Τα σύμβολα, έχουν αξία...

Με τα χρόνια, γυρίσαμε την πλάτη στην επέτειο του Πολυτεχνείου.
Και μ' όλο μας το δίκιο, αφού είδαμε μεσ' απ' την ίδια την γενιά του πολλούς από τους τότε αγωνιστές να μεταμορφώνονται σε "επώνυμους" γυρολόγους, εξαργυρώνοντας προς όφελός τους και χωρίς ίχνος τσίπας και ηθικής την επιταγή που υπέγραψε έστω και σιωπηρά ένας ολόκληρος λαός…

Θέλοντας να απομυθοποιήσουμε και να δείξουμε την αηδία μας προς αυτούς τους πολιτικούς πλιατσικολόγους, απομυθοποιήσαμε ολόκληρο το "Πολυτεχνείο"…

Απομυθοποιήσαμε αυτούς που άνοιξαν τις πόρτες στις γύρω πολυκατοικίες για να κρύψουν τους κυνηγημένους.

Απομυθοποιήσαμε όλους όσους δεν κοιμήθηκαν δυό βράδια, κολλημένοι στα ραδιοφωνάκια τους, σιχτιρίζοντας ίσως την δική τους ατολμία και νοιώθοντας υπερηφάνεια για τα παιδιά τους…

Απομυθοποιήσαμε την νεανική επαναστατικότητα…

Λάθος μας!

Το "Πολυτεχνείο" δεν είναι ένα γεγονός που συνέβη…
Δεν είναι οι άνθρωποι που δημιούργησαν το γεγονός.
Είναι ένα σύμβολο.
Ένα σύμβολο της αγάπης του ανθρώπου στην ελευθερία και στην ανεξαρτησία…
Ένα σύμβολο της νεανικής ορμής και επαναστατικότητας…
Είναι ένα σύμβολο της ανάγκης για δικαιοσύνη και ισοπολιτεία…
Και ένα σύμβολο της διαχρονικότητας μιάς ράτσας, σε μιά γωνιά του πλανήτη…
ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΕΜΠΝΕΟΥΝ, ΟΔΗΓΟΥΝ, ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΖΟΥΝ.

Με αυτή την έννοια το "Πολυτεχνείο" δεν πρέπει να πεθάνει ποτέ.
Έστω κι αν χρειαστούν νέα ''Πολυτεχνεία''!

Πηγή Ουδέν Σχόλιον

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση