Το επόμενο βήμα, η έξοδος της Συρίας από τον εμφύλιο

Γράφει ο Μούνζερ Χάλουμ

Η Ρωσία γλύτωσε προς το παρόν τη Συρία από τα πυραυλικά «κτυπήματα». Θα την βγάλει όμως από τον φαύλο κύκλο του Εμφυλίου; Είναι προφανές ότι χρειάζονται μεγαλύτερες προσπάθειες για να τεθεί οριστικό τέλος στην συριακή κρίση και να υπάρξει εκδημοκρατισμός.

Οι ρεπόρτερ της RBTH, κατέγραψαν τις απόψεις Σύριων που ζουν στη Μόσχα για την πρωτοβουλία της Ρωσίας να τεθεί το χημικό οπλοστάσιο της Συρίας υπό διεθνή έλεγχο. Πολλοί από αυτούς πιστεύουν ότι η απόφαση αυτή θα ωφελήσει το Ισραήλ και τον Μπασάρ Αλ-Άσαντ και δεν θα ανταποκρίνεται στα συμφέροντα της Συρίας και του λαού της.

Χασάν Αλντάς (μηχανικός, επιχειρηματίας)

Οι μεγάλοι παγκόσμιοι παίκτες δεν σέβονται τα συμφέροντα του λαού μας, το δικαίωμά του στην ελευθερία και τη δημοκρατία, σε μια φυσιολογική ζωή, δεν ενδιαφέρονται για τις συνέπειες της κρίσης στη χώρα. Τα χημικά όπλα αποτελούσαν «όπλα αποτροπής» απέναντι στο Ισραήλ. Το καθεστώς «ξεπούλησε» το όπλο μέσα σε 10 λεπτά, προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία. Υπό αυτή την άποψη, η ρωσική πρωτοβουλία είναι ένα παιχνίδι, στο οποίο συμφώνησε η Ρωσία με την Αμερική και το καθεστώς Άσαντ. Η ρωσική πρόταση στην παρούσα μορφή της, είναι χρήσιμη μόνο στο καθεστώς και στον ίδιο τον Άσαντ, ενώ αποδυναμώνει τη Συρία και δίνει στο Ισραήλ ελευθερία κινήσεων.

Δρ. Αμίν Αλντάγκερ (επιχειρηματίας)

Η ρωσική πρωτοβουλία είναι καλή, από την άποψη ότι εμποδίζει ένα άμεσο χτύπημα στη Συρία και υπό αυτή την έννοια, γλυτώνει πολλούς Σύριους από το θάνατο και τη δυστυχία. Αν είχε επικρατήσει η πρόταση των στρατιωτικών χτυπημάτων στη χώρα, τότε στη Συρία θα νικούσαν οι ριζοσπάστες ισλαμιστές. Αλλά ταυτόχρονα, η ρωσική πρωτοβουλία δεν είναι αυτή που θα δώσει ένα οριστικό τέλος στην κρίση. Αυτό όμως, δεν θα συμβεί, αν δεν σταματήσει η ροής ακραίων ισλαμιστών μαχητών από το εξωτερικό και αν δεν πιεστούν τα εμπλεκόμενα -στη σύγκρουση- μέρη να συμμετάσχουν στη «Γενεύη – 2». Για την αναζήτηση μιας πολιτικής λύσης και τη δημιουργία μιας μεταβατικής κυβέρνησης εθνικής ενότητας.

Νιντάλ Αμπού – Αλί (γιατρός, δημόσιος υπάλληλος)

Αρκεί και μόνο το γεγονός ότι αυτή η πρωτοβουλία της Ρωσία απέτρεψε μια πιθανή επίθεση εναντίον της Συρίας. Αλλά από μόνη της, δεν λύνει το πρόβλημα. Είναι απαραίτητο να ληφθεί μια πολιτική απόφαση. Πρέπει τα αντιτιθέμενα μέρη να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η πρωτοβουλία θα μπορούσε να οδηγήσει σε κάτι τέτοιο. Η Ρωσία έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει, και τώρα η Αμερική πρέπει να σταματήσει να εξοπλίζει τους τρομοκράτες. Όταν θα σταματήσει, η πραγματική αντιπολίτευση, που θα εξακολουθήσει να υπάρχει, θα καθίσει με τα άλλα εμπλεκόμενα μέρη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αλλά η Ρωσία, θα πρέπει να έχει ένα σαφές πρόγραμμα για τις ειρηνευτικές συνομιλίες, οι οποίες θα πρέπει να εξασφαλίσουν στο συριακό λαό όλες τις δημοκρατικές ελευθερίες, τις οποίες έχει παραδεχθεί σαν ανάγκη ακόμα και η ίδια η συριακή κυβέρνηση.

Νεντάλ Χουντρ (γιατρός, μάνατζερ)

Υπάρχει διάχυτα μια αίσθηση δυσαρέσκειας, επειδή όλα τα προβλήματα του καθεστώτος επιλύονται εις βάρος της στρατιωτικής ασφάλειας της χώρας. Τα χημικά όπλα, που είναι ιδιοκτησία των Σύριων, μετατρέπονται σε ένα διαπραγματευτικό χαρτί για να σωθεί το καθεστώς, αφήνοντας το λαό της Συρίας σε μια απελπιστική κατάσταση. Τίθεται το ερώτημα: Αν αυτή η πρωτοβουλία-συναλλαγή σταματάει την εξωτερική βία, μπορεί να σταματήσει και τη βία στο εσωτερικό της χώρας; Η Ρωσία θα πρέπει να ασκήσει πίεση στο καθεστώς. Επίσης, να μην ξεχνάμε ότι ο λαός έχει δίκαια αιτήματα, για τα οποία βγήκε ο κόσμος στους δρόμους δυόμισι χρόνια πριν. Είναι τα αιτήματα για ελευθερία, δικαιοσύνη και δημοκρατία. Πού είναι μια ρωσική πρωτοβουλία για τα θέματα αυτά;

Αχμέτ Αλ – Νταρί (φαρμακοποιός, επιχειρηματίας)

Βλέπω ότι όλες οι πρωτοβουλίες και οι συναλλαγές γύρω από τη Συρία περιστρέφονται γύρω από ένα σημείο: Την ασφάλεια του Ισραήλ και όχι την ασφάλεια του λαού της Συρίας. Και η τελευταία πρωτοβουλία, παρατείνει τη διάρκεια ζωής του καθεστώτος πρακτικά επ’ αόριστον, θέτοντας το λαό της Συρίας σε μια επικίνδυνη και εξευτελιστική θέση. Και ποιές είναι οι συνέπειες για το καθεστώς από την πρωτοβουλία; Το καθεστώς, θα συμφωνήσει ακόμα και αν είναι να κρατήσει την εξουσία σε ένα μικρό τμήμα της Συρίας. Η Μόσχα τα καταλαβαίνει όλα αυτά, ίσως, ακόμη και να συμφωνεί για την κατανομή της Συρίας εάν κρίνει ότι αυτό το μικρό τμήμα της χώρας θα εξασφαλίζει τα συμφέροντά της. Θα ήθελα, η Ρωσία να παραμείνει πιστή στα συνθήματα της, να προστατεύσει το συριακό κράτος και όχι το καθεστώς.

Χάζεμ Ναχάρ, πολιτικός αναλυτής του «Αραβικού Κέντρου Ερευνών και μελέτης της πολιτικής», Ντόχα, Κατάρ

Η εκχώρηση του ελέγχου των χημικών όπλων της Συρίας, είναι προς το συμφέρον της Αμερικής και του Ισραήλ. Έτσι, στερούν από τη Συρία όπλα, που αποτελούσαν έναν αποτρεπτικό παράγοντα για το Ισραήλ. Η Δύση, μπορεί να συμφωνήσει να παραμείνει ο Άσαντ στην εξουσία στη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου αν τα βρει με τη Ρωσία στο θέμα αυτό, αλλά μια τέτοια εξέλιξη δεν θα βοηθήσει τους Σύριους. Και εδώ εγείρεται το ερώτημα: Μπορεί η Δύση να σταματήσει τον πόλεμο στη Συρία; Ο πόλεμος, ο οποίος διαρκεί περισσότερο από δύο χρόνια, έχει δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα: Η αντιπολίτευση έχει όπλα με τα οποία μάχεται, ενώ υπάρχουν πολλές διαθέσιμες πηγές όπλων και χρηματοδότησης. Και σε αυτό το σημείο, τίθεται ένα άλλο ερώτημα: Αν, ας υποθέσουμε, η πρωτοβουλία θα προχωρήσει περαιτέρω, ποιά είναι αυτή η αντιπολίτευση η οποία θα συμφωνήσει να συμμετάσχει στη «Γενεύη – 2», ακόμη και αν το επιθυμούν και επιμείνουν σε αυτό, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γαλλία; Η Συμμαχία των επαναστατικών δυνάμεων και της αντιπολίτευσης, δεν θα συμφωνήσει να πάει σε διαπραγματεύσεις, γιατί καταλαβαίνει ότι αυτό θα σημαίνει τη διατήρηση του Άσαντ στην εξουσία. Η παραμονή του Άσαντ στην εξουσία είναι το βασικό «ποντάρισμα» της Ρωσίας και του Ιράν. Το θέλουν και οι δύο. Το Ισραήλ επίσης, θα ωφεληθεί από την εκχώρηση του ελέγχου των χημικών όπλων της Συρίας και τη διατήρηση της εξουσίας του Άσαντ σε μια εξασθενισμένη Συρία. Έτσι, μέσω αυτής της πρωτοβουλίας – συναλλαγής, τόσο η Ρωσία, όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες, εξασφαλίζουν όλα τα παραπάνω για το Ισραήλ.

Πηγή: "Η Ρωσία τώρα"

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση