Μεθοδεύεται η τουρκοποίηση του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου

Mετά το ερντογανικό και γνήσια νεοοθωμανικό "δεν υπάρχει χώρα Κύπρος", ήρθε και ο πρόεδρος της Τουρκίας Γκιούλ, με άκρως προκλητικές δηλώσεις, διασυνδέοντας και πάλι την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της Κύπρου με τη λύση του κυπριακού. Οι Τούρκοι κάνουν τη δουλειά τους, έχοντας πλήρη επίγνωση του σε ποιά θλιβερή κατάσταση βρίσκονται - από κάθε άποψη- Ελλάδα και Κύπρος. Σχετικά τοποθετήθηκε με παραγωγή προτάσεων μόνο ο πρόεδρος της Συμμαχίας Πολιτών Γιώργος Λιλλήκας. Διότι σημασία δεν έχει μόνο να πιστοποιείς τις κινήσεις της άλλης πλευράς, αλλά και να χαράσσεις δική σου πολιτική - έργοις- αντιμετώπισής τους.

Αυτή τη στιγμή, άσχετα με την μεταξύ τους πολιτική κόντρα, Ισραηλινοί και Τούρκοι συζητούν επί επιχειρηματικής-οικονομικής βάσης. Και στο ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α. είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως οι συζητήσεις είναι "προχωρημένου βαθμού": Οι αγωγοί αερίου, από την ανατ. Μεσογείου να κατευθυνθούν όχι στην Κρήτη, αλλά στην Τουρκία! Ως εκ τούτου, συμφωνούμε με την πρόταση του Γιώργου Λιλλήκα: Η οποία στηρίζεται στο ότι μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να σταματήσει ο σχεδιασμός μεταφοράς του κυπριακού φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας: Η κυπριακή κυβέρνηση και ο Αναστασιάδηςε προσωπικά, να εγκαταλείψουν τις ατέρμονες κωλυσιεργίες και τα "ναι μεν αλλά", και να ανακοινώσουν επιτέλους το σχεδιασμό δημιουργίας του τερματικού υγροποίησης φυσικού αερίου. Όχι γενικώς και αορίστως, αλλά διευκρινίζοντας το που θα κατασκευαστεί, πως, και ποιός ο τρόπος χρηματοδότησης του έργου. Πριν μας προλάβουν τα γεγονότα.

Μόνο με συγκεκριμένες αποφάσεις που θα καταδείξουν την αποφασιστικότητα της Λευκωσίας να προχωρήσει στη λύση του τερματικού υγροποίησης, θα τεθεί τέρμα στη διασύνδεση της λύσης του κυπριακού με το φυσικό αέριο. Διαφορετικά, όσο η κυβέρνηση Αναστασιάδη καθυστερεί, επιτρέπει στην Τουρκία και τους συμμάχους της να προωθούν τους δικούς τους σχεδιασμούς σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και οι σχεδιασμοί είναι επικίνδυνοι, αφού θα κλέψουν από τα χέρια της ελληνικής πλευράς το μόνο όπλο που έχουμε προς αντιστροφή της πτώσης μας: Το φυσικό αέριο, ελλαδικό και κυπριακό.

Αν η κυβέρνηση Αναστασιάδη συνεχίσει τις απαράδεκτες καθυστερήσεις, έχουμε κάθε δικαίωμα να σκεφτούμε άλλα: Μήπως εντέχνως και εσκεμμένως, και βάσει άνωθεν υποδείξεων, μένουμε στα λόγια; Ώστε να δοθεί το άλλοθι και οι Ισραηλινοί να πουν ότι θα "κάνουμε μπίζνες" με αυτούς που πραγματικά είναι αποφασισμένοι;

Και κάτι ακόμη: Οι αναλυτές-στελέχη του ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α., έχουμε επισημάνει από τον παρελθόντα Ιούνιο τον κίνδυνο "τουρκοποίησης" του ελληνικού φυσικού αερίου. Εισπράξαμε εφησυχασμό, από "πολύ ψηλά". Αντιδράσεις του τύπου "μα είναι δυνατόν οι Ισραηλινοί να αποδεχθούν οι αγωγοί τους να διέλθουν μέσω Τουρκίας, την ώρα που η σχέση τους είναι στο μηδέν"; Δυστυχώς, πολλοί στην Αθήνα δεν έχουν αντίληψη του πως λειτουργούν αυτές οι υποθέσεις. Η οικονομία συχνά επιβάλλεται στην πολιτική, ιδίως αν έχουμε να κάνουμε με τέτοιες μείζονες αποφάσεις. Μακάρι να διαψευστούμε, αλλά τι θα γίνει αν τα μεγάλα κεφάλαια σε Κωνσταντινούπολη και Τελ Αβίβ τα βρούν στην ενέργεια; Ποιός τότε θα τους εμποδίσει; Ο Νετανιάχου θα συνεχίσει να πουλάει αντιτουρκισμό, ο Ερντογάν θα γαβγίζει, αλλά "κάτω απ' το τραπέζι", οι "δουλειές" θα προχωρούν. Με μόνο θύμα τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα...

Πηγή ΕΛΚΕΔΑ

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση