Η απόφαση της ΕΕ να εξοπλίσει τους αντάρτες της Συρίας είναι ριψοκίνδυνη
Επιλέγοντας να εξοπλίσουν τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης, η Βρετανία και η Γαλλία κινδυνεύουν να τροφοδοτήσουν μια ταχεία και καταστροφική κλιμάκωση της σύγκρουσης, σχολιάζει ο Simon Tisdall.
Η απρόθυμη απόφαση της ΕΕ να επιτρέψει, πρακτικά, τον εξοπλισμό των ανταρτών της Συρίας, στην οποία οδήγησαν δυναμικά η Βρετανία και η Γαλλία σε βάρος της ευρωπαϊκής ενότητας, δημιουργεί ένα τεράστιο διπλωματικό ρίσκο σχετικά με το αν το κυβερνόν καθεστώς μπορεί να πιεστεί για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις που θα οδηγήσουν σε πολιτική μετάβαση. Αυτή τη στιγμή, αυτό το στοίχημα μοιάζει με ένα μακρινό στόχο.
Το πόσο επικίνδυνη θα μπορούσε να αποδειχθεί η κίνηση αυτή αποδεικνύεται άμεσα από μια ανακοίνωση της Ρωσίας, βασικού συμμάχου του πρόεδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ και προμηθευτή όπλων του, ότι θα παρέχει προηγμένους αντιαεροπορικούς πυραύλους S-300, παρά τις ανησυχίες που εκφράστηκαν από το Ισραήλ και τους άλλους. Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Ριάμπκοφ είπε ότι οι πύραυλοι ήταν ένας σταθεροποιητικός παράγοντας που θα μπορούσε να αποτρέψει τους «θερμοκέφαλους» να βυθιστούν κι άλλο μέσα στη σύγκρουση. Προειδοποίησε επίσης ότι η δράση της ΕΕ είχε βλάψει άμεσα τις ειρηνευτικές συνομιλίες τον επόμενο μήνα στη Γενεύη.
Ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών Γουίλιαμ Χέιγκ υποστήριξε πως η απειλή ότι οι ευρωπαϊκές χώρες μπορούν να εφοδιάζουν με όπλα τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, μέσω της αντιπολίτευσης του Εθνικού Συνασπισμού της Συρίας, είναι ένας ισχυρός και απαραίτητος μοχλός σε μια δέσμη μέτρων, συμπεριλαμβανομένων των μακροχρόνιων κεφαλαίων, του εμπορίου και των ταξιδιωτικών κυρώσεων, που έχουν σκοπό την συμμόρφωση του Άσαντ.
Μιλώντας μετά τη συνάντηση της Κυριακής στις Βρυξέλλες, ο Χέιγκ δήλωσε: «Ήταν σημαντικό για την Ευρώπη να στείλει ένα σαφές μήνυμα προς το καθεστώς Άσαντ ότι πρέπει να διαπραγματευτεί σοβαρά και ότι όλες οι επιλογές παραμένουν στο τραπέζι αν αρνηθεί να το πράξει. Απόψε τα έθνη της ΕΕ έκαναν ακριβώς αυτό … Χιλιάδες ζωές βρίσκονται σε κίνδυνο στη Συρία. Η εστίασή μας παραμένει στις προσπάθειες για την επιτυχή έκβαση στην επικείμενη διάσκεψη της Γενεύης και σε μια πολιτική μετάβαση που θα λήξει τη σύγκρουση και θα επιτρέψει στους πρόσφυγες να επιστρέψουν στα σπίτια τους ώστε να αποτρέπει η περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση στη Συρία».
Το αν ο Άσαντ θα εντυπωσιαστεί από το αγγλο-γαλλικό διάβημα (κανένα άλλο κράτος της ΕΕ δεν φαίνεται πιθανό να εμπλακεί στρατιωτικά στο τέλμα της Συρίας) είναι μάλλον αμφίβολο. Σύμφωνα με τη συμφωνία της ΕΕ, δεν θα παρέχουν όπλα πριν από το φθινόπωρο. Και η Βρετανία και η Γαλλία πρέπει να αποδεχτούν εγγυήσεις, συμπεριλαμβανομένης της διασφάλισης ότι τα όπλα θα χρησιμοποιούνται μόνο για την προστασία των αμάχων, κάτι που είναι σχεδόν αδύνατον.
Η σύνθεση και η ημερήσια διάταξη της διάσκεψης της Γενεύης είναι ακόμα στον αέρα. Δεν είναι σαφές πώς, ή αν, το καθεστώς και η αντιπολίτευση θα εκπροσωπηθούν. Ο Άσαντ δεν είναι επιρρεπής σε απειλές και έχει αντισταθεί πεισματικά στα αιτήματα να παραιτηθεί. Ξέρει ότι η αντικατάστασή του στη θέση του προέδρου είναι μια αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση για τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τη Γαλλία, καθώς και για τους αντάρτες. Η υποστήριξη της Ρωσίας έχει ενισχυθεί και είναι σε δύσκολη θέση.
Ο Άσαντ θα ήταν πιο ανήσυχος, ενδεχομένως, αν την κίνηση της ΕΕ ακολουθούσαν ανάλογες ενέργειες από την κυβέρνηση Ομπάμα και τους Ρεπουμπλικάνους του Κογκρέσου, όπως θα ήθελε ο γερουσιαστής Τζον Μακέιν. Ορισμένοι παρατηρητές πιστεύουν ότι η Βρετανία ενήργησε ως δούρειος ίππος για τις ΗΠΑ στις συνομιλίες με την ΕΕ, στρώνοντας το έδαφος για μια αμερικανική επέμβαση – δεν είναι η πρώτη φορά που το Λονδίνο έχει παίξει αυτόν τον ταπεινό ρόλο.
Σε κάθε περίπτωση, το καθεστώς Άσαντ έχει λόγο να πιστεύει τα ρεπορτάζ που βγήκαν στο φως φέτος στις ΗΠΑ, ότι η CIA βοηθά ενεργά τα εχθρικά κράτη του Κόλπου στη διοχέτευση όπλων προς τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης. Έτσι, καθώς μελετά τους διπλωματικούς ρούνους με τον πρωινό καφέ του, μπορεί να αναρωτηθεί τι έχει αλλάξει.
Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι ο διετής εμφύλιος είναι όλο και πιο κοντά στην εκπλήρωση των προβλέψεων ότι θα επεκταθεί σε γειτονικές χώρες, κυρίως το Λίβανο, το Ιράκ, την Ιορδανία και την Τουρκία, και θα πυροδοτήσει μια περιφερειακή θρησκευτική πύρινη λαίλαπα. Οι πυραυλικές επιθέσεις το Σαββατοκύριακο στο νότιο Λίβανο και το Ισραήλ ήταν μια ακόμη απόδειξη του ισχυρισμού αυτού, όπως ήταν και η παραδοχή της Χεζμπολάχ ότι οι δυνάμεις της πολεμούσαν μαζί με τα στρατεύματα του Άσαντ.
Αυτό που έχει αλλάξει, όπως έχει προειδοποιήσει η Oxfam μεταξύ άλλων, είναι ότι τροφοδοτώντας τη σύγκρουση με την αποστολή ακόμα περισσότερα όπλων στους μαχητές, η Βρετανία και η Γαλλία κινδυνεύουν να υποδαυλίσουν μια ακόμα πιο ταχεία και δυνητικά καταστροφική κλιμάκωση. Κινδυνεύουν να αυξήσουν τον τρομακτικό αριθμό των 80.000 νεκρών και των εκατομμυρίων που εκτοπίστηκαν. Και κινδυνεύουν να καταρρίψουν και να εξοντώσουν την ήδη αποδυναμωμένη διπλωματική διαδικασία που επιδιώκουν να διατηρήσουν.
Περισσότερα όπλα, περισσότερα πτώματα, περισσότερη δυστυχία. Κάποιος θα θεωρούσε ότι είχαν μάθει το μάθημά τους.
Η απρόθυμη απόφαση της ΕΕ να επιτρέψει, πρακτικά, τον εξοπλισμό των ανταρτών της Συρίας, στην οποία οδήγησαν δυναμικά η Βρετανία και η Γαλλία σε βάρος της ευρωπαϊκής ενότητας, δημιουργεί ένα τεράστιο διπλωματικό ρίσκο σχετικά με το αν το κυβερνόν καθεστώς μπορεί να πιεστεί για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις που θα οδηγήσουν σε πολιτική μετάβαση. Αυτή τη στιγμή, αυτό το στοίχημα μοιάζει με ένα μακρινό στόχο.
Το πόσο επικίνδυνη θα μπορούσε να αποδειχθεί η κίνηση αυτή αποδεικνύεται άμεσα από μια ανακοίνωση της Ρωσίας, βασικού συμμάχου του πρόεδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ και προμηθευτή όπλων του, ότι θα παρέχει προηγμένους αντιαεροπορικούς πυραύλους S-300, παρά τις ανησυχίες που εκφράστηκαν από το Ισραήλ και τους άλλους. Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Ριάμπκοφ είπε ότι οι πύραυλοι ήταν ένας σταθεροποιητικός παράγοντας που θα μπορούσε να αποτρέψει τους «θερμοκέφαλους» να βυθιστούν κι άλλο μέσα στη σύγκρουση. Προειδοποίησε επίσης ότι η δράση της ΕΕ είχε βλάψει άμεσα τις ειρηνευτικές συνομιλίες τον επόμενο μήνα στη Γενεύη.
Ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών Γουίλιαμ Χέιγκ υποστήριξε πως η απειλή ότι οι ευρωπαϊκές χώρες μπορούν να εφοδιάζουν με όπλα τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, μέσω της αντιπολίτευσης του Εθνικού Συνασπισμού της Συρίας, είναι ένας ισχυρός και απαραίτητος μοχλός σε μια δέσμη μέτρων, συμπεριλαμβανομένων των μακροχρόνιων κεφαλαίων, του εμπορίου και των ταξιδιωτικών κυρώσεων, που έχουν σκοπό την συμμόρφωση του Άσαντ.
Μιλώντας μετά τη συνάντηση της Κυριακής στις Βρυξέλλες, ο Χέιγκ δήλωσε: «Ήταν σημαντικό για την Ευρώπη να στείλει ένα σαφές μήνυμα προς το καθεστώς Άσαντ ότι πρέπει να διαπραγματευτεί σοβαρά και ότι όλες οι επιλογές παραμένουν στο τραπέζι αν αρνηθεί να το πράξει. Απόψε τα έθνη της ΕΕ έκαναν ακριβώς αυτό … Χιλιάδες ζωές βρίσκονται σε κίνδυνο στη Συρία. Η εστίασή μας παραμένει στις προσπάθειες για την επιτυχή έκβαση στην επικείμενη διάσκεψη της Γενεύης και σε μια πολιτική μετάβαση που θα λήξει τη σύγκρουση και θα επιτρέψει στους πρόσφυγες να επιστρέψουν στα σπίτια τους ώστε να αποτρέπει η περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση στη Συρία».
Το αν ο Άσαντ θα εντυπωσιαστεί από το αγγλο-γαλλικό διάβημα (κανένα άλλο κράτος της ΕΕ δεν φαίνεται πιθανό να εμπλακεί στρατιωτικά στο τέλμα της Συρίας) είναι μάλλον αμφίβολο. Σύμφωνα με τη συμφωνία της ΕΕ, δεν θα παρέχουν όπλα πριν από το φθινόπωρο. Και η Βρετανία και η Γαλλία πρέπει να αποδεχτούν εγγυήσεις, συμπεριλαμβανομένης της διασφάλισης ότι τα όπλα θα χρησιμοποιούνται μόνο για την προστασία των αμάχων, κάτι που είναι σχεδόν αδύνατον.
Η σύνθεση και η ημερήσια διάταξη της διάσκεψης της Γενεύης είναι ακόμα στον αέρα. Δεν είναι σαφές πώς, ή αν, το καθεστώς και η αντιπολίτευση θα εκπροσωπηθούν. Ο Άσαντ δεν είναι επιρρεπής σε απειλές και έχει αντισταθεί πεισματικά στα αιτήματα να παραιτηθεί. Ξέρει ότι η αντικατάστασή του στη θέση του προέδρου είναι μια αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση για τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τη Γαλλία, καθώς και για τους αντάρτες. Η υποστήριξη της Ρωσίας έχει ενισχυθεί και είναι σε δύσκολη θέση.
Ο Άσαντ θα ήταν πιο ανήσυχος, ενδεχομένως, αν την κίνηση της ΕΕ ακολουθούσαν ανάλογες ενέργειες από την κυβέρνηση Ομπάμα και τους Ρεπουμπλικάνους του Κογκρέσου, όπως θα ήθελε ο γερουσιαστής Τζον Μακέιν. Ορισμένοι παρατηρητές πιστεύουν ότι η Βρετανία ενήργησε ως δούρειος ίππος για τις ΗΠΑ στις συνομιλίες με την ΕΕ, στρώνοντας το έδαφος για μια αμερικανική επέμβαση – δεν είναι η πρώτη φορά που το Λονδίνο έχει παίξει αυτόν τον ταπεινό ρόλο.
Σε κάθε περίπτωση, το καθεστώς Άσαντ έχει λόγο να πιστεύει τα ρεπορτάζ που βγήκαν στο φως φέτος στις ΗΠΑ, ότι η CIA βοηθά ενεργά τα εχθρικά κράτη του Κόλπου στη διοχέτευση όπλων προς τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης. Έτσι, καθώς μελετά τους διπλωματικούς ρούνους με τον πρωινό καφέ του, μπορεί να αναρωτηθεί τι έχει αλλάξει.
Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι ο διετής εμφύλιος είναι όλο και πιο κοντά στην εκπλήρωση των προβλέψεων ότι θα επεκταθεί σε γειτονικές χώρες, κυρίως το Λίβανο, το Ιράκ, την Ιορδανία και την Τουρκία, και θα πυροδοτήσει μια περιφερειακή θρησκευτική πύρινη λαίλαπα. Οι πυραυλικές επιθέσεις το Σαββατοκύριακο στο νότιο Λίβανο και το Ισραήλ ήταν μια ακόμη απόδειξη του ισχυρισμού αυτού, όπως ήταν και η παραδοχή της Χεζμπολάχ ότι οι δυνάμεις της πολεμούσαν μαζί με τα στρατεύματα του Άσαντ.
Αυτό που έχει αλλάξει, όπως έχει προειδοποιήσει η Oxfam μεταξύ άλλων, είναι ότι τροφοδοτώντας τη σύγκρουση με την αποστολή ακόμα περισσότερα όπλων στους μαχητές, η Βρετανία και η Γαλλία κινδυνεύουν να υποδαυλίσουν μια ακόμα πιο ταχεία και δυνητικά καταστροφική κλιμάκωση. Κινδυνεύουν να αυξήσουν τον τρομακτικό αριθμό των 80.000 νεκρών και των εκατομμυρίων που εκτοπίστηκαν. Και κινδυνεύουν να καταρρίψουν και να εξοντώσουν την ήδη αποδυναμωμένη διπλωματική διαδικασία που επιδιώκουν να διατηρήσουν.
Περισσότερα όπλα, περισσότερα πτώματα, περισσότερη δυστυχία. Κάποιος θα θεωρούσε ότι είχαν μάθει το μάθημά τους.
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...