Λύσεις υπάρχουν, αλλά απαιτούν ώριμους πολίτες

Πολλοί ισχυρίζονται πως στις δημοκρατικές χώρες οι κυβερνήσεις πέφτουν μέσα από εκλογές, όπου ο λαός εκφράζει την αποδοκιμασία του για το κυβερνητικό έργο.

Αυτό είναι λάθος. Οι κυβερνήσεις ενίοτε πέφτουν (ακόμη και στις δημοκρατικές χώρες), με διαδικασίες που ξεκινά ο ίδιος ο λαός και οι οποίες στοχεύουν στην άμεση πτώση της κυβέρνησης που –σύμφωνα με τον λαό- δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς για τους οποίους εκλέχτηκε και λειτουργεί –ενίοτε- ενάντια και εις βάρος των συμφερόντων της χώρας και των πολιτών. Σε αυτή την κατεύθυνση οι πολίτες έχουν να αποφασίσουν τον τρόπο κατακρήμνισης της μη επιθυμητής κυβέρνησης. Επί της ουσίας έχουν να αποφασίσουν εάν θα κάνουν μία θορυβώδη ή μία σιωπηλή «επανάσταση».

Η θορυβώδης αντίδραση – επανάσταση γίνεται στους δρόμους κι έχει νεκρούς, ενώ αμφισβητείται το αποτέλεσμά της στην περίπτωση που τα συμφέροντα που εξυπηρετούν οι κυβερνώντες παράσχουν εργαλεία καταστολής.

Η σιωπηλή «επανάσταση» απαιτεί διαδικασίες άρνησης λειτουργίας των πολιτών, πλήρους παύσης κάθε δραστηριότητας (οικονομικής και όχι μόνο) με σαφές μήνυμα «δεν εργαζόμαστε για να στηρίξουμε εκείνους που μας δολοφονούν». Αυτός ο τρόπος αντίδρασης – αντίστασης, απαιτεί την πλήρη ερημοποίηση της χώρας, την απόλυτη εφαρμογή γενικής απεργίας και ταυτόχρονα την υλοποίηση διαδικασιών για την προετοιμασία διακυβέρνησης της επόμενης ημέρας, προκειμένου να μην υπάρξει καμία περίπτωση δημιουργίας ανεπανόρθωτης βλάβης στην χώρα (κυρίως από «γείτονες» που θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν την «παύση» λειτουργίας του κράτους).

Οι πολιτικές ύαινες ήδη κυκλοφορούν ανάμεσά μας, ελπίζοντας πως θα τους δοθεί η ευκαιρία να "αναλάβουν δράση". Είναι εκείνα τα κατάλληλα τοποθετημένα πιόνια του βρώμικου πολιτικού συστήματος, το οποίο βασιζόμενο στην αρχή του "διαίρει και βασίλευε", ταυτόχρονα φροντίζει να διασφαλίσει τα "νώτα" του και την κάθε πιθανή εις βάρος του εξέλιξη, μέσω ανθρώπων που θα αναλάβουν είτε την δημιουργία συνθηκών χάους, είτε τη διάσωση των ποικιλόνυμων πολιτικών χαιμετυπίων (κόμματα) και των υψηλά ιστάμενων στελεχών τους.

Αναγνωρίζοντας πως με βάση την δημιουργία συνθηκών πολιτικού χάους, τα πολιτικά απολειφάδια του χθες σήμερα εξακολουθούν να διατηρούν τις θέσεις εξουσίας και ισχύος, επειδή έχουν διαβεβαιώσει την κοινωνία πως "όλοι είναι ίδιοι", πως "δεν υπάρχουν άξιοι και ηθικοί" κ.α. Είναι αυτός ο χρόνια ασκούμενος ψυχολογικός πόλεμος που επέφερε επί των πολιτών την τραγική αποδοχή, πως "δεν υπάρχει λύση" (από την πλευρά των πολιτών), ενώ την ίδια στιγμή η χώρα βυθίζεται από το πολιτικό της προσωπικό σε πρωτοφανείς συνθήκες ένδειας υπό το σύνθημα "η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα"!!!

Και όμως, πάντα υπάρχουν οι άξιοι, πάντα υπάρχουν λύσεις, πάντα υπάρχουν διέξοδοι.

Το ζητούμενο, στην προκειμένη τραγική περίοδο που διανύουμε, είναι: Εμείς οι πολίτες, έχουμε προετοιμαστεί για την επόμενη ημέρα ή μήπως θα αρκεστούμε στο να περιμένουμε εις το διηνεκές κάποιον "σωτήρα" που έρθει για να μας βοηθήσει όντας ανίκανοι να παλέψουμε εμείς οι ίδιοι για την διάσωσή μας; 

Έχουμε κάποιο σχέδιο για το τι θα κάνουμε την επόμενη ημέρα της πτώσης των ανδρείκελων που σήμερα μας δολοφονούν, ή μήπως θα γίνουμε τα διαχρονικά θύματα του εγωισμού και της πολιτικής μας αμάθειας; 

Το να πέσουν αυτοί οι γελωτοποιοί είναι πανεύκολο. Το να προετοιμασθεί η "επόμενη ημέρα" είναι το δύσκολο. Και για να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο, θέλει πολίτες σκεπτόμενους, πολίτες που θα παλέψουν για να επαναφέρουν τη χώρα εκεί που της αξίζει. Πολίτες που θα είναι μέρη μιάς αδιαίρετης κοινωνίας. Πολίτες ώριμους και αποφασισμένους.

Αν μπορούμε να γίνουμε αυτό που προ πολλού καιρού οφείλαμε να είμαστε, δηλαδή σκεπτόμενοι, τότε έχουμε ελπίδα και όλα είναι δυνατά να συμβούν. Αν όχι, ας σκύψουμε τα κεφάλια μας και ας αποδεχτούμε αυτά που άλλοι αποφάσισαν για εμάς, χωρίς εμάς και τα οποία ελάχιστα θα μας διαφοροποιούν από τα προς εκμετάλλευση εσταυλισμένα (ή και ελευθέρας βοσκής) ζώα...

Παναγιωτίδης Μάρκος

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση