Θέλετε ολοκληρωτικό πόλεμο;

Γράφει ο Παναγιώτης Λιάκος 

«Ένα έθνος που έχει τη δύναμη να επιβιώνει και να ξεπερνά μια τέτοιας έκτασης καταστροφή, ακόμα και να αποκομίσει οφέλη και περαιτέρω ισχύ από αυτήν, είναι ανίκητο. [...] Τώρα δεν είναι η ώρα να αναρωτιόμαστε πώς συνέβησαν όλα. [...] Όταν προσπερνώ το παρελθόν και κοιτάζω μπροστά, το κάνω σκόπιμα. Δεν υπάρχει χρόνος για άσκοπες διενέξεις. Πρέπει να δράσουμε γρήγορα, διεξοδικά και αποφασιστικά. [...] Σας ρωτώ: Θέλετε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο; Αν κριθεί απαραίτητο θέλετε έναν πόλεμο πιο ολοκληρωτικό και ακραίο απ’ ό,τι έχουμε φανταστεί μέχρι σήμερα;»
Αποσπάσματα από την ομιλία του Γιόζεφ Γκαίμπελς στο κλειστό γυμναστήριο του Βερολίνου, 18 Φεβρουαρίου 1943

Ο μετρ της χιτλερικής προπαγάνδας και ο -κατά πολλούς- «πατέρας» των τρικ της σύγχρονης «επικοινωνίας» και της διαφήμισης, πραγματοποίησε αυτή την εκρηκτική ομιλία όταν όλα είχαν κριθεί για τη μηχανή του θανάτου του 3ου Ράιχ. Η ήττα στο Στάλινγκραντ είχε αφαιρέσει και τα τελευταία ίχνη ελπίδας από τα γερμανικά επιτελεία για την επίτευξη νίκης.
Η αρχή του τέλους σήμανε στις 23 Αυγούστου του 1942 και η αυλαία των φιλοδοξιών του ναζισμού έπεσε στις 2 Φεβρουαρίου 1943. Επί πέντε μήνες, μία εβδομάδα και τρεις ημέρες διεξήχθη μια ασύλληπτης έκτασης μάχη, όπου οι βασικοί αντίπαλοι του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Χίτλερ και ο Στάλιν, έπαιζαν -στην κυριολεξία- τη μοίρα του πλανήτη στους πεσσούς του θανάτου και του αίματος.
Οι Γερμανοί έχασαν, οι Ρώσοι κέρδισαν. Η συντριβή των τεθωρακισμένων στρατιών του Μανστάιν και του φον Πάουλους (συνελήφθη ατιμωτικά από τους Ρώσους) ήταν η βασική αιτία της έκλυσης, σε όλο της το αποτρόπαιο «μεγαλείο», της προπαγανδιστικής ενέργειας του Γκαίμπελς στο αλλόφρον πλήθος που κατέκλυσε το «Σπορτ Παλάστ» του Βερολίνου.
Η απελπισία ενός καθεστώτος που κατάλαβε το ανεπίστροφο της καταδικαστικής απόφασης της Ιστορίας εκδηλώθηκε μ’ ένα ρεσιτάλ παραπλάνησης. Ενώ ήταν δεδομένο ότι ο εθνικοσοσιαλισμός θα χρησιμοποιούσε ως ασπίδα των αρχιτεκτόνων του όλους τους Γερμανούς, ο Γκαίμπελς τους ρωτούσε αν ήθελαν να το πράξουν…

Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην ερμηνεία και την ανάλυσή του είναι το πάγιον της συμπεριφοράς αυτού του είδους των καθεστώτων. Όλοι οι ανελεύθεροι μηχανισμοί εξουσίας, οι οποίοι αισθάνονται καυτή την ανάσα της Νεμέσεως στον τράχηλό τους εμπλέκουν το σύνολο της κοινωνίας στα σχέδιά τους. Οι άμαχοι, τα γυναικόπαιδα, οι απόμαχοι της ζωής, οι έγκλειστοι σε φυλακές, στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι ασθενείς, θέλοντας και μη συμμετέχουν στην υπεράσπιση προσώπων και θεσμών, οι οποίοι αφενός είναι φαύλοι και αφετέρου βρίσκονται σε… αποδρομή. Οι εκάστοτε Γκαίμπελς προβάλλουν τις προσωπικές ανάγκες, ανησυχίες, εμμονές και συμπλέγματα που τους κατατρύχουν σε εκατομμύρια ανθρώπους – με τα γνωστά αποτελέσματα.

Αλλαγή λέξεων

Αν κάποιος πάρει το κείμενο της ομιλίας του Γκαίμπελς και αντικαταστήσει τις λέξεις «Εβραίοι, μπολσεβικισμός, Άγγλοι» με «χρέος, έλλειμμα, δημόσιο» θα διαπιστώσει πως ο νοηματικός «σκελετός» που δόμησε ο αρχιπροπαγανδιστής του Χίτλερ παραμένει ίδιος διαχρονικά.
Οι στοχοθεσίες αλλάζουν αλλά η βασική συνταγή δεν έχει πειραχτεί. Οι χιτλερικοί δεν ήθελαν να αναλυθούν στο κοινό τα αίτια που οδήγησαν στην ήττα του Στάλινγκραντ, για λόγους που άπαντες αντιλαμβανόμαστε.
«Δεν υπάρχει χρόνος. Δεν είναι τώρα η ώρα. Προέχει η μάχη. Η παρελθοντολογία βλάπτει, αργότερα θα εξεταστούν τα αίτια». 
Όλα τα παραπάνω θυμίζουν κάπως αχνά και την υπαγωγή της πατρίδας μας στο Μνημόνιο και το δόλιο… πρόταγμα για παραπομπή των υπευθύνων στις ελληνικές καλένδες.
Παρόμοια σοφιστεία είναι και η ρητορική ερώτηση (αν θέλει ο λαός να εμπλακεί σε κάτι εξ ορισμού ολέθριο) καθώς και η απάντηση που πάντα δίνει μόνος του ο ομιλητής. Σχεδόν ταυτόσημα είναι και τα αποτελέσματα του επιθανάτιου ρόγχου των απολυταρχικών καθεστώτων. Εκατόμβες!
Όλες οι φαύλες δομές, όταν καταρρέουν γίνονται εξαιρετικά επικίνδυνες και διπλά εκδικητικές. Αναζητούν ένα θαύμα που δεν έρχεται και ανακαλύπτουν εχθρούς που δεν υπάρχουν.
Στα στερνά του ναζισμού πύκνωσαν οι εκτελέσεις και άρχισαν οι πορείες θανάτου των Εβραίων, που μετακινούσαν οι Γερμανοί από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που εκκένωναν προς την ενδοχώρα της επικράτειάς τους.

Ας ελπίσουμε στην πατρίδα μας το καθεστώς της ξενοκρατίας, στο οποίο πάλι κυριαρχεί ο γερμανικός παράγοντας, να λήξει πολύ πιο ανώδυνα σε σχέση με τον ιστορικό προκάτοχό του.

Πηγή "Δημοκρατία"

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση