Οι κερδοσκόποι των αγορών και οι διαρθρωτικές αλλαγές στην ηλεκτρική ενέργεια

Του Δημήτρη Πιπεργιά

Πρώην Βουλευτή

pipergias@gmail.com

Στα μέσα της δεκαετίας του 80 τα λιμνάζοντα συσσωρευμένα κεφάλαια αναζήτησαν «επενδυτική διέξοδο» στην «απελευθέρωση των αγορών ηλεκτρικής ενέργειας».

Μέχρι τότε ο ηλεκτρισμός δεν παρουσίαζε κερδοσκοπικό-επενδυτικό ενδιαφέρον αφού η πρόβλεψη αποδόσεων ήταν μικρή και ο χρόνος αποσβέσεων εξαιρετικά μεγάλος.

Η απουσία «επενδυτικού» ενδιαφέροντος εξ’ άλλου σε συνδυασμό με την ανάγκη εξηλεκτρισμού της υπαίθρου και την αξιοποίηση των εγχώριων πηγών ( φράγματα –ορυχεία - υδροηλεκτρικά και θερμικά εργοστάσια - δίκτυα μεταφοράς και διανομής ), που απαιτούσαν μεγάλα κεφάλαια και επιχειρήσεις κλίμακας, οδήγησε στην ίδρυση της ΔΕΗ και τις εξαγορές των ηλεκτρικών εταιριών που υπήρχαν σ όλη την Ελλάδα (δεκαετίες 50-60-70).

Ο χρόνος των αποσβέσεων των ενεργειακών επενδύσεων είναι δηλωτικός των παραπάνω. Η ΔΕΗ τον υπολόγιζε και τον υπολογίζει τουλάχιστον στην 25ετία. Οι ιδιώτες επενδυτές μετά βίας επενδύουν με ορίζοντα την 10ετια .

Η «απελευθέρωση των αγορών» έχει σαν προκάλυμμα την θεωρία ότι ο ανταγωνισμός θα εξασφαλίσει μείωση των τιμών στον καταναλωτή και είναι κύρια επιδίωξη των νεοφιλελεύθερων οικονομικών προγραμμάτων σχεδόν όλων των συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων.

Το ηλεκτρικό ρεύμα από βασικό κοινωνικό αγαθό χαρακτηρίσθηκε «προϊόν» και η λογική της κοινής ωφέλειας αντικαταστάθηκε από αυτήν της κερδοφορίας.

Στην κατεύθυνση αυτή συνέβαλαν οι τεχνολογικές εξελίξεις στις μονάδες παραγωγής (θεαματική βελτίωση του βαθμού απόδοσης - μείωση κόστους – εισαγωγή νέων καυσίμων κλπ) και στη διαχείριση των συστημάτων Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΗΕ).(πληροφορική – τηλεπικοινωνίες κλπ).

Όπου όμως εφαρμόστηκε η «απελευθέρωση» είχε τα αντίστροφα, από τα θεωρητικά επιδιωκόμενα αποτελέσματα .Έτσι είχαμε αύξηση των τιμών στον τελικό καταναλωτή και πτώση όλων των δεικτών ποιότητας των προσφερόμενων αγαθού και υπηρεσιών.

Σημειώνεται ότι στη χώρα μας η τιμή του ρεύματος παρέμεινε -μέχρι πρότινος - από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη και τα αποτελέσματα της αξιοποίησης των εγχώριων ενεργειακών πόρων, που έγινε τις περασμένες δεκαετίες, απολάμβανε ο Λαός και η εθνική μας οικονομία.

Η «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ» ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Τελικά η θεωρία της απελευθέρωσης επικράτησε. Με οδηγίες της Ε.Ε έγινε υποχρέωση και για τη χώρα μας.

Βασικός νόμος ο Ν.2773/99 που οδήγησε στην σημερινή δομή της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Βασική διάταξη για την εύρυθμη και οικονομικά αποτελεσματική λειτουργία της αγοράς είναι αυτή του άρθρου 3 ν2773 για την εποπτεία του κράτους «η οποία ασκείται από τον αρμόδιο Υπουργό στα πλαίσια του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού της Χώρας».

Ο μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός «διαμορφώνεται σε δεκαετή και πενταετή κυλιόμενη βάση και προσλαμβάνει την μορφή απόφασης του αρμοδίου Υπουργού και γνωστοποιείται στην αρμόδια διαρκή επιτροπή της Βουλής, λαμβάνει υπόψη του τα υπάρχοντα και πιθανολογούμενα ενεργειακά αποθέματα σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο και τις τάσεις της διεθνούς αγοράς και αποσκοπεί:

α) στην ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού της Χώρας

β) στην προστασία του περιβάλλοντος στα πλαίσια και των διεθνών υποχρεώσεων της Χώρας

γ) στην ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη της Χώρας και

δ) στην παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα της εθνικής οικονομίας και την επίτευξη υγιούς ανταγωνισμού με στόχο την μείωση του κόστους ενέργειας για το σύνολο των χρηστών και καταναλωτών».

Μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός δεν προέκυψε έκτοτε εξαιτίας των πιέσεων που ασκούσαν οι «επενδυτές» και των προθέσεων των εκάστοτε Υπουργών να έχουν λιτά τα χέρια τους για οποιεσδήποτε - χρυσοφόρες πολλές φορές - διευθετήσεις.

Το μίγμα καυσίμου ήταν και παραμένει βασικό στοιχείο του σχεδιασμού και επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το κόστος, την κερδοφορία άρα και τις τιμές του ρεύματος.

Η εγκατάλειψη του εγχώριου λιγνίτη, στο όνομα της «προστασίας» του παγκόσμιου περιβάλλοντος, σε στιγμές βαθιάς κρίσης της εθνικής μας οικονομίας και μεγάλης ανάγκης αύξησης των εξαγωγών και μείωσης των εισαγωγών, σε συνδυασμό με την υποκατάσταση του από ακριβά εισαγόμενα καύσιμα, κερδοφόρες για λίγους εισαγωγές και πανάκριβες ηλιακές KWH, υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, υποσκάπτει τα θεμέλια της και οδηγεί σε πανάκριβο ρεύμα.

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

Η γνώση των κανόνων και της λειτουργίας της αγοράς Η.Ε. όπως έχει διαμορφωθεί αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την κατανόηση των επιδιώξεων των μεγάλων συμφερόντων που ενεργοποιούνται στην αγορά ηλεκτρισμού, του οικονομικού οφέλους τους και της γενικότερης ζημιάς που προκύπτει από κάθε «ρύθμιση» και κάθε «κανόνα»!

Με βάση τα προβλεπόμενα από τους νόμους:

Α) Κάθε μονάδα παραγωγής Η.Ε, που έχει διαθέσιμη εγγυημένη ισχύ, (αποδεικτικό διαθεσιμότητας ισχύος) προσφέρει τις δυνατότητες της στον Ανεξάρτητο Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ ΑΕ).

Η διαθεσιμότητα αυτή αμείβεται από 45000 εως 90000 ευρώ/ MW το χρόνο ενταχθεί ή δεν ενταχθεί στο σύστημα για παραγωγή) και η δαπάνη μετακυλίεται στους τελικούς καταναλωτές μέσω των παγίων χρεώσεων ισχύος.

Β) Την προηγούμενη κάθε ημέρας υποβάλλονται στον ΑΔΜΗΕ, από τους προμηθευτές και εξαγωγείς, δηλώσεις απαιτούμενου φορτίου ανά ώρα προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες των πελατών-καταναλωτών και από τους παραγωγούς και χονδρεμπόρους- εισαγωγείς προσφορές έγχυσης.

Οι προσφορές έγχυσης αφορούν την ισχύ ανά ώρα που μπορούν να διαθέσουν την επομένη και για τους παραγωγούς επιπρόσθετα την τιμή διάθεσης που αντανακλά «τουλάχιστον» το μεταβλητό κόστος λειτουργίας (καύσιμο + λιπαντικά) της μονάδας παραγωγής. Οι προσφορές μπορεί να είναι για μεγάλο χρονικό διάστημα (30%) μηδενικές, αρκεί ο μέσος όρος των προσφορών να αντανακλά τουλάχιστον το μεταβλητό κόστος.

Γ) Με βάση τις δηλώσεις και τις προσφορές γίνεται ο ημερήσιος προγραμματισμός της επόμενης ημέρας. Ο προγραμματισμός αποβλέπει στη κάλυψη όλων των αναγκών σε Η.Ε.

Επειδή η Η.Ε. δεν αποθηκεύεται και η έλλειψη της οδηγεί σε διακοπές ακόμη και black out κάθε στιγμή πρέπει να εισρέουν στο σύστημα ποσότητες ρεύματος που να καλύπτουν την ζήτηση.

Οι εισροές προγραμματίζεται να προέρχονται κατά προτεραιότητα

1. Από ΑΠΕ (Ανεμογεννήτριες – Φωτοβολταϊκά - Μικρά Υδροηλεκτρικά - Υποχρεωτικά νερά για αρδεύσεις και υδροδοτήσεις – Γεωθερμία - Βιοαέριο κλπ)

2.Από εισαγωγές

3. Από μονάδες παραγωγής ξεκινώντας από τη φθηνότερη. Παρέκκλιση γίνεται για λόγους ασφάλειας του συστήματος και γενικότερου συμφέροντος . (Κίνδυνοι black out – τεχνικά ελάχιστα και ευελιξία των μονάδων - αντιμετώπιση πλημμυρικών φαινομένων κλπ).

Δ) Το απόγευμα της παραμονής, μετά την κατάρτιση του προγράμματος, γίνεται η εκκαθάριση των λογαριασμών και την τρίτη επομένη ημέρα - με βάση την εκτέλεση του - γίνονται οι εκκαθαρίσεις των αποκλίσεων από αυτό.

Ε) Όλες οι εισροές από ΑΠΕ, εισαγωγές και μονάδες παραγωγής αποπληρώνονται με βάση την ακριβότερη τιμή έγχυσης ανά ώρα που ονομάζεται Οριακή Τιμή του Συστήματος (ΟΤΣ).

Έτσι εξηγείται και το πάθος των ιδιωτών να αφαιρεθεί από τη ΔΕΗ σημαντικό ποσοστό από το ρεύμα πού παράγεται με καύσιμο τους φθηνούς λιγνίτες και η διαχείριση των υδροηλεκτρικών εργοστασίων να γίνεται με τρόπο που να δημιουργεί υψηλή ΟΤΣ. Έτσι η όποια ωφέλεια προκύπτει τόσο από το εθνικό μας καύσιμο όσο και από τα υδροηλεκτρικά, να μετατραπεί άμεσα σε υψηλή κερδοφορία των συμφερόντων που ενεργοποιούνται στην αγορά Η.Ε. με ότι αυτό συνεπάγεται για τις τιμές του ηλεκτρισμού. Πιστεύουν ότι αφαιρώντας από τη ΔΕΗ σημαντικές ποσότητες φθηνής ενέργειας θα επιτύχουν υψηλότερη Οριακή τιμή για περισσότερες ώρες την ημέρα, άρα υψηλότερα έσοδα στα ταμεία τους.

Η πληρωμή της παραγωγής των ΑΠΕ και της συμπαραγωγής γίνεται από τον Λειτουργό Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΛΑΓΗΕ ΑΕ) ο οποίος εισπράττει την αμοιβή των σχετικών εισροών στο σύστημα με την καθοριζόμενη ΟΤΣ και τα ειδικά τέλη (Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπών Αέριων Ρύπων -ΕΤΜΕΑΡ – ΕΡΤ κλπ) και καταβάλλει από τον ειδικό λογαριασμό που τηρείται την αμοιβή που καθορίζουν τα μακροχρόνια συμβόλαια των παραγωγών.

Από την Ημερήσια Αγορά Ηλεκτρικής Ενέργειας (Η.Α.Η.Ε.) αγοράζουν ηλεκτρικό ρεύμα οι προμηθευτές και εξαγωγείς με βάση τις δηλώσεις φορτίου και χρεώνονται με βάση την ΟΤΣ.

Η αμοιβή των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας προέρχεται τόσο από την ισχύ όσο και από τις εγχύσεις που πραγματοποιούν οι μονάδες παραγωγής.

Εισπράττουν δηλαδή αμοιβή τόσο από τα αποδεικτικά διαθεσιμότητας ισχύος (ΑΔΙ) όσο και από τις εισροές τους στην ημερήσια αγορά .

Όλα τα παραπάνω καθορίζονται από νόμους αλλά και από τους κώδικες που διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν τους κανόνες λειτουργίας της ημερήσιας αγοράς .

Η Ρ.Α.Ε. (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) εισηγείται, μετά από «διαβούλευση» με τους «παίχτες της αγοράς», τους κώδικες που έχουν την μορφή κυβερνητικών (υπουργικών) αποφάσεων και «εγγυάται» την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς .

Η αγορά ηλεκτρισμού έχει διαμορφωθεί πάνω στα κοινόχρηστα, πλέον, δίκτυα μεταφοράς και διανομής αφορά το σύνολο των καταναλωτών. Κάθε καταναλωτής μπορεί να επιλέξει τον προμηθευτή του

Η ΔΕΗ προσαρμόσθηκε νομοθετικά στη νέα πραγματικότητα και διασπάστηκε οργανωτικά και λειτουργικά «για να εξασφαλιστεί ανεξαρτησία και κοινοχρηστικότητα των δικτύων» τα οποία παραχώρησε σε δύο θυγατρικές εταιρίες Μεταφοράς και Διανομής Η.Ε.

Έτσι διαχωρίσθηκε σε

α) ΔΕΗ ΑΕ Παραγωγό ηλεκτρικής ενέργειας με θερμοηλεκτρικά, και μεγάλα υδροηλεκτρικά εργοστάσια (στα θερμικά εργοστάσια χρησιμοποιεί σαν καύσιμα τους εγχώριους λιγνίτες, το Φ.Α. και το πετρέλαιο) και Προμηθευτή - Έμπορο Η.Ε.

β) ΑΔΜΗΕ ΑΕ Διαχειριστή του συστήματος μεταφοράς. (θυγατρική της ΔΕΗ ΑΕ)

γ) Διαχειριστή Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ). Διαχειριστή του Δικτύου διανομής και Διαχειριστή των Αυτονόμων δικτύων Νήσων (Θυγατρική της ΔΕΗ ΑΕ ) και τέλος

δ) ΔΕΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΑΕ (θυγατρική της ΔΕΗ Α.Ε.) η οποία διαχειρίζεται όλες τις εγκαταστάσεις ΑΠΕ της ΔΕΗ και προσπαθεί να μεγαλώσει(;) την παρουσία της ΔΕΗ στο τομέα αυτό.

ΔΙΑΓΚΩΝΙΣΜΟΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

Από το 1999, σχεδόν όλες, οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες πήραν θέση για την απελευθέρωση.

Ο μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός δεν καταρτίσθηκε παρά τις προβλέψεις του νόμου και το 2001 μάλιστα, στην έναρξη των διαδικασιών αδειοδότησης νέων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής (με βάση το ν 2773/99 οι άδειες εκδίδονται από τον Υπουργό μετά από γνώμη της ΡΑΕ), εκδηλώθηκε τόσο μεγάλο ενδιαφέρον που αύξανε την ισχύ κατά 50%.

Προκειμένου να αφεθεί χώρος για τους ιδιώτες επενδυτές μάλιστα απαγορεύτηκε στη ΔΕΗ να κατασκευάσει νέα εργοστάσια και όσες νέες μονάδες αδειοδοτήθηκαν ήταν σε αντικατάσταση παλαιών.

Η «απελευθέρωση» της αγοράς δημιούργησε περίεργες συσπειρώσεις και παράλογες απαιτήσεις. Προέκυψε η συσπείρωση των αδειούχων υποψήφιων «παραγωγών» και έγινε θεσμικός συνομιλητής!!!! Η συσπείρωση αυτή πρόβαλε αιτήματα και πέτυχε Ρυθμίσεις που αντιστρατεύονται τις αρχές της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού. Το έργο της συνέχισε με επιτυχία ο Ελληνικός Σύνδεσμος Ανεξαρτήτων Εταιριών Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΑΗ). Έτσι αντί για θωράκιση του ανταγωνισμού, με διαδοχικές τροποποιήσεις των κανονισμών, πέτυχαν το ρίσκο τους σαν «επενδυτές» να καλυφθεί απόλυτα με τις πάγιες χρεώσεις από τους καταναλωτές και έτσι την απόλυτη προστασία τους από τον ανταγωνισμό, εξασφαλίζοντας σίγουρη κερδοφορία των επενδύσεων τους.

Το 2004 κατασκευάσθηκαν οι πρώτες ιδιωτικές θερμοηλεκτρικές μονάδες ( 3 αεριοστροβιλικές) μετά από εγγυήσεις και μακροχρόνια σύμβαση επικουρικών υπηρεσιών(ν3175/03) για να ακολουθήσει η μονάδα των ΕΛΠΕ (Ενεργειακή Θεσσαλονίκης) που έγινε με πολιτική απόφαση και σε λάθος σημείο για την ευστάθεια του συστήματος (στο βορρά αντί για το νότο). Αναπτύχτηκαν όμως οι χονδρεμπορικές εταιρίες που εξασφάλισαν εισαγωγές κύρια τη Βουλγαρία αποκομίζοντας σημαντικά κέρδη.

Το καλοκαίρι του 2008 η ΟΤΣ με την οποία γίνονται οι αγοροπωλησίες ηλεκτρισμού ξεπέρασε τα 120 ευρώ/KWH. Η εκτίναξη των τιμών του Φ.Α. – ακολουθούν με εξάμηνη υστέρηση τις τιμές του πετρελαίου - σε συνδυασμό με την υψηλή ζήτηση οδήγησε την ΟΤΣ σε ιστορικά υψηλά. Είχαμε τότε αλλεπάλληλες ανατιμήσεις των τιμών ηλεκτρισμού.

Οι εισαγωγείς και παραγωγοί κατέγραφαν υπερκέρδη και η ΔΕΗ σημαντικές ζημιές. Καθιερώθηκε τότε η Ρήτρα Αναπροσαρμογής Καυσίμων. Δεν εφαρμόσθηκε όμως γιατί επήλθε η παγκόσμια οικονομική κρίση και η θεαματική αποκλιμάκωση των τιμών του πετρελαίου.

Το πάρτι των κερδών πού έκαναν οι ιδιώτες παραγωγοί και εισαγωγείς δημιούργησε ισχυρά κίνητρα για να κατασκευαστούν και νέες ιδιωτικές μονάδες παραγωγής. Σήμερα έχουν ενταχθεί στο σύστημα και μπορούν μα το τροφοδοτήσουν με ηλεκτρικό ρεύμα οι παρακάτω ιδιωτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής όλες με καύσιμο το εισαγόμενο Φ.Α.

1. Elpedison-Θίσβη 410 MW

2. Ενεργειακή Θεσσαλονίκης 390 MW

3. Protergia cc 433 MW

4. Αλουμίνιον ΑΕ 334 MW

5. Ηρων Θερμοηλεκτρική I 50 MW

6. Ηρων Θερμοηλεκτρική II 50 MW

7. Ηρων Θερμοηλεκτρική III 50 MW

8. Ηρων II Βοιωτίας 423 MW

9. KORINTHOS POWER 434 MW

Οι παραλογισμοί(:::) των «ρυθμίσεων» όμως παρέμειναν και επιτάθηκαν με την οικονομική κρίση, αφού με πολλαπλάσια εγκατεστημένη ισχύ καλύπτεται μικρότερη ζήτηση. Η κρίση οδήγησε σε νέα προκλητικά αιτήματα εκ μέρους των «επενδυτών» τα οποία δυστυχώς υιοθετούσε η ΡΑΕ και δεχόταν η κυβέρνηση!

ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Τις επιδιώξεις των ιδιωτικών συμφερόντων που επικαλούνται - για να εξασφαλίσουν την κερδοφορία τους - την περαιτέρω «απελευθέρωση της αγοράς» προωθούν τα επικαιροποιημένα μνημόνια και οι θεματοφυλακές τους τροϊκανοί.

Η εφαρμογή του σχεδίου για το άνοιγμα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη σε τρίτους, τα λεπτομερή σχέδια για τη διασφάλιση ενός μεγίστου ανοίγματος της αγοράς σε ότι αφορά το μη διασυνδεδεμένο σύστημα (Κρήτη-Ρόδος ), η δέσμευση να ανατεθεί η διαχείριση των υδάτινων πόρων σε ανεξάρτητο φορέα, η αντανάκλαση των τιμών της χονδρεμπορικής αγοράς στο ενεργειακό τμήμα των ρυθμιζόμενων τιμολογίων, οι ανεξάρτητοι χειριστές στα συστήματα μεταφοράς και διανομής και η μεταβίβαση νέων αρμοδιοτήτων στη ΡΑΕ που εμπεριέχονται σε ειδικό κεφάλαιο στο μνημόνιο Νο 4 (έγιναν τα περισσότερα) και τέλος η αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ στα πλαίσια του προγράμματος «αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας» είναι ζητήματα κολοσσιαίας σημασίας για την εθνική οικονομία, την ανταγωνιστικότητά της και το ΛΑΟ.

Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΗ

Τα στόχο-χρονοδιάγραμμα για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ που ανακοίνωσε η κυβέρνηση προβλέπει τα ακόλουθα:

α) Ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ με την πώληση του 66% των μετοχών της εταιρείας σε ιδιώτη επενδυτή.

Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει ολοκλήρωση της μετοχοποίησης του και το πέρασμά του στο δημόσιο μέσα στο 2013. Την επιλογή του «επενδυτή» μέσα στο δεύτερο τριμήνου του 2014.

Το Δημόσιο θα συμμετέχει άμεσα στην εταιρεία με ποσοστό 34% (καταστατική μειοψηφία), αν επιτραπεί από τη τρόικα οι μετοχές του ΑΔΜΗΕ να έχουν ξεχωριστή διαχείριση από εκείνες της ΔΕΗ.

β) Δημιουργία και πώληση νέας καθετοποιημένης «μικρής ΔΕΗ», που να είναι βιώσιμη, ανταγωνιστική. Στην «μικρή ΔΕΗ» θα δοθεί το 30% του παραγωγικού δυναμικού της ΔΕΗ, λαμβάνοντας υπόψη τόσο τις παλαιές μονάδες που αποσύρονται όσο και τις νέες μονάδες που κατασκευάζονται η τελείωσαν.

Ακόμη, θα έχει αναλογικό ποσοστό από τη δραστηριότητα της Γενικής Διεύθυνσης Εμπορίας της ΔΕΗ, το παραγωγικό μείγμα και τη πελατειακή βάση της,

Το σχέδιο περιλαμβάνει αποεπένδυση λιγνιτικών, υδροηλεκτρικών και μονάδων φυσικού αερίου που σήμερα λειτουργεί η ΔΕΗ, καθώς και για πρόσβαση της νέας εταιρείας σε αποθέματα και ορυχεία λιγνίτη.

Συνολικά, η «μικρή ΔΕΗ» θα προικοδοτηθεί από τη ΔΕΗ 1.400 MW μονάδων με καύσιμο λιγνίτη, 500 MW υδροηλεκτρικού δυναμικού και 500 MW μονάδων φυσικού αερίου.

Ένα μέρος των υποχρεώσεων της ΔΕΗ θα μεταφερθεί μαζί με τα στοιχεία ενεργητικού στη «μικρή ΔΕΗ», ενώ το τίμημα που θα επιτευχθεί, δεν θα πρέπει να δημιουργεί ζημία στη ΔΕΗ. Η νέα εταιρεία θα στελεχωθεί με το ανθρώπινο δυναμικό που απασχολείται στις συγκεκριμένες παραγωγικές μονάδες και ορυχεία και από το ανάλογο ανθρώπινο δυναμικό των λοιπών διευθύνσεων της ΔΕΗ.

Στόχος τους είναι να γίνει έναρξη των δραστηριοτήτων της νέας εταιρείας το 2015. Η προετοιμασία εκτιμάται να ολοκληρωθεί έως τον Ιούνιο του 2014, οι επαφές με επενδυτές θα γίνουν το καλοκαίρι του ίδιου έτους και η εκτέλεση της συναλλαγής να ολοκληρωθεί εντός του πρώτου τρίμηνου του 2015(πώληση κατά 100%).

γ) Πώληση του 1/3 των μετοχών που διαθέτει το Δημόσιο στη ΔΕΗ και αντιπροσωπεύουν το 17% της εταιρείας, κατά προτίμηση με προσέλκυση στρατηγικού επενδυτή.

Η προεργασία θα αρχίσει αμέσως μετά την οριστικοποίηση του καταλόγου παγίων που θα περιλαμβάνονται στη νέα εταιρεία. Η διαγωνιστική διαδικασία αναμένεται να αρχίσει εντός του τρίτου τριμήνου του 2015 όποτε και εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθεί το τέλος του 2015.

Σημειώνεται ότι η αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ θα λαμβάνει υπόψη τους τελικούς όρους της συναλλαγής πώλησης της «μικρής ΔΕΗ».

Είναι προφανές ότι με την ολοκλήρωση των σχετικών διαδικασιών ο απόλυτος έλεγχος του φυσικού μονοπωλίου ( Δίκτυα), αλλά και του αγαθού της ηλεκτρικής ενέργειας, θα περάσει στα ιδιωτικά συμφέροντα και το πιθανότερο σε μεγάλους ευρωπαϊκούς ομίλους, αφαιρώντας από την Ελληνική κυβέρνηση κάθε δυνατότητα σχεδιασμού και καθιστώντας τους καταναλωτές «δέσμιους» σε συνθήκες… απελευθέρωσης!

ΔΙΑΘΡΩΤΙΚΕΣ… ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΟΡΙΖΟΝΤΙΕΣ… ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ!!!

ΟΣΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΕΠΙΒΑΡΥΝΟΥΝ ΜΕ 1ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΤΟ ΧΡΌΝΟ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

Στην κυβερνητική φιλολογία κυριαρχεί αυτές τις ημέρες η απόφαση για….. αντίσταση σε νέα οριζόντια μέτρα. Υπουργοί και κυβερνητικοί βουλευτές παρελαύνουν στις τηλεοπτικές οθόνες για να διατρανώσουν το «αντιστασιακό» τους φρόνιμα απέναντι στις παράλογες απαιτήσεις των πιστωτών και δηλώνουν ότι δεν θα μειωθούν οι μισθοί και οι κύριες –μόνο- συντάξεις!!! Υποστηρίζουν όμως με τόλμη και άκαμπτη αποφασιστικότητα τις διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία που θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη…

Μ’ αυτές τις «διαρθρωτικές αλλαγές» που έγιναν και…. προωθούνται στην αγορά της ηλεκτρικής ενέργειας θ’ ασχοληθώ σήμερα.

Επιτέλους πρέπει να ξεμασκαρευτούν όσοι εμπαίζουν τον λαό και αποσιωπούν το γεγονός ότι αυτές αφαιρούν εισόδημα από τα νοικοκυριά και ανταγωνιστικότητα από οικονομία…., αφορούν την προστασία των ανταγωνιζόμενων εταιρειών από τον ανταγωνισμό και οδηγούν σε υπέρμετρη επιβάρυνση καταναλωτών και οικονομίας.

Για να γίνουν κατανοητές οι «διαρθρωτικού» (!!!!)χαρακτήρα τροποποιήσεις των κανονισμών που διέπουν την αγορά Ηλεκτρικής Ενέργειας, θα πρέπει να ρίξουμε μια ματιά στην εξέλιξη των φορτίων της ημερήσιας αγοράς, των αιχμών της ζήτησης και των σχετικών διαγραμμάτων.

Διάγραμμα μέσου ωριαίου φορτίου για εργάσιμες ημέρες τον Ιούλιο

Στον κάθετο άξονα το μέσο ωραίο φορτίο σε MW, στον οριζόντιο οι ώρες της ημέρας. Με κόκκινο το 2013,σκούρο πράσινο το 2012,ανοιχτο πράσινο το 2010 και με πράσινο το 2008.

Επιλέχθηκε ο μήνας Ιούλιος που παρουσιάζει ιστορικά τα υψηλότερα φορτία.

Επίσης παρατίθεται πίνακας με τη αιχμή ζήτησης τα τελευταία 6 χρόνια. 

Έτος - Αιχμή

2008 - 10.267 Mw

2009 - 9.761 Mw

2010 - 9.793 Mw

2011 - 9.868 Mw

2012 - 9.735 Mw

2013 - 8.263 Mw

Μεταξύ των ετών 2008 και 2013 παρουσιάσθηκαν σημαντικές μεταβολές. Η αιχμή του φορτίου μειώθηκε κατά 1954 MW, το μέσο ωριαίο φορτίο κατά την ώρα της μεσημβρινής αιχμής κατά 3276 MWκαι κατά την ώρα της βραδινής κατά 1414 MW. Η μεσημεριανή αιχμή εξαφανίσθηκε και λόγω της αλματώδους αύξησης της παραγωγής από φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις

Σήμερα είναι εγκατεστημένες και διασυνδεδεμένες στο σύστημα μεταφοράς Η.Ε. άρα μπορούν να πάρουν μέρος στην «αγορά» 53 μονάδες παραγωγής ( Μητρώα Μονάδων ΑΔΜΗΕ) συνολικής ισχύος 12727 MW.

Στη ΔΕΗ υπάγονται 14 Υδροηλεκτρικές 3017,7 MW,17 Λιγνίτη 4456 MW, 6 Φ.Α. 1917 MW και 4 Πετρελαίου 698 ΜW.

Έχει αποπερατωθεί και εντάσσεται τους προέχεις μήνες η μονάδα Φ.Α. Αλιβέρι 5 420MW.

Κατασκευάζονται η Μεγαλόπολη 5 Φ.Α. 830 MW και Πτολεμαΐδα 5 Λιγνίτη 700 MW.

Στις Ιδιωτικές Εταιρείες Παραγωγής υπάγονται 6 μονάδες συνδυασμένου κύκλου και 3 αεροστροβιλικές συνολικής ισχύος 2574 MW όλες με καύσιμο το εισαγόμενο ΦΑ.

Στο σύστημα επίσης εγχύουν, κατά προτεραιότητα μάλιστα, ενέργεια οι εγκαταστάσεις ΑΠΕ συνολικής ισχύος 4235,88 MW ( 90,07 MW Συμπαραγωγής, 54,06MW Βιομάζας-βιοαερίου, 1519,87 MW Αιολικά 217,88 MW μικρά υδροηλεκτρικά, 2021 MW Φ/Β και 342 MW Φ/Β στεγών.)

Από τα στοιχεία που παρατίθενται μπορεί ο καθένας μας να βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα.

Έχει καταγραφεί ιστορικά ότι σε κάθε οικονομική κρίση ένα τμήμα του επενδυμένου κεφαλαίου καταστρέφεται.

Στην αγορά ηλεκτρισμού(διασυνδεδεμένο σύστημα) για ανάγκες που δεν ξεπερνούν σήμερα αιχμή ισχύος 8260MW, με μειούμενη ζήτηση και διαρκώς αυξανόμενη διείσδυση των ΑΠΕ, έχουμε εγκατεστημένη ισχύ που (μαζί με τις εγκαταστάσεις ΑΠΕ) ξεπερνούν τα 16500 MW που επαρκεί, χωρίς να υπολογίσουμε τις διασυνδέσεις με τα ηλεκτρικά συστήματα των γειτονικών χωρών, να τροφοδοτήσει υπερδιπλάσια κατανάλωση.

Σε συνθήκες ελεύθερης αγοράς πολλές εταιρείες θα είχαν προχωρήσει ακόμη και σε ξήλωμα – μεταπώληση των μονάδων παραγωγής. Στη χώρα μας όμως με «διαρθρωτικά μέτρα και αλλαγές», η ΡΑΕ και η κυβέρνηση επιβάλουν χρεώσεις στην αγορά, χρεώσεις που υποσκάπτουν κάθε προσπάθεια για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας στην οικονομία, χρεώσεις που καλούνται να πληρώσουν οι καταναλωτές της ηλεκτρικής ενέργειας, προκειμένου να καταστούν βιώσιμες και με εξασφαλισμένη κερδοφορία όλες οι ιδιωτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής σύγχρονης τεχνολογίας Φ.Α.! Ταυτόχρονα υποχρεώνουν τη ΔΕΗ να αποσύρει από την αγορά παλαιές μονάδες της συνολικής ισχύος 1249 MW - δεν καταβάλλονται πλέον αμοιβές για ΑΔΙ γι’ αυτές - μονάδες αποσβεσμένες που αποτελούν κοινωνικό κεφάλαιο, ακυρώνοντας έτσι στη πράξη κάθε ανταγωνισμό στην, κατ’ ευφημισμό, απελευθερωμένη αγορά!

Χαρακτηριστικές περιπτώσεις:

α) H αμοιβή για τα Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος (ΑΔΙ).

Αποτελεί Εφεύρεση για να εισπράττουν αμοιβή όσοι παραγωγοί δηλώσουν διαθέσιμοι να… παράγουν! Με τον νόμο της απελευθέρωσης της αγοράς Ν2773/99 δεν προβλεπόταν αμοιβή για την διαθεσιμότητα της ισχύος.

Η έλλειψη όμως επενδυτικού ενδιαφέροντος για νέες θερμικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής(παρά τις μαζικές άδειες παραγωγής) οδήγησε στην καθιέρωση της για μια και μόνο νέα μονάδα που θα κάλυπτε ανάγκες ασφάλειας εφοδιασμού και καθορίσθηκε στα 25000 ευρώ /MW το χρόνο.

Στη συνέχεια επεκτάθηκε για όλες μονάδες και το καλοκαίρι του 2010 αυξήθηκε σε 35000 ευρώ/MW.Το 2011 αναπροσαρμόσθηκε και πάλι σε 45000 και τελικά πέταξε, για τις μονάδες ΦΑ συνδυασμένου και ανοικτού κύκλου, στις 90000 ευρώ/MW το χρόνο (Ιούλιος του 2013).

Αύξηση από τις αρχές του 2010 360%!

Έτσι μια αργούσα μονάδα ηλεκτροπαραγωγής Φ.Α. συνδυασμένου κύκλου με ΑΔΙ 400 MW θα εισπράττει κάθε χρόνο ποσό άνω των 36 εκατομμυρίων ευρώ!! Ποσό που εξασφαλίζει πλήρως όχι μόνο τα έξοδα της αλλά και ικανοποιητική κερδοφορία. Δηλαδή μια αργούσα μονάδα συνδυασμένου κύκλου μόνο με την αμοιβή των ΑΔΙ εξασφαλίζει απόσβεση της σε 6 χρόνια όταν η ΔΕΗ λογαριάζει για τις αποσβέσεις της 25ετία!

Συνολική επιβάρυνση από την αμοιβή των ΑΔΙ περίπου 680 εκατομμύρια Ευρώ το χρόνο.

Είχε προηγηθεί η «διαρθρωτική» προσωρινή(!!!) καθιέρωση του «Μηχανισμού Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους» που αντικαταστάθηκε με την γενναία(!!!!) αναπροσαρμογή των ΑΔΙ.

Ο ΜΑΜΚ διασφάλιζε ένα προστατευμένο οικονομικά περιβάλλον σε όσους ηλεκτροπαραγωγούς είχαν στη διάθεσή τους μονάδες ηλεκτροπαραγωγής συνδυασμένου κύκλου (σ.σ. δηλαδή όλους τους ιδιώτες παραγωγούς), καθώς τους «αποζημίωνε» με τιμές υψηλότερες από αυτές που διαμορφώνονταν στην ημερήσια αγορά ηλεκτρικής ενέργειας (Οριακή Τιμή Συστήματος).

Ο μηχανισμός αυτός διασφάλιζε στη πράξη ότι οι μονάδες τους μπορούσαν να λειτουργούν, ανεξαρτήτως της ζήτησης και του κόστους παραγωγής, απολαμβάνοντας πέραν της αμοιβής των ΑΔΙ (ήταν τότε 45000/MW), εγγυημένη τιμή για την παραγωγή τους, ανεξαρτήτως της πορείας της αγοράς και του κόστους καυσίμου, καθώς αυτή κάλυπτε το μεταβλητό τους κόστος +10%.

Ο στρεβλωτικός αυτός μηχανισμός είχε σαν αποτέλεσμα τη σημαντική επιβάρυνση του κόστους ηλεκτροπαραγωγής της χώρας(περίπου 400 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο το πρώτο εξάμηνο του 2013 κόστισε στη ΔΕΗ 215 εκατομμύρια ευρώ), με αντίστοιχη αρνητική επίπτωση στις δαπάνες και τη ρευστότητα της και τελικά στα τιμολόγια των καταναλωτών.

Οδήγησε επίσης στην υποκατάσταση εγχώριου καυσίμου- του λιγνίτη- από ακριβότερο εισαγόμενο –το ΦΑ- με σοβαρότατες επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και το εμπορικό ισοζύγιο, την στιγμή της κορύφωσης των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης.

Στην κατασκευή του «εκσυγχρονιστικού» αυτού μηχανισμού συνέβαλε, η δυνατότητα - παρασχέθηκε με «διαρθρωτική» μεταβολή των κανονισμών(!)- των παραγωγών να υποβάλουν προσφορές ανά ώρα στην ημερήσια αγορά με τιμές- ακόμη και μηδενικές στο 30% του εικοσιτετράωρου- που να αντανακλούν όμως, στον μέσο όρο τους, τουλάχιστον στο μεταβλητό τους κόστος(!!!) μεταβολή που καταργείται(!) από 1-1-14 μερικά και από 1-7-2014 πλήρως(!!!).

Οι ιδιώτες παραγωγοί «αξιοποίησαν» πλήρως την διάταξη αυτή φτιάχνοντας τις ημερήσιες προσφορές τους κατά τέτοιο τρόπο ώστε να υποκαθιστούν τις μονάδες του Λιγνίτη με ζημιά της ΔΕΗ, των καταναλωτών και της εθνικής οικονομίας.

Μετά την αναπροσαρμογή της αμοιβής των ΑΔΙ οι ιδιώτες παραγωγοί φαίνεται να αλλάζουν τακτική, αφού δεν τους συμφέρει πιά να λειτουργούν οι μονάδες τους και προσφέρουν τιμές υψηλότερες που τους αποκλείουν από το ημερήσιο πρόγραμμα. Έτσι αποφεύγουν ενδεχόμενες ζημιές που κοστίζουν διπλά και σαν επισκευές και σαν απώλεια των σχετικών ΑΔΙ!

Έγινε δηλαδή ΘΑΥΜΑ μέγα, την εποχή του μνημονίου, προστέθηκε με διαρθρωτικές αλλαγές(!!!!!) νέα κατηγορία αργόσχολων, με αμοιβές πλουσιοπάροχες, δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο! Είναι η κατηγορία των «αναξιοπαθούντων» επιχειρηματιών του τομέα ηλεκτροπαραγωγής!

β) Η Μονάδα συμπαραγωγής του «Αυτοπαραγωγού» ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.

Η μονάδα αδειοδοτήθηκε σαν μονάδα «αυτοπαραγωγής»της ΑτΕ για να καλύψει τις ανάγκες της σε ατμό και ηλεκτρισμό, εντάθηκε στα προγράμματα του 4ου ΚΠΣ και εισέπραξε τις σχετικές επιδοτήσεις.

Όταν όμως την περίοδο 2004-2006 η ΟΤΣ έφτασε σε υψηλά επίπεδα υποβλήθηκε αίτημα προς την κυβέρνηση να αλλάξει την άδεια παραγωγής και να χαρακτηρισθεί μονάδα συμπαραγωγής, έτσι ώστε να διαθέτει την παραγωγή της στην ημερήσια αγορά και να προτάσσεται η ένταξή της στα προγράμματα του ημερήσιου προγραμματισμού. Παράλληλα ζήτησε η ΔΕΗ να συνεχίσει την τροφοδότηση της ενεργοβόρου ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ με ηλεκτρικό ρεύμα.

Έτσι απλά η ΑτΕ(Μυτιλιναίος) διεκδικούσε να πουλά, στην ημερήσια αγορά, το ρεύμα που θα παρήγαγε η μονάδα της σε υψηλές τιμές και να αγοράζει ρεύμα από τη ΔΕΗ σε πολύ χαμηλές –προνομιακές- τιμές. Έτσι απλά κερδίζει σημαντικά ποσά το χρόνο. Λογαριασμοί που έγιναν το καλοκαίρι του 2008 ανέβαζαν τα ποσά αυτά σε πολλές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.

Οι απαιτήσεις αυτές έγιναν τελικά αποδεκτές το 2009 από τον τότε ΥΠΑΝ κ Φώλια απόγευμα… μεγάλης Πέμπτης!

Οι βουλιμικές της ορέξεις όμως, που κατά περίεργο τρόπο εύρισκαν «ευήκοα ώτα» στους κυβερνώντες, δεν σταμάτησαν εκεί.

Ζήτησε και κατάφερε η μονάδα να χαρακτηριστεί ΑΠΕ και το παραγόμενο από αυτήν ηλεκτρικό ρεύμα να απορροφάται κατά προτεραιότητα από την αγορά με εγγυημένες τιμές ΑΠΕ.

Την χαριστική αυτή ρύθμιση-επιβάρυνσης των καταναλωτών με πολλές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ- υπέγραψε ο κος Γ. Παπακωνσταντίνου στην διάρκεια της θητείας του στο ΥΠΕΚΑ!

Το σκάνδαλο ολοκληρώθηκε με πρόσφατη απόφαση της επιτροπής μόνιμης Διαιτησίας της ΡΑΕ. Η απόφαση αυτή διαγράφει χρέη της «Αλουμίνιον» προς τη ΔΕΗ ύψους 110 εκατομμυρίων ευρώ και υποχρεώνει τη ΔΕΗ να την προμηθεύει, για όλες τις ώρες του χρόνου, με ηλεκτρικό ρεύμα σε τιμές κάτω του κόστους παραγωγής λιγνιτικής μονάδας!

Σύμφωνα την από 3-11-2013 ανακοίνωση της ΔΕΗ η απόφαση «οδηγεί κατ’ ουσία σε τιμή ανάλογη με αυτή της σύμβασης με την PECHINEY, η οποία είναι μάλιστα είναι χαμηλότερη από αυτήν για την οποία η χώρα το 2011 καταδικάσθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για παράνομη κρατική ενίσχυση υπέρ της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ».

Επίσης, μπροστά στο κίνδυνο να κατηγορηθεί για απιστία, η διοίκησή της ΔΕΗ πήρε απόφαση να καταγγείλει την σύμβαση με την ΑτΕ και να την καλέσει να επιλέξει άλλον προμηθευτή!

γ) Το σκάνδαλο των ENERGA και HELLAS ROWER

Η νοοτροπία, που είχε επικρατήσει στα διάφορα επίπεδα της διοίκησης, Ανεξάρτητες αρχές, Δημόσιοι οργανισμοί-Διαχειριστές, Κυβέρνηση κλπ, για την χωρίς όρους και προϋποθέσεις διευκόλυνση των εμπλεκόμενων στην αγορά Ηλεκτρισμού, λειτούργησε σαν θερμοκήπιο για το σκάνδαλο Energa και Hellas Power.

Με τις ελάχιστες εγγυήσεις που τους ζητήθηκαν- τις καθορίζουν οι κανονισμοί –και την απεριόριστη εγκληματική ανοχή που απολάμβαναν από την ΡΑΕ, τον ΔΕΣΜΗΕ - ΛΑΓΗΕ και την κυβέρνηση, οι ιδιοκτήτες των εταιρειών προμηθεύονταν το ρεύμα χωρίς να το πληρώνουν, το παρείχαν στους πελάτες τους - τους απέσπασαν από τη ΔΕΗ με παραπλανητικές διαφημίσεις με την συνδρομή των ΜΜΕ και την ανοχή κυβέρνησης και ανεξάρτητων αρχών- και τα χρήματα που εισέπρατταν από τους λογαριασμούς μαζί με τις πάγιες χρεώσεις των δικτύων, τα ειδικά τέλη για ΥΚΩ και ΑΠΕ, τους φόρους και τα χαράτσια που εισπράττονται με αυτούς, τα διοχέτευαν σε προσωπικούς λογαριασμούς και υπεράκτιες εταιρίες που είχαν ιδρύσει σε φορολογικούς παραδείσους!!!

Το σκάνδαλο ξεπέρασε τα 200 εκατομμύρια ευρώ και το λόγο έχει πλέον η δικαιοσύνη.

δ) Οι υψηλές εγγυημένες τιμές στις «ηλιακές» Mwh.

Διαχρονικά οι κυβερνήσεις καθιέρωσαν υπερβολικά υψηλές εγγυημένες τιμές για τις παραγόμενες από τα Φ/Β Mwh. Στην Ελλάδα της ηλιοφάνειας οι εγγυημένες τιμές είναι πολύ υψηλότερες αυτών της Γερμανίας που ανέπτυξε την σχετική τεχνολογία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι έχει καλυφθεί, μέχρι σήμερα, ο στόχος που τέθηκε για το 2020,(2500MW), έχουν «επενδυθεί» ποσά που ξεπερνούν τα 5 δις, ενώ εκκρεμούν ακόμα προς υλοποίηση συμβολαιοποιημένα Φ/Β με συνολική ισχύ μεγαλύτερη των 2000 MW.

Τα Φ/Β είναι έργα μικρής ουσιαστικά αποδοτικότητας και ελάχιστης προστιθέμενης αξίας. Μέρος από τα ποσά αυτά θα μπορούσε να έχει στραφεί σε άλλες επενδύσεις με υψηλή προστιθέμενη αξία και πολύ καλύτερη ενεργειακή απόδοση (πχ ΜΥΗΣ,ΥΗΣ, κλπ).

Επίσης πρέπει μα τονιστεί ότι οι επιδοτήσεις στους παραγωγούς μέσω των συμβολαίων και του σχετικού λογαριασμού στον ΛΑΓΗΕ είναι σχεδόν 1δις το χρόνο και για διάστημα 20 τουλάχιστον χρόνια.

Ο παραλογισμός των υψηλών εγγυημένων τιμών αποκαλύφθηκε πλήρως όταν το Υπουργείο Εμπορίου Βιομηχανίας και Τουρισμού της Κύπρου πέτυχε να προμηθευτεί ενέργεια από Φ/Β από τους ανάδοχους σχετικών αδειών σε τιμές από 97ευρώ/Mwh (από πάρκα μέχρι 1,5 MW ισχύ) μέχρι 74,1 ευρώ/Mwh (από πάρκα 5εως 10 MW) ενώ στην Ελλάδα οι τιμές είναι από 200 έως 550 ευρώ/Mwh!

Βέβαια οι υψηλές εγγυημένες τιμές στα Φ/Β ευνόησαν ιδιαίτερα τους κατασκευαστές του κλάδου, που προμήθευαν σε υψηλότατες τιμές τα Φ/Β στους επενδυτές και τις τράπεζες που έσπευσαν να τους χρηματοδοτήσουν. Οι κατασκευαστές εξασφάλισαν υπερκέρδη μέσω υπερτιμολογήσεων του εξοπλισμού από ενδιάμεσες εταιρίες που έφτιαξαν εκτός Ελλάδος την ίδια στιγμή που οι τιμές του διεθνώς παρουσίαζε ραγδαία αποκλιμάκωση!

Τώρα αναζητείται λύση. Παρά την επιβολή υψηλής ειδικής φορολογίας επί των εισπράξεων των παραγωγών από ΑΠΕ που αποτελεί έσοδο του ΛΑΓΗΕ και την αύξηση του σχετικού τέλους από 1-7-2013(δεύτερη μέσα στο χρόνο) κατά 60% στο σύνολο της κατανάλωσης (118% στα οικιακά τιμολόγια ), μέτρο που θα επιφέρει πάνω από 400 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, τα ανοίγματα στο σχετικό λογαριασμό διευρύνονται, οι πληρωμές ετεροχρονίζονται και η αξιοπιστία του κράτους, απέναντι στους επενδυτές, καταβαραθρώνεται. Οι παραγωγοί από ΑΠΕ έχουν τιμολογήσει ενέργεια που διέθεσαν στο σύστημα και στο δίκτυο 7 μήνες τώρα, έχουν καταβάλει τον ΦΠΑ στο κράτος και ακόμη αναμένουν να πληρωθούν από τον κρατικό ΛΑΓΗΕ(!).

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι βελτιώνεται το επενδυτικό κλίμα!

ε) Οικονομική κατάρρευση του ΛΑΓΗΕ - Σε αδιέξοδα η “αγορά”!

Από τις ανακοινώσεις και το στοιχεία που δημοσιεύει ο «Λειτουργός» της αγοράς (Λειτουργός ΑΓοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας-ΛΑΓΗΕ) είναι ολοφάνερα τα οικονομικά του προβλήματα και ορατός ο κίνδυνος της οικονομικής του κατάρρευσης.

Η μείωση της κατανάλωσης ΗΕ λόγω της συνεχιζόμενης ύφεσης, σε συνδυασμό με τις υψηλές αμοιβές των ΑΔΙ και τις μεγάλες εγγυημένες τιμές στην παραγωγή των Φ/Β πάρκων και της μονάδας Συμπαραγωγής της Αλουμίνιον ΑΕ έχουν φτάσει σε αδιέξοδα την αγορά.

Παρά την ιλιγγιώδη αναπροσαρμογή του τέλους ΑΠΕ –ΕΤΜΕΑΡ γράφεται στους λογαριασμούς ρεύματος- από 0,30 ευρώ/Mwh το 2009 σε 20 ευρώ/Mwh το 2013 η σε ποσοστό το ιλιγγιώδες 6900%(!!!!),το αναμενόμενο έλλειμμα του σχετικού λογαριασμού στον ΛΑΓΗΕ θα ξεπεράσει το 2013 τα 600 εκ ευρώ και τα επόμενα χρόνια το 1 Δις ευρώ.

Οι απλήρωτοι λογαριασμοί στη ΔΕΗ πολλαπλασιάζονται και σωρεύουν επισφαλείς απαιτήσεις που ξεπερνούν το 1,2 δις ευρώ.

Η οικονομική ασφυξία στην ΔΕΗ, που είναι σχεδόν μοναδικός αγοραστής (98,5%) στην «αγορά» και ταυτόχρονα μοναδικός προμηθευτής στους καταναλωτές, μετακυλίεται στους παραγωγούς και αυτοί με τη σειρά τους δεν πληρώνουν τη ΔΕΠΑ κλπ.

Σημειώνεται πως τα χρέη των παραγωγών προς τη ΔΕΠΑ συνέβαλαν στην αποτυχία της σχετικής ιδιωτικοποίησης!

Τα κυβερνητικά σενάρια αντιμετώπισης του κινδύνου κατάρρευσης του ΛΑΓΗΕ και κατ’ επέκταση της αγοράς διαδέχονται το ένα το άλλο και αφορούν τόσο σε νέο κούρεμα των εγγυημένων τιμών στα Φ/Β όσο και σε νέες αυξήσεις στο ΕΤΜΕΑΡ(τέλος ΑΠΕ).

Τέλος είναι πλέον βέβαιη η αύξηση των παγίων χρεώσεων ισχύος και δικτύου στα τιμολόγια του ηλεκτρισμού.

Από τις προαναφερόμενες ενδεικτικές περιπτώσεις γίνεται ολοφάνερη η προσπάθεια των κυβερνώντων να επιρρίψουν, δια μέσου «διαρθρωτικών» αλλαγών σε επί μέρους τομείς, το δυσβάσταχτο κόστος της «ελαφρότητας των Υπουργών» και της «επιθετικότητας των μεγάλων αρπακτικών» της αγοράς στην χειμαζόμενη οικονομία και το Λαό.

Μέχρι στιγμής έχουν μετακυλήσει μέρος των χρεώσεων στην αγορά.

Τα τιμολόγια στη βιομηχανία και στη γεωργία που αναζητούν τη χαμένη τους ανταγωνιστικότητα έχουν αυξηθεί μεταξύ των ετών 2010 -2013 περίπου κατά 30% και 65% αντίστοιχα επιβαρύνοντας υπέρμετρα το κόστος παραγωγής!

Τα τιμολόγια των οικιακών καταναλωτών (στην κατηγορία αυτή συμπεριλαμβάνονται και οι άνεργοι) κατά περίπου 27%.

ΔΙΑΡΚΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

Αν αθροίσει κανείς το κόστος των επί μέρους «διαρθρωτικών» μέτρων - αναμένεται να περάσουν στους λογαριασμούς του ρεύματος - βλέπει ότι ανέρχεται σε ποσό που ξεπερνά το 1 δις ευρώ το χρόνο. Τα «μέτρα» αυτά και οι «σχετικές ρυθμίσεις» αποτελούν διαρκή οικονομικά εγκλήματα σε βάρος του ΛΑΟΥ και της Χώρας και διαπράχθηκαν με πράξεις η παραλήψεις των κυβερνώντων και των μελών της ΡΑΕ.

Δεν αποτελούν αντικείμενο συζητήσεων και αντιπαραθέσεων γιατί συντελούνται με νομιμοφάνεια, με «διαρθρωτικές ρυθμίσεις και μέτρα» στο όνομα της «απελευθέρωσης των αγορών»(!!!)και συγκαλύπτονται με δυσνόητα κείμενα -περιχέουν πολλούς τεχνικούς όρους και τεχνικούς νεολογισμούς - δύσκολα κατανοητά από τον Ελληνικό Λαό, ακόμη και από τους περισσότερους εκπροσώπους του στη Βουλή.

Τα κείμενα αυτά- παίρνουν τις περισσότερες φορές τη μορφή φωτογραφικών διατάξεων- μπορεί να είναι δυσανάγνωστα για το Λαό, είναι όμως ευανάγνωστα και άμεσα αντιληπτά από τους άμεσα ενδιαφερόμενους… αφού συνδυάζονται με ροές εκατομμυρίων ευρώ!

«Υπάρχει άλλη λύση;» αναρωτιούνται πολλοί και ιδιαίτερα όσοι επιχειρούν να περάσουν τα επαχθή για το Λαό και τη Χώρα μέτρα με εργαλείο την θεωρεία του μονόδρομου.

Και βέβαια υπάρχει. Έξω και πέρα από την αναζήτηση ευθυνών για τα διαρκή και επαναλαμβανόμενα οικονομικά εγκλήματα που επιβάλλεται να ξεκινήσει άμεσα, υπάρχει λύση.

Είναι η λύση της κοινής λογικής. Η αγορά να λειτουργήσει επιτέλους με σεβασμό στους κανόνες του ανταγωνισμού.

Χωρίς αμοιβή για ΑΔΙ – αν κινηθεί η διαδικασία δημοπράτησης θα έχουν μηδενική αξία- και με προσφορές ενέργειας που να αντανακλούν για κάθε μονάδα τουλάχιστον το πραγματικό κόστος παραγωγής!

Με Μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό και μίγμα καυσίμου που να εξυπηρετεί την εθνική οικονομία!

Με εξορθολογισμένες τιμές ΑΠΕ που να σέβονται καταναλωτές και επενδυτές!

Με Δίκτυα κάτω από εθνικό- κοινωνικό έλεγχο!

Με ΔΕΗ δημόσια εκσυγχρονισμένη και απαλλαγμένη από λογικές που την ήθελαν υπηρέτη οικονομικών και κομματικών συμφερόντων.

Αυτά όλα όμως προϋποθέτουν ανατροπή της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής και των σχεδίων ιδιωτικοποίησης στην ηλεκτρική ενέργεια, που αποσκοπούν στην λεηλασία του ΛΑΟΥ.

Πολλοί είναι εκείνοι που εναποθέτουν ελπίδες για αντίσταση και αντιμετώπιση των όσων γίνονται και έρχονται στην αγορά ηλεκτρισμού σε ένα σύνολο πατριωτικών, πολιτικών και λαϊκών δυνάμεων που θα συντονίσουν τις προσπάθειες τους και δεν έχουν άδικο.

Ας μη ξεχνάμε ότι στη γειτονική Βουλγαρία, με αφορμή αυξήσεις στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος… έπεσε η κυβέρνηση!

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση