Κλιμακώνουν τις προβοκάτσιες κατά της Συρίας οι Τούρκοι

Σιωπηλός και τραγικός συνένοχος και θεατής ο ΟΗΕ

Του Μάνου Ηλιάδη

Στις αρχές του μήνα, ο βετεράνος και τιμηθείς με το βραβείο Πούλιτζερ δημοσιογράφος Seymour Hers αποκάλυπτε στο διαδίκτυο τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Τουρκίας στην επίθεση με αέρια Sarin στα περίχωρα της Δαμασκού (Ghouta) στις 21 Αυγούστου του 2013, με άνω των 1.000 νεκρούς (1.429 κατά τις πρώτες εκτιμήσεις, εκ των οποίων 426 παιδιά), την οποία οι Τούρκοι επεδίωξαν να αποδώσουν στις δυνάμεις του Άσαντ, με σκοπό να προκληθεί επέμβαση των Αμερικανών.

Επίσης στο διαδίκτυο διέρρευσαν οι (εξ υποκλοπής) συνομιλίες από σύσκεψη τουρκικών κυβερνητικών παραγόντων για μία ακόμη προβοκάτσια, την ψευδή επίθεση εναντίον τουρκικού στόχου που θα πραγματοποιούσε η ίδια η Τουρκία και θα απεδίδετο στη Συρία, η οποία θα δικαιολογούσε στρατιωτική επέμβαση των Τούρκων.

Οι παραπάνω εντυπωσιακές αποκαλύψεις, που αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας και κανονικά θα έπρεπε να είχαν προκαλέσει την επέμβαση του ΟΗΕ, δεν ήταν οι μόνες.

Στις 6 Ιουνίου του 2011, 120 σύροι στρατιώτες σφαγιάσθηκαν κυριολεκτικά από μαχητές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, οι οποίοι εισέβαλαν στη συνοριακή πόλη της Συρίας Jisr Al-Shugur από το τουρκικό έδαφος από κοινού με τούρκους στρατιώτες που μπήκαν μαζί τους υπό το πρόσχημα της προστασίας αμάχων. 

Φυσικά, οι διαμαρτυρίες των Σύρων στον ΟΗΕ ουδέν απέδωσαν, τα δε στοιχεία που δημοσιοποίησε τότε η συριακή τηλεόραση ούτε που έφτασαν στα δυτικά ΜΜΕ.

Σύμφωνα με τη γνωστή ιστοσελίδα Global Research, που επιβεβαιώνεται από το κινεζικό πρακτορείο Xinhua κ.α., οι τούρκοι οργάνωσαν μία ακόμη επίθεση εναντίον της Συρίας τον Μάρτιο του 2014, στην οποία υπήρξε άμεση και ανοιχτή συμμετοχή των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. 

Η επίθεση έγινε λίγες ημέρες μετά τις 16 Μαρτίου, Τρίτη επέτειο από την έναρξη του ακήρυχτου πολέμου εναντίον της Συρίας, περίοδο κατά την οποία οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας κατήγαγαν μία καθοριστική νίκη με την ανακατάληψη της πόλεως Γιαμπρούντ, πλησίον των συνόρων με τον Λίβανο. 

Λίγες ώρες αργότερα, μαχητές της Αλ Νούσρα πραγματοποίησαν μία προβοκατόρικη πάλι επίθεση (προερχόμενη δήθεν από τη Συρία), εναντίον του Ισραήλ αυτή τη φορά, με αποτέλεσμα οι Ισραηλινές Δυνάμεις να πλήττουν επί δύο ημέρες (18 και 19 Μαρτίου) θέσεις του συριακού στρατού με πυρά αρμάτων μάχης, πυροβολικού και αεροσκαφών.

Η νέα επίθεση των ισλαμιστών μαχητών έγινε στις 21 Μαρτίου του 2014, με την ανοιχτή συμμετοχή των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής που επικαλείται το παραπάνω δημοσίευμα αλλά και πληροφορίες και δηλώσεις τουρκικών πηγών, στις 21 Μαρτίου μία δύναμη ισλαμιστών άνω των 1.500 ανδρών, που εφόρμησε από το έδαφος της Τουρκίας, επετέθη από πέντε σημεία εναντίον της συριακής πόλεως Κασάμπ, η οποία κατοικείται κυρίως από Αρμενίους.

Μία επίθεση «Made in Turkey»

Κατά τις ίδιες πηγές οι εισβολείς χρησιμοποίησαν ημιφορτηγά εξοπλισμένα με αντιαεροπορικά πυροβόλα, ενώ στην εισβολή συμμετείχαν άρματα μάχης του τουρκικού στρατού, οχήματα φορτωμένα με βαρύ οπλισμό και αρκετά φορτηγά με διάφορα εφόδια. Η κύρια επίθεση ξεκίνησε από το φυλάκιο εισόδου στα τουρκοσυριακά σύνορα Γιαϊλάνταγι, ακριβώς απέναντι από τη συνοριακή πύλη της πόλεως Κασάμπ. 

Η περιγραφή της επιθέσεως, η οποία βασίζεται σε αρκετές τοπικές πηγές και συναφή δημοσιεύματα της περιοχής, δίνει μία τελείως διαφορετική εικόνα από τις μέχρι τότε επιθέσεις των ισλαμιστών μαχητών που εξορμούσαν από το τουρκικό έδαφος εναντίον της Συρίας και αποδεικνύει την άμεση εμπλοκή αλλά και την ανοιχτή συμμετοχή τουρκικών δυνάμεων στην επιχείρηση.

Σύμφωνα με πληροφορίες, πριν από την επίθεση οι τουρκικές αρχές εκκένωσαν επτά ολόκληρα χωριά στα σύνορα με τη Συρία, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως κατάλυμα για τους ξένους μαχητές. 

Επίσης, πριν από την εισβολή σημειώθηκαν ουκ ολίγες διακοπές ρεύματος κατά μήκος της οδού προς τα συριακά σύνορα, στη διάρκεια των οποίων κινήθηκαν αρκετά φορτωμένα οχήματα προς την περιοχή. 

Λίγο πριν την έναρξη της επίθεσης, σημειώθηκε επέμβαση μασκοφόρων ανδρών των τουρκικών ειδικών δυνάμεων, οι οποίοι εξουδετέρωσαν 15 σύρους φρουρούς των συνόρων. Ακολούθησε η προέλαση των ισλαμιστών μαχητών, υπό την κάλυψη πυρών αρμάτων μάχης, πυροβολικού, όλμων και εκτοξευτών ρουκετών του τουρκικού στρατού, καθώς και πυρά βαρέων πολυβόλων από τουρκικά επιθετικά ελικόπτερα. 

Η όλη επιχείρηση συμπληρώθηκε με την παρεμβολή των επικοινωνιών των συριακών δυνάμεων και τη χρήση ελεύθερων σκοπευτών που χρησιμοποίησαν τυφέκια μεγάλου βεληνεκούς. 

Είχαμε, δηλαδή, κανονική επιχείρηση συνδυασμένων όπλων του τουρκικού στρατού, η οποία δεν είχε καμία σχέση με τις μέχρι τότε γνωστές άτακτες επιχειρήσεις των ισλαμιστών μαχητών.

Με βάση τουρκική ιστοσελίδα, Σύρος στρατηγός ο οποίος συμμετείχε στις επιχειρήσεις ανέφερε ότι άνδρες των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων ήταν μεταξύ των ισλαμιστών μαχητών που επιτέθηκαν στο στρατηγικής σημασίας «παρατηρητήριο Νο 45» σε λόφο πλησίον της πόλεως Κασάμπ. Κατά το τουρκικό Taha Haber, η πλειονότητα των ισλαμιστών που επιτέθηκαν στο Κασάμπ ήταν άτομα τσετσενικής, αλβανικής, σαουδαραβικής και τουρκικής καταγωγής.

Στη δεύτερη ημέρα της επιθέσεως στην Κασάμπ, τουρκικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος που υπερίπτατο της πόλεως κατερρίφθη από πυρά του Συριακού Στρατού. Το εν λόγω αεροσκάφος, σημειώνει σχετικό δημοσίευμα, ήταν ένα από τα πολλά μη επανδρωμένα αεροσκάφη αλλά και αεριωθούμενα της τουρκικής αεροπορίας που συνέλεγαν πληροφορίες για τις συριακές δυνάμεις της περιοχής.

Στις 23 Μαρτίου, οι Τούρκοι ανταπέδωσαν την κατάρριψη του μη επανδρωμένου αεροσκάφους τους, καταρρίπτοντας με πύραυλο αεροσκάφους F-16 της τουρκικής αεροπορίας, ένα συριακό MIG-23 το οποίο επέστρεφε στη βάση του έπειτα από προσβολή θέσεων των ισλαμιστών στο συριακό έδαφος. Η προκλητική αυτή επίθεση δικαιολογήθηκε από τον ίδιο τον Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε το γεγονός σε προεκλογικό του λόγο:

«Περί τις 12.45 σήμερα, ακόμη ένας Hashashi (σ.σ. αναφορά στους δολοφόνους της Περσίας που κατανάλωναν χασίς πριν προβούν στις γνωστές δολοφονίες τους, από την ονομασία του οποίου –hashish- προήλθε η λέξη “assassin” στη γαλλική, την αγγλική κ.λ.π.) με ένα συριακό αεροσκάφος παραβίασε τα σύνορά μας. Τα δικά μας F-16 απογειώθηκαν και χτύπησαν αυτό το αεροπλάνο. Γιατί; Διότι αν παραβιάζεις τον εναέριο χώρο μας, το χαστούκι μας θα είναι δυνατό μετά από κάτι τέτοιο. Θα ήθελα να συγχαρώ μπροστά σας τον αρχηγό των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων ειδικώς, τις Ένοπλες Δυνάμεις μας, τους αξιότιμους πιλότους μας και την Πολεμική μας Αεροπορία».

Η χαμένη αξιοπιστία του ΟΗΕ

Η προαναφερθείσα αυτή επίθεση και η έκτασή της αιφνιδίασαν τις συριακές δυνάμεις, που δεν ανέμεναν ανοιχτή και ισχυρή εισβολή από την Τουρκία. Η συριακή κυβέρνηση αντέδρασε μέσω των Ηνωμένων Εθνών, με δύο ταυτόσημες επιστολές της στις 26 Μαρτίου προς τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ και τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Ασφαλείας, με τις οποίες ζητούσε να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για να καταδικαστεί η Τουρκία και να την υποχρεώσει να σταματήσει η τουρκική υποστήριξη των ένοπλων ομάδων τρομοκρατών, οι οποίες επιτέθηκαν στην Κασάμπ από την περιοχή Ισκεντερούν, αλλά και να εξαναγκάσει την τουρκική κυβέρνηση να σταματήσει την εισβολή.

Κατά το συριακό πρακτορείο ειδήσεων SANA,

«το συριακό υπουργείο Εξωτερικών επέσυρε την προσοχή του γ.γ. του ΟΗΕ και του προέδρου του Συμβουλίου Ασφαλείας στις πράξεις και παραβιάσεις της τουρκικής κυβερνήσεως τα τελευταία τρία χρόνια εναντίον της ασφάλειας και σταθερότητας της Συρίας, μέσω της τουρκικής αναμείξεως στην οργάνωση, υποδοχή, χρηματοδότηση και φιλοξενία δεκάδων χιλιάδων τρομοκρατών από διάφορα κινήματα, στη διευκόλυνσή τους να διεισδύουν στο συριακό έδαφος και στην παραχώρηση σε αυτούς βάσεων στο τουρκικό έδαφος».

Κατά τον Σύρο μόνιμο αντιπρόσωπο στα Ηνωμένα Έθνη, Μπασάρ αλ Τζααφερί,

«η ανοιχτή συμμετοχή των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων για πρώτη φορά αποτελεί μία επικίνδυνη κλιμάκωση».

Η αδράνεια του ΟΗΕ προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Σύρου υφυπουργού Εξωτερικών, Φαϊσάλ Μικντάντ, ο οποίος αρκετές ημέρες αργότερα, με εμπλοκή των Τούρκων να συνεχίζεται, κατεδίκασε έντονα τη σκόπιμη και συνεχή πολιτική του ΟΗΕ να αγνοεί την ύπαρξη τρομοκρατών στη Συρία από την άνοιξη του 2011.

Πολλά είναι τα συμπεράσματα που θα μπορούσαν να εξαχθούν από την τουρκική επίθεση εναντίον της Συρίας, με πρώτο τη για μία ακόμη φορά διάψευση όσων εξακολουθούν να πιστεύουν στην αξιοπιστία του ΟΗΕ. Ένα δεύτερο είναι το μάθημα που σίγουρα θα πρέπει να αντλήσει –αν δεν αντλεί ήδη- η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων από μία μελέτη των μεθόδων που εφάρμοσαν οι Τούρκοι στη Συρία, από μία ανάλογη προσαρμογή των μεθόδων αυτών στη Θράκη. Ανάλογο υλικό για τη μελέτη αυτή υπάρχει, όπως η επιχείρηση Bayloz των Τούρκων στρατιωτικών και οι πληροφορίες για την παράνομη υποδομή αλλά και δράση των Τούρκων και των ενεργουμένων τους στη Θράκη.

Πηγή περιοδικό «Επίκαιρα»

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση