρανία παρά τη σφοδρή διεθνή κριτική κατά του δημοψηφίσματος» επισημαίνει. «Μεγαλώνουν οι φόβοι ότι οι εκλογές περιφερειακής αυτοκυβέρνησης της Ουκρανίας μπορεί να προαναγγέλλουν τον διαμελισμό της» έγραφαν σε κορυφαίο πρωτοσέλιδο θέμα τους χθες και οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου.
Οι ΗΠΑ και η ΕΕ δεν αναγνώρισαν φυσικά τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στην Ανατολική Ουκρανία, σε αντίθεση με το Κρεμλίνο. «Εμείς σεβόμαστε τη θέληση του λαού των περιοχών του Ντονιέτσκ και του Λουχάνσκ και αναμένουμε την πρακτική εφαρμογή του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος με πολιτισμένο τρόπο, χωρίς οποιαδήποτε επανάληψη της βίας και μέσω διαλόγου» αναφέρει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση της Μόσχας. Η Γαλλία και η Αγγλία είναι υπέρ της διεύρυνσης των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, ενώ η Ιταλία, η Αυστρία, η Βουλγαρία, η Κύπρος και άλλες χώρες δεν επιθυμούν την κλιμάκωση των αντιρωσικών κυρώσεων, με τη Γερμανία να μην πρωτοστατεί στην επιβολή νέων κυρώσεων κατά της Μόσχας, προσπαθώντας να διαδραματήσει προσωρινά κατευναστικό ρόλο.
Η ανησυχία του Βερολίνου εστιάζεται αυτή τη στιγμή στο αν θα γίνουν ομαλά οι προεδρικές εκλογές της Ουκρανίας σε δέκα μέρες, στις 25 Μαΐου. Η καγκελαρία ελπίζει να εκλέξει δικό της πιόνι ως πρόεδρο της Ουκρανίας, αποσπώντας από τον Λευκό Οίκο τον έλεγχο της κατάστασης. Αναλόγως του αποτελέσματος αναφορικά με το ποιος θα εκλεγεί πρόεδρος στο Κίεβο, θα καθοριστεί και η στάση της Γερμανίας. Αν το Βερολίνο πετύχει τον στόχο του για άνθρωπό του δημοκρατικά -ή εν πάση περιπτώσει με δημοκρατικοφάνεια- εκλεγμένο πρόεδρο της Ουκρανίας, θα αισθανθεί πολύ ισχυρότερο. Θα επιχειρήσει να προωθήσει την πολιτική του για εξεύρεση συμβιβασμού με τη Ρωσία στο ουκρανικό πρόβλημα μέσω του νέου Ουκρανού προέδρου που θα ελέγχει.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η ομοσπονδοποίηση της Ουκρανίας και η παροχή εξαιρετικά αυξημένης αυτονομίας στις περιοχές της χώρας που κατοικούν Ρώσοι -αυτονομία στα όρια της κατ' ουσίαν αυτοδιακυβέρνησης- εκτιμάται ότι θα είναι η αρχική προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος. Αν όμως επικρατήσει στις εκλογές της μεθεπόμενης Κυριακής ο άνθρωπος των Αμερικανών, η κατάσταση αναμένεται να οξυνθεί ταχύτατα και άγνωστο μέχρι ποιου βαθμού ένταση θα επικρατήσει στις σχέσεις ΗΠΑ - Ρωσίας, με πρώτο θύμα την Ευρώπη.
Η Ουάσιγκτον θα επιχειρήσει πάνω απ' όλα μέσω της ουκρανικής κρίσης να τινάξει στον αέρα την ενεργειακή εξάρτηση της Γερμανίας και όλης της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο, για να ελέγξουν οι Αμερικανοί ενεργειακά τη Γερμανία και την ΕΕ. Τι θα γίνει, άγνωστο. Είμαστε ακόμη στην αρχή της ουκρανικής κρίσης...
Πηγή "Έθνος"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
«Η συμμετοχή στην ουκρανική ψηφοφορία είναι πιθανόν να βοηθήσει την υπόθεση των αποσχιστικών» ήταν ο εξάστηλος τίτλος των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» για το θέμα αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήκχ
Και με το Κόσοβο τι ήταν ;
Και με την Κροατία τι ήταν ;
Με τη Βοσνία Ερζεγοβίνη ;
Και με τη Γεωργία τι ;
Με τα Σκόπια τι πάει να γίνει ;
Με τι Θράκη τι μαγειρεύουν ;
Οι λαοί δεν έχουν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των ;
Ξεχνούν όμως κάτι. Εκεί που μας λένε "πρέπει να είμαστε πολίτες του πλανήτη Γη", ή ότι τα έθνη-κράτη προωθούν και ενισχύουν τον εθνικισμό, το φασισμό, άρα συνύπαρξη (sic) δεν μπορεί να γίνει χωρίς να καταργηθούν αυτά τα εμπόδια ( : κράτη, έθνη) - είναι ο στόχος τους με την παγκοσμιοποίηση - έρχονται οι ίδιοι υποκριτές και φτιάχνουν νέα κράτη !
Μη ξεχνάμε, άλλωστε, και την περίπτωση της Κύπρου. Κάπου εκεί στο 1950 (15/1) έγινε το ενωτικό Δημοψήφισμα στο οποίο υπερίσχυσε - περίπου με 90% - η πρόταση για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Ως και οι Τουρκοκύπριοι εκείνης της εποχής το είχαν δεχτεί !
Το έκαναν "τρομοκράτες" και δεν έγινε δεκτό από την πολιτισμένη Δύση... .
Ας μην ξύνουμε όμως τις πληγές μας και ας κοιμόμαστε ήσυχοι. Ανήκομεν εις την Δύση, στο ευρώ με το ένα ποδάρι, στο δολάριο το άλλο, και στις (Δυτικές) υπεράκτιες εταιρίες των υπεράθλιων υπερεθνικών κυβερνητών μας. Μας προστατεύει και το ΝΑΤΟ, ελευθερία έχουμε, ψηφίζουμε. Τι άλλο θέλουμε ;