Προϋπολογισμός 2014 με παραδοχές εντελώς αβάσιμες

Του Θεόδωρου Δίζελου

Την περασμένη εβδομάδα κατατέθηκε στη Βουλή το σχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το επόμενο έτος 2014. Βέβαια, η κατάθεση του σχεδίου δεν είναι δεσμευτική για την κυβέρνηση. Απλά δείχνει τις τάσεις που επικρατούν στην κυβέρνηση για την οικονομική πολιτική που θα εφαρμοστεί κατά τον επόμενο χρόνο.

Κυρίως ο ρόλος του σχεδίου είναι να δημιουργήσει προβληματική γύρω από ορισμένους τομείς, που η λειτουργία τους συνεπάγεται δαπάνες για το κράτος. Αν ασχολούμαστε με το σχέδιο του προϋπολογισμού, είναι γιατί θα θέλαμε να τονίσουμε ορισμένα μόνον σημεία του, καθώς δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική.

α) Κοινωνική πολιτική. Όπως είναι γνωστό στο λεξικό των δυτικών κυβερνήσεων, δεν υπάρχει πλέον τομέας της εξουσίας με τον τίτλο κοινωνική πολιτική. Εδώ και αρκετά χρόνια έγινε προσπάθεια να σταματήσει η μέριμνα του κράτους υπέρ των αδυνάτων. Καθώς οι κοινωνικές δαπάνες ήταν σημαντικές επιβαρύνσεις του κρατικού προϋπολογισμού, και η κάλυψη τους απαιτούσε την αύξηση της φορολογίας. Και αυτό φυσικά το επιχείρημα έχει κάποια βάση. Όμως το κράτος δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να εγκαταλείψει απροστάτευτους τους οικονομικά αδύνατους. Με το ξέσπασμα της κρίσης, όμως, έχουν περιοριστεί οι δαπάνες κοινωνικής πολιτικής, ενώ αντίθετα έχουν αυξηθεί υπέρμετρα οι πολίτες που έχουν ανάγκη την μέριμνα του κράτους για να επιβιώσουν. Δυστυχώς, το σχέδιο προϋπολογισμού του 2014 περιορίζει τις δαπάνες της κοινωνικής πολιτικής κατά 2,25 δισ. ευρώ. Και αυτό σημαίνει ότι οι επιχορηγήσεις προς τα ασφαλιστικά ταμεία και το ΙΚΑ θα μειωθούν ακόμη περισσότερο την επόμενη χρονιά, καθώς τα ταμεία θα βρεθούν με δραστικό περιορισμό των εσόδων τους. Και αυτό θα έχει σαν συνέπεια τελικά τον περιορισμό των συντάξεων και την εγκατάλειψη από το ΙΚΑ και από τα άλλα 162 ταμεία των ελέγχων για την κανονική απόδοση των οφειλομένων εισφορών. Αυτή η απόφαση για περιορισμό των επιχορηγήσεων στα Ασφαλιστικά Ταμεία, αποτελεί την αφετηρία για την κατάρρευση του ελληνικού ασφαλιστικού συστήματος. Επειδή το σύστημα ευνοεί την ανάθεση όλων των δραστηριοτήτων, που συνεπάγονται υψηλή κερδοφορία, στο ιδιωτικό κεφάλαιο, ο κ. Στουρνάρας, συστημικό τυφλό όργανο, θέλει να προκαλέσει την πλήρη εξασθένηση του ασφαλιστικού μας συστήματος, για να εφαρμοστεί και εδώ ένα μεικτό σύστημα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και παροχής συντάξεων. Και πρέπει ο κ. Σαμαράς και η κυβέρνησή του να παραδειγματιστούν από αυτά που συμβαίνουν σήμερα στις ΗΠΑ. Το ρεπουμπλικανικό κόμμα προσηλωμένο στο επικρατούν σύστημα, μάχεται λυσσωδώς την επέκταση της κοινωνικής ασφάλισης σε οικονομικά αδύνατο κομμάτι του λαού, που υποστηρίζει ο πρόεδρος Ομπάμα. Το σύστημα λοιπόν θέλει την ασφαλιστική κάλυψη των πολιτών από τον ιδιωτικό τομέα. Γιατί τα κέρδη εδώ είναι αρκετά υψηλά.

β) Δαπάνες εξοπλισμών: Τεράστιο θέμα αποτελεί η κάλυψη των αμυντικών αναγκών της χώρας μας, με τον εφοδιασμό εξοπλισμών αμυντικής θωράκισης για την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων. Οι συνεχείς περιορισμοί των πιστώσεων για εξοπλισμούς έχουν σαν αποτέλεσμα και την υποβάθμιση της αμυντικής ικανότητας των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Και πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι ειδικά για την Ελλάδα, που περιτριγυρίζεται από εχθρικές χώρες, το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να διατηρείται σταθερό. Στον προϋπολογισμό του επομένου έτους βλέπουμε ότι οι εξοπλιστικές δαπάνες μειώνονται κατά 167 εκατ. ευρώ. Ενώ το 2013 οι πιστώσεις έφθασαν στα 750 εκατ. ευρώ, στον νέο προϋπολογισμό του 2014 προβλέπονται πιστώσεις ύψους 583 εκατ. ευρώ. Επομένως, θα διογκώνονται τα προβλήματα για τον έγκαιρο και ολοκληρωμένο εξοπλισμό των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Είναι, όμως, αυτός ορθόδοξος τρόπος για να δημιουργήσει πρωτογενές περίσσευμα ο προϋπολογισμός του 2014; Και πρέπει να σημειώσουμε ότι φέτος πλήρωσε το κράτος 75 εκατ. ευρώ για έξοδα εκταμίευσης των δόσεων του δανείου. Επειδή ξεκλείδωσαν τα θησαυροφυλάκια τους για να δώσουν τα χρήματα; Και ο νέος προϋπολογισμός του 2014 περιλαμβάνει έξοδα 60 εκατ. ευρώ για δαπάνη εκταμίευσης δανείων. Και πέραν αυτών το 2014 θα έχουμε και αύξηση των τόκων που πληρώνουμε κατά 1 δισ. ευρώ. Η επιβάρυνση λοιπόν για την Ελλάδα που βρίσκεται σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία είναι πάρα πολύ μεγάλη, ενώ αυτά που θα εισπράξουν οι δανειστές μας είναι υπερβολικά και δεν δείχνουν καθόλου την ύπαρξη αλληλεγγύης μεταξύ χωρών - μελών της ίδιας οικονομικής και νομισματικής ένωσης. Το συμπέρασμα είναι ότι οι εταίροι μας και δανειστές μας στα λόγια είναι συμπονετικοί, στα έργα ανάλγητοι. Να γιατί η Ευρωζώνη δεν μπορεί να πάρει γρήγορες και επίκαιρες αποφάσεις.

γ) Πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ): Η κυβέρνηση εάν είχε συναισθανθεί τον κίνδυνο που περικλείει το υψηλό ποσοστό ανεργίας (και ειδικά στους νέους) θα έπρεπε κάθε χρόνο να αυξάνει τις πιστώσεις για την εκτέλεση δημοσίων έργων. Πριν από την κρίση ο προϋπολογισμός του ΠΔΕ προέβλεπε έσοδα περίπου 10 δισ. ευρώ, κυρίως από επιχορηγήσεις του κράτους, αλλά και από επιδοτήσεις από τα διάφορα ταμεία της ΕΕ. Και τούτο είχε σαν αποτέλεσμα την απορρόφηση μεγάλου αριθμού εργατών και τεχνιτών, αλλά και την απόκτηση υποδομών από το κράτος. Σήμερα βλέπουμε ότι στον προϋπολογισμό του ΠΔΕ του 2013 τα έσοδα, δηλαδή οι πιστώσεις για την εκτέλεση δημοσίων έργων, φτάνουν στα 5,1 δισ. ευρώ. Ενώ στον προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς, οι πιστώσεις που διατίθενται είναι 4,6 δισ. ευρώ. Δηλαδή το ΠΔΕ περιορίζεται κατά 500 εκατ. ευρώ για την επόμενη χρονιά. Έτσι, όμως, δεν είναι δυνατόν ποτέ να οικοδομηθεί μια πολιτική περιορισμού της ανεργίας. Το κράτος είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης, αλλά και ο μεγαλύτερος υπαίτιος της υψηλής ανεργίας. Προκειμένου να εξοφλήσει τους δανειστές μας, απολύει κόσμο από το Δημόσιο, περιορίζει το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και ιδιωτικοποιεί όλες τις ΔΕΚΟ. Και οι καινούργιοι ιδιοκτήτες περιορίζουν το απασχολούμενο προσωπικό τους, ενώ αυξάνουν τα τιμολόγια παροχής υπηρεσιών προς τους πολίτες. «Οι Ηρακλείς» του συστήματος συγκεντρώνουν πλούτο συνεχώς, καθώς με την ανοχή του κράτους καταληστεύουν το εισόδημα των ελλήνων και τον πλούτο της χώρας μας. Δυστυχώς οι λαοί σήμερα έχουν πέσει θύματα της απόκρυφης μεν, αλλά ισχυρής συμμαχίας των οικονομικά ισχυρών παραγόντων με την πολιτική εξουσία. Σε κανένα κράτος πλέον δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι υπάρχει δημοκρατικό πολίτευμα προσηλωμένο στις ευγενείς ιδέες της δημοκρατίας. Επομένως θα πρέπει να υπάρξει κάποιο ισχυρό σοκ, για να μπορέσει το σύστημα να εξυγιανθεί. Εάν φυσικά είναι ποτέ δυνατόν ένα σύστημα διακυβέρνησης βουτηγμένο στην αθλιότητα της κλεψιάς και της διαφθοράς, να μπορέσει να πετύχει αυτοκάθαρση. Για το σκέλος των εσόδων του προϋπολογισμού της επομένης χρονιάς, θα θέλαμε μόνο να τονίσουμε ότι προβλέπει αύξηση των φορολογικών εσόδων από την άμεση και έμμεση φορολογία, με την παραδοχή ότι το 2014 θα έχει ξεπεράσει η ελληνική οικονομία την ύφεση, και θα μπει στον ενάρετο κύκλο της οικονομικής ανάκαμψης. Αυτή η παραδοχή είναι από τα πιο γελοία ανέκδοτα που έχουμε ακούσει την τελευταία τριετία από την κυβέρνηση. Και όμως πάνω σε αυτή τη σαθρή βάση κτίζεται όλο το οικοδόμημα της φορολογικής πολιτικής του 2014. Ας ευχηθούμε τα δημοσιονομικά κενά του 2014 να είναι περιορισμένα, μήπως και καταφέρουμε να αποφύγουμε τη λήψη συμπληρωματικών μέτρων, οριζοντίων ή καθέτων, ποιος ξέρει;

Και τώρα θα θέλαμε να θίξουμε δύο θέματα της επικαιρότητας, που έχουν σχέση με τον προϋπολογισμό. Το θέμα της φορολογικής μεταχείρισης του πετρελαίου θέρμανσης, και το θέμα της απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων των πανεπιστημίων.  

Καθόσον αφορά το θέμα του πετρελαίου θέρμανσης, την όλη ανωμαλία την προκάλεσε η εξίσωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης για το πετρέλαιο κίνησης και θέρμανσης. Και τούτο έγινε γιατί οι έλεγχοι του υπουργείου Οικονομικών, έδειξαν ότι αυτό αποτελούσε τη βασική πηγή διενέργειας λαθρεμπορίου. Και τότε αποφασίστηκε η φορολογική εξίσωση η οποία απεδείχθη στην πράξη ότι ήταν καταστρεπτική για τα έσοδα από το φόρο κατανάλωσης καυσίμων. Καθώς η αύξηση της τιμής έφερε περιορισμό της κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης. Τα εισοδηματικά αδύνατα νοικοκυριά αναγκάζονται να καίνε σόμπες χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε καύσιμη ύλη (λάστιχα, δέντρα από πάρκα και ό,τι άλλο μπορεί να καεί) και έτσι μολύνουν την ατμόσφαιρα σε μεγάλο βαθμό. Το κράτος χάνει χρήμα, τα νοικοκυριά χάνουν, η ατμόσφαιρα μολύνεται, μήπως κ. Σαμαρά είναι καιρός να ασχοληθείτε με τη δέουσα σοβαρότητα για όλα αυτά τα θέματα και πολλά άλλα; Και όμως είναι εύκολο να παρακολουθηθεί η νόμιμη διάθεση του πετρελαίου θέρμανσης με τους πίνακες εισροών - εκροών, που θα τηρούνται σε όλα τα στάδια των συναλλαγών.

Τα δύο μεγάλα πανεπιστήμια της χώρας και το Μετσόβιο Πολυτεχνείο δεν λειτουργούν λόγω της απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων. Η στάση του υπουργού Παιδείας είναι αμφισβητούμενη. Πως είναι δυνατόν να ανέχεται αυτή την απεργία επί ένα δίμηνο η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας; Γιατί αδιαφορεί και ταλαιπωρεί μεγάλο αριθμό φοιτητών που χάνει άδικα το χρόνο του; Υπάρχει λύση; Ασφαλώς υπάρχει. Μόνο του το υπουργείο μπορεί να προχωρήσει στη διαθεσιμότητα όσων νομίζει. Άλλωστε η κυβέρνηση μέχρι τώρα μας απέδειξε ότι δεν είχε καμία ευαισθησία στο θέμα των απολύσεων σε διαφόρους κλάδους. Ας αναλάβει, λοιπόν, το υπουργείο Παιδείας τις ευθύνες του και ας κοιτάξει να ομαλοποιηθεί η κατάσταση στα πανεπιστήμια, όπως απαιτεί το κοινωνικό συμφέρον και η πετυχημένη ενάσκηση μιας κυβερνητικής εξουσίας.

Πηγή: Το Παρόν

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση