Καργάκος: Έκκληση
Του Σαράντου Καργάκου
Χαμηλῶστε τούς τόνους.
Μή ρίχνετε λάδι στή φωτιά.
Ἡ φωτιά, ὅταν φουντώσει, θά κάψει πρώτα τά παιδιά.
Ἡ ἀγάπη πρός τή δημοκρατία δέν ἐκδηλώνεται μέ τή φωνασκία.
Γιά τή στερέωση τῆς δημοκρατίας προέχει ἡ ἀγάπη πρός τήν πατρίδα.
Ὁ περισσότερο ἐπίκαιρος ἀπό κάθε ἄλλη φορά Ἰωάννης Καποδίστριας εἶχε πεῖ:
«Ἄν θέλετε νά ἔχετε κράτος ἰσχυρόν καί ἔνδοξον, ἀγαπήσατε τήν πατρίδα σας».
Ἡ ἀγάπη πρός τήν πατρίδα ἀπαιτεῖ σέ κρίσιμες καταστάσεις ὁμόνοια καί συνοχή.
Δέν μέ ἐνδιαφέρει τί λένε τά κόμματα καί τί τά ΜΜΕ. Ἐπί δεκαετίες προσέφεραν στό λαό μῖσος καί ἀέρα κοπανιστό.
Μέ ἐνδιαφέρει ὁ λαός καί περισσότερο ἡ νεολαία.
Θά εἶναι θλιβερό ὕποπτα συμφέροντα καί ὁ δικός της ἀνεγκεφαλισμός νά τήν ὁδηγήσουν στόν παλιό –δικό μας- ἀλληλοσπαραγμό.
Πλατεία Ὁμονοίας ἔχουμε, πνεῦμα ὁμονίας δέν ἔχουμε.
Αναρτήσεις
Δημοκρατία και Πατρίδα, μεγάλη κουβέντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημοκρατία χωρίς Πατρίδα γίνεται;
Εάν δεν έχεις σπίτι, χωράφι, κάτι τέλος πάντων να σε κρατάει κάπου σταθερά, έχει σημασία να συνέρχεσαι με άλλους για να αποφασίσετε πως θα προκόψουν όλα αυτά, που θα γίνουν τα αυλάκια με τα νερά, από που θα περάσουν οι δρόμοι, τι θα μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο για να τα κρατήσουν και τα βελτιώσουν... και τόσα άλλα;
Μήπως νά ανήκουν όλα σε όλους; Έστω, σε ποιούς; Στους ντόπιους; Στους όμορους; Στους γύρωθεν; Στους παρέξω; Εκείνοι εδώ εμείς εκεί; Τί γίνεται εδώ πέρα, θα γίνη ο πλανήτης ένα απέραντο δίκτυο μεταφορών πήγαινε έλα; Το αντέχει, και εάν ναι, τι γλώσσα θα μιλούμε και τι συνήθειες θα κρατήσουμε, όλα μια ρώσικη σαλάτα; Για ΌΛΟΥΣ;;;; Μήπως να κατασκευασθή και ΕΝΑ είδος ζώων και φυτών για καλλίτερη οικονομία;
Τί διαφορετικό είναι η Πατρίδα, παρά το σύνολο των χώρων και πραγμάτων που μεσολαβούν μεταξύ των ιδιωτικών ιδιοκτησιών και που είναι κοινή περιουσία ΟΛΩΝ (ανεξάρτητα από το μέγεθος της προσωπικής οικονομικής κλπ δύναμης του καθενός) και στην ουσία επομένως σταθμίζεται ως δικαιωματική αξία ανώτερη της κατ' ιδίαν (συνήθως) περιουσίας;
Για να στηριχθή όμως αυτό το υλικό ΚΟΙΝΟ συμφέρον, πρέπει οι κάτοικοι να έχουν και κοινές πολιτισμικές συγγένειες, ιστορικές αναγωγές, ακούσματα, λαλιές και τόσα άλλα που δομούν το κοινό όφελος (συναμφότερον) και επομένως την συνοχή-Συνέχεια.
Πως διοικείται όμως μια Πατρίδα μεταξύ ανθρώπων που θεωρούν εαυτούς πολιτικά ενήλικες;
Διά εναποθέσεως εις ανώτατη αρχή των πάντων επειδή ως εντολοδότες (εκόντες άκοντες) αποδέχονται πως δεν αντιλαμβάνονται ωσάν νήπιοι τα καθέκαστα;
Η ιστορία καταδεικνύει πως εύκολά παίζουν κάποιοι αντιπρόσωποι δημαγωγοί με τη ιστορική φωτιά, ανάβοντάς την ανεύθυνα (στα εσωτερικά)... αλλά υπάρχουν και οι αυτόκλητοι "εντεταλμένοι" μωροί ή δράστες, κατά περίπτωση και εκ του αποτελέσματος (στα εξωτερικά).
Κατάληξη: Δημοκρατία (άνευ παρωπίδων) δικαιούνται με ασφάλεια Πολίτες που ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ και δεν παρασύρονται από σειρήνες της πολιτικής μαρμίτας.
Όταν αυτό είναι ανέφικτο (ΜΜΕ σε χέρια παραγόντων), μόνο ένα Σύνταγμα που προβλέπει αλληλοελεγχόμενα κέντρα εξουσίας (Προεδρική δημοκρατία, Γερουσία, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ πλήρως Δικαστική εξουσία κλπ) μπορεί να παρέχει σχετική εγγύηση πως δεν θα γίνουν τα μεγάλα λάθη και οι πολίτες επομένως θα έχουν τον χρόνο να αντιληφθούν τα γινόμενα πριν τις βαρειές υπογραφές.
Ο λαός μπορεί να "παίζει" δικαιωματικά με εσωτερικές οικονομικές ανακατατάξεις κατά το δοκούν, γιατί αυτός τραβάει το ζόρι και τελικά αυτός θα πληρώσει τα όποια επίχειρα.
Όμως το τί γράφει το κοντέρ στο εξωτερικό πχ χρέος, ή στη εξωτερική πολιτική, ή σε θέματα παιδείας, δεν αφορά καθαρά αυτήν τη γενιά αλλά επίσης τις προηγούμενες και τις επόμενες... δηλαδή την Πατρίδα ως βιότοπο πνευματικού, συναισθηματικού και τοπικού, με τα ιδιαίτερα γνωρίσματά του χώρου.
Η Δημοκρατία δεν μπορεί να βλάπτει εξοντωτικά την Πατρίδα, γιατί τότε αυτοακυρώνεται, επειδή χωρίς συνιδιοκτησία Πατρίδας δεν υφίσταται υπόστρωμα συνδιαχείρησης... εκτός εάν φανταζόμαστε παγκόσμια δημοκρατία με όλους τους πολίτες δικαιωματούχους "όπου γής και πατρίς" σε όλα τα παγκόσμια φιλέτα... αστεία πράγματα.
Δημοκρατία και Πατρίδα : Θέμα Πανελληνίων εξετάσεων στην εκθεση ιδεών. Να δούμε και τι σκεφτονται οι νέοι μας.
Διαγραφή